รักของหนุ่มวัยใส กับ ยัยสาวจอมแก่น

หลังจากที่ทุกคนกินข้างเสร็จก็ได้เรียนภาคบ่าย เวลาผ่านไป3ชั่วโมง

______Fang_____

''เฟย์ แก้วตอนนี้เย็นนี้ไปทานข้าวกับฟางหน่อยได้มั้ย''ชั้นชวนเพื่อนสาว

''เอ่อ ขอโทดนะฟาง เฟย์ต้องอยู่ทานข้าวกับที่บ้านน่ะ ไปไม่ได้จิงๆ''เฟย์พูด

''ชั้นก็มีญาติมาบ้าน ขอโทดด้วยนะฟาง''แก้วทำปากจู๋

''อ่าว แล้วใครจะไปกับฟางล่ะ''ชั้นอยากไปทานข้าวนอกบ้าน เพราะในบ้านไม่มีคนอยู่

''ไปกับป๊อปมั้ยฟาง พ่อกับแม่ป๊อปไปทำงานไม่อยากอยู่บ้านอ่ะ''ป๊อปปี้ชวนชั้่น

''อ...อืม ก...ก็ได้''ชั้นเป็นอะไรเนี่ยทำไมรู้สึกหวั่นไหวตอนอยู่ใกล้ป๊อปปี้

''เดี๋ยว5โมงป๊อปไปรับนะ''ป๊อปปี้นัดหมายเวลา

''สวีทกันให้สบายนะ''แก้วพูดขึ้นมา

''แก้ว พูดอะไรไม่เกรงใจป๊อปบ้างเลย''ชั้นตีที่ไหล่แก้วเบาๆ

''55ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยว5โมงป๊อปไปรับนะ''ป๊อปปี้เดินขึ้นรถไป

''ฟาง เธอชอบป๊อปหรือป่าวอ่ะ และไม่ได้ชอบโมะแล้วเหรอ''เฟย์ถามชั้นและทำหน้าสงสัย

''ช..ชั้นไม่รู้อ่ะ ในใจมันบอกว่าชอบโทโมะแต่พออยู่ใกล้ป๊อปมันก็รู้สึกหวั่นไหวอ่ะ''

''งั้นแสดงว่าเธอชอบ2คน''แก้วพูด

''นี่แก้วหาว่าฟางหลายใจใช่ม๊ะ''ชั้นทำท่าไม่พอใจ[เพื่อนๆว่าฟางควรจะเลือกใครดีอ่ะคะ ฟางสับสนจังเลย]

''โอ๋ๆๆๆ อย่างอนนะ''แก้วลูบหัวชั้น

''เอ้อ!เดี๋ยวฟางขอกลับบ้านก่อนนะ''ชั้นพูด และเดินขึ้นรถประจำทางกลับบ้าน

''อื้มๆ''แก้วกับเฟย์พูดพร้อมกัน

ฟางนั่งรถไปเหม่อคิดไปว่าทำไมตัวเองอยู่กับป๊อปปี้แล้วจึงหวั่นไหวมากขนาดนี้ ไม่นานรู้สึกตัวอีกทีก็ถึงบ้านแล้ว

''เอ่อ...พี่คะจอดตรงนี้เลยค่ะ''พอชั้นบอก คนขับรถและผู้โดยสารคนอื่นไม่เชื่อสายตา เพราะบ้านชั้นใหญ่เกินกว่าที่จะขึ้นรถประจำทาง

ฟางอาบน้ำแต่งตัว จนสวยอย่างกับเจ้าหญิงในวัง ไม่นานป๊อปปี้ก็มารออยู่หน้าบ้าน

พอป๊อปปี้เห็นฟางก็ถึงกับอึ้งไปพักใหญ

''ป๊อปฟางดูตลกมากเลยเหรอ''ชั้นพูดพร้อมก้มดูชุดของตัวเอง

''ไม่ๆเลยฟางสวยมาก ดูไม่เหมือนฟางเลย''ป๊อปพูดพร้อมกับยิ้ม

''เราไปกันเถอะ''ฟางเดินไปขึ้นรถ

ร้านอาหาร หลังจากสั่งอาหารเสร็จ

''อร่อยมั้ย''ป๊อปปี้ถาม

''อร่อยสิ อร่อยมากเลยแหละ''ชั้นพูดพร้อมกับยิ้ม

''งั้นกินเยอะๆนะ''ป๊อปพูดพร้อมขยี้หัวชั้น

ทั้ง2คนจึงทานอาหารกันอย่างมีความสุข

''กลับกันเถอะป๊อป ฟางอิ่มมากเลย ขอบใจนะที่เลี้ยงอ่ะ''ชั้นพูด

''อื้ม ป๊ะ''ป๊อปกับฟางจูงมือกันอย่างไม่รู้ตัว

บ้านฟาง

''ขอบใจอีกครั้งนะป๊อป''ชั้นพูดพร้อมกับยิ้ม และไม่นานก็มีรถมาจอดข้างชั้น

หนุ่มตัวสูง ผิวขาวลงมาจากรถ

''พี่พิชชี่''ชั้นดีใจมากที่พี่พิชที่เคยสนิทกับชั้นตอนชั้นอยู่ม.1ที่ไปเรียนเมืองนอกกลับมา

''ฟาง พี่ดีใจมากเลยนะที่เจอฟาง เป็นไงบ้างครับ''พี่พิชชี่ถามชั้น

''สบายดีค่ะพี่พิชล่ะคะ''ฟางพูดพร้อมกับยิ้ม โดยลืมป๊อปปี้ที่ยืนอยู่ข้างๆ

''พี่สบายดี อ้าวแล้วนั่นใครล่ะ''พิชชี่ชี้ไปทางป๊อปปี้

''เพื่อนน่ะ ชื่อป๊อปปี้อยู่ห้องเดียวกัน''ชั้นพูด(ประโยคนี้ทำให้ป๊อปปี้รู้สึกเจ็บมาก)

''สวัสดีครับ''ป๊อปปี้พูด

''ป๊อปนี่พี่พิชนะ เป็นเพื่อนกันตอนม.1อ่ะ''ฟางแนะนำ

''สวัสดีครับ''พี่พิชพูด

''ฟางป๊อปกลับก่อนนะ แล้วเจอกัน''ป๊อปพูดพร้อมจากไป

''พี่ก็กลับก่อนนะฟาง เดี๋ยวพรุ่งนี้เจอกันนะ''

''ค่ะ กลับดีๆนะคะ''ฟางพูด ก่อนที่จะเดินเข้าบ้านไป

เอาแล้วล่ะสิ ป๊อปปี้เกือบจะสมหวังแต่พี่พิชของเราดันมาขัดซะได้ ติดตามชมนะคะ