รักร้าย เจ้าสาวจำเป็น

"ตักไก่ให้น้องซิลูก"
"ครับแม่"โทโมะในชุดสูทสีเทาตักอาหารมื้อค่ำให้ว่าที่คู่หมั้นที่มาในชุดแซ็กสีแดงสั้นเสมอหู
"ขอบคุณนะคะโมะหวายว่าเราต้องเข้ากันได้แน่ๆ"
"ครับผมก็คิดว่าอย่างงั้น"โทโมะฝืนยิ้มแล้วแกะมือตัวเองจากมือบางที่กุมมือเค้าไว้
"แหม่พี่หวายนี่น่ารักสมเป็นพี่สะใภ้มดเลยนะคะ"
"ขอบคุณจะ"หวายยิ้มก่อนส่งสายตาหวานเยิ้มมาที่โทโมะ
"เห็นพวกพี่เป็นแบบนี้นึกถึงเราตอนนั้นเลยนะ"เนยว่าที่คู่หมั้นของเขื่อนหัวเราะให้อดีตแฟนที่เคยเลิกลาแล้วต้องกลับมาพบกันในฐานะคู่หมั้น
"เหรอครับผมไม่รู้ว่าคุณจำได้ทำไมไม่ลืมๆไปซะที"
"ตาเขื่อน พูดกับน้องดีๆหน่อยสิ"คุณหญิงกัศมลปรามเบาๆ
"แหม่เขื่อนยังไม่หายโกรธอีกเหรอคะ"ขาเรียวตวัดช้าๆเพื่อเปลี่ยนเป็นท่านั่งไขว่ห้างอวดเรียวขาขาวผ่องหน้าเรียวสลดลงแบบเฟกๆ
"ผมไม่เคยเก็บมาคิดให้เปลืองเมมโมรี่สมองกับเรื่องชายโฉดหญิงชั่วหรอกครับ"
"เขื่อนเนยขอโทษน่าเนยจำเป็นจริงๆ"
"ใช่เรื่องบางเรื่องพี่ก็อย่าไปคิดมากเลยเดี๋ยวงานกร่อยหมด"มดแกล้งยิ้มแล้วยกแก้วไวน์ขึ้น
"ครับพี่ขอโทษสำหรับมดอาจเป็นแค่งานแต่สำหรับพี่มันคือการเอาโซ่มาล่ามคอตลอดชีวิต"เขื่อนพูดเบาๆให้ได้ยินเฉพาะมดกับเนยที่หน้าเจื่อนลงไป
"เขื่อนคะคุณก็รู้ว่าเนยไม่มีใคร"เนยกุมมือเขื่อนแล้วส่งสายตาสลดที่เคยกำราบเค้าได้
"ผมขอโทษ"เขื่อนทำหน้าเศร้า"ที่ไม่หลงกลคุณแล้ว"มือหนาแกะมือบางออกยิ่งทำให้อีกฝ่ายเดือด
"เอ่อ น้องมดคะพรุ่งนี้ตอนสายๆพี่ว่าจะไปซื้อเสื้อผ้าน้องมดไปเป็นเพื่อนพี่หน่อยได้มั๊ยคะ"พิมว่าที่คู่หมั้นน้องคนรองอย่างป๊อปปี้ส่งยิ้มละลายใจ
"มดคงไปไม่ได้แต่คงไม่เป็นไรนะคะเพราะว่าเดี๋ยวมดให้พี่ป๊อปปี้ไปแทน"
"แต่ว่าพี่เกรงใจนะคนเพิ่งรู้จักกันไม่ควรทำอะไรที่ดูไม่ดี"
"ไม่เป็นไรหรอกใครก็รู้ว่าเราสองคนเป็นคู่หมั้นกันไปเที่ยวด้วยกันก็ไม่เป็นไรหรอก"
"ขอบคุณคะคุณแม่"พิมยกมือไหว้ที่อกของคุณหญิงกัศมล
"แต่พรุ่งนี้ผมไม่ว่าง"
"ป๊อปเป็นไรไปอีก"
"ผมอยากอยู่บ้านนั่งคิดอะไรคนเดียวไม่เป็นไรนี่ครับเดี๋ยวผมให้คนทำสวนไปเป็นเพื่อนแทน"
"อ๋อ งั้นพิมก็เพิ่งคิดออกเหมือนกันคะว่าพรุ่งนี้นัดเพื่อนไว้คงไม่เป็นไร"ภายใต้หน้าตาอ่อนหวานมือเรียวกำลังจิกชุดแซ็กสีขาวขนนกจนยับผู้ชายคนนี้กล้าดียังไงถึงทำกับเธอแบบนี้
"แล้วทำไมวันนี้มิล่ากับหนูแจมไม่มาละ"คุณหญิงกัศมลถามถึงลูกสะใภ้อีกสองคน
"อ๋อแจมไม่สบายมิล่าก็เลยเฝ้าไข้อยู่คะ"หวายตอบก่อนที่เธอจะต้องหันทันใดเมื่อมีเสียงดังมาจากด้านหลัง
"พวกเราขอร่วมโต๊ะด้วยนะคะคุณหญิงกัศมล"……!!!