รักวุ่นป่วนใจนายวายร้ายกับยัยน่ารัก
เขียนโดย 
ป็อปคอร์น
วันที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.39 น.
แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2556 21.29 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
15) ฉันรักเธอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฟางนอนเล่นอยู่ที่บ้านของป๊อปปี้ และแล้วเสียงประตูห้องก็เปิดออก
"หมี!"ฟางวิ่งเข้าไปกอดเข้าด้วยความคิดถึง ป๊อปปี้กอดตอบเช่นเดียวกัน
"เรียกฉันให้มันดีกว่านี้ไม่ได้รึไงวะ ลองเรียกซิ ที่รักคะ..."ป๊อปปี้ยิ้มกะล่อน
"ไม่เรียก ฝันไปเถอะย่ะ ไอ้หมีบ้า"ฟางหน้าแดง
"ผู้หญิงอะไรใจร้าย รู้งี้ไม่น่ากลับมาหาเลย หนีไปไม่กลับมาซะก็ดี"ป๊อปปี้งอน
"เฮ้ย...อย่านะ"ฟางรีบไปคว้าแขนคนขี้งอนทันที
"ไม่ให้ไปก็เรียกสิ"ป๊อปปี้ว่ายิ้มๆ
"อ่า...ที่...ที่รักคะ "จุ๊บ...ป๊อปปี้ก้มลงจูบหญิงสาวทันที ฟางหน้าแดงก่ำ
"น่ารักที่สุด เรียกบ่อยๆนะ"เขายิ้มหวานให้เธอ
"บ้า"ฟางเดินหนีเขาไปนั่งที่โซฟา ป๊อปปี้เดินตามไปนั่งข้างๆ
"ฟาง"เขาดึงมือหญิงสาวขึ้นมากุม ฟางมองสบตาเขารอฟังสิ่งที่เขาจะพูด
"หืม...อะไรเหรอ"ฟางถาม
"เราไปฮันนีมูนกันนะ"ป๊อปปี้บอก ฟางมองหน้าเขาแบบอึ้งๆไม่คิดว่าเขาจะชวน
"ไปก็ได้ แล้วจะไปไหนล่ะ"ฟางถาม
"แล้วแต่เธอเลยสิ"ป๊อปปี้ถือโอกาสเธอเผลอนอนหนุนตักเธอซะเลย
"ไอ้หมีบ้า นายอย่ามาเนียนนะ"ฟางโวยวายทันที
"นิดหน่อยน่า แล้วตกลงจะไปไหน"ป๊อปปี้เปลี่ยนเรื่องคุยทันที
"ไปสวิสเซอร์แลนด์"ฟางยิ้มกว้าง
"ได้ๆ ไว้ฉันสอบเสร็จแล้วเราไปกันนะ"ป๊อปปี้บอกก่อนจะลุกขึ้นแล้วหยิบกล่องของขวัญ
ส่งให้เธอ ฟางรับมาอย่างงงๆก่อนจะเปิดดู พบว่าเป็นตุ๊กตาหมีพูส์น่ารักใส่เสื้อมีสกรีน
เขียนว่าป๊อปปี้ เลิฟ ฟาง ฟางยิ้มเขินๆ
"ให้ทำไมอ่ะ"ฟางถาม
"ก็ในโอกาสที่เราจะคบกันจริงๆจังๆสักทีไง ฟาง ฉันรู้ใจตัวเองแล้ว ฉันรักเธอนะ ฟาง"
"ป๊อปปี้..."ฟางดีใจจนน้ำตาซึม
"ร้องไห้ทำไม หืม..."ป๊อปปี้ใช้นิ้วเกลี่ยน้ำตาให้เธอเบาๆ
"ก็ดีใจอ่ะ"ฟางยิ้ม ป๊อปปี้ยิ้มตอบ ก่อนจะรวบร่างบางเข้ามากอดและหอม
เช้าวันต่อมา ที่มหาลัยของฟาง
"ฟาง แกเป็นอะไรยิ้มหน้าบานเชียวนะ"พิม เพื่อนสาวคนสนิท แซวฟาง
"ก็..เมื่อวานฉันกับป๊อป..."ฟางยิ้มเขินๆ
"อย่ามาบอกนะว่า อ่ะจึ๊ยๆ กันแล้วอ่ะ"แก้วทำตาโต ฟางตีปากแก้วทันที
"ไอ้บ้า ไม่ใช่ย่ะ เขาบอกรักฉันเฉยๆคิดอะไรน่าเกลียดนะแกน่ะ"
"อ้าว...ใครจะไปรู้"แก้วว่า
"ฟาง พี่โทโมะมา"พิมสะกิดบอกฟาง
"แก้ว รับหน้าแทนไปก่อนนะ บ๊าย บาย"ฟางลากพิมออกไปทันที ทิ้งให้แก้วยืนเผชิญ
หน้ากับโทโมะคนเดียว
"ฟางล่ะครับ"โทโมะถามแก้ว
"จะไปรู้ไหมล่ะ"แก้วทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้
"ฝากบอกฟางด้วยนะว่าพี่มาเอาคำตอบ"โทโมะบอก ก่อนจะมองหญิงสาวตรงหน้า
ยัยนี่...ก็น่ารักดีเหมือนกันแฮะ
"ฉันจะบอกให้ล่ะกัน"แล้วแก้วก็เดินออกไป ฟางแอบมองอย่างหนักใจ
ทำไงดีล่ะเนี่ย ไม่น่าเกิดมาสวยเล้ยย...
สนุกกันไหมอ่า ช่วงนี้เบลอๆเลยไม่รู้ว่าจะแต่งไงต่อดี ฮ่าๆๆ ขอกำลังใจหน่อยนิดนึง
ติดตามกันหน่อยนร้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
