นายมาเฟียสุดหล่อกับสาวสวยตัวแสบ

"ตอนนี้อาการของผู้หญิงคนนั้นดีขึ้นแล้วครับไม่ต้องห่วงนะครับแต่หมออาจจะให้นอนโรงพยาบาลประมาณ4วันนะครับ"หมอที่พูดตะกุกตะกักอยู่นานก็เอ่ยขึ้นว่าอาการของแก้วปลอดภัยดีจึงทำให้ทุกคนโล้งใจไป
"ขอบคุณหมอมากๆนะครับที่ช่วยแฟนผม"โทโมะเอ่ยขอบคุณหมอที่ช่วยแก้วไว้แต่ว่าป๊อปปี้ เขื่อน ฟาง เฟย์ที่ยืนฟังก็ถึงกับอึ๋งที่ว่าโทโมะพูดกับหมอว่าขอบคุณที่ช่วยแฟนของเขาไว้
"ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวพยาบาลจะพาคนไข้ไปที่ห้องพักนะครับ งั้นเดี๋ยวหมอขอตัวไปก่อนนะครับ^^"หมอเอ่ยกับโทโมะ
"พะ พี่โมะเมื่อกี้พี่พูดว่าแฟนงั้นก็แสดงว่าพี่โมะชอบแก้วอะดิ"เขื่อนเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ
"อะ อะไร ป๊าวววว หูเองเพี้ยนไปแล้วมั้งไอ้เขื่อน"โทโมะที่รู้ตัวว่าตัวเองหลุดพูดว่าแก้วคือแฟนของเขาจึงรีบแก้ตัวกลับไปทันที
"อ้อ แล้วไปนึกว่าพี่ชอบแก้วคนอุส่าต์ดีใจ"ป๊อปปี้เอ่ยในขณะที่ทุกคนพูดคุยกันพยาบาลก็เข็นเตียงของแก้วออกมาแล้วก็พาแก้วที่นอนหลับอยู่ไปที่ห้องพักฟื้นส่วนค่าใช้จ่ายต่างๆโทโมะเป็นคนออกเองทั้งหมด
ณ ห้องพักฟื้น
ภายในห้องเงียบยังกะป่าช้าจนป๊อปปี้ต้องเป็นคนเปิดบทสนทนาเป็นคนแรก
"เอ่อ..คือว่าพี่โมะพี่จะนอนเฝ้าแก้วที่โรงบาลใช่ไหม"ป๊อปปี้เอ่ยถามโทโมะที่นั่งเฝ้าแก้วอยู่ข้างๆเตียง
"อือใช่ถ้านายจะกลับก็กลับไปก่อนก็ได้เดี๋ยวฉันเฝ้าแก้วเอง"โทโมะเอ่ยบอกกับป๊อปปี้
"okงั้นผมกลับก่อนนะพี่ไปไอ้เขื่อนส่วนฟางกับเฟย์จะกลับพร้อมพวกเราไหม"ป๊อปปี้หันไปถามฟางกับเฟย์ว่าจะกลับพร้อมกับพวกเขาไหม
"คะ กลับเลยก็ได้คะ งั้นคุณโทโมะฟางฝากแก้วด้วยนะคะไปละคะสวัสดีคะ"ฟางพูดกับโทโมะแล้วก็เดินออกไป
"งั้นผมไปละพี่บาย เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมมาเยี่ยมใหม่"ป๊อปปี้เอ่ยบอกกับโทโมะแล้วก็เดินออกไป
ส่วนโทโมะที่นั่งเฝ้าแก้วก็เอ่ยขึ้นว่า
"นี่เธอได้ยินเสียงฉันมั้ยถ้าได้ยินเสียงของฉันละก็ตื่นขึ้นมาคุยกับฉันสิรู้มั้ยวันนี้อะฉันกะว่าจะมาสารภาพรักขอเธอเป็นแฟนเลยนะรู้มั้ยถ้าได้ยินช่วยตื่นขึ้นมาฟังคำสารภาพรักของฉันหน่อยสิ ฮึกๆๆ " โทโมะเอ่ยกับแก้วที่นอนหลับอยู่พร้อมกับน้ำตาของเขาที่ไหลลงมาไม่หยุดจนกระทั่งเขาร้องไห้จนหลับไป
~~รุ่งช้า~~ (เช้าเร็วจัง55)
"อืออ"เสียงของแก้วดังขึ้นเมื่อเขาฟื้นขึ้นมาแต่พอเขาขยับตัวเขาก็รู้สึกเจ็บที่เอวเขาร้องเสียงดังจนโทโมะที่หลับอยู่ตื่นขึ้นมา
"แก้ว!!เธอตื่นมาตอนไหนแล้วทำไมไม่เรียกฉันถ้าเกิดเธอเป็นอะไรไปอีกแล้วจะทำยังไงหะแล้วนี่เจ็บตรงไหนมั้ย"โทโมะที่เห็นแก้วฟื้นก็รีบถามแก้วด้วยความเป็นห่วง
"กะ แก้วขอน้ำหน่อยคะ"แก้วเอ่ยขึ้นมาด้วยเสียงที่ขาดๆหายๆเมื่อโทโมะได้ยินแก้วขอน้ำจึงรีบริมน้ำมาให้แก้วเมื่อแก้วดื่มเสร็จแล้วก็เอ่ยถามโทโมะว่า"นี่คุณนอนเฝ้าฉันทั้งคืนเลยเหรอคะ"
"ชะ ใช่ฉันนอนเฝ้าเธอทั้งคืนเลย แต่ว่าเธอไม่ต้องเป็นห่วงอาการของเธอนะหมอเขาบอกว่าอาการของเธอนะปลอดภัยแล้วแต่ต้องนอนพักที่โรงบาลประมาณ4วัน"โทโมะเอ่ยเรื่องอาการของแก้วให้แก้วฟัง
"คะ ว่าแต่พี่ฟาง เฟย์ ไปไหนเหรอคะ"แก้วเอ่ยถามถึงฟางกับเฟย์เมื่อเธอมองรอบๆแล้วแต่ก็หาไม่เจอ
"อ้อฟางกับเฟย์กลับไปที่บ้านเดี๋ยวก็คงมา"โทโมะเอ่ย
"คะ"แก้วเอ่ย
"เอ่อ กะ แก้ว คือว่า ฉันมีอะไรจะบอก"โทโมะเอ่ยขึ้นด้วยเสียงตะกุกตะกัก
"มีอะไรจะบอกเหรอคะ??"แก้วถามด้วยความงง
"คะ คือว่า ฉะ ฉันชะ ชอบเธอเป็นแฟนกับฉันนะ"โทโมะเอ่ยด้วยความเขิลอาย
"เอ่้อ..กะ ก็ได้คะ -///-"แก้วตอบรับที่จะเป็นแฟนของโทโมะด้วยความเขิลอายเช่นกัน
"จริงนะแก้ว เย้ๆ"โทโมะเอ่ยด้วยความดีใจแล้วเขาก็ดึงแก้วเขาไปกอดจนแก้วต้องกอดตอบ
หน้าห้อง
"ทุกคนได้เหมือนที่ฉันได้ยินไหม"ป๊อปปี้หันไปถามทุกคนที่แอบฟังโทโมะคุยกับแก้ว
"ได้ยินสิพี่ชัดแจ๋วเลยในที่สุดพี่โมะก็เป็นแฟนกับแก้วเย้ๆ"เขื่อนเอ่ยขึ้นด้วยความดีที่พี่ชายของตนเป็นแฟนกับแก้ว
"ฟางว่าพวกเราเข้าไปในห้องกันเถอะ"ฟางเอ่ยบอกให้ทุกคนเข้าไปในห้อง
ป๊อปปี้เป็นคนเปิดประตูเข้าไปก็เห็นว่าโทโมะกับแก้วกำลังกอดกัน
"เฮ้ย!!!0o0ทำอะไรกันนะ"เมื่อทุกคนเห็นว่าแก้วกับโทโมะก็กันอยู่จึงตกใจแล้วพูดพร้อมกัน
แก้วกับโทโมะที่กอดกันอยู่โทโมะจึงรีบดันตัวแก้วออก
"อะ อะไร ทะ ทำอะไรยังไม่ได้ทำอะไรกันซะหน่อย"โทโมะรีบแก้ตัวทันที
"แหม่!! พี่ไม่ต้องมาผิดบังกันเลยพวกผมอะได้ยินที่พี่พูดกับแก้วทุกคำ พวกผมดีใจด้วยนะที่พี่เป็นแฟนกับแก้วอะผมดีใจที่สุดเลยมาม่ะ ผมขอกอดแก้วที่หนึ่ง"เขื่อนเอ่ยขึ้นแล้วก็ทำท่าจะกอด
"เฮ้ยๆๆ หยุดอยู่ตรงนั้นเลนไอ้เขื่อนถ้าแกเข้ามากอดแก้วเมื่อไรแกตาย"โทโมะเอ่ยบอกเขื่อนด้วยความที่ตัวเองหวงแก้ว
"555ผมล้อเล่นน่าพี่ เออคืนนี้อะพวกผมกะว่าจะนอนที่โรงบาลเลยเอานี่เสื้อผ้าพี่ผมเอามาให้"เขื่อนเอ่ยบอกกับโทโมะว่าพวกเขาจามานอนที่โรงบาลพร้อมกันยื่นเสื้อให้กับโทโมะ
"เออ ขอบใจเว้ย"โทโมะเอ่ยขอบคุณน้องชายตัวเอง
ตอนกลางคืน
"okเดี๋ยวจะแบ่งที่ให้นะงั้นเดี๋ยวผมนอนกับฟางที่โซฟาส่วนเขื่อนเองกับเฟย์นอนที่โต๊ะตรงนั้นส่วนพี่โมะนอนเฝ้าแก้วข้างๆเตียงนั้นแหละokนะ"ป๊อปปี้เอ่ยขึ้น
"okคร้าบบผม งั้นผมนอนแล้วบายฝันดี พี่ป๊อปปี้ พี่โมะ ราตรีสวัสคร้าบ"เขื่อนเอ่ยราตรีสัวสกับทุกคน
ตกดึกอยู่ดีๆก็มีคนเข้ามาในห้องของพวกเขา ฟางที่ได้ยินเสียงเปิดประตูจึงสะกิดเรียกป๊อปปี้ที่นอนอยู่ข้างๆให้ตื่นเมื่อป๊อปปี้ตื่นก็ใช้เท้าสะกิดเขื่อนที่นอนอยู่ที่โต๊ะจนเขื่อนตื่นมาก็แกล้งทำเป็นขยับตัวแล้วก็หยิบปืนที่พกไว้กับตัวตลอดเวลา (ลืมบอกไปนะคะว่าโทโมะ ป๊อปปี้ เขื่อน จะพกปืนติดตัวตลอดเวลา งั้นก็เข้าเรื่องเลยนะคะ) เมื่อป๊อปปี้เห็นว่าโทโมะรู้สึกตัวจึงหันไปหาแล้วก็ส่งซิกให้โทโมะเปิดไฟพอโทโมะเปิดไฟก็เห็นหน้าของคนที่เข้ามาในห้องโทโมะเดินไปจับตัวไว้แล้วก็ดึงผ้าที่คลุมหน้าออกโทโมะ ป๊อปปี้ เขื่อน ก็ต้องตกใจ
"เธอ!!....."
จบสะแล้วอะไรกันนะที่ทำให้โทโมะ ป๊อปปี้ เขื่อนของพวกเราตกใจได้ถึงขนาดนั้น ติดตามตอนต่อไปนะคะไม่รู้ว่าตอนนี้จะสนุกหรือป่าวนะคะถ้าไม่สนุกก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ