รักนี้เหมือเส้นประ

" อ้าว! โทโมะ ป๊อปปี้ เขื่อน สวัสดีค่ะ แล้วนั้น  " เฟย์สวัสดีคุณคนก่อนที่ตะเห็นผู้หญิงคนนึงนั่งอยู่ข้างๆเขื่อนดูเหมือนสนิทสนมกันมากพอสมควร

 " กวิน " ป๊อปปี้หญิงพูดด้วยเสียงแพ่วเบาแล้วพยายามจะหลบสายตาให้มากที่สุดเท่าที่จะหลบได้

 " สวัสดีคับคุณเฟย์ นี้ป๊อปปี้ เป็น' คู่หมั้น ' ของผม " เขื่อนแนะนำคนสนิทให้เฟย์ฟัง

 ' ใจเย็นๆดิว่ะ ' ป๊อปปี้ส่งกระแสจิตไปหาเขื่อน

 ' ไม่เห็นต้องแคร์ อะไรเลย ฉันกับแม่นี้ก็ไม่ได้พันทะร่วมกันสักหน่อยทำมัยต้องแคร์ ด้วย ' เขื่อนส่งกระแสจิตให้ป๊อปปี้

' ไอ้เขื่อนแต่ยังไงคนที่แกเรียกว่าแม่นี่ ก็เคยเป็นเมียแกนะ ใจเย็กก่อนดิว่ะ ' ป๊อปปี้พยายามห้ามตัวเองไม่ให้หลุดปากพูดออกไปว่าเขื่อนกับเฟย์มีพันทะร่วมกันอยู่ โดยที่เขื่อนไม่รู้ตัวเลย

" คู่หมั้นหรอ " แก้วกับฟางพูดพร้อมกัน

 " ใช่ครับ นี่แหละคู่หมั้นของผม " เขื่อนพูดแล้วหันมามองหน้าป๊อปปี้ก่อนจะโน้มหน้าลงไปจะจูบแต่ก็ต้องชงักเมื่อมีเสียงที่ทำให้เขาต้องเรียกสติกลับมา

 " แคก " แก้วนั้นเองที่เป็นคนเอ๋ยเสียงนั้นออกมาโดยเจตนา

" กรุณาให้เกรียดกันด้วยนะค่ะ " เฟย์พูดปนโมโห

 " ครับ ' อดีต ' คุณพรปวีณ์ เสตสุวรรณ " เขื่อนย้ำคำว่าอดีตให้มากที่สุด เฟย์ได้ยินดังนั้นก็น้ำตาซึมนิดๆ แต่ก็คงต้องหยุดเมื่อมีเสียงเล็กๆของเด็กสองคนที่นอนอยู่บนบ้านร้องขึ้นมาขัดเสียงของคนในบ้านให้เงียบ

 " ข้าวฟ้าง ข้างโพด " เฟย์พูดเบาๆในใจก่อนที่จะวิ่งขึ้นไปดูลูกน้อย จึงทำให้เขื่อนวิ่งขึ้นไปตามด้วยโทโมะป๊อปปี้และกวิน แล้วฟางกับแก้วก็พยายามที่จะไม่ให้เขื่อน โทโมะ ป๊อปปี้ขึ้นไปแต่ก็ไม่เป็นผลช่วยได้ไม่นานพวกเขาก็ขึ้นไปอีก

 " โอ๋ๆ อย่าร้องนะค่ะคนดีของแม่ " เฟย์พูดแล้วให้ลูกน้อยได้ดูดนมตัวเองที่ละคนในระหว่างนั้นฟางและแก้วที่ช่วยกันกั้นไม่ให้เขื่อน โทโมะป๊อปปี้อยู่ก็ไม่ได้ผล กวินเดินเข้าไปแต่เขื่อน โทโมะ ป๊อปปี้ ยังถูกเฟย์กับแก้วกันอยู่

 " นายโทโมะถ้านายเข้าไปฉันจะไม่ช่วยเรื่อง " ฟางพูดพรางหันไปมองแก้ว ทำให้โทโมะรู้ว่าถ้าตัวเข้าไปฟางจะไม่ช่วยเรื่องแก้ว ก็เลยเดินออกไปอย่างง่ายๆ

 " นายป๊อปปี้ถ้านายเข้าไปฉันจะไม่ให้นายเจอกับยัยฟางอีกเลย ฉันจะพาฟางไปให้ไกลที่สุดเลย " ป๊อปปี้เห็นท่าไม่ดีเลย เดินไปยืนอยู่ข้างๆโทโมะ เหลือไว้แต่เขื่อน

 " แก้ว ฟาง เสียงเด็กที่ไหนร้อง แล้วเด็นนั้นเป็นลูกใคร " เขื่อนเอ่ยถามแก้วกับฟางอีกครั้ง

 " เอ่อ คือ " แก้วอึกอัก แต่เขื่อนอาศัยจังหวะนี้เปิดประตูเข้าไป

" เห้ย " แต่ก็ต้องรีบปิดประตูแทบไม่ทันเมื่อเห็นว่าเฟย์กำลังให้นมลูกน้อยอยู่โดยที่กวินก็นั่งอยู่ด้วยโดยที่กวินไม่ได้มองเฟย์ให้นมลูก

 " ทำมัยว่ะไอ้เขื่อน " โทโมะพูด แก้วกับฟางยืนก้มหน้าเพราะไม่สามารถห้ามไม่ให้เขื่อนเข้าไปได้

" เปล่าไม่มีอะไร " เขื่อนพูดก่อนที่โทโมะกับป๊อปปี้กำลังตะเดินเข้าไป

 " เห้ย ไม่ต้องเข้าไป เขากำลังให้นมลูกอยู่กับ ' ผัว ' ใหม่ของเขา " พอเขื่อนพูดจบโทโมะกับป๊อปปี้ถึงกับอึ่งทำอะไรไม่ถูกเพราะคำว่าผัวใหม่ ของเขื่อนนั้นหมายความว่าอย่างไร

 " หมายความว่ากวินคือแฟนใหม่ของเฟย์ หรอฟาง " ป๊อปปี้หันไปถามฟางทำยืนก้มหน้าอยู่ข้างๆแก้ว

" ไม่รู้ " ฟางพูด

 " แล้วเธอล่ะแก้วรู้รึเล่า " โทโมะหันไปถามแก้ว

 " ฉันไม่ชอบสอดก็เลยไม่รู้อ้ะ " แก้วตอบโทโมะอย่างกวนประสาท

 " แล้วไอ้กวินอะไรนั้นล่ะ " ป๊อปปี้ถาม

 " ก็อยู่ในห้องกับคุณแม่มือใหม่อย่างเฟย์ไงถามได้พ่อเขาก็ต้องอยู่กับลูกของเขาสิ " เขื่อนตอบป๊อปปี้ด้วยเสียงเศร้าๆ ทุกคนรูฦ้สึกผิดกับสิ่งที่กำลังทำอยู่แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ในเมื่อภรรยาของเขาไม่ยอมให้บอกนิ

 " แล้วอย่างงี้ไอ้กวินก็เห็นภูเขาของเฟย์อ่าดิ " โทโมะพูดแล้วโดนแก้วตีแขนไปทีนึง

 " ลงไปข้างล่างปล่อย ' ผัวเมีย ' เขาคุยกันดีกว่านะ " ฟางพูดพรางย้ำคำว่าผัวเมียให้ชัดเจนแล้วมองมาทางเขื่อนที่น้ำตาซึมนิดๆ

 " ไอ้เขื่อนป่ะ ไปหาน้องป๊อปปี้ของแกดีกว่า " โทโมะพูด

" ป๊อปปี้ของฉันโว้ยย ไม่ไช่ของแกไอ้โมะ " เขื่อนอย่างหัวเสียในเรื่องที่เขาไปเห็นเฟย์อยู่กลับกวิน

 " จริงหรอห่ะ พี่เขื่อนที่รักของฉันจริงหรอ " ป๊อปปี้ชายทำเสียงให้เป็นผู้หญิงแล้วพูดกับเขื่อน

 " เห้ยๆๆ อย่าไอ้ป๊อปกูขนลุก " เขื่อนพูดทุกคนก็ขำกับท่าทางของเขื่อนที่ดูแล้วกลัวป๊อปปี้ชายมากพอสมควร

 " อ้าว เขื่อน " ทันทีที่ป๊อปปี้หญิงเห็นเขื่อนเดินลงมาจากบนบ้านก็ทัก

 " ครับ " เขื่อนตอบสั้นๆ

 " เป็นไงค่ะ เมียเก่าเขื่อนมีผัวใหม่ไปแล้วยังไม่พอยังมีลูกด้วยกันอีกด้วย " ป๊อปปี้หญิงผู้เยาะเย้ยเขื่อนที่ดูเหมือนจะซึมลงไปหลังจากที่เห็นภาพนั้น

" กรุณาให้เกรียดแฟนของผมด้วยนะครับคุณป๊อปปี้ "

_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+_+

มาอัฟแล้วนะคับทุกคน ขอให้สอบได้คะแนนดีๆนะค่ะ ทุกคน