Reborn Kiseki ( เรื่องของมุคุโร่)
เขียนโดย นาริจัง
วันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.57 น.
แก้ไขเมื่อ 13 กรกฎาคม พ.ศ. 2557 23.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) ใครน่ะ?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความติ๊ดๆ ติ๊ดๆ
"อืม....."
ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ
"อืม...ตื่นแล้วน่า..."สาวน้อยผมดำยาวสลวยลุกขึ้นจากเตียงแล้วปิดนาฬิกาปลุกอย่างงัวเงีย
"กี่โมงแล้วนะ.......!!!!"
"13:47"
"ฮ้าว......สงสัยเมื่อคืนนอนดึกไปหน่อย"สาวน้อยเดินไปเปิดผ้าม่านพอเปิดไปก็พบกับ
"อ่ะ!!!!ใครน่ะ"สาวน้อยอุทานอย่างตกใจเมื่อพบกับร่างบางตัวขาวซีดเหมือนศพก็ไม่เชิง สาวน้อยรีบวิ่งออกไปดูคนที่นอนอยู่หน้าบ้าน
"นะ นี้คุณเป็นอะไรรึเปล่า?"
"........."
"ตายรึยังเนี่ย...."สาวน้อยเอามือไปวัดชีพจรของคนตรงหน้า
"ยัง...นี้รีบพาเข้าบ้านดีกว่า....."เธอได้ประคองร่างบางที่สลบอยู่เข้าบ้านและเช็ดตัวดูแลอย่างดี
30นาทีผ่านไป~
"....อืม..."ร่างที่เคยสลบค่อยๆขยับตัวและลุกขึ้นอย่างตกใจ
"ที่นี้.....ที่ไหน....เคน...จิคุสะ...?"
"อย่าพึ่งขยับตัวมากนักนะ"
"คุณคือ....?"
"อ้อ โทดทีฉันทินาริ บาร์นส"สาวน้อยผมดำที่บัดนี้รวบเป็นทรงทวินเทลไว้ยิ้มอย่างเป็นมิตร
"........"
"แล้วเธอ.....ชื่อ?"
"ฉัน...โคลม โดคุโร..."
"จ้า....ฉันเจอเธอสลบอยู่หน้าบ้านเลยช่วยไว้"
"ขะ...ขอบคุณนะ...ทินาริ...จัง"
"เรียกฉันว่านาริจัง ก็ได้"
"อืม....นาริจัง"
"หิวไหมกินข้าวกันฉันทำเอง....ดูเธอผอมมาก...กินเยอะๆนะ"
"........"
เราสองคนกินข้าวกันอย่างเงียบๆจนโคลมพูดว่า
"ฉันต้องไปแล้ว...."
"ทำไมล่ะ....พักก่อนเถอะ"
"ไม่ได้....มันตามล่าฉันอยู่"
"ใครตามล่าเธอ!!ฉันจะแจ้งตำรวจเอง"
"ตำรวจก็ช่วยไม่ได้หรอก.."
"ทำไม มันเป็นใคร"
"มาเฟีย....มันมาแล้ว"สิ้นเสียงโคลมบ้านของฉันก็ระเบิดดังตู้ม
ตู้ม!!!!!
"........."
"!!!!!!!"
"O_O!!!"บ้านของ.....ฉัน.....เละหมดเลย....บ้านนนน ช้านนนน
"ว่าไงผู้พิทักแห่งสายหมอก หาตั้งนานที่แท้ก็ซ่อนอยู่นี้เอง ดีนะที่ฉันฉลาดเลยหาเจอได้ง่ายๆ ว่ะฮ่าๆๆ"ไอ้บ้านี้ใคร มันระเบิดบ้านฉันทำไม ผู้พิทักอะไร แล้วบ้านฉันล่ะ แง้ T_T
"หนี....ไป"โคลมถือสามง่ามที่ไม่รู้ว่ามาจากไหนแล้วบอกให้ฉันหนี
"ไม่...."จะหนีได้ไงเล่าทิ้งไม่ลงหรอก
"เธอสู้ไม่ได้หรอก"
"ฉันจะพยายาม"
".........."
"........."
"งั้น....จะไม่ห้ามแล้วก็ได้"
"ถึงห้ามก็ไม่ฟังอยู่แล้ว"
"เฮ้ย!!!!ฉันยังอยู่นะเฟ้ย" ไอ้บ้านี่ตะโกนหลังจากถูกเมินไปสักพัก
"หึ้บ!!"โคลมโดดไปเอาสามง่ามฟาดเข้ากลางหน้าไอ้บ้านั้น
"อ๊ากกก!!!!!"
"นี่แน่ะ!!!เอาไป!!!"ฉันเอาทุกอย่างที่อยู่ใกล้ปาใส่มัน
"หน่อย!!รับไป!!"
ปัง!!ปัง!!
"อ๊าาา!!!!"
"โคลม!!!!"
มันหยิบปืนแล้วยิงแสงสีแดงใส่โครม
"โอย....."
"โคลม!!!!ทำใจดีๆไว้"
"หนี.....ไป"
"ไม่!!"พูดทั้งน้ำตา
"ท่าน......มุคุโร่....."สลบไปแล้ว
"?????!!!!!!!"
จู่ๆร่างของโคลมก็กลายเป็นหมอกแล้วก็มีผู้ชายโพล่มาแทน
"O_O!!!!"
"คึหึหึๆ บังอาจมารังแกโคลมของผม ผมไม่ปล่อยไปแน่"
"มันมาแล้ว!!!หนีเร็ว"
ตุ้บตับ!!!!ผลัวะ!!!!ปึก!!!!
"อ๊ากกกกกกก!!!!!!!"
"O_O"เก่งเว่อเตะๆต่อยๆมันก็ตายแล้วเป็นลูกศิษย์เฉินหลงแน่ๆเลย
"คุฟุฟุ อ่อนมาก..หืมคุณเป็นใคร?"
"ผะ.....ผีหลอก...."
ตุบ
ร่างของสาวน้อยนาริได้หมดสติไปถ้าหากไม่ได้ชายคนนั้นรับไว้ร่างของเธอได้กระแทกพื้นแน่ๆเลย
"คุฟุฟุ ผมไม่ใช่ผีซักหน่อย"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ