รักนี้เหมือเส้นประ
เขียนโดย AUMLOVETOMO
วันที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 09.43 น.
แก้ไขเมื่อ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2556 11.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
24)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ2อาทิตย์ที่ผ่านมา
ด้านเฟย์ ( FAYE TALK )
" ป้าค่ะ วันนี้หนูขอข้าวต้มนะค่ะ " ฉันเดินลงมาข้างล่างแล้ว
บอกกับป้าอ้อย
" คุณหนูจะทานได้หรอค่ะ " ป้าอ้อยถามฉันเพราะที่ผ่านมา
ฉันทานไม่ได้
" ทานได้ค่ะ หนูอยากทานแล้วเจ้าตัวเล็กก็อยากทานเหมือน
กัน ช่วยไม่ได้นะค่ะที่หนูกับเจ้าตัวเล็กอยากทาน " ฉันพูด
ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
" ค่ะ คุณหนู " ป้าอ้อยรับปากแล้วเดินไปทำกับข้าว
" ป้าค่ะวันนี้หนูจะไป โรงพยาบาลนะค่ะ ว่าจะไปตรวจแล้วก็
ฝากท้องด้วย จะได้ทานยาบำรุง " ฉันพูดไปด้วยเดินไปที่โต๊ะ
อาหารด้วย
" จร้าคุณหนูแล้วจะให้ป้าไปส่งมั้ยค่ะ " ป้าถามแล้วเดินเอา
ข้าวต้มมาให้
" ขอบคุณค่ะ ป้าอ้อย ไม่ต้องไปส่งหนูก็ได้ค่ะ หนู ไปเองได้ "
ฉันพูดแล้วหันหน้าไปมองทางป้าอ้อยแล้วยิ้มอย่างเป็นมิตร
" ค่ะ " แล้วป้าอ้อยก็เดินไป
ณ . โรงพยาบาล TK Frence
" อ้าว!!! ฟาง ใช่มั้ยครับ " อยู่ๆก็มีผู้ชายคนนึงถ้าให้ฉัน
เดาคงจะเป็นหมออยู่ที่นี้แน่ๆแล้วเขาก็เดินมาหาฉันแล้วทักฉัน
อย่างคนที่สนิทกัน แถมเขาเป็นคนไทยเหมือนกับฉันด้วย
" เออ ขอโทษ นะค่ะ เราเคยรู้จักกันด้วยหรอค่ะ " ฉันเลย
ถามเขาไป
" นี้ฟางลืมเราแล้วจริงๆหรอ " ผู้ชายคนนั้นพูดเหมือนน้อยใจ
" ขอโทษนะค่ะ แต่ฉันจำไม่ได้จริงๆ " ฉันเลยปฏิเสธไปเพราะ
ฉันนึกไม่ออกจริงๆ
" ก็กวินไง เพื่อนบ้านของฟาง ที่เมื่อก่อนนี้เราเคยเล่นด้วยกัน
บ่อยๆอ่า " นายกวินบอกฉันแล้วยิ้ม
" อ๋อ จำได้แล้ว กวิน ที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกับ ป๊อปปี้ื และ ทีเจ
ใช่ป่ะ " ฉันพูดแล้วยิ้มไปด้วยเช่นกัน
" ใช่ แล้ววันนี้ฟางมาโรงพยาบาลมีอะไรให้กวินช่วยมั้ย "
นายกวินพูดจบทำให้ฉันกลัว
" เออ หึก~หึก " อยู่ๆฉันก็พะยืดพะอม ขึ้นมาแล้ววิ่งไปที่
ห้องน้ำของโรงพยาบาล
2 นาทีผ่านไป
" ฟาง " นายกวินเห็นฉันกำลังเดินออกมาจากห้องน้ำหญิงก็
วิ่งมาประคองฉัน
" เธอเป็นอะไรหรอ ฟางหน้าเธอดูชีดๆนะ มานี้มะ ฉันจะรับ
เธอเป็นคนไข้ในการดูแลของฉัน " นายกวินพูดโดยไม่ปรึกษา
ฉันเลย ห้องทำงานของหมอกวิน
" วันนี้ฟางมาหาหมอมีอะไรให้ ช่วยรึเปล่า " เขาถามฉันแต่
ฉันก็ไม่ได้พูดอะไรเพราะว่ากลัว
" เอ เมื่อกี้นี้ฉันเห็นฟางอาเจียนนะ แล้วมีอาการอะไรอีกรึ
เปล่า " เขาก็ยังไม่หยุดถามฉัน
" ฉันท้อง " ฉันพูดเสียงเบาๆเพื่อให้เขาได้ยินช้าๆ
" อะไรนะ ฉันไม่ค่อยได้ยินเลย " แต่เขากลับไม่ได้ยิน
" ฉัน..ท้อง " ฉันพูดช้าลงแต่ชัดถ่อยชัดคำ
" แล้วฟางท้องกลับใครอ่า " พอเขาได้ยินสิ่งที่ฉันพูดเขาก็
เปลี่ยนสีหน้าไปเลย ฉันไม่รู้เหมือนกันนะว่าทำมั้ยเขาถึงเปลี่ยน
สีหน้าไปในทางลบแบบนี้ แต่ฉันก็ตัดสินใจบอกกับเขาไป โดย
ไม่รีบหรือว่าเร่งเพราะเขามีคิว แล้วฉันก็มีเขานี้แหละที่เป็น
กำลังใจให้ฉัน ส่วนเขาก็เป็นหมอประจำตัวของลูกฉันด้วยนะ
แล้วเขาก็เป็นคนดีและมาหาฉันกับลูกบ่อยๆ เราเลยรู้จักกัน
มากกว่าเดิม
ด้านโทโมะ ( FANG TALK )
" นายนี้มันสุดยอดของเวทจริงๆเลยอ่า รู้หมอทุกอย่าง เลย
งั้นเราไปหาแก้วกันเถอะ " ฉันยังพูดพร้อมกับจับมือป๊อปปี้ไป
ด้วย
" ครับ " ป๊อปปี้รับคำ
" เห้ย ไอ้เขื่อนอยู่คนเดียวไปนะ ฉันจะไปดูเมียฉันบ้าง "
นายโทโมะล้อเลียนนายเขื่อนแล้วเดินออกมา
" โห พอแก้วตื่น หนีเราหมดเลย จริงมั้ย กุมาร " นายเขื่อน
พูดขึ้น แล้วคุยกับกุมาร ลืมบอกไปว่ากุมารนี้เป็นกุมารที่นาย
ป๊อปปี้กับนายเขื่อนเป็นคนสร้างให้ไปปกป้องนายโทโมะเพราะ
ว่านายโทโมะไม่มีพลัง พวกเขากลัวว่าถ้าเขาไปมีเรื่องกับใคร
แล้วพวกมันทำอะไรพวกเขาไม่ได้แล้วจะมาทำร้ายนายโทโมะ
พวกฉันก็มีแต่เป็นกุมาริกานะ แล้วของฉันก็เป็นยัยแก้วที่สร้าง
มาให้ฉันกับยัยเฟย์เพราะลำพังยัยแก้วช่วยเหลือตัวเองได้อยู่
แล้ว
ห้องแก้ว
" แก้วเธอเป็นอย่างไงบ้างอ่า เจ็บตรงไหนรึเปล่า " นายโทโมะ
เดินเข้ามาหลังฉันกับป๊อปปี้แต่เขาดูเหมือนจะเป็นห่วงยัยแก้ว
มากว่าฉันที่สนิทมากกว่าเขาสะอีก
" ฉันไม่เป็นอะไรแล้ว " ยัยแก้วพูดไปยิ้มไปเหมือนว่าจะดีใจ
อยู่ลึกนะ
{{{}}}{{{}}}{{{}}}{{{}}}{{{}}}{{{}}
แล้วแก้วจะยิ้มทำมั้ยเธอยังไม่ดีกับโทโมะจริงหรือเปล่า ตอนนี้แต่งสดเพื่อรีดเดอร์เลยนะเนี้ยถ้าผิดพลาดตรงไหนก็ขอโทษด้วยจริงๆนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ