I HATE U MY TWIN 3P [TAO X KAI X CHAN]

I HATE U MY TWIN

TAO X KAI X CHAN

Two

 

 

 

 

 

 

 “เชื่ยเทา มึงมีถุงยางป่ะ กูลืมซื้อติดมือมาด้วย”ผมหูผึ่งเมื่อได้ยินพี่ชายตัวแสบสองคนที่ยืนปิ้งบาร์บีคิวที่เตาไฟกำลังเอ่ยกระซิบกระซาบกัน และผมก็พอจะจับใจความได้บ้างว่าเป็นเรื่องอะไร สองคนนี้ต้องวางแผนอะไรกันอยู่แน่ๆ

    วันนี้ครอบครัวของผมออกมาเที่ยวปิคนิกกันที่บ้านพักตากอากาศข้างทะเลสาบในเกลนดาลอร์ทหุบเขาธารน้ำแข็งบริเวณชายฝั่งตะวันออกของเกาะไอร์แลนด์โดยที่แม่ของผมได้เชิญเพื่อนที่ทำงานมาเที่ยวด้วย ขณะนี้เป็นเวลาช่วงหัวค่ำท้องฟ้าเริ่มมืดแล้วบรรยากาศถึงจะเย็นไปนิดหน่อยแต่ถ้าได้มานั่งผิงไฟกินบาร์บีคิวร้อนๆดื่มกาแฟอุ่นๆคงมีความสุขไม่น้อยเหมือนผมตอนนี้ที่ในจานสีขาวทรงกลมมีไม้บาร์บีคิวไม่ต่ำกว่าสิบกว่าไม้อยู่ในจาน เงยหน้ามองบนท้องฟ้ามีดวงดาวส่องแสงแวบวับสวยงามแต่น่าแปลกที่ไม่มีดวงจันทร์ให้ดูเป็นขวัญตาเลย

 

 

 

 

 

 

“ว๊าว..นี่คุณอีริคดีดเพลงนี้เป็นด้วยหรอคะ เก่งจัง ฉันชอบเพลงนี้มากเลยนะคะ คิดถึงสมัยตอนที่คุณทอร์มัสเข้ามาจีบฉันใหม่ๆมันวิเศษมาก”หญิงวัยกลางคนที่อยู่ในอ้อมกอดของสามีพูดขึ้นด้วยท่าทางเคลิ้มฝันซบศีรษะลงกับไหร่ของสามีแล้วมองตากันหวานซึ้ง ทำให้บรรยากาศดูหวานละมุนเข้าไปอีกเคล้าเสียงคลอกีตาร์ของพ่อใหม่ของผมที่กำลังดีดบรรเลงข้างๆแม่ส่งสายตาหวานหยดย้อยหากันไม่แพ้เพื่อนกับสามีที่นั่งอีกฝั่งส่วนผมก็นั่งมองดูพวกเขาอยู่ถัดจากพ่อกับแม่ไป

 

 

 

 

 

“ผมก็พอจะดีดเพลงคัลทรีเก่าๆพวกนี้เป็นบ้างน่ะครับแต่ไม่ค่อยเก่งหรอกไม่เหมือนเจ้าชานยอลลูกชายผมรายนั้นเป็นมือกีตาร์เล่นในผับ ฝีมือเขาขั่นเทพดีดเป็นทุกแนวจนผมคิดว่าเขาน่าจะเกิดมาเพื่อสิ่งนี้”ไม่วายยอลูกชายตัวเอง จงอินหันเบ่ะปากแต่ก็ต้องสะดุ้งเมื่อคนวัยกลางคนเพื่อนแม่เอ่ยท้วงเขาขึ้น

 

 

 

 

 

 

“หนูจงอิน นี่กินเก่งจังเลยนะจ๊ะดูสิเคี้ยวตุ้ยเลยน่ารักจัง”จงอินยิ้มแหย่ๆเกาท้ายทอยไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเสียใจดีกับประโยคที่จะชมนั่นมันดูขัดๆยังไงก็ไม่รู้

 

 

 

 

 

 

“แบบนี้ผมว่านะน่าจะเข้ากับยัยไอด้าได้”ชายวัยกลางคนว่าขึ้นถึงลูกสาวที่พามาเที่ยวด้วยชื่อไอด้าเป็นผู้หญิงสวยอายุน่าจะพอๆกับเขาแต่งตัวจัดและมักส่งสายตาแปลกมาให้เขาแต่พอเขาไม่เล่นตอบก็เบี่ยงเป้าหมายไปหาพี่ชายสองคนของเขาทันทีแต่เอ่ะแล้วพี่ชายของเขากับยัยไอด้านั่นหายไปไหน?

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ..”ผมกระเด้งตัวลุกขึ้นเต็มความสูงผ้าห่มที่นำมาสวมคุมกายกันหนาวร่วงหลุดออกจากตัวไปกองแมะที่พื้นหิน ทำเอาทุกสายตาหันมามองผมเป็นตาเดียว

 

 

 

 

“ว่าไงจ๊ะ ลูกแม่มีอะไรหรือป่าว?”เจมี่เอ่ยถามลูกชายที่อยู่ๆก็ลุกพรวดขึ้นแล้วยังทำสีหน้าตื่นตระหนกจนผิดปกติ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ผม..ลืมโทรศัพท์ไว้ในบ้านน่ะครับขอตัวไปเอาก่อนนะครับ”ผมก้มโค้งแล้วรีบเดินออกไปทันที ไม่สนว่าใครจะมองว่ายังไง แต่ไม่รู้ว่าอะไรทำให้ใจของผมมันร้อนลุ่มอย่างนี้

ผมเดินออกเข้าห้องนั้นออกห้องนี้จนแน่ใจว่าเข้าครบทุกห้องแล้วแต่ก็ไม่ยักจะเจอพี่ชายทั้งสองที่มักจะเข้ามากวนประสาทผมได้ทุกเมื่อเชื้อวันถ้าไม่มีของเล่นที่น่าพิสมัยกว่า

 

 

 

 

 

 

 

ไปไหนกันนะ?...

 

 

 

 

 

 

 

 

ผมเดินออกมาภายนอกบ้านพัก โอบร่างกายของตัวเองไว้เมื่อไม่มีเครื่องป้องกันหนาวเลยสักชิ้น ลมหนาวหอบเอาอายความเย็นปัดผ่านร่างกาย ผมห่อปากถูกผ่ามือสองสามทีแล้วนำมาอังที่ริมฝีปากพ้นลมใส่เพื่อคลายหนาวก่อนจะกลับไปกอดตัวเองอีกครั้ง ย่างเท้าเดินออกไปสำรวจรอบบ้านที่มีแต่ป่าไม้ปกคุมไว้จนหนาทึบได้ยินเสียงแมกไม้เสียงสัตว์ร้องห่างไกลออกไปจากตัวบ้าน ความเงียบให้ความรู้สึกวังเวงแต่ก็ยังจะก้าวเดินออกไปทั้งที่รู้ว่ามันอันตราย

 

 

 

 

 

 

“อ่ะ..อื่อ..เจ็บ..ฉันเจ็บจังเลยคะเทา..อื่อ..เบาๆหน่อยสิคะ..อ่า  ̴”ผมหยุดเงียหูฟังเสียงที่เกิดจากธรรมชาติเมื่อถูกปลุกเร้า ขาหยุดอยู่กับที่เหลียวมองรอบตัวเพื่อหาจุดเกิดเสียงเห็นเป็นเพียงโรงเก็บฟืนสี่เหลี่ยมจัตุรัสตั้งอยู่ไกลออกไปจากตัวบ้านประมาณห้าเมตร ออกเดินไปข้างหน้าอย่างเงียบเชียบแล้วมาหยุดอยู่หน้าโรงเก็บฟืน

 

 

 

 

 

ยิ่งก้าวเท้าเข้ามาใกล้ก็ยิ่งได้ยินเสียงซี๊ดซาดชัดเจน

 

 

 

 

 

 

 

จงอินยื่นมือออกไปผลักบานไม้ออกช้าๆ สอดสายตาลอดรอยแยกของประตูที่แง้มออกเพียงเล็กน้อยเข้าไปก็เจอเข้ากับร่างของพี่ชายกำลังเล้าโลมร่างสาวเจ้าที่เปือยท่อนบนเห็นยอดอกบัวตูมขนาดกลางถูกฟ้อนเฟ้นด้วยมือหนาทั้งสองข้างจนเต็มมือ ปากอิ่มสีสดร้องครางเสียงหลง ร่างกายบิดเป็นเกลียวบดเบียดเข้าหาชายหนุ่มที่กำลังหาเศษหาเลยอย่างเมามันส์ จงอินตะคุบปิดปากแทบไม่ทันเมื่อตัวเองจะเผลอร้องออกมาด้วยความตกใจมองภาพเบื้องหน้าด้วยความอึ้งไม่คิดว่าเทากับชานยอลจะกล้าลักลูกสาวชาวบ้านมาทำอะไรมิดีมิร้ายแบบนี้  จงอินมองตามร่างกายที่เคลื่อนไหวของพี่ชาย ร่างกายที่อัดแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อที่ผ่านการออกกำลังกายมาอย่างดี ชุ่มชื่นเหงื่อจนมันวาวท้าแสงไฟที่ลอดเข้ามาจนดูเซ็กส์ซี่ จงอินมองด้วยความไม่รู้ตัว ภายในกายลุ่มร้อนเหงื่อกราดที่ไม่รู้ว่าไหลมาจากส่วนใดไหลซึมมาตามไรผม เริ่มแน่นขนัดที่ส่วนกลางลำตัว

 

 

 

 

 

 

นี่เขากำลังมีอารมณ์...

 

 

 

 

 

 

 

 

“แย่ชะมัด!!เป็นแบบนี้ได้ไงว่ะเนี่ย ไม่ไหวเลยกู”จงอินสบถออกมาเบาๆอย่างหัวเสียพรางจ้องลงมาที่ส่วนกลางที่เริ่มดันกางเกงเนื้อบางโผล่ออกมา แล้วเอามือปิดที่ใบหูหลับตาแน่นไม่อยากได้ยินแม้เสียครางอย่างกับควายถูกเชือดนั่น

  

 

 

 

ทางด้านเทากับชานยอลคนหนึ่งกำลังใส่ข้างหน้าอีกคนใส่ข้างหลังยิ้มให้กันที่มุมปากเมื่อเขาทั้งสองได้เห็นอะไรดีๆเข้า

 

 

 

 

 

 

“แย่ว่ะเทา เด็กน้อยมึงเห็นแล้วว่าเราทำอะไร แม่งต้องงอนพวกเราอีกแน่ๆ..อา”ชานยอลครางเสียงต่ำเมื่อหญิงสาวด้านล่างบีบรัดจนหนูน้อยชานยอลเกือบร้องไห้ มองเพื่อนคนละแม่ที่ยังทนสีหน้าได้ดีอยู่ตั้งใจกระแทกจนร่างเปือยไถลไปด้านหน้าพร้อมกับเสียงครางสยิวที่เรียกชื่อของเขาสองคนไม่หยุดปาก จนในที่สุดทั้งสามก็พ้นน้ำรักออกมาทุกหยาดหยดจนเปื้อนใส่กันเหนียวเหนอะหนะ ทั้งเทาและชานยอลต่างดึงคอนดอมทิ้งไปด้วยความไม่ใยดีลุกขึ้นแต่งตัวให้เรียบร้อยปล่อยสาวเจ้าให้นอนอ้าซ่าอยู่ที่พื้นสกปรกที่มีเพียงเสื้อเชิ้ตของชานยอลปูไว้ให้เท่านั้น

 

 เมื่อทั้งสองเสร็จกิจก็พากันออกมาเดินออกตามหาคนสำคัญที่ดันมาเห็นอะไรดีๆเข้าก็รู้สึกร้อนใจพากันออกแยกย้ายตามหาและคนที่เห็นจงอินก่อนใครก็คือเทา

 

 

 

 

 

 

“แก่ก..”

 

 

 

 

 

 

“ใครน่ะ?!!”จงอินหันควบร้องถามขึ้น ร่างเพียวลมยืนเต็มความสูงคว้าทอนไม้แถวนั้นขึ้นเตรียมพร้อมฟาดชายหนุ่ม ชายหนุ่มเดินออกมาจากพุ่มไม้มาหยุดตรงหน้าร่างบางที่ยังไม่ลดท่อนไม้ลง

 

 

 

 

 

 

 

“ไอเทา!!”

 

 

 

 

 

“ทำไมไม่กลับเข้าบ้าน?”เทาใช้น้ำเสียงนุ่มนวลแต่ยังเรียบนิ่ง จ้องมองใบหน้าขาวที่เริ่มซีดเพราะความหนาวจนปากอิ่มสั่น จมูกขึ้นริ้วแดง ลมหายใจมีควันพ่นออกมา

 

 

 

 

 

 

 

“ยุ่ง!!ทำไมไม่ไปเอาใจไอด้าละ ได้เธอแล้วจะปล่อยเธอไว้แบบนั้นหรอ ไร้ความเป็นสุภาพบุรุษสิ้นดี พ่อแม่ของเธอก็อยู่ที่นี่ทำอะไรก็รู้จักคิดบ้าง ถ้าเกิด..เฮ่ยทำอะไรน่ะ!!”

 

 

 

 

 

 

“นี่!!ปล่อย..จะพากูไปไหน ไอเทา!!”เทาขี้เกลียดฟังคำด่าของร่างบางจับแขนได้ก็ดึงข้อมือบางให้ไปตามตน แต่เพราะความที่ไม่ชอบคนร่างสูงหรือร่างกายที่เกือบจะเท่ากันจงอินจึงขัดขืนเต็มที่ทั้งแกะทั้งดึงตีเข้าที่มือหนาก็ไม่ยอมปล่อย

 

 

 

 

 

 

 

“เฮ่ย!!ปล่อยสิเว้ย มึงไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับกู ไอเหี้ยเทา!!”จงอินสะบัดออกอย่างแรงจนข้อมือบางออกมาเป็นอิสระอีกครั้ง จ้องร่างสูงในความมืดไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองอยู่จุดไหนในอาณาบริเวณบ้านพักที่มีป่ารกชัด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไอเทา..มะ..มึงจะทำอะไรกู..อย่านะ..”ผมถูกไอเทาที่มันหยุดลากผม แล้วมันกับมาดันผมใส่กับต้นไม้แทนยืนคร่อมผมไว้ทั้งตัวไม่ให้ผมหนี ผมมองหน้ามองมันๆจุดยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วลากสายตาโลมเลียมาตามริมฝีปากหน้าอกจนถึงไหนต่อไหนผมก็ไม่อยากเดา

 

 

 

 

 

 

 

 

“หึ..มึงคงเห็นหมดแล้วสิ แล้วมึงยัง..มีอารมณ์อีกถึงได้แข็งดันผ้าขนาดนี้”ไอเทามันจับหมับเข้าที่กลางลำตัวของผมแล้วลูบวนเบาๆผมที่ไวต่อการสัมผัสครางอื่อเกิดอาการไม่รู้สึกคุ้นชิน ไหนจะคำพูดหยาบคายแต่ทำไมผมฟังถึงรู้สึกมีแรงขับบางอย่าง

 

 

 

 

 

 

 

 

“อื่อ..เชี่ย!!ปล่อยกู ..ไม่อย่างนั้นกูจะแหกปากเรียกคนมาช่วยแล้วจัดการมึงสะ!!”ผมพูดใส่หน้ามันจะยันหน้าหื่นๆของมันออก

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาสิ..ถ้ามึงแหกปากกูจูบมึงแน่..เผลอๆจะไม่ใช่แค่จูบ กูอาจจะเอามึงตรงนี้ก็ได้มึงลองดูสิ?”ผมเม้มริมฝีปากแน่นไม่คิดว่าตัวเองจะตกเป็นรองทั้งๆที่ผมก็มีสิทธ์ที่จะทำอะไรก็ได้ มันเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ตอนที่แม่ผมบอกว่าแม่จะแต่งงานใหม่และมีลูกติดสองคน ผมนึกว่าจะเป็นผู้หญิงน่ารักๆคิขุๆมาเป็นน้องแต่พอนัดเจอกันเท่านั้นแหละผมเกือบหงายเงิบ ไม่ใช่สาวๆน่ารักๆแต่ยังเป็นไอหน้าหื่นควายถึกสองตัวที่พอเจอกันครั้งแรกผมก็โดนพวกมันสองคนลวนลามแล้วมันยังสตรอว์แหลมากจนผมอยากยกโล่ให้มัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“มะ..มึงไม่ทำอย่างที่มึงพูดหรอก ปล่อยกูไปได้แล้วกูจะเข้าบ้าน”ผมหลุบตาลงต่ำเมื่อมันยื่นหน้าเข้ามาใกล้ขึ้นใกล้ขึ้น ลมหายใจลดริน ร่างกายแนบชิดจนไม่เหลือที่ว่าง หัวใจในอกซ้ายเต้นรัวจนผมกลัวว่ามันจะระเบิดออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“ดูๆไปแล้วมึงก็น่าเอากว่าพวกผู้หญิงพวกนั้นตั้งเยอะ ถ้ามึงทำตัวดี ให้น่ารักๆ ไม่ปากหมา มึงอาจจะได้รับสิทธิพิเศษนอกเหนือจากผู้หญิงพวกนั้นทั้งหมดถ้ามึงทำให้กูรัก ไม่ใช่ทำตัวยั่วให้น่าเอา”

 

 

 

 

 

 

 

 

“น่าเอาพ่องมึงสิ ปล่อยกู ฝันไปสิว่ากูจะรักมึง!!”ผมดิ้นเอามือยันหน้าอกไอเทาออกแรงผลักทั้งตบทั้งตีใช้เท้าเหยียบหลังเท้ามันก็แล้วแต่มันก็ยังไม่ร้องสักแอะ มึงจะถึกไปถึงไหนนนนไอเชี่ยเทา!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า เวลามึงดิ้นเนี่ยโคตรน่าเอาเลยว่ะ มึงรู้มั๊ยดิ้นมากๆผู้ชายเขายิ่งชอบ”มันพูดว่าอะไรนะผมฟังไม่ถนัดแต่ช่างเถอะของหลุดออกจากไอเทาบ้านี้ได้เป็นพอผมกำลังของขึ้นโกรธจนไม่ฟังอะไรทั้งนั้น

 

 

 

 

 

 

 

“มึงจะหยุดดิ้นได้รึยังห๊ะ!!ดิ้นมากๆกูก็ชักจะรำคาญมึงเหมือนกันนะเนี่ย!!กูมันน่ารังเกลียดขนาดนั้นเลยรึไงมึงถึงได้ผลักไสกูนัก!!”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เออ กูโคตรรังเกลียดมึงเลยในสายตากู กูเห็นมึงเป็นไอสารเลวที่ฟันไม่เลือกหน้า ไม่รู้ว่าในตัวมึงจะติดเอดส์รึป่าว ชาติหน้าเฮอะมึงอย่าหวังเลยว่าจะได้กูไอสัส!!!”

 

 

 

 

 

 

 

 

“ผลั่ก!!”ไอเทาเงียบไปผมเลยใช้ตอนที่มันเงียบสะบัดมือหนาที่มันจับข้อมือผมให้หลุดออกแล้ววิ่งหนีมันออกมาไม่คิดว่าคำพูดพวกนั้นที่ออกจากปากไปจะมีผลอย่างไรกับตัวมันเพราะถึงจะด่ามันมากกว่านี้ก็ไม่เพียงพอกับคนเลวๆอย่างมันหรอก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หึ..สักวันมึงต้องร้องขอกู”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คิมจงอิน!!