By Love ตามหารักที่หายไป ภาค 2
เขียนโดย 
because_for_love
วันที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.46 น.
แก้ไขเมื่อ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 17.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) การกลับมาของเจ้าชาย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหนุ่มน้อยหน้ามนเดินผ่านประตูทางเข้าไปอย่างเงียบๆ เขามองไปรอบๆ พร้อมกับอมยิ้มเล็กน้อย หนุ่มคนนี้มีสีหน้าที่ดูจะไม่มิตรสักเท่าไหร่ นักเรียนทุกคนที่เขาผ่านไปเมื่อสบตากับเขาคนนั้นแล้ว ก็ไม่ต่างอะไรกับจอมมารที่จ้องใบหน้าของพวกเขาเลยสักนิด
ปี1 ห้อง D
"่หวัดดี~" ชายหนุ่มคนดังกล่าว พูดเสียงเีรียบ เขามองไปที่กลุ่มคนพวกนั้น พร้อมกับยกมือทักทายพวกเขา ราวกับว่า เขาเคยรู้จักกับพวกนั้นมาก่อน
"เฮ้ย! จริงเหรอเนี่ย" หนึ่งในกลุ่มพวกนั้นพูดกลับมาอย่างแปลกใจ ก่อนจะมองมาที่ชายหนุ่มด้วยความหงุนงง
"จะตกใจอะไรกันนักหนาวะไอ้เขื่อน เดี๋ยวปั้ดตบหัวหลุด" ชายหนุ่มอีกคนบอกคนเมื่อสักครู่อย่างโมโห
"นี่แกว่าไงนะ ไอ้เคนตะ?" เมื่อถูกล้อเลียน เขาคนนั้นจึงรีบกระชากคอเสื้อของเจ้านั่นทันที ก่อนจะมองไปที่คนก่อเรื่องอย่างโกรธแค้น
"พวกนายน่ะ จะเถียงกันอีกนานไหมห่ะ?" หญิงสาวแก้มบ่องที่ทนอยู่นานเอ่ยขึ้นอย่างหัวเสีย เธอใช้มือทั้งสองข้างจับท้ายทอยของพวกเขาทั้งสอง ก่อนจะบีบมันอย่างรุนแรง
"อย่าสนใจเลยยัยเฟย์ ถึงห้ามไป พวกมันก็ไม่ฟังอยู่ดี" หญิงสาวผมสั้นบอกกับหญิงสาวแก้มบ่องให้ทำใจยอมรับมันซะ แต่ดูเหมือนคุณเธอชักจะทนเสียงรำคาญนั่นไม่ไหว
"เฮ้อ~ มาถึงก็เจอเรื่องแบบนี้เลยงั้นเหรอเนี่ย?" หนุ่มคนดังกล่าวรำพึงกับตัวเองอย่างปลงๆ เขาก้าวเข้าห้องไปอย่างช้าๆ และตรงไปที่กลุ่มนั้นด้วยสีหน้าเซงๆ
"นี่ ว่าแต่ ทำไมนายถึงใส่แว่นล่ะโทโมะ คิดจะล้อเลียนไอ้จองเบมันหรือไง?" หนุ่มหน้าหวานเอ่ยถามเพื่อนสนิทอย่างสงสัย และจ้องมองแว่นหนาๆบนหน้าของเขา
"เรื่องมันยาวนะ ว่าแต่เจ้าแฝดสองตัวนั่นน่ะ เลิกหัวเราะใส่ฉันซะทีเถอะ!"โทโมะตอบกลับไป ก่อนจะหันไปโวยใส่แฝดชายหญิงที่กำลังหัวเราะเยาะใส่ใบหน้าที่มีแว่นหนาเตอะอย่างสนุกสนาน
"ก็มัน... มันขำนี่นา ดูดิยังกะซามูไรพ่อลูกอ่อน" จองเบชี้ไปที่หน้าของโทโมะพร้อมกับหัวเราะใส่อย่างบ้าคลั่ง
"เจ้า้บ้า ซามูไรพ่อลูกอ่อนมันมีแว่นตาใส่ที่ไหนล่ะ?" เขื่อนกล่าวขึ้นอย่างหงุนงง เพราะในสมัยนั้น แว่นตามันเป็นของที่แพงมาก
"จริงด้วยสินะ วุ่นวายแล้วฉัน" จองเบเกาหัวแก้เขิน
"ป๊อปปี้ นายเอาหนังสือที่ยืมไปมาคืนหรือยัง?" ฟางทวงของทันที
"จริงด้วย ลืมไปเลยแฮะ" ป๊อปปี้บอกกับฟางอย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร
"ท่าทางไม่เป็นทุกข์เลยนะหมอนั่น" เคนตะกระซิบบอกกับเขื่อน ตอนนี้ทั้งสองดูจะสนิทกันมาก
"นั่นสินะ เอ๋!? ว่าแต่ ใครใช้ให้แกมาตีสนิทฉันวะ" ทันทีที่รู้ตัว เขื่อนจึงรีบชิ่งออกจากตัวของเคนตะโดยเร็ว ก่อนจะมองไปที่หน้าของเขาอย่างเอาเรื่อง
"แกนั่นแหละ ที่มาใกล้ฉันน่ะ ไอ้หน้ากบ" เคนตะก็ไม่ยอมเช่นกัน ตอนนี้ทั้งสองต่างเอาเรื่องกันสุดๆ
"ขึ้นมหาลัยแล้ว ยังทำตัวเป็นเด็กๆไปได้" เฟย์ยืนกอดอก ก่อนจะบอกหนุ่มทั้งสอง
"อย่างเธอน่ะหุบปากไปเลย!" ทั้งสองพูดพร้อมกัน ทำเอาหญิงสาวแก้มบ่องชักจะเครื่องร้อนซะแล้ว
"ว่าไงนะ พวกนายอยากตายมากเลยสินะ" เฟย์ที่โมโหจัด เธอจึงเดินไปหาทั้งสองหนุ่มด้วยใบหน้าเอาเรื่องสุดๆ
"ซวยแล้วไงไอ้เขื่อน" เคนตะบอกกับเขื่อนถึงสถานการณ์ที่เป็นอยู่
"ทำไงได้ล่ะ ก็แกดันโวยวายนี่นา" เขื่อนหันไปโทษเคนตะ
"แกนั่นแหละ ที่พูดมาก" เคนตะก็ไม่ยอมเช่นกัน ก่อนที่ทั้งสองจะเข้าห่ำหั่นกันอีกครั้ง
"พวกนายทั้งคู่นั่นแหละ มามะ มารับลูกตบของฉันซะดีๆ" เฟย์บอกกล่าวทั้งสอง ก่อนจะพับแขนเสื้อขึ้น
"คือว่า... พอดีรู้สึกจะปวดน่ะ เอ.. ไปกินอะไรมาน้า" เคนตะเดินไปเดินมา พอสบโอกาสเขาจึงรีบชิ่งออกจากห้องไปโดยเร็ว
"อ้าวไอ้เคนตะ ทิ้งขี้ให้ฉันอีกแล้วเหรอเนี่ย อะ เอ่อยัยเฟย์ ค่อยๆพูดกันก็ได้นี่นา" เขื่อนบ่นขึ้นอย่างเซงๆ ก่อนจะหันไปที่เฟย์ พร้อมทำหน้าขอร้องสุดๆ
"ไม่ทันแล้วล่ะไอ้กบ กล้ามากเลยนะ ที่ขึ้นเสียงกับฉันน่ะ" เฟย์ที่โมโหสุดๆ จากนั้นเธอก็เดินไปที่เขื่อนก่อนจะเตรียมย่างกบแบบสดๆ
"ดะ เดี่ยวก่อนนนนนนนนนนนนนน!" นั่นคือเสียงสุดท้าย ของชายที่ชื่อว่าเขื่อน
"ว่าแต่ ที่โทโมะกลับมาน่ะ ฉันว่า เรามาจัดปาร์ตี้ตอนรับกันดีไหม?" จองเบที่เงียบอยู่นาน จู่ๆ เขาก็เกิดปิ๊งไอเดียขึ้นมาทันที
"ปะ ปาร์ตี้ยังงั้นเหรอออ?" วิญญาณของเขื่อนเอ่ยถามอย่างแปลกใจ
"แต่ว่า เราจะจัดปาร์ตี้แบบไหนดีล่ะ" ป๊อปปี้คิดหนัก
"เอาเป็น คาราโอเกะดีไหม?" แก้วเสนอ
"เชยจะตาย ไม่เอาหรอก" โทโมะไม่เห็นด้วย แต่คำพูดเหมือนเชิงดูถูกยังไงก็ไ่ม่รู้
"ฉันว่า เอาเป็นปาร์ตี้เนื้อย่างดีป่ะ" จองเบบอกกับทุกคน
"อืม เอาแบบนี้เลยล่ะกัน" โทโมะตอบทันทีโดยไม่ลังเล
"ทีฉันล่ะก็" แก้วมองหน้าของโทโมะอย่างไม่พอใจ
"งั้น.. พวกเราไปกัน" ว่าแล้วป๊อปปี้ก็รีบนำทุกคนไปทันที
ทักทายกันนะครับ กับตอนแรกของ BY LOVE ภาค 2 ยังไงก็ ฝากติดตามกันด้วยนะครับ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
