candy love รักรสหวานเคลือบน้ำตา
เขียนโดย 
ป็อปคอร์น
วันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 15.35 น.
แก้ไขเมื่อ 21 กันยายน พ.ศ. 2556 22.20 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7) ถึงเธอร้ายแต่ฉันก็ยังรัก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"กลับมาแล้วค่ะ ว้าย..."เฟย์กลับเข้ามาในบ้านก็ต้องตกใจเมื่อเห็นภาพแก้วกับโทโมะ
จูบกันอยู่พอดี แก้วรีบผลักโทโมะออกทันที
"เอ่อ...คือ..."แก้วไม่รู้จะบอกน้องสาวยังไงดี
"ไม่ต้องพูดหรอกค่ะ เฟย์พอจะดูออกว่าทั้งสองคนคบกัน"เฟย์บอกยิ้มๆ
"บ้า...ใครคบ"แก้วหน้าแดง
"ก็เธอไง...เธอคบกับฉัน"โทโมะยิ้มหวานใส่ แก้วเขิน เฟย์มองก่อนจะยิ้มตาม
"เฟย์มีเรื่องพี่ฟางมาบอก"เฟย์บอก
"เฟย์ไปเจอฟางเหรอ"แก้วถามด้วยความตื่นเต้น
"ใช่ เจอ พี่ฟางอยู่กับไอ้ขยะนั่นจริงๆ"เฟย์บอก
"แล้วเราจะเอาไงต่อ"แก้วถาม
"เฟย์ว่าแจ้งตำรวจจับไปเลยดีกว่า"เฟย์บอกเพราะเกลียดขี้หน้าป๊อปปี้สุดๆ
"ไม่ได้หรอก เพราะ นายเนี่ยมีอิทธิพลมาก กฏหมายทำอะไรมันไม่ได้หรอก"
"แล้วจะทำไง"เฟย์กลุ้มใจ
"ก็คงต้องรอให้ฟางติดต่อกลับมา"โทโมะบอก
"เฟย์ไม่รอถึงวันนั้นแน่"เฟย์พูดก่อนจะเดินขึ้นข้างบนไป แก้วหันมามองโทโมะ
"ยัยเฟย์เนี่ยดื้อตลอดเลย ว่าไหม"
"ไม่เหมือนเธอน่ารักตลอด "โทโมะหอมแก้มแฟนสาวไปทีนึง แก้วหน้าแดง
"คนบ้า..."แก้วมีความสุขมาก เธอไม่รู้หรอกว่าในอนาคตข้างหน้านี้ความรักของเธอ
จะเป็นอย่างไร รู้แต่ว่าตอนนี้เธอดีใจที่มีเขาอยู่ข้างๆ
"ทำไม ไม่ทานข้าว"ป๊อปปี้ถามฟางเสียงเข้ม เมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่ยอมแตะข้าว
ในจานเลยแม้แต่น้อย
"ฟางไม่อยากกิน ฟางอยากกลับบ้าน"ฟางเอ่ย
"จะกินดีๆหรือจะกินด้วยน้ำตา กินเข้าไปเดี๋ยวนี้!"ชายหนุ่มตะคอกใส่เธอเสียงดัง
แต่ฟางก็ยังคงนิ่งเฉย ป๊อปปี้โมโหตักข้าวใส่ช้อนก่อนจะบีบปากเล็กแล้วยัดข้าวใส่ปากเธอ
ฟางเคี้ยวไปร้องไห้ไปด้วยความตกใจในความป่าเถื่อนของเขา
"กินแต่แรกก็คงไม่ต้องมาทำแบบนี้หรอก กินอีก..."ป๊อปปี้บังคับเธอ
"ฟางไม่กิน ฟางอิ่มแล้ว"ฟางบอกก่อนจะนอนหันหลังให้เขา
"อิ่มอะไรของเธอ กินไปแค่คำเดียว ฉันสั่งให้เธอกิน ก็ต้องกิน"ป๊อปปี้กระชากฟางลงมา
จากเตียง แล้วยื่นจานข้าวให้เธอ ฟางมองก่อนจะปัดจานข้าวทิ้ง ป๊อปปี้โกรธจัดเหวี่ยง
ร่างบางไปบนเตียง อย่างแรง ศรีษะของฟางกระแทกกับหัวเตียงจนเลือดซึม
"เลือด..."ฟางช็อกก่อนจะหมดสติไป ป๊อปปี้ตกใจรีบเขย่าตัวร่างบางทันที
"ฟาง ๆๆๆ เธออย่าเป็นอะไรไปนะ ฟาง..." ชายหนุ่มรีบโทรตามหมอทันที
ไม่นานหมอก็มาถึง พอฟางฟื้น ป๊อปปี้ก็กลับมาโหดตามเดิม
"พี่ป๊อป..."ฟางดีใจที่ลืมตาขึ้นมายังเจอคนที่เธอรัก
"เหอะ...ใจเสาะ แค่เลือดทำเป็นสำออยเป็นลม"ป๊อปปี้บอก ฟางทำหน้าเศร้า
เขายังคงเป็นเหมือนเดิม....
"ฟางขอโทษ"ฟางเอ่ยเสียงสั่น
"ไม่ต้องมาขอโทษหรอก ฉันไม่รับ ฉันจะไปข้างนอกเดี๋ยวมา"ป๊อปปี้เดินออกไป
ฟางน้ำตารื้น เขาไม่เคยอ่อนโยนกับเธอเลย เขามีแต่ทำร้าย ทำไม...
เธอมันก็แค่ที่ระบายความแค้นสำหรับเขา ฟาง...
แต่สำหรับเธอ เขาเป็นเหมือนลมหายใจ เธอรักเขามาก จนไม่อยากจะห่างกายเลย
แม้วินาทีเดียว
ฟางรักป๊อปแต่ป๊อปจะรักฟางไหม ติดตามกันต่อนะคะ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านและเม้นต์ โหวต ค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
