Semi-sweet รักร้ายๆป่วนหัวใจนายตัวร้าย

7.4

เขียนโดย Nonnung_PF

วันที่ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.53 น.

  2 ตอน
  8 วิจารณ์
  8,062 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2556 21.20 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

ในห้องสีสันสดใส ที่รวบรวบของที่ผู้หญิงส่วนใหญ่ไม่น่าจะพก หรือ ไม่น่าจะมี ในห้องถูกแต่งด้วย สีสันแสบตา

 

กับ ฟอนิเจอร์ ที่เขากัน  แต่ตอนนี้เจ้าของห้องที่กำลังหลับอย่างสบาย โดยไม่สนใจเวลา ณ ตอนนี้แม้แต่น้อย

 

แม้ว่า นาฬิกาเรือนหรูจะร้องเสียงดังมาหลายรอบแล้วก็ตาม 

 

แต่ความสงบและสบายนั้นต้องพังลงเมื่อ 

 

สาวหน้าหวานเดิน เข้ามาให้ห้องและ ค่อยๆมาถึงเตียงของคนที่ นอนอย่างสุขสบาย

 

"ฟางตื่นได้แล้ว  ฟางๆ" สาวหน้าหวานที่กำลังปลุก สาวหน้าหวานกว่าเธอนิดหน่อยอยู่

 

และดูเหมือนสาวหน้าหวานที่นอนอยู่ก็ตื่นขึ้นแบบ ไม่เต็มใจ

 

 

"อะไรแฟง ฟางจะนอนอย่างกวนดิ" พูดทั้งๆที่ยังลืมตาไม่สนิทเลย

 

"ฟาง วันนี้ต้องไปเรียนนะจำไม่ได้หรอ เร็วนะ เดี๋ยวแฟงลงไปรอ" พูดกับน้องสาวก่อนลงไปข้าง และทิ้งคน

 

ที่ยังตื่นไม่ทัน นั่งทวนคำพูด ของเธอต่อไป 

 

และเหมือน คนที่นั่งประมวลคำพูดได้แล้วต้องถึงกับตะโกนอย่างช่วยไม่ได้

 

 

" เฮ้ย!!!  วันนี้มีเรียนนี้น่า ตาละยัยฟาง" พูดกับตัวเองก่อนจะ ลงจากเตียงหรูไปทำธุระส่วนตัวอย่างรีบร้อน

 

 

เมื่อร่างเล็ก จัดการกับธุระส่วนตัวของเธอเสร็จเมื่อกี้  ก็รีบมาแต่งตัวหน้ากระจก

 

ก่อนจะเช็คความเรียบร้อยของตัวเธอก่อนจะรีบลงไปยังชั้นล่างของบ้านที่ ที่มีทุกคนรอเธออยู่

 

"มาแล้วหรอค่ะ  คุณพี่สายเสมอ" น้องสาวคนเล็กของบ้าน เอ่ยแซวพี่สาวของเธออย่างที่ทำทุกวัน

 

เพราะไม่ว่าจะที่ไหนเมื่อไหร่  ฟางจะเป็นคนที่มาคนสุดท้ายเสมอ

 

"ยัยฟ้า" คุณหญิง กัลยาเอ่ยค้อนลูกสาวคนเล็ก ก่อนจะหันมาคุยกับฟางที่มานั่งทานข้าวอย่างรีบร้อน

 

ซึ่งต่างจากแฟงที่ค่อยๆทานอย่างน่ารัก 

 

"ฟางทำไมลงมาสายอีกแล้วล่ะ"พูดอย่างไม่เข้าใจลูกสาวคนนี้จริงๆ

 

"พอดี ฟางลืมน่ะค่ะว่าวันนี้มีเรียน เมื่อคืนเลยเล่นคอมเยอะไปหน่อยน่ะค่ะ" พูดกับมารดา

 

ก่อนจะ หันมาสนใจข้าวต่อ และสุดท้ายคนที่เสร็จช้าที่สุดก็เป็นแฟง ซึ่งเป็นเรื่องปกติของบ้านอยู่แล้ว

 

"เสร็จแล้วค่ะ  สวัสดีค่ะ พ่อ สวัสดีค่ะแม่" แฟงพูดพร้อมไหว้บิดา และ มารดาของตน

 

"สวัสดี ค่าา"ฟาง และ ฟ้าก็ไหว้ บิดา และ มารดาของตนเช่นกัน

 

"จ่ะไปได้แล้วไปเดี๋ยวก็ไปสายหรอก ยิ่งเปิดเทอมวันแรกอีก" คุณหญิง กัลยาเอ่ย

 

ก่อนจะมองลูกสาวทั้งสามของนางเดินขึ้นรถไปอย่างสง่างาม และ สมบูรณ์แบบ

 

 

 

____________________________________________________________

 

 

รถคันงามจอดหน้าโรงเรียนหรู ที่มีแต่คนรวยเท่านั้นที่จะมีสิทธิ์เรียนเพราะค่าเทอมนั้นแพงแทบหูฉีกได้

 

เพราะฉะนั้นไม่รวยจริงทำไม่ได้หรอก แต่สำหรับชายหนุ่มที่ก้าวลงมาจากรถหรูคันนี้นั้นมีสิทธิ์ตัดสิน

 

ความเป็นอยู่เลยก็ว่าได้เพราะเขาเป็นลูกเจ้าของโรงเรียนนี้ และ เป็นประธานนักเรียนรูปหล่อขวัญใจสาวๆ

 

ทั้งในและนอกโรงเรียน เค้าคงเป็นสิ่งที่สาวๆหลายๆคนฝันถึง  หล่อ รวย  แบดบอย  ครบสูตรเลยก็ว่าได้

 

"กรี๊ด แกๆพี่ป็อปมาแล้ว แก"เสียงของคนแถวนั้นเพ่งเล่งมามองเค้าอย่างมากมาย และนั้นคือเรื่องปกติของเค้า

 

ร่างสูงเดินไปยังตึกนักศึกษาที่เค้าเรียนอยู่ อย่างไม่ค่อยสนใจทางสักเท่าไหร่

 

ก็อย่างเดิกคนก็หลบทางให้เค้าอยู่ดี เพราะคงไม่มีใครอยากจะเดินชนประธานนักเรียนและ

 

ลูกเจ้าของโรงเรียนหรอก  ก่อนจะเดินไปยังเป้าหมายอย่างเพื่อนรักของเค้า

 

ก่อนจะตบเข้าให้ที่หัวของเพื่อนรักของเค้าที่รู้จักกันมาแต่เด็ก

 

"โอ๊ย เจ็บนะเว้ยไอ้ป็อป "เพื่อนชายหน้ายาวพูดกับเค้าก่อนจะหันไปหา หญิงสาวน่าตาน่ารัก แทนเค้า

 

"ไมว่ะ ตบแค่นี้ทำเป็นร้อง" เค้าพูดกับเพื่อนชายที่หันไปกุมมือแฟนของมัน

 

"จินนี่ดูดิ ป็อปมันตบหัวเขื่อนเจ็บจังเลยดูแผลให้หน่อยสิคับ"พูดอดอ้อนแฟนสาวสุดชีวิต

 

"เวอร์" ป็อปพูดพร้อมกับ สาวน่าสวยเก๋อีกคนที่เดินตามมาสบทบกับทั้งกลุ่ม

 

"ไมว่ะ"เขื่อนหันไปพูดกับเพื่อนทั้งสองก่อนจะหันไปหาแฟนของเค้าต่อ

 

ทำเอา เฟย์ และ ป็อปปี้มองหน้ากันอย่างหนักใจ และสงสารจินนี่ที่ต้องคอยเอาใจเพื่อนเค้าจริงๆ

 

"งั้นฉันไปที่ห้องก่อนนะ" เฟย์พูดพร้อมเดินออกไป  แต่มือเขื่อนกับรั้งมือเธอไว้แทน

 

"เฮ้ย ไรอ่าเฟย์เพิ่งมา ก็ไปละ มีไรป่าว" เขื่อนถามตามประสาเพื่อนเพราะนี้เพิ่งเปิดเทอมเองเธอมีงานแล้วหรอ

 

"เปล่า ฉันจะไปที่ห้องมีนัด" พูดก่อนจะปลดข้อมือเพื่อนชายและเดินออกไปโดยไม่มองหน้าใคร เลย

 

"เฟย์เป็นไรป่าวว่ะ" เขื่องพูโอย่างงงกับเพื่อนสาวของเค้า

 

"เธอคงมีนัดมั้งค่ะ งั้นจินนี่ไปที่ห้องก่อนนะ" พูดกับเขื่อนและป็อปปี้

 

"อื้อ แล้วเจอกันคร้าบ" เขื่อนพูดพร้อมโบกมือให้กับแฟนสาวของเค้า

 

"บายจ่ะ" "บายครับจินนี่" จินนี่หันมาโบกมือให้ เขื่อนและป็อป ก่อนจะเดินไปยังตึกของเธอมั้ง

 

"เฮ้ยแกอ่าประวัติเด็กที่จะมาเรียนที่นี้ยังว่ะ"เขื่อนถามป็อปปี้เพราะทุกครั้งที่มีเด็กใหม่มาป็อปจะอ่านทุกครั้ง

 

"อ่านแล้ว ตระกูล นีระสิงห์ สองคนอ่ะน่ะ" พูดกับเพื่อนชาย

 

"บ้านแกดิ สามคนเฟ้ย มีแฝด และน้องสาวคนเล็ก  ตกลงแกอ่านมามั้ยเนี้ย" ถามอย่างงงกับเพื่อนชาย

 

"อ่านดิว่ะสงสัยหน้าคงจ่ะหลุดละมั้ง"

 

"อือๆ งั้นไปเหอะว่ะเดี๋ยวสาย" "อื้อ" เขื่อนหันมาถามเพื่อนก่อนจะรีบเดินไปยังตึกที่จะเรียนทันที

 

 

________________________________________________________________

 

"สวัสดีค่ะฉันแฟงยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"  "สวัสดีนะฉันฟางยินดีที่ได้รู้จักนะ"  สองสาวฝาแฝดต่างสไตร์แนะนำตัว

 

หน้าชั้นเรียน ก่อนจะหาที่นั่งเพื่อเดินไปนั่งแต่ยังไงก็นั่งด้วยกันอยู่ดี

 

ทั้งสองนั่งเรียนอย่างสงบ  จนกระทั้งถึงคาบพละ ซึ่งวันนี้ต้องเรียนกรีฑา

 

แฟง นั้นวิ่งปกติอย่างเด็กผู้หญิงทั่วไปคือช้าหน่อยไม่เร็วมากผิดกับฟางที่วิ่งเสร็จก่อนพวกผู้ชายซะอีก

 

และในคาบนี้มีเบรคไปซื้อน้ำ แฟงจึงรีบเดินไปซื้อน้ำอย่างรวดเร็ว

 

"น้ำแดงแก้วนึงค่ะป้า""ขอบคุณค่ะ" เธอเดินหยิบน้ำมาเรื่อยเปื่อย อย่างไม่สนใจทาง เลยดันเดินไปชน

 

ใครบางคนจนน้ำหกใส่หน้าเค้าหมดเลย ทำเอาแฟงเกิดตกใจเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยตามมารยาท

 

"ขอโทษน่ะค่ะแฟงเดินไม่ได้ดูทางเลย งั้นเดี๋ยวแฟงไปหาพามาเช็ดให้น่ะค่ะ"  พูดอย่างน่ารักก่อนจะเดิน

 

อย่างรีบร้อนไปเาผ้าเช็ดหน้ามาชุดน้ำเพื่อมาเช็ดให้ร่างสูง

 

 

_________________________________________________________________

 

"น่ารักจัง แฟงหรอคุ้นๆนะ แต่ช่างเหอะเดี๋ยวก็ได้เจอละ" ป็อปปี้พูดอย่างอารมณ์ดี  ตอนแรกที่น้ำหก

 

เค้ากะจะว่าสักหน่อยแต่เห็นหน้าสาวหวานแล้วเสียงหวานๆแล้วเค้ากลับ อยากรอเธออยู่ตรงนี้

 

 

ผ่านไป 10 นาที

 

"เฮ้ยนานไปป่าวว่ะ โดนหลอกแล้วมั้งไอ้ป็อป" พูดอย่างโมโหกับตัวเองก่อนจะเดินกลับไปทางที่เค้ามา

 

แต่เค้ากับเดินสวนทาง กับสาวหน้าหวานเมื่อกี้ ทำเอาเค้าเริ่มเดือดดาลมาทันที

 

จนกระฉากร่างบางเข้ามาหาตัวก่อนจะบีบข้อมือของเธออย่างแรง

 

"โอ๊ยอะไร ของนายเนี่ย กล้าดียังไงมากระฉากแขนฉัน หะ" สาวน้อยหน้าหวานที่เพิ่งกลับมาจาก

 

การเล่น วอลเล่ ถึงกับงงว่า ทำไมเขาถึงมาทำอะไรอย่างนี้กับเธอ

 

"จะอะไรละ ไหนเธอบอกให้ฉันรอไง  ไหนบอกว่าจะไปหาผ้ามาเช็ดให้ฉันล่ะห่ะ" พูดอย่างโมโห

 

"เช็ดบ้าเช็ดอะไรของนาย ฉันไม่รู้เรื่อง" พูดอย่างงงงวยและพยายามปลดมือใหญ่

 

"อย่ามาแกล้งโง่ ที่เมื่อกี้พูดดีๆเพราะอยากจะหนีใช่มั้ย" พูดอย่างเดือดอีกครั้ง  คนอะไรผิดแล้วไม่รับผิดชอบ

 

"นายมันบ้าละ ปล่อยนะๆ"พูดรั่วก่อนจะทุบกำปั้นของเธอลงบนตัวเค้า

 

"เอ่อ ของโทษนะค่ะที่ให้รอนานไปหน่อย แฟงหาผ้าเช็ดหน้าไม่เจออะค่ะ" คนที่สามที่เข้ามา

 

ทำเอาป็อปปี้ ถึงกับงงไปหมดแล้ว เดี๋ยวนะถ้าคนที่พูดเมื่อกี้ น่าตาเหมือนกับคนที่เค้าทะเลาะด้วย

 

อยู่เมื่อกี้เลย จนป็อปปี้ต้องปล่อยมือ ของสาวคนนั้นออกแทน และพูดอะไรไม่ออก

 

 

"แฟงขอโทษนะค่ะ ที่ทำให้คุณรอนานช่วยรับนี้ไปหน่อยนะค่ะ " พูดพร้อมยื้นผ้าเช็ดหน้าลายหวานให้เค้า

 

"งั้น เธอคือ" ป็อปปี้ถามอย่างงง

 

"ฉัน ชื่อฟาง ส่วนี้แฟงพี่สาวฉันที่หลังอย่างมาโวยวายและมาบ้าแถวนี้ด้วย แล้วฉันก็ไม่ได้หน้าเหมือนแฟงมากนัก

 

น่าจะดูออก คนอะไรเอาแต่โวยวายไม่ฟังกันมั้งเลย  "พูดก่อนจะเดินออกไป

 

"เอ่อแฟงขอโทษแทนน้องด้วยนะค่ะ ฟางเค้า อารมณ์เสียง่ายน่ะค่ะ ขอตัวนะค่ะ" พูดก่อนจะเดินออกไป

 

ทำเอาชายหนุ่มรู้สึกผิดเล็กน้อยที่ไปทักคนผิด อันที่จริง แฟงฟางไม่ได้ต่างกันมากนัก

 

แต่ ฟางแค่หน้าหวานกว่า เท่านั้นเอง

 

 

แต่แค่มาวันแรกรู้สึกว่าเค้าจะซวยมากเลยนะเนี้ย  จะขอโทษยัยนั้นไงดีว่ะ เพราะเค้าเป็นผู้ชายพอที่จะรู้

 

ว่าเค้าผิดเองที่ไม่ดูให้ดีแต่แรก 

 

 

 

_________________________________________________________________

 

 

ยังไงก็ฝากด้วยนะค่ะเรื่องแรกเลย

 

เม้นด้วยนะ

 

 

 


 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.3 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา