กลับมารักกันใหม่อีกครั้งได้ไหม

 6 เดือนผ่านมา

     "พี่แก้ว พี่กิ่งจ้าาา อรุณสวัสดิ์ค่ะ แคมเบลมีอะไรจะอวดด้วยแหละ อิอิ" เสียงน้องสาวที่น่ารักของเธอตะโกนบอกเธอทั้งๆที่อยู่ใกล้กันแค่นิดเดียว

    

      "มาแต่เช้าเชียวยัยตัวแสบไม่ต้องตะโกนก็ได้มั้ง แก้วหูพี่จะแตกแล้ว" 

 

      "โธ่ พี่กิ่งใจร้ายที่สุดเลย ไม่งอลแล้วเชอะ พี่แก้วดูสิพี่กิ่งว่าแคมอีกแล้วแคมเสียใจ ฮื่อๆๆๆ" สาวน้อยเบ้ปากจะร้องไห้ทันทีที่กิ่งพี่สาวตัวแสบเอ็ดเบาๆ แก้วก็ส่ายหน้าเนื่อยๆพี่สาวกับเด็กน้อยไม่ได้ จนก็เอ่ยปากดุพี่สาวตนเองไปทีจนสาวน้อยยิ้มแก้มแทบปริ ที่พี่คนสวยของเธอเข้าข้างเธอเสมอ......

 

    "พี่กิ่งก็เกินไป น้องเขาก็เป็นแบบนี้ไม่ชินอีกเหรอว่าแต่แคมค่ะ มีอะไรมาอวดพี่สาวเอ่ย หรือว่าให้พี่ทาย....."

 

     "มาฉันทายก่อน ไม่ต้องมาเบ้หน้าน่ะยัยแก้ว พี่ว่าแคมเบลจะมาอวดอะไรได้นอกจาก ยัยตัวแสบแกได้เสื้อผ้าคอลเลคชั่นใหม่ของหลุยส์มาเหรอที่มันเป็นรุ่นพิเศษลิมิ....."

 

      "โอ้ยยย แบบนั้นหนูจะมาเอาอวดพวกพี่ทำไมพวกพี่ไม่ได้บ้าแบรนด์นี้อ่ะ" สาวน้อยเบ้ปากทันทีที่ พี่กิ่งพี่สาวคนโตในกลุ่มเอ่ยทายคนแรก 

 

      "ถ้า...งั้นพี่ทายบ้าง แคมได้เกรดเอทุกวิชาแน่ๆ ใช่ไหมน้องสาวคนเก่งของพี่แก้ว"

 

      "หว๊ายยยยยๆๆ ผิดทั้งคู่เลยค่ะ แคมเบลจะอวดไอ่นี้แท่นแท๊นนนนนน แหวนหมั้นค่ะ อิอิ" ไม่พูดป่าวแถมโชว์แบบมีความสุขสุดๆ แต่ทุกอย่างก็แป้กเพราะกิ่งกับแก้วพูดออกมาพร้อมกันว่า

 

      "หว๊ายยยๆๆ เมื่อวานเควิลเอามาให้ดูแถมให้พวกพี่ไปช่วยเลือกอีกต่างหาก หุหุ ไม่เซอร์ไพรส์พวกพี่หรอกค่ะ" สองสาวรีบบอกข้อความจนสาวน้อยน่ามุ่ยทันทีที่ตนเองกะจะไม่สร้างข่าวใหม่แท้ๆ อดเลยงานนี้

 

      "พี่แก้วค่ะ พี่สอบเสร็จแล้วนี้ ผลอาทิตย์จะออกมาแล้วช่วงนี้ว่างๆพี่ไปไหนกันดีค่ะ แล้วพี่กิ่งอ่ะจะกลับไปทำงานที่เมืองไทยเมื่อไหร่ค่ะเห็นนอนกลิ้งไปกลิ้งมาจะปีแล้วน่ะค่ะ"

 

      "พี่รอยัยแก้วเรียนจบก่อนค่อยกลับพร้อมกันน่ะ แล้วแคมเบลล่ะถ้าพวกพี่ไม่อยู่แล้วคงอยู่กะตาเควิลอ่ะสิน่ะ เพราะรายนั้นเขาก็รอว่าที่ภรรยาตัวน้อยเรียนจบอ่ะ" คำพูดของกิ่งเรียกเลือดฝาดบนใบหน้าหญิงสาวทัน

 

     "พี่เก็บของอ่ะแคมเบล จะกลับไปแกล้งคนบางคนอ่ะค่ะ ไม่รู้จะเป็นไงบ้าง เจ้าชู้ล่ะน่าดู"  แก้วเองพูดไปก็ยิ้มไปเพราะเธอน่ะแกล้งบอกโทโมะว่าช่วงนี้ยุ่งไม่ได้ไลน์มาหาหรือโทรมาหาเพราะสอบจะขออ่านหนังสือเพื่ออนาคตตัวเธอเอง แต่ครบแปดเดือนเธอกลับบ้านแน่นอน 

 

     "ยิ้มทำไปยิ้มใจลอยน่ะแก พี่ว่าน่ะแคมยัยแก้วมันต้องมีแผนอะไรๆแปลกๆน่ะพี่ว่า"

 

     "หนูก็ว่าพี่กิ่ง ยิ้มแบบนี้ไม่ใช้ยิ้มธรรมดาสักนิด ยิ้มเจ้าเล่ห์อ่ะ"

 

     "อะไรกันสองคนนี้เมื่อกี้ยังทะเลาะกันตอนนี้มาสุ่มหัวนินทาเค้าอีก"  มันก็จริงแก้วมีแผนอะไรบางอย่างที่มันจะสร้างความตื้นเต้นในกับชีวิตของเธออย่างแน่นอน

 

ณ.ประเทศไทยแลนด์โอนลี่

     "โทโมะ แกเป็นอะไรว่ะจะสองอาทิตย์นั่งเป็นหมาเหงาอยู่ได้ " เขื่อนเอ่ยออกมาทันทีที่เห็นท่าทางของเป็นตัวเอง

   

     "นั่นดิ นั่งถอนหายใจอยู่ได้ ฟาง เฟย์ครับทางนี้" 

 

     "อ้าวป๊อปโทโมะเขาเป็นอะไร ช่วงนี้ หลังๆมานี้นายทะเลาะกับแก้วเหรอ ทะเลาะเรื่องอะไรล่ะ" ฟางที่เดินเขามาก่อนเฟย์ก็เอ่ยถามเมื่อเห็นเพื่อนของตนนั่งทำหน้าบุญไม่รับขนาดนี้

 

     "แก้วมันทิ้งนายเหรอไงโท....อ่ะ"เขื่อนรีบปิดปากเฟย์ทันทีเพราะกลัวจะเครียดกว่าเดิม

 

    "เฮ่อออ ไม่ใช่ปากเสียล่ะเฟย์ มันก้แค่กลุ้มใจ แก้วหายไปเลย เขาบอกว่าเขายุ่งไม่ต้องไลน์หาไม่ต้องโทรด้วยใกล้สอบแล้วจะอ่านหนังสือไม่อยากเสียเวลา" 

 

     "แค่นี้เองนายก็เข้าใจแก้วหน่อยสิ ยัยแก้วมันพวกทุ่มเทเรื่องเรียนมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว มันคงไม่อยากพลาดทำใจหน่อยแล้วกัน สอบเสร็จมันก็ติดต่อโทโมะมาเองแหละ" เฟย์ก็แสดงความคิดเห็นออกมาทันทีหลังจากได้ยินในสิ่งที่โทโมะบรรยายความเครียดของตนเองออกมา

 

   จากนั้นเขื่อนก็แสดงความคิดเห็นว่าอีกสองอาทิตย์หลังจากสอบเสร็จไปเที่ยวผับของเขื่อนกันเพื่อปลดปล่อยความเครียดกันดีกว่า จากนั้นทั้งห้าคนก็ตั้งหน้าตั้งตาเรื่องการสอบซึ่งวันสุดท้ายก่อนสอบเสร็จแก้วก็ได้ติดต่อฟางกับเฟย์ ทันทีเมื่อทั้งสองสาวทราบว่าแก้วเดินทางมาถึงก่อนกำหนดแล้วทั้งสองดีใจมากเพราะเกือบห้าปีเชียวล่ะ โดนแก้วสั่งห้ามสองสาวบอกให้โทโมะทราบตนนั้นได้กลับมาถึงกรุงเทพแล้วเพราะอยากของเซอร์ไพรส์ชายหนุ่มในวันที่พวกเขาไปเที่ยวผับนั้นเอง สองสาวเองก็ให้ความร่วมมือในการสร้างแผนนี้ทันที โดยพวกเธอได้บอกตารางเวลาของปาร์ตี้ในครั้งนี้และได้นัดหมายกับสองหนุ่ม ซึ้งได้รับความร่วมมือเป็นอย่างดีและเมื่อถึงเวลากำหนดก็ได้มาถึง

 

   "เฟย์แน่ใจว่าเราทำแบบนี้ไอ้โมะไม่โกรธพวกเราทั้งหมดนี่"

 

    "ใช่ๆ ป๊อปว่าทางที่ดีอย่าดีกว่าน่ะฟางป๊อปไม่อยากทำอ่ะ"

 

    "กลัวทำโทโมะนั่นแหละที่จะขอบใจพวกเรา อิอิ" เฟย์พูดไปหัวเราะกับแผนการที่กำลังจะเกิดขึ้น เพราะอะไรทำไมเขื่อนกับป๊อปถึงได้กลัวน่ะเหรอเพราะ.....เฟย์ให้ป๊อปชวนโทโมะดื่มแล้วให้เขื่อนไปหาสาวๆมานั่งเอาใจโทโมะ เพราะแก้วอย่างรู้ว่าโทโมะนั้นจะรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับตนไหมโดยที่ตนเองจะแอบดูอย่างห่าง จากนั้นสองสาวก็ให้หนุ่มๆเริ่มแผนในทันที โดยที่ป๊อปก็ชวนโทโมะดื่ม และเขื่อนที่จู่ๆขอตัวไปด้านกลางวงเต้นรำ จากนั้นได้พาหญิงสาวคนหนึ่งออกมาด้วยตามแผนของเฟย์ ฟางทันทีเพื่อมาแนะนำให้โทโมะรู้จัก

 

    "นี่น้องยูริ ลูกค้าวีไอพีร้านเขื่อนเองทุกคน นี่เฟย์แฟนเขื่อน คนถัดมาเสื้อขาวป๊อปปี้ ข้างแฟนป๊อปปี้ชื่อฟางครับ ผู้อีกคนชื่อโทโมะครับ" 

 

     "หวัดดีค่ะชื่อยูริน่ะค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนน่ะค่ะ โดยเฉพาะพี่โทโมะ ขอนั่งด้วยน่ะค่ะ แต่คงจะได้เพราะพี่มาคนเดียว"

 

     "ครับตามสบายครับ"โทโมะก็ตอบรับไมตรีด้วยรอยยิ้มแต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกพิเศษอะไร การกระทำของเขาอยู่ในสายตาของแก้วโดยตลอด แต่แก้วก็รู้สึกพอใจอยู่เพราะโทโมะไม่ได้มมีท่าทีให้ความสนใจอะไรมากมายนัก

 

     จากสิบนาทีกลายเป็นครึ่งชั่วโมง โทโมะพยายามดันร่างกายของยูริออกห่างไปเรื่อยๆ เนื่องจากเธอเริ่มบดเบียนร่างกายเพื่อยั่วยวนโทโมะมากขึ้นเรื่อยๆ ส่วนทางเฟย์ก็ไม่พอใจกับการกระทำของสาวน้อยคนนี้แทนเพื่อนตนเองมาก

 

    "ไอ้เขื่อนฉันให้นายไปจ้างมายั่วไม่ใช่มาเสนอตัวให้แบบนี้น่ะตาบ้า"

 

    "ป่าวน่ะเขื่อนไม่ได้จ้าง น้องเขาเป็นแขกวีไอพีจริงๆพอดีเจอเขาเลยชวนมาไม่คิดว่าจะเข้าล็อคแบบนี้"

 

    "ห๊า นายว่าไงน่ะเขื่อน" อ๋อยฟางจะเป็นลมงานเข้าไหมล่ะงานนี้ไม่สนุกแล้วสิ ดูสิโทโมะเสนอขนาดนี้ ดีน่ะโทโมะไม่เอาด้วยขนาดไม่เอายัง....ศพไม่สวยแน่ยัยนี่ แก้วจ๋าาา พวกฟางขอโทษ

 

ในขณะที่ยูริกำลังอ๋อยโทโมะจนทุกคนแทบรับไม่ได้กับการแสดงท่าทางของเธอคือ..การเอามือพยายามลูกแผงอกของโทโมะ โดยที่โทโมะแค่ปัดมือออกเบาๆ เพื่อให้เกียรติแขกของร้านเพื่อนตนเอง และเฟย์กำลังจะทนไม่ไหวจะปล่อยระเบิด ก็มีร่างระหงออกมาปรากกฎตัวทันที

 

      "ผู้ชายเขาไม่เล่นด้วยก็พยายามเสนอตัวเนอะน่าแปลกจริงผู้หญิงสมัยนี้" คนที่กล่าวคำพูดนี้ไม่ใช้ใคร

 

      "แก้ว แก้วจริงๆด้วยโทโมะคิดถึงจัง" โทโมะที่เห็นแก้วก็รีบผลักยูริร่วงตกตักตัวเองลงไปที่พื้นทันเพื่อเขาไปหาแฟนสาวของตนด้วยความดีใจแต่ต้องคอตกเพราะแก้วหลบไปนั่งข้างป๊อปปี้ทันที

 

     "กรี๊ดด แกเป็นใคร พี่โทโมะกล้ามากน่ะที่มาผลักยูริแบบนี้ ผู้ชายโง่แบบพี่นี้น่าสมเพชที่สุด มีแต่คนอยากได้ยูริจะได้พี่มันๆตายด้านที่สุด" 

 

    "สมเพชมันเหมาะกับเธอมากกว่า เพื่อนฉันเขาแค่รักษาน้ำใจเธอน่ะถึงไม่ไล่แค่ผลังตกพื้นยังน้อยไปด้วยซ้ำ ยัยเด็กขาดแคลนผู้ชาย" เฟย์ที่ทนมานานพอสันดานโผล่ขอจัดสักดอก ลูกค้าประสาทคนเดียวไม่ทำให้เขื่อนเจ๊งหรอก เฟย์เชื่อ

 

   "อร๊ายยย พวกบ้า กรี๊ดดด ฝากเอาไว้ก่อนเถอะ มองอะไรไม่เคยเห็นคนเหรอไงย่ะ กรี๊ดดด" จากนั้นยูริก็เดินออกไปทันที โดยเฟย์ตะโกนไล่หลังไปทันทีว่าไม่รับฝากแต่รับตบจากเธอเธอมีให้ฟรี

 

     "ไงตัวแสบ กลับมาไม่บอกโมะสักคำ ใจร้ายจัง มานนั่งกับโมะน่ะคนดี" โทโมะรีบพูดกับแก้วทันทีที่เหตุการณ์กลับมาปกติแล้ว แต่แก้วก็ทำท่าทีไม่สนใจโทโมะสักนิดเธอขอแกล้งให้เขาคลั่งสักหน่อยก็เพราะเขาทำเธอคลั่งก่อนนี้น่า ยิ่งบอกให้นั่งกับเขาเธอยิ่งเขยิบไปใกล้ป๊อปปี้

 

      "ไอ้ป๊อปมึงออกห่างเมียกุเลยน่ะ ฟางอยู่ข้างมึงไม่ออกห่างเมียกุเลยน่ะ" เมื่อบอกแก้วไม่ได้เขาก็รีบบอกเพื่อนตัวดีของตนเองทันที ส่วนป๊อปกลับรู้สึกว่างานเข้ากุจนได้ ขนาดอยู่เฉยๆ แก้วจ๋าทำแบบนี้กับป๊อปทำไม 

 

     "เฮ้ย"

 

     "สุดยอด"

 

     "ว้าว"

 

     "เขื่อนเอาแบบนี้บ้างดิ"

 

     โทโมะอาศัยช่วงทีเผลอพุ่งไปรัดเอวร่างบางย้ายมานั่งตักเขาทันทีพร้อมกับหอมแก้มฟอดใหญ่ จนแก้วยกใจทุบไหล่เขาไปดังปั๊กหนึ่งที เพราะแก้วเองเขิล

 

      "ทำไมทำอะไรห่ามๆแบบนี้โทโมะ คนเยอะแยะอายเขาบ้างสิ ไม่ต้องรัดแน่นเลยแก้วหายใจไม่ออก"

 

      "ก็คนมันหึงนิ มาก็ไม่บอกน้อยใจจัง นี่พวกแกรู้เหรอว่าแก้วมา รวมหัวลอกฉันเหรอว่ะเพื่อนใครว่ะ"

 

      "ฮ่าๆ แก้วผิดเอง แก้วขอร้องทุกคนเรื่องนี้เอง แก้วแค่อยากรู้ว่าโทโมะรักแก้วจริงไหม สัญญาที่เคยให้กันจำได้ไหมก็แค่นั้นเอง อย่าโกรธกันเลยน่ะค่ะ"

 

      "โอ้ยๆๆๆ มดกัดว่ะ เฟย์จ๋าไปเต้นรำกันดีกว่าน่ะครับ"

 

      "นั้นสิฟางป๊อปว่าเราออกไปข้างนอกกันไหม เหม็นควันบุหรี่อ่ะครับ" สองหนุ่มสาวรู้ดีว่า ทั้งคู่ต้องการเวลาส่วนตัวเพื่อพูดคุยเพื่อนควรออกห่างเพื่อไปสวีทของคู่ตนเองบ้าง

 

      "แก้วกลับบ้านกันดีกว่าครับเดี๋ยวโมะไปส่ง"จากนั้นโทโมะก็จูงมือหญิงสาวออกจากผับมายื่นที่สวนด้านนอกทันทีเขาหยุดเดินแล้วอ้อมมาอยู่ด้านหลังแก้ว แล้วกอดแก้วจากด้านหลัง

 

     "แก้ว โมะคิดถึงแก้วมากน่ะครับรู้ไหมช่วงที่แก้วบอกว่าสอบโมะเหงามากรู้ไหม แก้วใจร้ายมากน่ะที่มาไม่ยอมบอกกันเลย ใจขาดเลยยัยตัวแสบ"

 

     "แก้วก็คิดถึงค่ะ นายเหลี่ยมจัด ขอบคุณน่ะค่ะที่รักษาสัญญา แก้วดีใจที่เลือกคนไม่ผิด ต่อไปฝากหัวใจแก้วไว้ที่โทโมะให้ดูแลเพิ่มอีกดวงด้วยแล้วกัน"

 

      "สัญญาด้วยเกรียติของผู้ชายคนนี้เลยครับ ว่าแก้วคือคนสำคัญที่สุดในชีวิตของผม อ๋อแล้วก็เจ้าตัวเล็กของเราด้วย"

 

      "จะบ้าเหรอโทโมะยังไม่ท้องเลยจะมีได้ไง"

 

      "ได้สิหลังจากแต่งงานโมะจะปั๊มเน้นๆ หนักๆ เอาจนมีนั้นแหละ รับรองไม่พลาดแน่"

 

       "นี่ปากเหรอที่พูดออกมาน่ะ ตาหื่น ฮ่าๆๆ"

 

เสียงหนุ่มสาว ที่เถียงกันด้วยความรักไปกันจนสุดทาง หัวใจที่เคยโหยหา อีกดวง เมื่อเจอกันพวกเขาก็รีบเก็บรักษาและไม่ยอมให้มันห่างหายกันไปจนวันตายยยยยย

 

 

ฮ่าาาาาาา จบสักที จบแบบมึนๆ เค้าๆขอโทษ เกือบลืมตัวแต่งเป็นอีโรติกไปได้ ดีน่ะที่ต่อมหื่นไม่ทำงาน กำลังกลับมาฟิคต่อ เขาสารภาพปาบเขาหนีไปแต่อีโรติกจนไม่กล้ามาแต่งฟิคโทโมะ แก้วต่อเพราะกลัวนิยายเรื่องนี้เป็นอีโรติกสมบรูณ์แบบ ฮ่าๆๆๆๆ เรื่องใหม่ๆอยากอ่านแบบไหนบอกเขาได้น่ะ อิอิ

ป.ล. ขอบคุณทุกคนที่รักเขา(ตรงไหน)

ขอบคุณที่ยังอ่านนิยายห่วยๆของเขา 

ขอบคุณอีกครั้งถ้าเขาแต่งเรื่องต่อไปจะมีคนอ่าน(มีไหม)

เขาไปล่ะลงหลุมอีโรติกล่ะบะบาย แล้วๆๆๆเขามาใหม่

ไม่เกินสองวัน ไปนั่งมโนๆเรื่องต่อไปก่อน ให้ดีบอกได้น่ะจะ

อ่านแบบไหน บอกแนวมา รักน่ะคร้าฟฟฟ อ่ะมีความถามไลน์

ไรเตอร์หน่อ ไอดีน่ะค่ะ lovedog22 ฉีดยาแล้วไม่กัดจ้า