HURT รักหลอกลวง...
เขียนโดย 
สายลมแห่งตะวัน
วันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.36 น.
แก้ไขเมื่อ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 17.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
บทนำ
เอกสารในซองสีน้ำตาลถูกเปิดออก สายตาหวานไล่อ่านไปทีละตัวอักษร ก่อนสายตาจะพร่าลาย
หยดน้ำตาไหลรินลงมาอย่างห้ามไม่อยู่
“เป็นไปได้ยังไง...” เสียงพึมพำเบาจนเสียงแทบจะไม่หลุดพ้นจากเรียวปากอิ่ม
“มันเป็นความจริงลูก...เราจะหาเงินที่ไหนมาใช้คืนให้เขา”
หญิงสาวเงยหน้าขึ้นเมื่อน้ำเสียงของมารดาเจือความกังวล มือเล็กจับมือของมารดาไว้ก่อนจะแนบกับใบ
หน้าแสนหวาน
“ไม่เป็นไรนะคะแม่ ฟางจะหาเงินมาใช้เขาเอง แม่ไม่ต้องห่วงนะคะ”
“เงินตั้งสามร้อยล้านเราจะหามาจากไหนลูก”
“แม่ พี่ฟาง มีคนมาหาค่ะ”
น้ำเสียงหวานของเฟย์ดังขึ้นขัดบทสนทนา ฟางมองไปที่สวนหน้าบ้าน ก่อนจะหันมาสบตามารดา ท่านเดิน
ผ่านหน้าของเธอไปที่สวนหย่อม เท้าเรียวรีบสาวเท้าตามไปทันทีด้วยความเป็นห่วง
“สวัสดีครับคุณเพียงพร” หญิงวัยกลางคนยกมือรับไหว้ชายหนุ่มหน้าตาคมเข้ม พร้อมกับบอดี้การ์ดหน้าตา
ท่าทางสะอาดสะอ้าน คุณเพียงพรทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้
“ผมมาเรื่องของบริษัทดิเอ็มเพอร์เรอร์...”
“ฉันทราบแล้วค่ะ แต่ทางเราไม่สามารถหาเงินมาคืนให้คุณได้เร็วขนาดนั้น อีกสิบปีก็คงหามาใช้คืนได้ไม่
หมด”
“ผมทราบครับ แต่ยังไงผมขอคุยกับลูกสาวของคุณเพียงพรก่อนจะได้หรือเปล่าครับ”
ชายหนุ่มเบนสายตาไปมองร่างเล็กที่นั่งเคียงข้างมารดา ดวงตากลมโตคู่นั้นหลุบลงอย่างหวาดกลัว และ
เขาก็จำแววตาคู่นั้นได้เป็นอย่างดี เมื่อเธอเพิ่งจะตกเป็นภรรยาทางพฤตินัยของเขาได้เพียงชั่วข้ามคืนเท่านั้น
“ทำไมต้องเป็นยัยฟาง คุณมีอะไรก็พูดกับฉันเองดีกว่า”
“ก็คุณพิศาลโอนมอบมรดกทั้งหมดให้ลูกสาวทั้งสองคน แต่ให้สิทธิ์ลูกสาวคนโตจัดการแทนน้องสาวที่
อายุยังไม่บรรลุนิติภาวะ เพราะฉะนั้นผมมีความจำเป็นต้องคุยกับเธอครับ หวังว่าคุณเพียงพรคงจะเข้าใจ”
มารดาหันมามองหน้าบุตรสาวอย่างเป็นห่วง แต่ฟางกลับพยักหน้าให้ท่านเพื่อบอกว่าเธอเองรับมือไหว
คุณเพียงพรเดินออกมาจากสวนหย่อมของบ้าน พร้อมกับบอดี้การ์ดทั้งสองคนที่เดินตามออกมา
“ไงสาวน้อย บังเอิญจริงๆเลยนะ ต้องขอบคุณพรหมลิขิตที่ทำให้เราได้พบกันอีก”
“มีธุระอะไรก็รีบพูดมา อย่ามัวแต่เล่นลิ้น”
“พวกคุณไม่มีเงินมาใช้คืนให้ผมใช่หรือเปล่า”
“ใช่ แต่ฉันขอเวลาหน่อย ตอนนี้ครอบครัวเรากำลังเดือดร้อน”
“คุณคิดว่าคุณกำลังเล่นขายของอยู่หรือไง ที่ผมมาวันนี้ก็เพราะว่ามันเลยกำหนดมาครึ่งปีแล้ว ไม่มีเจ้าหนี้
คนไหนใจดีได้อย่างผมอีกแล้วนะ”
“แล้วทำไมคุณไม่ส่งจดหมายมาให้มันเร็วกว่านี้” หญิงสาวเถียง ก่อนจะสะดุ้งโหยงเมื่อชายหนุ่มเดินอ้อม
มารั้งร่างเล็กของเธอให้ลุกขึ้น ก่อนจะถูกกักตัวไว้ในอ้อมกอดของเขา
“ผมส่งมาทุกเดือน แต่ถ้าคุณไม่มีปัญญาหาเงินมาใช้...ผมมีข้อเสนอดีๆให้คุณ”
นิ้วแกร่งเกลี่ยแก้มใสเบาๆ ก่อนจะเอ่ย
“เวลาสามปีกับอีกหกเดือนของเรา...แลกหนี้สินทั้งหมดของคุณ”
“อะไรนะ!”
“คุณจะต้องคิดมากทำไม ในเมื่อคุณเสียให้ผมแล้ว จะเสียอีกกี่ครั้งก็คงไม่ต่างกัน”
“ไอ้บ้ากาม ไอ้โรคจิต ปล่อยฉันนะ”
มือเล็กๆดันตัวออกจากอ้อมกอดของซาตานร้ายตรงหน้าอย่างสุดแรงหากแต่ไม่เป็นผลเลย
“น้องคุณก็ยังเรียนไม่จบ มหาวิทยาลัยเอกชนแถมยังแพงออกขนาดนั้น แม่คุณก็เพิ่งผ่าตัดมา
ต้องเทียวเข้า-ออกโรงพยาบาลบ่อยๆไม่ใช่หรือ...แล้วคุณแน่ใจได้ยังไงว่าเงินเดือนไม่ถึงครึ่งแสนของคุณจะพอ
ให้ค่าเทอมน้อง ให้ค่ารักษาแม่ ใช้หนี้ของผมไปด้วย และไหนจะค่ากินอยู่อีก...หรือว่าคุณอยากเห็นครอบครัวต้อง
ลำบาก”
ความจริงจากปากของชายหนุ่มทำเอาทำนบน้ำตาของเธอพังครืน หัวใจแบ่งออกเป็นสองฝั่งสองฝ่าย
จริงอยู่ที่เธอไม่อยากเห็นครอบครัวต้องลำบาก แต่สิ่งต้องทำเพื่อความอยู่รอดของครอบครัวเนี่ยสิ มันทำให้ศักดิ์ศรี
ของเธอลดน้อยลงไปทุกที...แต่เธอไม่มีเวลามากพอที่จะตัดสินใจ
“งั้นก็ไม่เป็นไร ถ้าคุณไม่ตกลง ผมจะได้...”
“ฉันตกลง”
เพียงเพราะคำตอบรับสัญญาทำให้หญิงสาวต้องย่างกรายเข้าไปในวงโคจรของความเจ็บปวด
เมื่อหัวใจไม่รักดีกลับแปรเปลี่ยนไปรักผู้ชายที่ไม่เคยเห็นค่าความรักของเธอ เมื่อความรักที่เขาไม่เคยแยแสและ
ชายตามอง หญิงสาวก็ไม่คิดที่จะรักเขาอีกเลย...เพราะสุดท้ายแล้วก็เป็นเธอเองที่ต้องเจ็บ
เธอไม่เคยเชื่อความรักแท้จะมีอยู่จริงบนโลกที่แสนโหดร้ายใบนี้...
เพียงเพราะหญิงสาวตัวเล็กๆทำให้หัวใจที่แกร่งดั่งหินผ่าสั่นไหว มนุษย์น้ำแข็งที่แสนจะเย็นชากับผู้หญิงทุกคนทน
ไม่ไหวเมื่อเห็นว่าใครกล้ามายุ่งเกี่ยวข้องแวะกับผู้หญิงของเขา เมื่อความลุ่มหลงแปรเปลี่ยนเป็นความรัก เขาจะทำ
ทุกวิถีทางให้เธอได้รับรู้
ความรู้สึกของเขา...
เมื่อความรู้สึกที่เรียกว่ารักถูกซ้อนไว้ภายในส่วนที่ลึกที่สุดของหัวใจ...
ชายหนุ่มจะสามารถทำให้หญิงสาวรับรู้ถึงความรักของเขาได้หรือเปล่า....
................................................................................................................................
ไม่ต้องตกใจน้าเราเอง เอามาลงใหม่ เนื่องจากภัยคุกคามของเพื่อนบีบรัด เลยทำให้ต้องเปลี่ยนUSER ใหม่
อยากให้เอาเรื่องไหนมาลงใหม่ก็บอกนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
