รักฉันซะ นี่คือคำเตือน!!!

“ก็...เพื่อนกันไง ทำไมเหรอ” ฟางพูดพร้อมกับทำหน้างง

“ฮั่นแน อย่าโกหกไปหน่อยเลยฟาง พวกฉันเห็นนะ” ขนมจีนพูดขึ้นอย่างล้อๆ

“เห็น เห็นอะไร” ฟางถามอย่างสงสัย

“ก็เห็นว่าช่วงนี้เธอกับป๊อปปี้สนิทกันมากกกกกก ไม่เห็นทะเลาะกันเหมือนวันแรกเลยหนิ เกิดอะไรขึ้นเหรอจ๊ะเพื่อน หรือว่า... ป๊อปปี้จีบเธอเหรอฟาง” แก้วถามพร้อมกับทำตาโต

“เฮ้ย! จะบ้าเหรอไง ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย ฉันคงจะลืมกวนประสาทเขามั้ง เขาก็เลยไม่แกล้งฉัน ไม่ได้จงไม่ได้จีบสักหน่อย มั่วแล้วเธอน่ะแก้ว” ฟางปฏิเสธเสียงแข็ง แต่ก็รู้สึกแปลกใจในความเปลี่ยนแปลงของชายหนุ่มคนนั้นขึ้นมาเหมือนกัน จริงสินะ ในระยะหลายวันที่ผ่านมานี้รู้สึกเขาจะไม่ค่อยแกล้งเธอเลยนี่นา แถมยังคอยช่วยเรื่องนั้นเรื่องนี้อยู่ตลอดเวลาเลยอีกต่างหาก

“โอเค มั่วก็มั่ว เหลือฉันเป็นคนสุดท้ายแล้วจะถามอะไรก็ถามมาสิ” แก้วตัดบท

“ถามอะไรดีล่ะ อืมงั้นสเปกแก้วเป็นแบบไหนเหรอ” ขนมจีนถามเป็นคนแรก

“ไม่รู้สิ ฉันไม่มีสเปกอ่ะ”

“โห่แก้ว ให้ความร่วมมือหน่อยสิ” เฟย์ท้วงขึ้น

“ก็ฉันไม่มีสเปกจริงๆนี่นา เอาเป็นว่าฉันชอบคนตัวขาวก็แล้วกัน เป็นลูกครึ่งก็น่าจะดี เพราะรู้สึกว่าคนที่เป็นลูกครึ่งเนี่ยหล่อทุกคนเลย ที่สำคัญเขาต้องสูงกว่าฉันด้วยนะ”

“OoO” สีหน้าทุกคน เพราะแก้วเป็นคนที่สูงมาก สูงกว่าทุกคนในกลุ่มเลยด้วย ถ้าจะหาผู้ชายที่สูงกว่าแก้วก็คงจะยากสักหน่อย

“อย่าทำหน้าเว่อร์แบบนั้นไปหน่อยเลยนาพวกเธอ ถ้าจะมีเดี๋ยวมันก็ต้องมีเองนั่นแหละนา” แก้วพูดอย่างขำๆเมื่อเห็นสีหน้าเพื่อน

“โห่แก้ว แล้วจะให้พวกฉันทำหน้ายังไงล่ะ สเปกเธอนี่สุดๆอ่ะ จะให้หาคนที่ตัวสูงกว่าเธอเนี่ยนะ คงจะเจอหรอกง่ายๆหรอก เธอตัวสูงจะตาย” เฟย์พูดพร้อมกับทำหน้าเบ้

“จริงสิ” จินนี่โพล่งออกมาทำเอาทุกคนถึงกับหันมามองด้วยความสงสัย “ฉันรู้แล้วล่ะว่าใครที่ตรงสเปกยัยแก้ว”

“ใครเหรอ” ทั้งหมดยกเว้นแก้วถามขึ้น

“ก็... โทโมะไง” เมื่อได้ยินที่จินนี่บอกทุกคนยกเว้นแก้วต่างพากันหัวเราะออกมาอย่างขำๆก่อนที่แก้วจะโวยขึ้น

“จะบ้าเหรอไงจิน ไอ้ตุ๊ดนั่นน่ะนะ เธอก็รู้ว่าฉันกับไอ้ตุ๊ดนั่นน่ะ...”

“คู่กัดตลอดกาล” ฟางต่อให้จนจบประโยค

“ที่กำลังจะเปลี่ยนมาเป็นคู่ใจ 555+” เฟย์พูดจบก็หัวเราะร่วนอย่างพอใจที่เห็นเพื่อนหน้าแดง

“ยัยเฟย์!!! เธออยากตายรึไง บังอาจมาแซวฉันน่ะ เธอก็ด้วยจิน คิดยังไงถึงบอกว่าไอ้ตุ๊ดนั่นตรงสเปกฉันน่ะ”

“อ้าว ก็มันจริงนี่นา โทโมะตัวขาวมั้ย?” จินนี่ถามขึ้น

“ขาว” ทุกคนยกเว้นแก้วตอบพร้อมกัน

“สูงรึเปล่า” จินนี่ถามต่อ

“สูง” ทุกคนตอบพร้อมกันอีกครั้ง

“ใช่ สูงกว่ายัยแก้วด้วย” จินนี่พูด

“เดี๋ยวสิ แล้วลูกครึ่งล่ะ ไอ้ตุ๊ดนั่นเป็นลูกครึ่งด้วยเรอะ” แก้วรีบขัด

“ก็ใช่น่ะสิ เธอไม่รู้เหรอไงว่าโทโมะน่ะเขาเป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น” จินนี่ตอบ

“โห ตรงสเปกยัยแก้วทุกอย่างเลยอ่ะ นี่อย่าบอกนะแก้วว่าเธอชอบโทโมะน่ะ” เฟย์หันมาแซวเพื่อน

“จะบ้าเหรอเฟย์ ต่อให้ผู้ชายทั้งโลกเหลือแค่ไอ้ตุ๊ดนั่นคนเดียวนะ ฉันยอมอยู่เป็นโสดจนตายดีกว่าไปชอบนายนั่น คนอะไรปากเสีย กัดเจ็บยิ่งกว่าผู้หญิงอีก”

“เธอเองก็ใช่ย่อยเหมือนกันนี่แก้ว เขาคงเห็นว่ากัดกับเธอสนุกดีล่ะมั้ง เพราะกับพวกเราเขาก็พูดปกติดีทุกอย่าง” ฟางพูดขึ้น

“ฟาง นี่ตกลงเธอเป็นเพื่อนฉันหรือเป็นเพื่อนไอ้ตุ๊ดนั่นกันแน่เนี่ย ฉันไม่พูดกับพวกเธอแล้วไปนอนดีกว่า ง่วงจะตายอยู่แล้ว” พูดจบแก้วก็ปีนขึ้นไปบนเตียงแล้วนอนคลุมโปงทันที

“อ้าว เดี๋ยวสิแก้ว จะชิ่งกันอย่างนี้เลยเหรอ ยังถามคำถามไม่ครบทุกคนเลยนะ แก้ว” เฟย์ร้องเรียก แต่เงียบไม่มีเสียงตอบรับจากคนที่นอนอยู่บนเตียง

“เออจริงสิ นี่เธอไปรู้เรื่องโทโมะมาจากไหนน่ะจิน พวกเรายังไม่รู้เลย” ฟางถามอย่างสงสัย

“ฉันรู้คนเดียวที่ไหน พี่จีนก็รู้ ใช่มั้ยพี่จีน” จินนี่หันไปถามพี่สาว

“อืมใช่ พี่ก็รู้ แต่พี่ไม่ได้บอกเราหนิ แล้วเราไปรู้มาจากไหนล่ะ” ขนมจีนถามน้องสาวกลับบ้าง

“อ๋อ เคนตะเป็นคนบอกค่ะ”

“ฮั่นแน เคนตะอีกแล้ว” เฟย์แซว

“อะไรเล่า พี่จีนจินง่วงแล้วอ่ะ ไปนอนก่อนนะ ราตรีสวัสดิ์นะทุกคน” จินนี่พูดจบก็ขึ้นเตียงไปอีกคน

“ไปนอนกันเถอะหนมจีน เราด้วยยัยเฟย์ เดี๋ยวก็ตื่นสายอีกหรอก ดึกแล้ว” ฟางหันมาเอ็ดน้องสาว

“ค่ะๆ นอนแล้วค่ะ ราตรีสวัสดิ์นะจีน พี่ฟาง” เฟย์พูดพร้อมกับนอนลงบนเตียง

“อืมราตรีสวัสดิ์” ขนมจีนเอ่ยบอกพร้อมกับนอนลงบนเตียงเช่นกัน ส่วนฟางก็เดินไปปิดไฟแล้วก็นอนเช่นกัน

**************************************************************************************

วันรุ่งขึ้น

“เอาล่ะครับทุกคน ยืนเข้าแถวตามสีเลยนะครับ หัวหน้าสีเช็คลูกน้องด้วยว่าครบรึเปล่า” ป๊อปปี้ส่งเสียบพูดผ่านโทรโข่งที่ถืออยู่ในมือ ในขณะที่ห้าสาวลากกระเป๋าเข้ามาในสนามที่เป็นจุดนัดพบ

“อ้าวมาแล้วเหรอทุกคน เอากระเป๋ามาวางรวมกันตรงนี้เลย” จงเบเอ่ยบอกพร้อมกับชี้ไปยังมุมหนึ่งของสนามซึ่งมีกระเป๋าวางอยู่ก่อนแล้วห้าใบ “มาจีน เดี๋ยวเราถือให้” จงเบพูดพร้อมกับคว้ากระเป๋าที่ขนมจีนถือไว้มาถือไว้เอง

“ขอบใจนะจงเบ” ขนมจีนพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้แฟนหนุ่ม