รักร้าย เจ้าสาวจำเป็น

"มดที่ไหนหนูชื่อเอมพนักงานของรีสอร์ทนี้"

"เออ ทัดแกเป็นไรน้องคนนี้น่ารักน่าจับมากอดจะตาย"กวินพูดส่งสายตาเยิ้มให้เอมที่ยืนเกาหัวแบบงง

"นี่ กะลา"ป๊อปปี้ตีแขนแฟนหนุ่มที่เพลย์บอยไปทั่ว

"โทษครับแม่TVT"

"เธออย่ามาล้อเล่นนะยัยมดโผล่มาแบบนี้ถ้าคุณหญิงแม่เป็นห่วงจะทำยังไง"

"คุณพูดอะไรฉันเอม ชื่อเอมแล้วก็ไม่มีแม่"ขณะที่ทีเจเข้าใจผิดเอมกับคิดว่านี่คือแผนเคลมสาวของเค้าเธอจึงโมโห

"แล้วอีกอย่างคุณอย่ามาเคลมใครแถวนี้ผู้บริหารทั้งห้าเค้ามีแฟนกันทุกคนและรักกันมากด้วย"

"นี่เธอหาว่าฉันไป-"ทีเจยังพูดไม่จบป๊อปปี้ก็ทำท่าจุ๊ปากและวิ่งมาหาเอม

"เอิ่มคุณน้องอย่าเค้าใจผิดนะคะพอดีน้องหน้าตาเหมือนคนรู้จักเพื่อนพี่นะคะแล้วอีกอย่างน้องช่วยบอกพี่หน่อยได้มั๊ยเกี่ยวกับผู้บริหารทั้งห้าและแฟนของเค้านะคะ"

"แล้วคุณจะอยากรู้ไปทำไมไม่ใช่กงการอะไรของคุณ"

"นี่ฉันคือแขกพิเศษนะพูดจาดีๆหน่อยซิ"

"เป็นแขกไม่ได้เป็นแม่ซะหน่อย"เอมมองเธอผิดสังเกตและไม่ถูกกับคนกลุ่มนี้

"นี่ใจเย็นๆกันก่อนนะครับ"กวินออกปากไว้แต่ก็ไม่สามารถห้ามแฟนสาวได้

"กรี๊ดดดดด ไร้มารยาทที่สุด"

"นี่โวยวายอะไรกันครับใจเย็นๆหน่อย"เขื่อนกับเฟย์ที่เดินผ่านมาเดินเข้ามาดู

"คนงานของคุณทำงานไร้ประสิทธิภาพ ไม่ได้รับการสั่งสอน"

"เอ๊ะ แต่คุณเป็นใครได้ข่าวว่าผู้บริหารห้าคนมีแต่ผู้หญิงและถ้าไม่ใช่ระดับผู้บริหารอย่ามายุ่ง"

"ผมเป็นแฟนของผู้บริหารลูกชายคนเล็กของคุณหญิงกัศมล"

"ใช่ค่ะดิฉันคือผู้บริหารพอสำหรับคุณรึเปล่าค่ะ"เฟย์บอกดึงเอมมาอยู่ข้างหลัง