candy love รักรสหวานเคลือบน้ำตา

แก้วตื่นขึ้นมาในรุ่งเช้า  เธอหันไปทางหน้าต่างเห็นว่าฟ้าสว่างแล้วจึงลุกขึ้นจะไปอาบน้ำ

แต่แล้วก็ต้องตกใจ เมื่อพบว่าตัวเองมีแต่ร่างเปลือยเปล่า ไม่มีเสื้อผ้าติดกายเลยสักชิ้น

นี่มันอะไรกัน...  ในขณะที่แก้วกำลังงุนงงอยู่นั้นก็มีเสียงงัวเงียข้างๆจากชายหนุ่ม

ดังขึ้นมา แก้วแทบช็อก เมื่อพบว่าเขาก็ไม่ได้มีสภาพต่างไปจากเธอเลย

"โทโมะ ไอ้บ้า นายลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ"แก้วดึงทึ้งชายหนุ่มให้ลุกขึ้นมาคุยกับเธอ

"อืมๆๆ..อะไร เป็นอะไร"โทโมะถามเสียงงัวเงีย

"เป็นอะไรล่ะ  นายทำบ้าอะไรกับฉันไว้ล่ะ ห๊ะ"แก้วว่าอย่างโมโหสุดๆ

"ก็ทำ....เฮ้ยยยย...เธอร้องไห้ทำไม"โทโมะตกใจมากเมื่อจู่ๆน้ำตาก็ไหลลงมาอาบหน้าแก้ว

"ฮึก...นายมันทุเรศ"แก้วใช้หมอนตีเขายกใหญ่  โทโมะรีบดึงร่างบางเข้ามากอด

"ทุเรศอะไรกันล่ะ  มันเป็นเรื่องธรรมชาติน่า"โทโมะบอก

"ธรรมชาติบ้านนายน่ะสิ  นี่แน่ะๆๆๆคนบ้า"แก้วทุบตีเขาเป็นพัลวัน  โทโมะรวบมือเล็ก

ก่อนจะจูบซับน้ำตาให้หญิงสาว

"เลิกงอแงได้แล้ว เดี๋ยวฉันทำอีกรอบ ไม่รับผิดชอบนะ"โทโมะบอกยิ้มๆ  แก้วหน้าแดง

"ก็ลองไม่รับสิ ฉันจะตามไปราวีนาย"แก้วพูด

"คร้าบ....กลัวแล้วๆ เลิกร้องไห้ได้แล้วน่า"โทโมะกอดปลอบเธออยู่อย่างนั้น

"เลิกก็ได้"แก้วปาดน้ำตา โทโมะยิ้มก่อนจะกระซิบข้างหูเธอเบาๆ

"น่ารักแบบนี้ ต้องจัดให้อีกที"แล้วชายหนุ่มก็ทาบทับร่างบางทันที  ก่อนจะเริ่มบรรเลง

บทรักอย่างมีความสุข

"พี่ป๊อป พาฟางมาห้างเหรอคะ"ฟางแปลกใจมาก ปกติเขาจะไม่ให้เธอไปไหนนี่น่า

แล้วทำไมวันนี้มาแปลก...

"ฉันนัดกับคู่หมั้นฉันไว้  ก็เลยพาเธอมาเปิดหูเปิดตาไปด้วยน่ะ"ป๊อปปี้บอกเสียงเฉยชา

"พี่ป๊อป มีคู่หมั้นแล้วเหรอ..."ฟางเศร้าไปทันที  เขามีเจ้าของแล้ว แต่ทำไมเขาถึง

ยังมาทำแบบนี้กับเธอ นี่เขาเห็นเธอเป็นแค่ ของเล่นอย่างนั้นเหรอ...

"นี่เธอไม่รู้ หรือแกล้งเซ่อกันแน่ ทำไม จะทำสำออยอะไรอีกล่ะ ห๊ะ"

"ฟางไม่ทำหรอก เพราะฟางไม่มีสิทธิ" ฟางบอกอย่างขมขื่นใจ

"ตามฉันเข้ามาได้ล่ะ เดี๋ยวช้าคู่หมั้นฉันจะคอยนาน"ป๊อปปี้ก้าวเท้าเดินนำหน้าฟางเข้าไปใน

ร้านอาหารอิตาลีสุดหรู  ฟางกำลังจะก้าวตามเขาไป แต่มีเสียงใครบางคนเรียกเธอซะก่อน

"พี่ฟาง!"

ใครเรียกฟางกันนะ  ติดตามได้ตอนหน้านะคะ อิๆ  ขอกำลังใจด้วยนร้า เกือบอัพต่อไม่ได้

คอมเกิดค้างกะทันหัน ฮ่าๆๆๆ