candy love รักรสหวานเคลือบน้ำตา
เขียนโดย 
ป็อปคอร์น
วันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 15.35 น.
แก้ไขเมื่อ 21 กันยายน พ.ศ. 2556 22.20 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
12) ความเจ็บปวด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฟางมองชายหนุ่มที่นอนอยู่ข้างๆกาย หลังจากที่ผ่านบทเพลงรักมาเมื่อตะกี้
เธอนอนมองเขาน้ำตาคลอ ฟางก็เป็นได้แค่นี้ สำหรับพี่สินะ....
ฟางค่อยๆขยับตัวลุกขึ้นจะไปอาบน้ำแต่งตัว แต่ทว่ามีมือใหญ่มากอดเธอไว้ซะก่อน
"จะไปไหน"ป๊อปปี้ถามพลางซุกหน้าเข้ากับซอกคอขาวเนียน
"กลับบ้าน"ฟางบอกเสียงแผ่ว
"ฉันไม่ให้เธอกลับ อยู่กับฉันที่นี่แหละ เธอรักฉันไม่ใช่เหรอไง"
"พี่ป๊อป รู้ได้ไงคะ ว่าฟางรักพี่ ฟางไม่เคยบอกพี่เลยนะ"ฟางว่า
"ทำไมจะไม่บอก เธอบอกฉันทางสายตา..."ป๊อปปี้มองสบตาคู่สวยอย่างลึกซึ้ง
ฟางรีบหลบตา นี่เขาจะเล่นอะไรกับเธออีกล่ะ เหอะ...
"ตอนไหน ฟางไม่เคยรักพี่ และจะไม่มีวันรักด้วย"ฟางบอกออกไปทั้งที่จริงแล้วมันไม่ใช่เลย
"ปากแข็งนักนะ ธนันต์ธรญ์"เขาจัดการบดขยี้ริมฝีปากอิ่มสวยตรงหน้าเพื่อเป็นการลงโทษ
ที่เธอปากแข็ง ไม่ยอมรับความจริง
"อื้อ...ปล่อยนะ พอได้แล้ว หยุดสักทีเถอะค่ะ ฟางไม่อยากเจ็บอีกแล้ว"
"ฟาง ..."ชายหนุ่มอึ้งไปเมื่อเห็นฟางร้องไห้แทบจะขาดใจ
"พี่ป๊อปไม่ได้รักฟาง พี่จะมาอะไรอีก ปล่อยฟางไปเถอะนะ "
"หึ....เธอต้องการอะไรฟาง ที่เธอบีบน้ำตาเนี่ย อยากได้อะไร ห๊ะ"เขาตะคอกใส่
"พี่ป๊อป ฟางเจ็บ"ฟางร้องไห้เจ็บที่เขาบีบแขน เจ็บที่เขาไม่รัก
"หรือว่าเธออยากได้เงิน หือ..."ป๊อปปี้ถาม ฟางเจ็บปวดไปทั้งใจที่โดนดูถูก
"พี่ป๊อป กำลังดูถูกฟางอยู่นะคะ"ฟางพูดอย่างเหลืออด
"เธอก็ตอบฉันมาดิ ว่าเธอต้องการอะไร ร้องไห้แบบนี้ ไม่รู้นะเว้ย"
"ไม่รู้ก็ไม่ต้องรู้ "ฟางสะบัดเขาออกก่อนจะวิ่งเข้าห้องน้ำไป
"ฟาง เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ"ป๊อปปี้ตามมายืนดักเธอที่หน้าห้องน้ำ
"ฟางเกลียดพี่ "ฟางบอกกลับไป เธอนั่งร้องไห้อยู่ในนั้น
"เออ ดี อยากเกลียดก็เกลียดไปเลย"ป๊อปปี้เดินมานั่งที่เตียงอย่างหัวเสีย เขาควรจะทำ
ยังไงกับชีวิตต่อไปดี
"แก้ว เราเลิกกันเถอะ"โทโมะบอกเลิกแก้ว หลังจากที่อิ่มเอมกับเรือนร่างของเธอเสร็จ
"นายมีคนใหม่ใช่ไหม "แก้วถามเสียงนิ่ง เธอรู้มาสักพักแล้วล่ะ แต่เธอไม่บอกใคร
"อืม"โทโมะนั่งนิ่ง ไปไม่ถูกเหมือนกัน
"งั้นก็ขอให้นายโชคดีล่ะกัน"แก้วขยับตัวลุกไปแต่งตัว เธอไม่ร้องไห้เลยสักนิด
จนโทโมะยังสงสัย นี่เธอรักเขาบ้างรึเปล่า...
"แก้ว"โทโมะเอ่ยเรียกชื่อเธอ แก้วหันมามองเขา ในใจเจ็บสุดๆ
"นายเคยรักฉันบ้างไหม โทโมะ "แก้วถามแววตานิ่ง
"แก้ว..."โทโมะถึงกับจุก เขาสับสนมากในเวลานี้ จากที่คิดว่าจะคบเล่นๆตอนนี้
ใจมันไม่ใช่แล้วสินะ.... ฉันรักเธอจริงๆเหรอ
"โชคดีนะ"แก้วเดินออกไป พอลับหลังเขาเธอก็ร้องไห้เป็นบ้าเป็นหลัง เธอตัดเขาไม่ขาด
หรอก ทำไงได้ล่ะ โทโมะ เขาจะไป เขาไม่ได้รักเรา แก้ว... เราต้องทำใจนะ
เศร้าอ่า ฮือๆๆๆ
ติดตามกันอยู่รึเปล่าเนี่ย เปนกำลังใจให้หน่อยนร้าทุกคน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
