รักร้ายๆ ของยัยป่วนสุดแสบ

ชายหนุ่มค่อยๆล้มตัวลงนอนข้างๆหญิงสาว นอนมองหน้าเธอสักพัก จนเธอตื่น 

แก้ว : เฮ้ย !! นาย ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง พาฉันกลบมหาลัยเดี๋ยวนี่นะ ! หญิงสาวพูดแล้วเดิน

เตรียมจจะออกนอกห้อง 

โทโมะ : เดี๋ยว ! มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกนะ ชายหนุ่มพูดแล้วบีบข้อมือเธอไว้ 

แก้ว : โอ้ย ! ฉันเจ็บนะ ไอ้บ้า ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ บอกให้ปล่อยไง !! ปล่อย !!!! ปล่.. อุ๊บ !

หญิงสาวถูกชายหนุ่มจูบลงบนปากของเธอ ทำให้หญิงสาวชะงัก ชายหนุ่มค่อยๆผลักเธอไป

จนถึงผนังห้อง แต่หญิงสาวประท้วงโดยการทุบแขน และดิ้น แต่ก็ไม่เป็นผล เพราะถูกชาย

หนุ่มรวบแขนเอาไว้ ลิ้นของชายหนุ่มค่อยๆแทรกเข้าหาความหวานในโพรงปากของหญิงสาว

หญิงสาวประท้วงอีกครั้งเพื่อให้ชายหนุ่มรู้ว่าเธอหายใจไม่ออก ชายหนุ่มจึงค่อยๆถอนจูบออก

" ฉันเกลียดนาย ฮึก ! " หญิงสาวร้องไห้ ชายหนุ่มไม่สนใจ และบอกหญิงสาวว่า " เธอต้อง

เป็นของฉัน " ชายหนุ่มพูดและยิ้มที่มุมปาก และจูบหญิงสาวอีกครั้ง หญิงสาวดิ้นสุกแรง แต่

ไม่เป็นผล เธอเริ่มอ่อนแรงจนโดนผลักลงเตียงได้อย่างง่ายๆ เธอได้แต่นอนเฉยๆ และเริ่ม

ร้องไห้หนักขึ้น ชายหนุ่มค่อยๆถอนจูบออก มองหน้าหญิงสาว ชายหนุ่มหัวเราะนิดๆและนั่งลง

ข้างๆหญิงสาวที่กำลังนอนอยู่ หญิงสาวได้แต่ร้องไห้ " ครั้งนี้ถือว่าสงสาร หึ ! " ชายหนุ่มพูด

และเดินไปนั่งที่ปลายเตียง

แก้ว : นายพา ฮึก ! ฉันมาที่นี่ ฮึกๆ ทำไม ? หญิงสาวถาม 

โทโมะ : 555 อยากรู้จริงๆหรอ เพราะฉันอยากได้เธอไง ฉันอยากได้อะไรก็ต้องได้

แก้ว : ฉันไม่ใช่สิ่งของนะ ! ฮึก ฉันไม่ใช่ของเล่น ที่นายจะมาทำแบบนี้ได้ !! ฮึกๆ 

โทโมะ : อย่าอวดเก่ง เธออยู่กับฉันที่นี่ 1 อาทิตย์ ฉันเบื่อเมื่อไหร่ฉันจะปล่อยไป 

" ผิดก็ตรงที่เผลอใจไปรักเธอ ผิดแค่คนที่รักเธอเขารักเธอก่อนนะ " เสียงโทรศัพท์หญิง

สาวดังขึ้น แต่ชายหนุ่มคว้าเอาไว้แล้วพูดว่า " ครับ ผมโทโมะที่เพื่อนคุณเดินชนผมเมื่อเช้า

นะครับ ตอนนี้เพื่อนคุณอยู่กับผม และจะอยู่กับผมหนึ่งอาทิตย์ แค่นี้นะครับ " ชายหนุ่มพูดจบ

ก็ยึดโทรศัพท์หญิงสาวเอาไว้กับตัว

แก้ว : นายคิดจะทำอะไรของนาย ?

โทโมะ : เดี๋ยวก็รู้เองแหละน่ะ ชายหนุ่มพูดและมองหญิงสาวด้วยสายตาเย็นชา

แก้ว : ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันขอร้องจริงๆ

โทโมะ : ไม่มีทาง ชายหนุ่มพูดและกดหญิงสาวให้นอนลง และตัวเขาก็นอนกอดหญิงสาวอยู่

ข้างๆ

แก้ว : ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ! หญิงสาวพยายามดันชายหนุ่มออกไป 

โทโมะ : อยากโดนจูบแบบเมื่อกี้อีกใช่ไหม ถ้าอยากก็ดิ้นสิ เอาเลย ชายหนุ่มพูดและกอด

หญิงสาวให้แน่นขึ้น

แก้ว : ฉันเกลียดนาย !! หญิงสาวพูดขึ้น

โทโมะ : หึ ! อย่ามาหลงรักฉันก็แล้วกัน ฉันไม่มีทางจริงจังกับเธอ จำไว้ สักพักโทรศัพท์

ชายหนุ่มก็ดังขึ้น เพื่อนโทโมะนั้นเอง 

เพื่อนโทโมะ : เฮ้ยมึง คืนนี้ไปเที่ยวผับกันว่ะ วันนี้หญิงเยอะ 

โทโมะ : เออ ไปสิว้ะ เจอกันกี่โมง ? 

เพื่อนโทโมะ : 2 ทุ่มเจอกันมึง 

โทโมะ : โอเค เจอกันมึง ชายหนุ่มพูดและตัดสายทิ้ง และมองหน้าหญิงสาว 

แก้ว : มองฉันทำไม ? 

โทโมะ : มองไม่ได้หรือไง อีกหน่อยฉันได้มองมากกว่าหน้าเธอแน่ ชายหนุ่มพูดและหัวเราะ

แก้ว : อยุดพูดอะไรแบบนี้สักที ฉันเกลียด !

โทโมะ : ไม่หยุด ! คืนนี้เธอต้องไปกับฉัน

แก้ว : จะไปไหน ฉันไม่ไป ! ฉันจะกลับหอ !!

โทโมะ : หึ ! คิดหรอว่าเธอจะกลับไปได้ ฝันไปหรือเปล่าสาวน้อย

-------------------------------------------------------------------------

จบไปแล้วอีกตอน มี NC เล็กน้อย นี่ NC แค่ 10 % นะ 100 % มีมากกว่านี้ -.,-

เค้ามาอัพให้แล้วก็เม้นกันหน่อย เห็นใจคนอัพหน่อยซิ :( เค้าอุตส่าห์มาอัพให้อ่ะ

เห็นอยากอ่านกัน แต่ไม่เม้นกันเลย ถ้าไม่เม้นอีกจะปิดนิยายเรื่องนี้แล้ว เชอะ !

รักรีดเดอร์นะ <3