Harry Potter จะปราบนายให้ได้! ไอ้มัลฟอยจอมโกง!

ตึก ตึก ตึก ตึก

เสียงไม้กายสิทธิ์ของแฮกริดเคาะไปที่ก้อนอิฐของกำแพง 4 ก้อน แล้วจู่ๆ ก้อนอิฐทั้งหลายทั้งแหล่ ก็ขยับๆเขยื้อนๆ ไปมาๆ ทำเอาเด็กทั้งสองร้องว้าว แล้วก็เกิดเป็นทางเข้าไปในอีกดินแดนหนึ่ง

มีผู้คนสวมเสื้อคลุม หมวกทรงแปลก และต่างๆนาๆอีกมากมายที่เด็กน้อยไม่คุ้นตา ดูสองคนนี้จะตื่นเต้นเป็นพิเศษ แฮกริดพอเข้ามาในตรอกไดแอกอนก็เอ่ยทักทายคนนู้นคนนี้ไปทั่ว

" เอาหล่ะ ในจดหมายบอกให้ซื้ออะไรบ้างหล่ะ แฮร์รี่ " แฮกริดเอ่ยถามเด็กชายที่ถือจดหมายอยู่

" ซื้อปากกาขนนก และหมึกปากกา ไม้กายสิทธ์หม่อใหญ่ตะกั่วมาตรฐานขนาด 2 ชุดตาชั่งทองเหลือง ขวดแก้วหรือคริสตัล เครื่องปรุงยาพื้นฐาน และกล้องโทรทัศน์ ของพวกนี้เอาไปทำไมกัน แล้วพวกมันคืออะไร? " แฮร์รี่เงยหน้าจากกระดาษขึ้นมาถามด้วยความสงสัย

" ใช้ประกอบการเรียนยังไงหล่ะ " แฮกริด

" แล้วเราจะซื้อของพวกนี้ได้ยังไง ในเมื่อเราไม่มีเงินติดตัวมาเลย ของฟังดูก็น่าจะแพงซะด้วย " นารุมิ

" มีสิ เงินของพวกเธอหน่ะ อยู่ที่นี่ต่างหาก " แล้วแฮกริดก็นำเด็กทั้งสอง ไปที่ธนาคาร

ภายในธนาคาร มีเหล่าคนตัวเล็กมากมายวิ่งวุ่นและยุ่งอยู่กับงานของตนเอง หน้าบึ้งจนบางทีก็อยากจะแกล้ง

" พวกเขาทำไมถึงหน้ามุ่ยขนาดนั้น " นารุมิเอ่ยถาม

" พวกเขาหน่ะ ไม่ค่อยมีมนุษย์สัมพันธ์เท่าไหร่ อย่าไปยุ่งกับเขาเลย " แฮกริด

แล้วชายร่างยักษ์ก็เดินนำเด็กทั้งสองเอาเช็กไปยื่นให้ที่โต๊ะพร้อมเอ่ยเรื่องบางอย่าง

" (_ _) (- -) เข้าใจแล้ว ตามชั้นมา " แล้วร่างเล็กก็เดินนำชายร่างยักษ์และเด็กทั้งสองไปเปิดตู้เซฟ

" ตู้เซฟหมายเลข 36............นี่ของคุณพอตเตอร์............37 คุณฟุบุกิ อ่ะ เชิญ "

วิ้ง!~ พอเปิดตู้เซฟออกมาแล้วนั้น ก็พบกับประกายสีทองเหลืองอร่ามมาจากตู้

" โห!!!!!! " เด็กทั้งสองตะลึงงันกับภาพที่เห็น

เหรียญสีทองอร่ามตาวองก่ายกองอยู่ตรงหน้าเป็นภูเขา แถมยังมีหลายกองเสียด้วย!

" พ่อแม่พวกเธอ คงไม่ปล่อยให้เธอลำบากหรอกจริงมั้ย " แฮกริด

" อืม " เด็กทั้งสองพยักหน้ารับ พร้อมยิ้มร่าในใจ

รักพ่อแม่จัง!~