เพลิงแค้นพิศวาสรัก

ป๊อปปี้ทานข้าวต้มเสร็จก็รีบลุกออกไปทันที  สายตาเหลือบมองหาร่างสวย

ที่มาทำท่าทางน้อยใจกับเขาเมื่อกี้...  แต่ก็ไม่พบแม้แต่เงา 

"ป๊อป  หาอะไรเหรอ"ฟางเดินมาทางด้านหลัง  ป๊อปปี้หันมาหาทันที

"นึกว่าจะกลับไปซะล่ะ"ชายหนุ่มมองหน้า  ฟางยิ้ม

"ฟางโทรไปบอกที่บ้านแล้วค่ะ"ฟางบอก

"เธอไม่เกลียดฉัน ไม่โกรธเหรอ ที่ฉันทำร้ายเธอ"

"ฟางรักป๊อป รักมาก  ฟางไม่เกลียดป๊อปหรอก"ฟางบอก

"ขอโทษนะ ฟาง  ฉันผิดเองล่ะ ที่เจ้าคิดเจ้าแค้นไม่เข้าท่า"เขาเอ่ยอย่าง

รู้สึกผิด  ฟางตบบ่าเขาเบาๆอย่างปลอบโยน

"เริ่มต้นกันใหม่นะ"ฟางพูด  ป๊อปปี้ยิ้มตอบก่อนที่ทั้งสองจะกอดกัน

ตกเย็น

"ป๊อป  โทรศัพท์"ฟางเดินถือมือถือมาให้เขา  ป๊อปปี้เปิดประตูห้องน้ำออกมา

ก่อนจะหอมแก้มคนรักอย่างชื่นใจ ฟางอายม้วน

"ใครเหรอ"เขาเอ่ยถามร่างบาง  เธอส่ายหน้า ชายหนุ่มจึงรับมือถือมากด

รับสาย  ฟางจึงเดินเลี่ยงออกไป เพื่อให้เขาได้คุยธุระส่วนตัว

"ฮัลโหล  "    (ป๊อปปี้ใช่ไหม)  เสียงหวานแหลมดังมาจากปลายสาย

"นี่ใครอ่ะ"(จำน้องสาวไม่ได้เหรอคะ พี่ชาย) 

".....  โบว์ใช่ไหม" (โบว์กลับมาเมืองไทยแล้วนะ  มาหาหน่อยสิคะ

คิดถึงพี่ป๊อปมาก)  

"เจอกันตรงไหนล่ะ ว่ามาเลยน้องสาว"  (ที่เดิมของเรา)

"เจอกันพรุ่งนี้แล้วกันนะ  พี่ขี้เกียจออกไปแล้ว"

(ได้สิคะ  ไว้เจอกันนะ)  "ครับ"สายถูกตัดไป ป๊อปปี้จึงเดินออกไปหาฟาง

" ใครโทรมาเหรอคะ"ฟางเอ่ยถามแฟนหนุ่ม

"น้องโบว์น่ะ  รุ่นน้องที่เคยสนิทตอนมอปลาย"

"อุ๊ย....อย่าค่ะ  กินข้าวก่อน"ฟางรีบห้าม เมื่อเห็นว่าชายหนุ่มจะจูบเธอ

"เฮ้อ....  ฟางอ่ะ  ก็ได้ๆ"ป๊อปปี้ยอมหยุดซุกซนก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะ

กินข้าวรอทานอาหารฝีมือเธอ

โบว์จะมาป่วนให้รักป๊อป ฟาง  เปลี่ยนไป  ฮ่าๆๆๆ ไรเตอร์ชั่วร้ายเนอะ

แต่ยังไงก็อย่าเพิ่งเลิกติดตามนะคะ  ทนหน่อยๆอิๆ