รักวุ่นป่วนใจนายวายร้ายกับยัยน่ารัก

 ฟางกลับมาจากมหาลัย เธอเข้าไปนอนเล่นในห้องป๊อปปี้ ก่อนจะหยิบอัลบั้มรูปที่เขาวางอยู่บนโต๊ะด้วยความอยากรู้

"นายหน้าหมีตอนเด็กๆอ้วนจังเลยแฮะ น่ารักอ่ะ"ฟางยิ้มออกมา เธอเปิดดูไปเรื่อยๆจนพบกับรูปนึงซึ่งป๊อปปี้ถ่ายกับ

ผู้หญิงคนนึง เธอมีผมยาวสีน้ำตาลสวย หน้าสวยหวาน แถมหุ่นดีซะจนเธอยังแอบอิจฉา

"นั่นเธอทำอะไรน่ะ"เสียงชายหนุ่มที่เพิ่งกลับมา ดังขึ้นทำให้ฟางรีบเก็บทันที

"เปล่า"ฟางตอบแต่อาการมีพิรุธสุดๆ  เขาดูก็รู้

"ป๊อป...นั่นนายไปโดนอะไรมาน่ะ"ฟางสังเกตเห็นว่าหัวของเขาแตกและมีเลือดออกไม่ใช่น้อย

"ไม่ต้องมายุ่งกับฉันหรอกน่า"ป๊อปปี้บอกทำท่าจะเดินหนีแต่ฟางดึงแขนเขาไว้ 

"ทำแผลก่อน เดี๋ยวฉันทำให้นะ" ฟางหยิบกล่องพยาบาลมา ป๊อปปี้นั่งลงบนเตียง เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่าคุณหนู

อย่างเธอจะทำแผลให้เขาดีสักแค่ไหน

"โอ๊ย..."ป๊อปปี้สะดุ้งเมื่อเธอทำแผลให้เขา ฟางแอบหมั่นไส้เขาที่ทำสำออย  จึงแกล้งกดไปที่แผลเขาแรงๆ

"ยัยฟู เธอจะฆ่าฉันรึไงวะ"  ป๊อปปี้โวยลั่น  เขามองเธอจึงพบว่าเธอกำลังอมยิ้มสะใจ  หนอย....ยัยตัวแสบ

แกล้งฉันเหรอ จู่ๆ ป๊อปปี้ก็กดฟางลงบนเตียงนอน  ฟางตกใจมากร้องโวยวายเสียงดัง

"นายทำบ้าอะไรน่ะ ปล่อยฉันนะ"

"ไม่ปล่อย"ป๊อปปี้แกล้งใช้ปากขบเม้มที่ใบหูเธอเบาๆ  ฟางหลับตาเธอรู้สีกเสียวซ่านอย่างบอกไม่ถูก

ป๊อปปี้พรมจูบไปทั่วใบหน้าเนียนสวย  เขาจูบไล่ไปเรื่อยๆจนมาถึงซอกคอ  เขากัดและขบอย่างแรงด้วยความหมันเ

ขี้ยว  ฟางรู้สึกเจ็บแต่ก็รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก

"ฉันจะทำโทษเธอที่เธอทำแผลให้ฉันแรง"ป๊อปปี้กระซิบข้างหูเธอ และค่อยๆปลดกระดุมเธอออกจนเผยให้เห็น

ทรวงอกภายใต้บราเซียลูกไม้สีดำ  ป๊อปปี้มองอย่างพอใจก่อนจะเอื้อมมือไปหมายจะปลดตะขอ  แต่ฟางร้องห้าม

ซะก่อน

"ถ้านายล่วงเกินฉันอีกแค่นิดเดียว  ฉันจะฟ้องแม่นาย"

"ตามสบายเหอะ...เพราะตอนนี้ฉันไม่ไหวแล้ว    เธอน่ารักมาก  ฟาง...."  ป๊อปปี้จูบปากเธออย่างร้อนแรงแต่

ก็หวานล้ำในขณะเดียวกัน  เธอเผลอเคลิบเคลิ้มไปกับจูบของเขา  มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่เขากำลังขบเม้มยอด

ปทุมถันของเธอ  เธอดิ้นพล่านด้วยความเสียวที่เพิ่งเคยได้รับ

"ปะ..ป๊อป   หยุด  ฉันไม่ไหวแล้ว"  ฟางบอก 

"ไม่ต้องกลัว  ไม่มีอะไร  "ป๊อปปี้บอกก่อนจะร่นกระโปรงของเธอขึ้น  จนเห็นขาขาวๆ เขาอดใจไม่ไหวอีกต่อไป

ป๊อปปี้จับเรียวขาของเธอให้แยกออก  ก่อนจะรีบจัดแจงถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก

"หมี....อย่าทำอะไรฉันเลยนะ  ฉันกลัว "ฟางตัวสั่นด้วยความไม่เคย

"ไม่เป็นไรนะ  "ป๊อปปี้พูดปลอบเธอเขากำลังจะรูดกางเกงในลูกไม้เธอลงแต่แล้ว เสียงประตูก็เปิดออก

"ว้ายยยยยย...ตาป๊อป"แม่ตกใจมากที่เห็นทั้งคู่อยู่  ในสภาพเปลือย   ฟางเขยิบหนีเขาก่อนจะดึงผ้ามาปกปิด

ร่างของตนเอง 

"ไป  ใส่เสื้อผ้าเดี๋ยวนี้  เรามีเรื่องต้องคุยกัน"  แม่บอกอย่างคาดโทษลูกชายตัวดี  ป๊อปปี้เดินเข้าห้องน้ำไปอย่าง

เสียไม่ได้

"หนูฟาง  เปนไงบ้างลูก"  แม่ของป๊อปปี้รีบมาดูฟางทันที  ฟางโผกอดเธอทันทีพร้อมกับร้องไห้อย่างคนขวัญเสีย

"ไม่ร้องนะ  ไม่ร้อง  ไป แต่งตัวนะ  เดี๋ยวแม่จะเคลียร์เรื่องนี้เอง" แม่บอกอย่างมาดมั่น  เธอจะไม่ปล่อยให้

ลูกชายทำเล่นๆกับฟางเด็ดขาด  ต่อไปนี้ป๊อปปี้จะไม่มีอิสระภาพอีกต่อไป!