crazy love รักวุ่นวายของเจ้าชายหน้าหล่อ

เขื่อนมาตามหาป๊อปปี้ที่เมืองไทย เขากำลังจะขึ้นเครื่องแต่จู่ๆก็มีมือนึงฉุดรั้งเขาเอาไว้ "ฝ่าบาท อย่าทรงห้ามกระหม่อม"เขื่อนชะงักไป เมื่อเห็นว่าเป็นฟ้า "นายไม่รักท่านพี่ของฉันบ้างรึไง"ฟ้าถาม "เพราะรัก...เลยต้องไป" "องค์หญิงอริสรา มากลับแม่"องค์ราชานีเดินมาจับมือฟ้า "ท่านแม่ใจร้าย ท่านแม่เห็นแก่ตัว"ฟ้าร้องไห้ออกมาอย่างสงสารพี่ชาย "ไป องครักษ์เขื่อน ไปตามลูกชายฉันกลับมา"นางกล่าว ฟ้ารีบไปรั้งเขื่อนทันที "ช่วยกันจับสิ"นางหันไปบอกเหล่าพระพี่เลี้ยง ทุกคนรีบเข้ามาจับฟ้า เขื่อนจึงเดินออกไป "นายมันคนทรยศ นายภัทรดนัย"ฟ้าตะโกนตาม เขื่อนนิ่งก่อนจะเดินไปต่อ "ยังเก็บแหวนฉันไว้ดีรึเปล่า"ป๊อปปี้เอ่ยถามถึงแหวนวงนั้น ฟางยิ้มก่อนจะหยิบออกมา "หม่อมฉันไม่กล้าใส่ กลัวมันเป็นรอยเพคะ" "อีกไม่นานนะ ฟาง ฉันจะเปลี่ยนจากแหวนหมั้นเป็นแหวนแต่งงาน" "องค์ราชินี องค์ราชา จะยอมเหรอเพคะ"ฟางกลัว "เรารักกันนะ ฟาง ไม่มีใครขัดฉันได้หรอก"ป๊อปปี้ยิ้ม "แต่หม่อมฉันไม่คู่ควร"ฟางเริ่มคิดมาก ชายหนุ่มรีบโอบกอดเธอไว้ "รักฉันรึเปล่า" "องค์ชายก็รู้ดีนี่เพคะ"ฟางเอียงอาย "ก็แค่อยากรู้อีกชัดๆ"ป๊อปปี้ยิ้มก่อนจะก้มลงมาหอมแก้มเธอ "รักเพคะ รักมาก รักที่สุด"ฟางยิ้มหวาน "เธอน่ารักมาก"ป๊อปปี้ค่อยๆเลื่อนหน้ามาหมายจะจูบคนตัวเล็ก "อ่ะแฮ่ม ... ไม่ได้อยู่กันสองคนนะคะ"แก้วว่ายิ้มๆ "ย่ะ รู้แล้ว"ฟางเขิน "ฮ่าๆหน้าแดงเลยอ่า"เฟย์มองเพื่อนสาวแล้วยิ้มออกมา "บ้าเหรอ อย่าแซวสิ"ฟางว่า "ใช่ๆ ฟางหน้าแดงหมดแล้ว"ป๊อปปี้ยิ้ม "องค์ชายอ่ะ หม่อมฉันไม่พูดด้วยแล้วเพคะ"ร่างบางรีบลุกหนีด้วยความเขินอาย เฟย์มองทั้งสอง แรกๆก็ยิ้ม แต่สักพักก็หุบยิ้มลง นึกถึงชายหนุ่มอีกคนจับใจ... เขื่อนจะมาแล้วนร้า ฮ่าๆ