ช้าไปไหมสำหรับคำว่า.... " รัก "

               30  สิงหาคม 25**

          และแล้ววันนี้ก็มาถึง  วันที่แก้วจะต้องคุยกับเขาให้รู้เรื่อง  ถ้าหลบหน้ากันอีก  แก้วก็จะไม่คุยกับเขาอีกเลย  แล้วจะไม่รอแล้ว  เพราะการรอมันก็ทำให้แก้วเหนื่อย  แก้วไม่อยากรอใครอีกแล้ว  แก้วอยากรุ้ว่าเขายังรักแก้วรึเปล่า  ถ้าเรายังรักกัน แก้วก็พร้อมจะบอกคำนั้น  แต่ถ้าเขาไม่รักแก้ว  แก้วก็พร้อมที่จะหยุด  และเปิดหัวใจรีบคนใหม่...

          ส่วนผมถึงวันนี้จะต้องเจอเธอ  ผมก็พร้อมที่จะคุยกับเธอ  จะไม่หลบหน้าเธอแล้ว  เป็นยังไงก็เป็นกัน  เพราะถึงหลบหน้ากันยังไงสักวันก็ต้องเจอ  เจอกันตอนนี้ดีกว่าจะได้รู้ว่าควรรักต่อไป  หรือจะควรหยุด...

          วันนี้แก้วมาถึงก่อนเวลานัดของตัวเองซะอีก  เพราะอะไรอ่ะเหรอทุกคนน่าจะรู้แล้วนะ  ดูซิว่าจะหลบหน้ากันได้อีกรึเปล่า  นั้นไงเขามาแล้ว  ขอบคุณนะเวลา  ขอบคุณที่เดิมมาพร้อมกับความหวังขึ้นมาบ้าง

“ โทโมะ ”

          เสียงใครกันทำไมผมถึงรู้สึกคุ้นเคยกับเสียงนี้จัง  คงจะเป็นเสียงเธอสินะ  ผมต้องเจอเธอแล้วจริงๆใช่ไหม  ขอบคุณสำหรับความตรงต่อเวลาของตัวเอง  ทำให้ผมเจอเธอก่อนเวลานัดของเธอเสียอีก

“ โทโมะ โทโมะ ได้ยินแก้วไหม โทโมะ ”

“ มีอะไรเหรอแก้ว ”

“ มีเรื่องจะคุยด้วย จะคุยวันนี้ให้เสร็จ ห้ามหนี ห้ามปฏิเสธ นี้คือคำสั่งของแก้ว โอเคนะ ”

“ โอเคครับ แล้วจะคุยที่ไหน ตรงนี้เหรอ แล้วแต่แก้วเลยนะ ”

“ งั้นดาดฟ้า โอเคนะ ป่ะไปกัน เร็วๆด้วย ห้ามหนี !!! ”

               ดาดฟ้าของบริษัท

          บรรยากาศที่นี่ยังเหมือนเดิม  นี่แก้วไม่ได้ขึ้นมานานเท่าไหร่แล้วนะ  ขอบคุณคุณชายเจ้าปัญหา  ที่ทำให้แก้วได้ขึ้นมาที่นี่อีกครั้ง

“ มีอะไรเหรอแก้ว โมะต้องไปอัดเพลงนะ ”

“ นี่เรายังรักกันอยู่ไหม  แก้วถามจริงจริง  ยังรักแก้วอยู่ไหม  บอกกันสักคำว่ายังรักกันอยู่ไหม ”

“ รัก ”

“ รัก แล้วจะหลบหน้ากันทำไม หลบหน้าแก้วทำไม แก้วเบื่อที่จะรอแล้วนะ ”

“ ไม่ได้ตั้งใจจะหลบ  แค่ไม่พร้อมที่จะเห็นแก้วกับคนของแก้ว ”

“ อะไรกัน นี่ไม่รู้จริงจริง หรือแกล้งไม่รู้  จริงสินะโทโมะคงไม่รู้ว่า ไม่รู้อะไร ขอบคุณที่ให้แก้วรอ รอว่าแก้วจะได้รักกับคนที่แก้วรักสักที แต่บ้างที่การรอของแก้วอาจจะไม่ได้สิ่งตอบแทนกลับมาก็ได้ ”

“ ขอโทษจริงจริงนะคนดี  โมะรู้ว่าโมะไม่ควรทำแบบนี้  แต่โมะก็ยังรอ รอคำว่ารักจากแก้วเหมือนกัน คำว่ารักที่โมะให้ไปมันยังเหมือนเดิม โมะยังอยู่ที่เดิมยังรอแก้วเหมือนเดิม ถึงแม้ว่าแก้วอาจจะมีใครก็ตาม ”

“ ฮึก ฟังนะโมะ ฟังแก้วดีดี ตั้งแต่โมะไปญี่ปุ่นแก้วก็เริ่มห่างกับเขา แล้วเราก็เลิกกันในที่สุด  เพราะอะไรอ่ะเหรอ  เพราะคนตรงหน้าแก้วไงที่ทำให้แก้ว  รักใครไม่ได้อีก ยังรอเขากลับมาบอกคำว่ารัก ถึงแม้เขาจะไม่รักแก้วแล้วก็ตาม ”

          .....เพราะเธอคือทั้งหัวใจจะต้องแลกอะไรก็ยอมทุกอย่างขอแค่เพียงให้เธอไม่ไปไหนเพราะเธอคือทุกทุกอย่างไม่มีเธอก็คงจะอยู่ไม่ไหวสิ่งที่ฉันทำไป หัวใจบอกให้ฉันทำ.....

“ ขอบคุณนะคนดี ขอบคุณที่เลือกที่จะรักโมะ ขอบคุณที่ยังรอผู้ชายคนนี้ ขอบคุณ ขอบคุณจริงๆ รู้ไหมแก้วตั้งแต่ที่โมะไปญี่ปุ่น โมะไม่เคยมีใคร โมะยังรักแก้วเหมือนเดิม ขอบคุณอีกครั้งที่ยังรอผู้ชายงี่เง่าคนนี้ ”

“ ฮึก เรารักกันใช่ไหม อย่าให้แก้วรออะไรอีกนะ รู้ใช่ไหมว่าการรอของแก้วมันอาจจะหมดไปก็ได้ ขอบคุณที่กลับมาพร้อมกับคำว่าเรารักกัน แก้วรักโทโมะนะ ขอบคุณที่รักแก้ว ”

“ ขอโทษที่ไม่เคยดูแลหัวใจตัวเอง  นับต่อจากนี้ไปโมะจะดูแลหัวใจของโมะให้ดีที่สุด ให้สมกับการที่ทำให้แก้วเสียใจ และรอโมะโดยที่แก้วไม่รู้ว่ามันจะมีโอกาสที่จะได้พบกันอีกไหม ”

“ โมะก็รักแก้ว รักมานานแล้วด้วย รักก่อนที่ใครจะมารักแก้ว ขอบคุณที่รักกัน โมะจะดูแลรักนี้ให้ดีที่สุด โมะสัญญา ”

.....................................................จบ...........................................................

          “ ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ความรักระหว่างกัน  หากว่าคือเนื้อคู่กันจริง  ยังไงสักวันก็ต้องรัก ”

          “ การรักใครสักคน  มันไม่จำเป็นต้องแสดงออกเสมอไป  แค่เรารู้ว่ารักกัน  แค่นี้มันก็ดีพอแล้ว”

          “  ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ความรัก  อย่างน้อยมันก็ทำให้เราเข้าใจ  และพร้อมที่จะรักใครคนที่ใช่สำหรับเรา”

          “ รอยยิ้ม  ความรัก  ความสุข  มันจะอยู่กับเราไปแบบนี้  ตราบใดที่เรายังรักกัน  ทุกสิ่งทุกอย่าง มันก็ยังเหมือนเดิม ”

             “ Everything I gave you won't make me lost.

          Everything you gave me I should make it worth. ”

จบแล้วเย้ๆ ขอบคุณทุกคนที่ค่อยติดตาม

เรื่องนี่อาจจะไม่สมบูรณ์แบบไปทั้ง หมดแต่ก็ขอบคุณทุกคนที่ค่อยติดตาม

ไว้เจอกันใหม่เรื่องหน้านะ แต่ไม่รู้จะมีรึเปล่า

ขอบคุณที่คนคร๊าบ บบบบ