หนุ่มเพลย์บอยกับสาวสุดเฟี้ยว

9.0

เขียนโดย parpong

วันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 00.36 น.

  6 ตอนที่ 1
  8 วิจารณ์
  10.67K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 02.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

บทนำ

"แม่ ! ใครเข้ามาวุ่นวายในห้องของหนูอีกแล้วเนี่ย ?" กลับมาเหนื่อยๆก็ต้องมาอารมณ์เสียกับสภาพห้องที่เละเทะ รู้เลยเจ้าน้องตัวแสบแน่ๆ คอยดูเถอะถ้าเจอจะจับหักคอซะให้เข็ด 

"น้องมันพาเพื่อนมาเล่นน่ะ แม่ก็บอกไปแล้วน่ะว่าเดี๋ยวพี่มาจะโดนดุแต่ก็ไม่ฟังเลย" แม่ตอบอย่างเหนื่อยๆ

"แล้วนี่มันอยู่ไหนเนี่ย ไปบอกให้มันมาเก็บกวาดห้องให้เหมือนเดิมด้วยเลย " ฉันบอกปัดเพราะรู้ว่าบ่นไปก็เท่านั้น เบื่อแม่จริงๆที่คอยตามใจน้อง เอิ่มมมมม แอบสะเทือนเพราะแม่ก็ตามใจเราจนทำให้เราเป็นแบบนี้เคยตัวจริงๆ (แอบระบายป่ะเนี่ย)

  เกิดมาสวยทำไงได้ ถึงจะนิสัยไม่ดีแต่ก็มีผู้ชายเข้ามาจีบ  ขอบคุณพ่อและแม่ที่ให้หน้าตาฉันมาได้ขนาดนี้

วันนี้ฉันก็ไปเที่ยวตามประสาวัยรุ่น ที่ผับโซล A ฉันไปจนหลับตาเดินได้ล่ะ แต่ถึงยังไงที่นั่นก็เป็นแหล่งรวมตัวของพวกหนุ่มสาวไฮโซ ขอบอกเลยเกรดเอทั่งนั้น

กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง !!!!!

เฮือกกกกกกกกกกก  ตกใจ กำลังคิดอะไรเพลินๆ  ใครโทรมากันน่ะ ?

"ยัยปั้นสิบ" หน้าจอไอโฟนของฉันตอนนี้มีหน้ายัยปั้นสิบเต็มจอเลย

 "ฮัลโหล ว่าไงย่ะ เมื่อกี้ก็เพิ่งแยกจากกัน" ฉะนกับปั้นสิบรู้จักกันมา5ปีแล้ว เรามีกันอยู่ 2คน เพราะนิสัยเราคล้ายๆกัน ชอบเที่ยว เฮฮาปาจิงโก้ แต่ฉันว่ายัยนี้มันลึกลับน่ะบทจะเงียบก็เงียบ บางทีก็ตามอารมณ์ไม่ทันเธอหรอก

"วันนี้ฉันเจอผู้ชายอย่างหล่ออ่ะแก " นั่นไงต่อมบ้าผู้ชายกำเริบอีกแล้วยัยนี่

"แล้วไง แกพูดเรื่องผู้ชายกับฉันมาตั้งแต่นั่งรถแล้วน่ะ"

"เถอะน่า คนนี้เด็ดจริง ตอนฉันเต้นอยู่ที่ผับ A เขาก็คอยมองมาที่ฉันด้วยแหละ" หลงตัวเองน่ะยัยนี่ 

"แล้วไง ?"

"เขาก็เดินมาหาฉันน่ะสิแก แล้วเขาก็พูดว่าคุณผู้หญิงครับวันเสาร์นี้มาที่นี่อีกน่ะครับ ผมมีอะไรจะสารภาพกับคุณ"

"แกเล่าธรรมดาก็ได้น่ะไม่ต้องดัดเสียงหรอกมันน่าเกลียดน่ะ" ขนลุกด้วย

"ก็ฉันอยากให้แกอินตามนี่ เออแล้วที่สำคัญเขารู้จักแกด้วยน่ะเขาบอกว่าชวนปานาเพื่อนคุณมาด้วยก็ได้น่ะครับ"

"เป็นธรรมดาน่ะแก ก็ฉันสวยและฮอตขนาดนี้ ใครๆก็ต้องรู้จัก" นี่ฉันชมตัวเองอีกแล้วน่ะ นี่แค่เริ่มต้นฉันชมตัวเองขนาดนี้เลยเปลืองหน้ากระดาษจริง

"เออ ฉันยอมรับ แล้วตกลงว่าไงเนี่ย เธอจะไปมั้ย "

"ขอดูอารมณ์ฉันก่อนแล้วกันน่ะแล้วจะบอกอีกที"

"โอเคจ้า แม่คนดังคิวยาววววววววว" อย่าพูดเรื่องจริง ฮุว่ะฮ่าๆๆๆๆ

"อือๆ แค่นี้ใช่มั้ย ฉันจะไปอาบน้ำแล้วเหนียวตัว"

"อืมๆ แค่นี้แหละ ยังไงก็โทรมาบอกด้วยล่ะกัน" วางสักทีเฮ้อออออออ

 ฉันนั่งมองตัวเองในกระจกและอยู่ๆก็นึกถึงผู้ชายบางคนที่แสนดีกับฉัน ซึ่งฉันไม่รู้หรอกน่ะว่านี่มันเรียกว่าความรักหรือเปล่าหรือแค่เพราะเวลาฉันมปัญหาอะไรเขาก็คอยอยู่ข้างๆฉัน ช่วยฉันมาตลอด มันคือความรู้สึกดีๆหรือว่าชอบกันแน่น่ะ........

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา