HURT รักหลอกลวง...
เขียนโดย สายลมแห่งตะวัน
วันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.36 น.
แก้ไขเมื่อ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2556 17.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
26)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความHURT รักหลอกลวง...
ตอนที่26
เปลือกตาบางเปิดขึ้นเมื่อแสงแดดจัดส่องกระทบเปลือกตา มือเล็กขยี้ดวงตาเบาๆ ก่อนจะพลิกตัว
นอนหงาย เพียงเท่านั้นความเจ็บปวดก็แล่นเข้าสู่ทุกอณูของร่างกาย ใบหน้าสวยหวานหันมองข้างกาย...
แต่เธอกลับพบเพียงความว่างเปล่า...
เขาไปแล้ว....
ชายหนุ่มที่พร่ำบอกว่ารักเมื่อวันก่อนหายเข้ากลีบเมฆ เพียงเพราะเธอปฏิเสธเขา...แค่นี้เขายังทน
ไม่ไหว เธอเลือกไม่ผิดจริงๆที่ทำแบบนี้ ถึงแม้ในยี่สิบเก้าวันข้างหน้าเธอจะเจ็บปวด...แต่หลังจากนั้นและตลอดไป
ครอบครัวของเธอจะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข...ปราศจากผู้ชายใจร้าย
นิ้วเรียวคลึงศีรษะทุยสวยเบาๆ เมื่อหัวเกิดหนักอึ้งขึ้นมาราวกับมีหินสักสิบก้อนทับอยู่ ภาพที่มองเห็น
กลับพร่ามัวและเลือนรางราวกับต้องมนต์ ความมวนในช่องท้องตีขึ้นเรื่อยๆก่อนจะมาจุกอยู่ที่ลำคอ ร่างเล็กลุกพรวด
เข้าไปอาเจียนในห้องน้ำเป็นเวลานาน ร่างเล็กที่ไร้เรี่ยวแรงพิงศีรษะกับขอบอ่างอาบน้ำอย่างเหนื่อยอ่อน
ดวงตากลมโตรื้นน้ำตาเมื่อสิ่งที่เธอคิดเริ่มมีเค้ามูลความจริง
“ท้อง...” เสียงหวานพึมพำเบาๆกับตัวเอง น้ำตาเม็ดโตหยดเผาะลงบนหลังมือ ก่อนจะร่วงลงตามมา
สำทับอีกหลายๆหยด เมื่อความเสียใจของหญิงสาวมีมากเกินกว่าจะใช้คำพูดใดอธิบาย...
มือบางยกขึ้นลูบหน้าท้องที่เธอเพิ่งจะรู้ตัวว่าแข็งและนูนขึ้นกว่าปกติ เธอไม่ได้เสียใจที่มีลูก...
แต่เธอสงสารลูก ที่แกต้องเกิดมาท่ามกลางความเกลียดชังของคนเป็นพ่อ คนที่เขาไม่ได้ต้องการแก
และแม่อย่างเธอ แต่ในเมื่อเด็กเกิดมาแล้ว และที่สำคัญแกเป็นลูกของเธอ เธอสัญญาว่าจะเลี้ยงดูลูกน้อยด้วย
ความรักและทำทุกอย่างที่แม่คนหนึ่งสามารถทำได้ เธอจะไม่แบกหน้าไปขอร้องผู้ชายใจร้ายที่ไม่เคยเห็นค่าในตัว
เธอให้ต้องรับผิดชอบ ต่อจากนี้ไป เขาจะอยู่ในส่วนของเขา เธอจะอยู่ในส่วนของเธอเช่นกัน
ชายหนุ่มและเธอจะไม่ได้เกี่ยวข้องกันอีก...
“เป็นอะไรของคุณฮึ เสียใจ ร้องไห้ เพราะเสียตัวให้ผมงั้นสิ” น้ำเสียงเข้มเย้ยหยันอย่างเปิดเผย
ร่างแกร่งในในสภาพที่ผ้าขนหนูพันท่อนล่างอย่างหมิ่นเหม่เดินเข้ามาใกล้หญิงสาว ก่อนมือแกร่งจะฉุดร่างเล็กให้
ลุกขึ้น
“ปล่อยฉัน!”
“แหม เมียที่ดีไม่ควรขึ้นเสียงกับสามีนะ ไหนๆวันนี้คุณก็ว่างแล้ว อยู่ปรนนิบัติสามีต่ออีกสักหน่อยละกัน”
น้ำเสียงเข้มเอ่ยอย่างเหี้ยมเกรียม มือแกร่งปลดปมผ้าขนหนูผืนเล็กออกจากร่างบาง สายตาคมโลมเลีย
ร่างเล็กแสนเย้ายวนของภรรยาของเปิดเผย ร่างแกร่งดันแผ่นหลังบอบบางให้ติดกับผนังกระเบื้องเย็นเฉียบ
“ฉัน..ฉัน อ๊ะ ฉันไม่ว่าง ฉันมีงานต้องทำ อย่านะ!”
เสียงหวานร้องอย่างตกใจเมื่อขาเรียวของเธอถูกชายหนุ่มยกขึ้นพาดกับเอวสอบ เธอเบี่ยงหลบริมฝีปากร้าย
ที่จ้องแต่จะบดจูบอย่างจาบจ้วงและหยาบคายจนไม่นึกถึงใจเธอ ชายหนุ่มแสยะยิ้มก่อนจะหัวเราะในลำคอเบาๆ
มือใหญ่เชยคางมนของหญิงสาวให้หันมาสบตา ริมฝีปากหยักลึกกระแทกจูบลงบนเรียวปากอิ่มอย่างแรง ลิ้นร้อน
เกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กอย่างหื่นกระหาย มือหนาอีกข้างบีบเคล้นทรวงอกอิ่มอย่างแรงและไม่คิดจะลดหลั่น ชายหนุ่ม
ละจูบออก ก่อนจะเอ่ยกับหญิงสาวอย่างเย้ยหยัน
“จะต้องกลัวอะไรฮึ ทำอย่างกับเราไม่เคย...ลืมไปแล้วหรอว่าคุณต้องทำอะไรเพื่อแลกกับหนี้สิน”
หญิงสาวร้องไห้อย่างอดสูเมื่อชายหนุ่มลงมือย่ำยีร่างกายเธออีกหน มือเล็กพนมมือยกขึ้นไหว้ซาตาน
ร้ายตรงหน้า ก่อนคำขอร้องอ้อนวอนมากมายจะหลั่งไหลออกมาจากริมฝีปากบาง
“อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฉันเจ็บ ขอให้ฉันพักก่อนนะ คุณต้องไปทำงานไม่ใช่หรอ เดี๋ยวคุณจะไปทำงาน
สายนะ ปล่อยฉันเถอะนะ” หญิงสาวชักแม่น้ำทั้งห้ามาล้อมรอบชายหนุ่ม สายตาคมทอดมองใบหน้าสวยหวานที่
อาบไปด้วยน้ำตาด้วยความรู้สึกหลากหลาย ใจหนึ่งเขาอยากจะปลอบโยนเธอ ซับน้ำตาของความเจ็บปวดที่ไหล
นองดวงหน้าสวยหวานออก จูบปลอบขวัญหญิงสาวให้หายหวาดกลัวในตัวเขา แต่เขาก็ยังโกรธ โกรธที่เธอไม่เห็น
ค่าความรักของเขา ผลักไสไล่ส่งอย่างไม่รักษาน้ำใจ...เขาเจ็บเกินกว่าที่จะให้อภัยเธอในตอนนี้
“วันนี้ผมว่าง คุณเองก็ว่าง...เรารักกันได้ทั้งวันเลยล่ะสาวน้อย”
มือแกร่งเอื้อมมือปลดปมผ้าขนหนูที่ปิดบังท่อนล่างออก ก่อนจะจ้องดวงตากลมโตที่บวมช้ำจากการ
ร้องไห้อย่างหนัก แววตาของหญิงสาวสั่นระริก ฟางกำลังหวาดกลัวในสิ่งที่เขากำลังจะทำ น้ำเสียงหวานหวีดร้อง
เมื่อกายแกร่งแทรกเข้าสู่ภายในกายสาวโดยที่ร่างเล็กยังไม่พรักพร้อม น้ำตาไหลรินลงมาอาบใบหน้าสวยหวานเมื่อ
ความเจ็บปวดแล่นมาเป็นริ้ว เมื่อขนาดของเขาและเธอช่างแตกต่างกัน มือเล็กจิกลงบนบ่าแกร่งเมื่อชายหนุ่มเริ่ม
ขยับสะโพกอย่างเนิบนาบทว่าหนักแน่นทุกจังหวะ ความเจ็บปวดแปลเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านเมื่อหญิงสาวปรับ
ตัวได้มัน มือหนายึดสะโพกมนไว้แน่น ก่อนจะกระหน่ำกระแทกกายเข้า-ออกกายสาวอย่างรัวเร็ว ริมฝีปากหนาก้ม
ลงดูดดื่มยอดอกที่หดตัวแข็งเป็นไต มือหนาบีบเคล้นคลึงทรวงอกอวบที่สั่นกระเพื่อมไหวไปตามแรงกระแทกอย่าง
มันเขี้ยว เสียงหวานร้องครางฟังไม่ได้ศัพท์เมื่อจังหวะรักถูกเร่งให้เร็วขึ้นเรื่อยๆ เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไปทั่วทั้ง
ห้องน้ำ แต่ก็ไม่ได้ดังน้อยไปกว่าเสียงครางระงมของสองหนุ่มสาว
“อ๊า” เสียงหวานครางยาว พร้อมๆกับร่างเล็กที่เกร็งกระตุก ภายในกายสาวที่ตอดรัดตัวตนจนรู้สึกแน่น
และอึดอัดไปหมดทำให้ชายหนุ่มรู้ว่าหญิงสาวได้ล่องลอยไปท่องวิมานฉิมพลีไปแล้ว ชายหนุ่มเร่งจังหวะรักก่อนจะ
ส่งตัวเองตามคนตัวเล็กไปติดๆ น้ำรักสีขาวขุ่นถูกปลดปล่อยสู่กายสาวจนหมดสิ้น บางส่วนไหลย้อนออกมาเปรอะ
เปื้อนตามเรียวขาเล็ก
ชายหนุ่มช้อนอุ้มร่างเล็กขึ้น ก่อนจะพาเธอมาวางไว้บนเตียงหนานุ่ม เขาจัดการถอดถอนตัวตนออกจาก
กายสาว เพื่อให้คนตัวเล็กได้พักผ่อน ชายหนุ่มหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาก่อนจะต่อสายไปที่เลขาเพื่อบอกว่าวันนี้
เขาขอลางานทั้งวัน...สาเหตุไม่ใช่อะไร นอกเสียจากคนตัวเล็กที่หลับใหลอยู่บนเตียง
ให้เดาว่าหลังจากนี้ฟางจะต้องจับไข้แน่นอน... ผู้หญิงร่างกายบอบบางแถมตัวเล็กออกอย่างฟางจะทน
เขาได้อย่างไร... ชายหนุ่มส่ายศีรษะก่อนจะเดินเข้าไปจัดการธุระส่วนตัวในห้องน้ำ และเมื่อจัดการกับตัวเองเสร็จ
เขาก็ไม่ลืมที่จะจัดการกับคนตัวเล็กด้วย มือแกร่งบิดผ้าขนหนูพอหมาดๆ ก่อนจะซับไปตามใบหน้าแสนหวานและ
ทั่วทั้งเรือนร่างเล็ก เท้าแกร่งเดินไปหยิบชุดนอนมาสวมให้กับหญิงสาวก่อนจะเอาอ่างน้ำและผ้าขนหนูไปเก็บ
แล้วกลับมานั่งข้างๆร่างเล็กอย่างเดิม มือหนาแตะไปที่ซอกคอของคนตัวเล็กก่อนจะนิ่วหน้าลงเมื่อหญิงสาวตัวรุมๆ
เหมือนจะเป็นไข้
“ป่วยจนได้สิยัยเด็กอวดเก่ง”
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
NC อย่างต่อเนื่อง อิอิ ใครบอกว่าไรท์หื่น ครายยยยย
ขอให้ได้เต็มจริงเถอะค่ะคะแนนสอบ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ ถ้ายังไงพรุ่งนี้ไม่ได้มาอัพก็อย่าแปลกใจ จะ
ชดเชยให้วันหลังนะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ