(v.soofah)ปฎิบัติการป่วนหัวใจนายวายร้าย

มาอัพเร็วป่าว คือนานๆทีจะมีเลาก็รีบอัพเลยดีก่า อย่ามัวแต่เสียเวลา ไปอ่านกัน

สวัสดีค่ะ ฉันชื่อฟ้า ชื่อฉันดูอบอุ่นดีใช่ไหมล้ะคะ แต่ความจริงชีวิตฉันไม่ได้อบอุ่นอย่างชื่อหรอกค่ะ ชีวิตฉันรันทดจะตาย คุณแม่ของฉันเสียไปตั้งแต่ฉันยังหัดพ่นน้ำลายอยู่เลย ไม่รู้เหมือนกันว่าเสียไปเพราะอะไร พอถามคุณพ่อ คำตอบที่ได้คือ สีหน้าอึกอักของคุณพ่อเท่านั้น=_= ปัจจุบันอาศัยอยู่กับคุณพ่อตามลำพังและได้รับการศึกษาอยู่ในระดับ ม.ปลายในโรงเรียนเล็กๆแถวบ้านเท่านั้น

เฮ้อชื่อออกจะคุณหนูแต่ชีวิตฉันมันยิ่งกว่านิยายอีก

ครอบครัวฉันแต่ก่อนก็พอจะร่ำรวยอยู่หรอกนะ ถ้าคุณพ่อไม่ไปกู้หนี้ยืมสินเขามาตั้งสิบล้าน!! เพื่อจะทำธุรกิจสาหร่ายอบกรอบที่เจ๋งตั้งแต่เดือนแรกที่ทำ และเนื่องจากไม่มีปัญญาหามาใช้ จึงทำให้เราต้องย้ายบ้านหนีแทบทุกเดือน และนั่นก็ทำให้ฉันต้องย้ายโรงเรียนทุกๆ เดือนด้วย! เมื่อไหร่ชีวิตฉันมันจะปกติสุขซักทีก้ไม่รู้

ฉันเดินลั้ลลากระโดษโหยงเหยงจนเปียทั้งสองข้างแกว่งไปแกว่งมาดุจนางเอกหนังเรื่องแฟนฉันก็ไม่ปาน ในมือถือถุงก๋วยจั๊บที่ซื้อหน้าโรงเรียนมาฝากคุณพ่อ ร้านลุงก๋วยบอกว่านี่เป็นสูตรใหม่ที่กินปุ๊ปผิวสวย ผิวดี ผิวเด่น ผิวเด้ง เป็นนางฟ้านางสวรรค์อะไรประมาณนั้น แต่ก็นะ อย่างฉันกินไปก็ไม่เห็นผลต่าง เพราะว่าฉันสยอยู่แล้ว (สวยทุกทีที่มีโอกาส)

... : เงินน่ะเมื่อไหร่จะได้คืน

มือที่กำลังผลักรั้วประตูบ้านมีอันต้องหยุดชะงักลง เพราะน้ำเสียงที่โหดโฉดและชั่วนั้นได้ดังออกมาจากบ้านของฉัน และแน่นอนว่าผู้ดีเก่าอย่างพ่อไม่มีทางน้ำเสียงหยาบโลนเฉกเช่นนั้นแน่

แล้วเจ้าของเสียงนั้นเป็นใครกัน

ฉันตั้งคำถามเงียบๆในใจ และตัดสินใจที่จะมองดูสถานการณ์อยู่ด้านนอก ถ้าบุ่มบ่ามเข้าไปเดี๋ยวไก่ตื่นหมด สู้แอบอยู่หลังพุ่มไม้นี่ดีกว่า

พ่อ: ตอนนี้ฉันไม่มี พวกแกดูสภาพสังขารฉันสิ มันจะมีให้ไหมล้ะสิบล้าน สิบบาทยังแทบจะต้องขุดดินหาเอาเลย

หมะ...หมายความว่าอะไร ทวงเงิน เหรอ อย่าบอกนะว่าพวกมาเฟียหน้าเหี้ยมจิตใจโหดเจ้าของเงินมันมาทวงเงินเราตอนนี้

มาเฟีย: แต่แกยืมเจ้านายฉันไป แกต้องหามาคืนให้ได้!!

พ่อ: ก็ตอนนี้ไม่มีนี่

พลั่ก!!

ฟ้า : พ่อ!!

เป็นไงหล้ะ อยากอ่านต่อใช่หมะ รอไปก่อนนะรีดเดอร์ที่รักทุกคน ไปล้ะ บาย