เพราะเธอแตกต่าง

-

เขียนโดย kaan

วันที่ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.39 น.

  7 chapter
  4 วิจารณ์
  14.07K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2556 20.25 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ฟางหยีบโทรศัพท์โทรหาสาวน้อยเปรียบเสมือนน้องสาวอีกคน    โทรศัพท์ อลิสดังขึ้น

อ้าวเบอร์พี่ฟางนี่นา    สวัสดีพี่ฟาง    มีว่าจะโทรมาเตือนเรา    เตือนอะไรเหรอค่ะ   มะปรางยังไม่บอกเราอีกเหรอ   เปล่านิค่ะ   ก็พรุ่งนี้พี่จะให้พวกเรามาช่วยทำโมเดลของแผนกพี่หน่อย   แล้วพรุ่งนี้ว่างไหม  พรุ่งนี้อลิสมีเรียนเช้า   เอาเป็นสายๆได้มั๊ยค่ะ  ได้จ๊ะ  รบกวนหน่อยนะ    ไม่เป็นไรหรอกค่ะ    ขอบคุณนะจ๊ะ   ค้าา    ฝันดีนะค่ะ    จ้า  Good night ja   ค่ะ    มือขาวเนียนหยิบยากิน   และนอนหลับไป

            พี่ไปส่งมั๊ย    ไม่เป็นไรค่ะ    ปิ้นๆๆๆๆ   มะปรางมาพอดี    ไปนะค่ะ    อืม      รีบจริง    

เอ้อแกวันนี้เราเรียนเสร็จกี่โมงอะ     สามโมง      ว่าแต่แกถามทำไม    ก็พี่ฟางให้ไปช่วยทำโมเดลไม่ใช่เหรอ   เออจริง  ฉันลืมซะสนิทเลย    ตลอดอะ   นี่ถ้าพี่ฟางไม่โทรหาฉัน   ละก็แกเตรียมกระโดดถีบขาคู่แน่    ไอ้โหด  

                                    วันนี้มาตรงเวลาดีนิ      ก็มันเป็นนิสัยผม    เหรอยะ    วันนั้นผมมีประชุม   เลยมาช้า    จะเชื่อนายก็ได้      ว่าแต่คุณหมอ   อะไร  พรุ่งนี้ตอนเย็นว่างไมครับ     ไม่ว่าง     ว้า   ว่าจะชวนไปช่วยเลือกของหน่อย   ของอะไรของนาย    กล้วยไม้  หะ  กล้วยไม้เหรอ  ไปไป   นัทเป็นคนที่ชื่นชอบกล้วยไม้มาก   อืมไปก็ได้     จริงนะครับ    มี่ดีใจเลยเผอไปจับมือนัท       วุ้ย   ผมขอโทษ   แล้วจะไปกี่โมง    คุณออกเวรละกัน    ห้าโมง    ครับ       โทรศัพท์มี่ดังขึ้น   สารวัตร   มีอะไรเหรอครับ     มีการนัดส่งยา     ที่ไหนครับ    ท่าเรือใหญ่   ครับเดี่ยวผมตามไปสมทบ    มีอะไรเหรอนาย     มีการนัดส่งของนะ    ระวังตัวด้วยนะ   คุณเป็นห่วงผมเหรอครับ    เปล่า   ฉันขี้เกียจจะทำแผลให้นายต่างหากละยะ     ครับผมจะระวังให่ดีที่สุดเลยครับผม   นัทยิ้ม   นายนี่ก็น่ารักดีนะ    บ้านะนัท        

            เมื่อทุกคนมาครบก็แยกย้ายกันตามจุด      วี้ว้อๆๆๆๆ   ตำรวจมาพี่   ก้หนีดิว่ะ    ว่างอาวุธลงตำรวจล้อมพวกแกไว้หมดแล้ว   เมื่อจับผู้ต้องหาเสร็จ    ก็แยกย้ายไปปฎิบัติหน้าที่ต่อ     

            เลิกเรียนสักที   เหนื่อยเป็นบ้า     โอ๊ย     ขอโทษครับ   คุณเป็นอะไรตรงไหนหรือเปล่า     เออไม่ได้เป็นอะไรค่ะ

ขอโทษนะครับ    ค่ะ    รีบไปกันเถอะ    ขอตัวก่อนนะค่ะ   ชายหนุ่มเห็นก็รู้สึกดีกับผู้หญิงที่เดินจากไป      

            ไปเข้าไปกันเถอะว่าแต่แผนกทันตะอยู่ไหนว่า   มะปรางพูดเสร็จก็หันหน้าเพื่อรอฟังคำตอบจากเพื่อนสาวตรงหน้า   อือ   ไม่รู้    อะไรนะ  แกไม่รู้    โรงบาลแกนะเว้ย   ก็ฉันไม่ค่อยได้มานิ       โทรหาพี่ฟางก่อนดีกว่า    เลิกเรียนยังจ๊ะ   เลิกแล้วค่ะ    อลิสอยู่หน้าโรงพยาบาลแล้ว    เดี่ยวอลิสต้องไปห้องไหนค่ะ     น้องอลิสขึ้นมาแผนกทันตกรรมนะจ๊ะ   ขั้นสี่    แล้วค่อยถามพยาบาลข้างหน้า   ค่ะ    ไป

            มือขาวกดลิฟขั้นสี่        คุณพยาบาล    ค่ะ   ออ   ห้องหมอฟางห้องไหนค่ะ     เดินตรงไปทางนี้เลยค่ะห้องที่สองนะค่ะ    ขอบคุณมากค่ะ   ค่ะ   คุณพยยาบาลยิ้มให้กับเธอ   

            ห้องนี้แน่เลย   ฟางเปิดประตูออกมาพอดี

            อ้าวมาถึงแล้วเหรอ    งั่นเข้ามาเลยจ๊ะ    ไม่เจอนานโตเป็นสาวแล้ว     สวยด้วย     โอ้ชมกันอย่างนี้อลิสก็เขินแย่สิค่ะ  พี่ฟางก็สวยค่ะ     

            นี้จะแบบ   โอ้  สวยจัง  พี่ฟางออกแบบเองเหรอค่ะ    จ๊ะ   สวยเนอะแก    อืม    งั่นอลิสกับมะปราง ลาละค่ะ      สองสาวก็เดินจากห้องไป  

พี่โป๊ปนี่น่า

มาได้ไง  อลิสมาเอาแบบไปทำโมเดลให้พี่ฟางนะค่ะ   แล้วจะกลับแล้วเหรอ  ค่ะ     รีบไม่ทำโมเดลต่อ   งั่นพี่ไม่กวนแล้ว   ขับรถดีดีนะมะปราง   ค่ะ    สวัสดีค่ะ           

           

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา