[V.PF] วางแผนรักร้าย มัดหัวใจยัยตัวแสบ
เขียนโดย 
FofangFc
วันที่ 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.57 น.
แก้ไขเมื่อ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 21.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
16) :: 3 Questions 3 Answers ::
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
:: 3 Questions 3 Answers ::
"กรี๊ดดด โทโมะ Kamikaze มาา!!"
หวา -0- เป็นอย่างที่คิดจริงๆด้วย
ตอนนี้เหล่านักข่าวพากันยกโขยงไปรุมโทโมะ จนเขาถูกกลืนหายไปราวกับหายตัวได้
ฉันหวังว่าเขาคงจะไม่พลาดท่า ลงไปนอนกองอยู่ใต้ฝ่าเท้าของใครคนใดคนหนึ่งนะ
แต่เอ๊ะ!ฉันเห็นพวกคนอื่นที่โดนรุมถามเมื่อกี๊ อาศัยช่วงชุลมุนแบบนี้
แอบหนีออกไปนอกห้องเฉยเลยอ่ะ ออกไปหมดทุกคน แม้กระทั่งพิชชี่
ยังทิ้งฉันเลย T^T ฉันปวดหัวจะแย่อยู่แล้วววว
"จริงหรือเปล่าคะ ที่คุณกับคุณฟางปิ๊งปั๊งกันนอกจอ ?" ใครคนใดคนหนึ่งถาม
"ผมจะตอบแค่ 3 คำถามเท่านั้น หลังจากนี้ขอเวลาส่วนตัว
ให้ผมได้คุยกับเธอด้วย โอเคมั้ยครับ "
โห! นี่สินะ การตอบคำถามแบบมืออาชีพ
เขารับมือกับพวกนักข่าวด้วยวิธีแบบนี้เองเหรอ 0.0
"ค่ะๆๆ คำถามแรก คุณรู้สึกยังไงกับคุณฟางคะ ?"
"เธอน่ารักมากครับ แต่ก็อย่างที่รู้ๆกัน ผมมีแฟนแล้ว"
"คำถามที่ 2 ครับ ที่คุณมาวันนี้ ต้องการที่จะสานต่อความสัมพันธ์หรือเปล่าครับ ?"
"ผมเชื่อว่าถ้าใครเป็นผม ยังไงก็ต้องมา อย่าลืมว่าผมเป็นต้นเหตุของอุบัติเหตุครั้งนี้
เพราะฉะนั้นผมก็ต้องมาขอโทษเธอด้วยตัวเองอยู่แล้ว "
"ข่าวลือที่ว่า อุบัติเหตุครั้งนี้คุณแก้วเป็นผู้อยู่เบื้องหลัง
คุณคิดว่ายังไงบ้างคะ ?"
"ทุกอย่างเป็นความผิดของผม ได้โปรดอย่าใส่ร้ายเธอให้ผมได้ยินอีก
ไม่อย่างนั้นพวกคุณมีเรื่องกับผมแน่ !"
"แล้วเรื่องที่บอกว่ามีคนเห็นคุณแก้วมาวีนคุณหลังเวทีล่ะคะ ?"
"ครบ 3 คำถามแล้วครับ"
"แต่ว่า.."
"ขอเชิญออกไปด้วยครับ"
"คำถามสุดท้ายจริงๆค่ะ"
"ผมจะพูดเป็นครั้งสุดท้าย ขอเชิญออกไปด้วยครับ :) "
หูยยย !นํ้าเสียงเขาดูเย็นชาน่ากลัวมากกก ตัวจริงหรือเปล่าเนี่ย
ฟิ้ววว~
ภายในเวลาไม่ถึง 5 นาทีกองทัพนักข่าวก็สลายหายตัวไป
เหมือนถูกสึนามิหอบติดไปด้วย เหลือแค่โทโมะที่ยืนถือดอกไม้ช่อยักษ์อยู่
เขาหันมาส่งยิ้มให้ฉันแล้วโบกมือลั้ลลาสุดขีด
"ไงจ๊ะ เพื่อนสาวคนสวย ฉันมาแล้วนะ คิดถึงฉันอยู่ล่ะสิ อิอิ"
นะ..นี่มันใช่คนเดียวกันกับเมื่อกี๊เรอะ 0.0
"หวัดดี " ฉันเอ่ยปากทักเขา
"ฮ่ะๆ นี่ฉันเอาดอกไม้มาเยี่ยมเธอ แล้วฉันก็ต้องขอโทษเธอด้วยนะ
ที่ทำเธอเจ็บขนาดนี้ " เขายื่นดอกไม้ช่อยักษ์ให้ฉันพร้อมกล่าวขอโทษ
"^^" ฉันรับดอกไม้มาแล้วพยักหน้าพรางส่งยิ้มให้เขา
แอ๊ด ~
เสียงประตูเปิดออก ...
พร้อมกับคนที่ฉันคุ้นเคยเป็นอย่างมากกกก
ป๊อบปี้ ...
"ไงเพื่อน" เขาเอ่ยปากทักโทโมะ
"นายมาได้จังหวะพอดี ฉันนัดแก้วไว้อ่ะ ฝากฟางด้วยนะ
ไปล่ะ บายย" พูดแล้วโทโมะก็เดินออกไปจากห้องทันทีั
ปล่อยให้ฉันอยู่ตามลำพังกับอีตาป๊อบปี้ (อีกแล้ว) ToT ...
"ในที่สุดเราก็ได้อยู่ด้วยกันตามลำพังอีกแล้วนะ :) "
"0.0 อะไรของนาย!"
"เธออยากแก้ตัวมั้ย"
"แก้ตัว??"
"งั้นเรามาเล่นเกมกัน :) "
-To Be continue-
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
