รักสุดวุ่น ของวัยรุ่นสุดแสบ

กริ๊งงงงงงงง(เลิกเรียน)

''แต้งกิ้วไปเดินห้างเล่นๆกับธามมั้ย''ธามชวนแต้งกิ้ว

''ไม่อ่ะ ไม่มีอารมณ์ งานก็ไม่เสร็จอ่ะ''แต้งกิ้วพูดพร้อมกับทำหน้าหงอยๆ

''ไปเถอะ งานเดี๋ยวเราช่วยกันทำก็ได้ ส่งอาทิตย์หน้าน่ะอีกอย่างถ้าทำตอนนี้คงคิดไม่ออกหรอกไปเหอะนะ''ธามพูดเพื่อนให้แต้งกิ้วได้ไปเปิดหูเปิดตา

''ก็ได้ งั้นเดี๋ยวเราโทรหาโซ่ก่อนนะ ว่าจะชวนไปด้วยกันอ่ะ''แต้งกิ้วพูดเสร็จก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

''ฮัลโหล โซ่ เราจะไปห้างกับธามน่ะ โซ่ไปด้วยกันมั้ย''แต้งกื้วชวนโซ่

(ก็อยากไปนะ แต่โซ่ต้องไปธุระกับที่บ้านอ่ะ ไว้วันหลังนะเที่ยวให้สนุกนะ)โซ่พูดจบก็วางสายไป

''โซ่ไม่ไปน่ะ''แต้งกิ้วหันมาพูดกับธาม

''อื้ม งั้น17.00น.ธามไปรับนะ''ธามนัดเวลา

''อื้ม งั้นเราไปก่อนนะ''แต้งกิ้วบอกพร้อมเดินจากไป

17.00น.(เร็วเกิ๊น)

ปี๊นนนนนนนนนน(เสียงรถ)

''มาแล้วๆ''แต้งกิ้วรีบวิ่งไปเปิดประตู

''ไปกันเลย''ธามพูดเสร็จแล้วก็รีบขับรถไป 

ผ่านไป20นาที

''ถึงซักที เอ้อ!แล้วทำไมโซ่ไปมาล่ะ''ธามถามแต้งกิ้ว

''ก็เห็นว่ามีธุระอ่ะ เลยมาไม่ได้''แต้งกิ้วตอบ

''โซ่ไม่มาก็ดีเหมือนกันนะ''ธามพูดแล้วก็อมยิ้ม

''ทำไมอ่ะ''แต้งกิ้วทำหน้าอย่างงงๆ

''เกะกะอ่ะ เรามากัน2คนอ่ะดีแล้ว''ธามยื่นหน้าเข้าไปใกล้แต้งกิ้ว แต้งกิ้วหน้าแดง

''บ้า ไอบ้าธาม''แต้งกิ้วพูดอย่างเขินๆแล้วรีบเดินหนีไป

''อ้าว จะไปไหนอ่ะค้าบบบบบ''ธามพูดแล้วเดินตามไป

ด้านขนมจีน

''ธามนะธาม ทำไมไม่ยอมรับสายเลย สงสัยอยู่อยู่กับยัยแต้งกิ้วนั่นแน่ๆอ่ะ''ขนมจีนพูดอย่างโมโห

''เป็นอะไรคะคุณหนู''คนรับใช้ของขนมจีนรีบเดินเข้ามา

''ป้าคะ หนมจีนเบื่อจะตายอยู่แล้ว ป้าออกไปก่อนเหอะ''ขนมจีนพูด

''ค่ะๆ อย่าลืมทานข้าวเย็นด้วยนะคะคุณหนู''คนรับใช้ตักเตือนเวลาทานข้าว

''ไม่ หนมจีนไม่ลงไปทานข้าว ยกขึ้นมาข้างบนนะคะ''ขนมจีนตะโกน

ด้านธาม-แต้งกิ้ว

''กลับบ้านกันเหอะ''แต้งกิ้วชวน

''อื้ม แต่เดี๋ยวธามขอแวะที่ๆนึงนะ''ธามพูด

''อืมๆ''แต้งกิ้วพูดโดยไม่ได้ขัดขืน

ไม่นานก็ถึงที่หมาย

''สวนสาธารณะ นี่ธามพาแต้งกิ้วมาทำไมเหรอ''

''ธามมีของจะให้''ธามพูดพร้อมหยิบสร้อยรูปดาวออกมา

''โห สวยจังเลยอ่ะ แต่ธามซื้อให้แต้งกิ้วทำไม''แต้งกิ้วพูดพร้อมหัน

''อยากให้คนตัวเล็กอ่ะ เผื่ออยากสูงจะได้ของดาว''ธามพูดแหย่

''ไม่ต้องมาแหย่เลย ถ้าแต้งกิ้วสูงกว่าธามเมื่อไหร่จะหัวเราะให้''แต้งกิ้วพูด

''งั้นแต้งกิ้วก็คงไม่มีวันหัวเราะหรอก มาเดี๋ยวธามใส่ให้''ธามพูด แต้งกิ้วจึงหันหลัง

''ขอโทดนะ''ธามใส่สร้อยและโอบแต้งกิ้วเบาๆ แต้งกิ้วหวั่นไหวมาก

''ขอบใจนะ''แต้งกิ้วพูดพร้อมอมยิ้ม

ทั้ง2จึงกลับบ้านไปพร้อมๆกัน

เม้นกันด้วยนะ ขอโทดที่ลบตอนไปเยอะนะเดี๋ยวจะแต่งให้สนุกยิ่งขึ้น