สุดที่รัก ผมเกลียดคุณ

 

 

ณ บ้านพักของเขื่อน

 

"ฟิน เฟรม อยู่ไหนเนี่ย"ฟางเดินกลับเข้ามาจากจ่ายตลาดต้องตกใเมื่อไม่เห็นเด็กๆ

 

"ฟิน เฟรม อยู่ที่ไหน แม่ไม่ตลกนะ"ฟางเริ่มใจไม่ดีเมื่อเดินตามหาทั่วบ้านแล้วไม่เจอเด็กๆ

 

"55555 สนุกจังเลยทีหลังพาฟินกับเฟรมไปอีกนะคะ"เสียงของแฝดพี่ 'ฟิน' พูดขึ้น

 

"ฟิน เฟรม ไปไหนมาทำไมไม่ทำการบ้านอยุ่ที่บ้านรอแม่"ฟางเมื่อได้ยินเสียงลูกก็เดินบ่นออกจากบ้านมาทันที

 

"เฟรมกับฟินทำเสร็จแล้วนะแม่ฟาง แต่วันนี้อาเขื่อนพาแฟนอาเขื่อนมาด้วยเราเลยไปกินไอติมกัน" 'เฟรม'แฝดน้องรีบบอกฟางทันที

 

"ใครเป็นแฟน อาไม่ใช่แฟนของตากบนี่ซะหน่อยนะ"เสียงของผุ้หญิงที่มาด้วยกับเขือนรีบบอกทำให้ฟางต้องหันไป

 

"เฟย์"ฟางดีใจและตกใจในเวลาเดียวกัน รีบวิ่งไปกอดน้องสาวทันที

 

"ใครอ่ะแม่ฟาง"ฟินจับชายกระโปรงฟางถาม

 

"นี่น้องสาวแม่เองจ้ะ น้าของพวกเรา ชื่อน้าเฟย์นะจ้ะ"ฟางยิ้มบางๆและแนะนำตัวเฟย์ให้เด็กๆ

 

"น้าเฟย์เป็นน้องแม่ฟางแล้วเป็นแฟนลุงเขื่อนใช่มั้ยฮะ"เฟรมถาม

 

"จะบ้าหรอ ไม่ใช่นะลูกล้างความคิดใหม่ น้าเฟย์ติดรถลุงเขื่อนมาเยี่ยมแม่ฟางครับ ไม่ใช่แฟน"เฟย์รีบบอกหลานชายตัวดี

 

"อ่าว ทำไมบอกงี้อ่ะน้องเฟย์ พี่เขื่อนเสียใจแย่เลย"เขื่อนที่เอารถไปเก็บตามมาทีหลังพูด

 

"ทะลึ่งละๆ"เฟย์ไม่ยอม

 

"เอาล่ะ มากันเหนื่อยๆ ฟางวันนี้ไม่ต้องทำกับข้าวนะ เขื่อนซื้อกับข้าวมาเพียบเลย"เขื่อนชูถุงกับข้าวก่อนจะเดินเข้าไปแกะกับข้าวและเตรียมโต๊ะอาหารกับฟาง

 

 

 

"นี่ๆ น้าเฟย์คะ"ฟินสะกิดเฟย์ทำให้เฟย์หันไปมองหลานสาว

 

"มีอะไรหรอคะฟิน"เฟย์ถามพลางนั่งลงข้างๆฟิน

 

"น้าเฟย์เคยเห็นพ่อฟินกับเฟรมมั้ยคะ"คำถามของหลานสาวทำให้เฟย์อึ้ง

 

"เอ่อ ทำไมหรอคะถามน้าแบบนี้ทำไม"เฟย์ถาม

 

"ฟินเจอนี่ในห้องแม่"ฟินเอารูปใบหนึ่งยื่นให้เฟย์ เป็นรูปคู่ของป๊อปปี้และฟางที่ถ่ายด้วยกันสมัยยังรักกัน เฟย์เอามาดูแล้วเงียบ

 

"แม่บอกฟินว่าพ่อฟินอยู่บนสวรรค์แล้วแต่ฟินไม่เชื่อหรอก"ฟินบอกน้าสาว

 

"ทำไมฟินถึงไม่เชื่ออ่ะคะ"เฟย์ถาม

 

"วันนี้ฟินเอารูปนี้ไปโรงเรียน เพื่อจะได้ให้พวกที่ชอบว่าฟินกับเฟรมเป็นลูกไม่มีพ่อได้รู้ว่าพวกเราก็มีพ่อ แต่คิกซ์เพื่อนในห้องบอกว่าฟินโกหก คิกซ์บอกว่านี่เป็นรูปเจ้านายพ่อคิกซ์ แปลว่าพ่อฟินไม่ได้อยู่บนสวรรค์น่ะสิคะ"ฟินตอบ ทำให้เฟย์มองผู้เป็นหลาน แม้ว่าจะอยู่อนุบาลแต่ฟินเป็นเด้กที่ฉลาดมาก ที่จับสังเกตได้ขนาดนี้ 

 

 

 

"เสร็จแล้ว กินข้าวกันได้ละจ้า"เสียงเขื่อนเรียกเด็กๆไปกินข้าว

 

"ฟินเรื่องนี้นอกจากน้าแล้วฟินอย่าพึ่งถามแม่ฟางนะคะ เราเก็บเป็นความลับเราสองคนเท่านั้นนะ"เฟย์บอก

 

"ค่ะ เกี่ยวก้อยสัญญา"ฟินยิ้มก่อนจะชูนิ้วก้อยเพื่อสัญญากับน้าสาว แล้วเดินไปกินข้าวกัน

 

 

 

 

 

"วันนี้โทโมะไม่มาหรอ"ฟางพูดกับเขื่อนขณะที่เดินเล่นกันนอกบ้าน (ส่วนเฟย์เข้าไปอาบน้ำให้หลานแทนฟางเพราะเฟย์มานอนด้วย)

 

"ไปรับป๊อปปี้ที่สนามบินน่ะ"เขื่อนตอบ

 

"เค้ากลับมาแล้วสินะ"ฟางยิ้มเศร้าๆ จริงสิทันทีที่เธอออกมาจากฟาร์มป๊อปปี้ เดือนต่อมาป๊อปปี้ก็ไปเรียนต่อพร้อมแก้วและรวดดูแลธุรกิจของพ่อแม่เค้าต่อที่อเมริกาไม่กลับมาอีกเลยนิ

 

 

 

 

"คิดถึงป๊อปมันล่ะสิ"เขื่อนเหล่มองอาการของฟางแล้วพูดขึ้น

 

 

"เค้าแต่งงานกับแก้วแล้วใช่มั้ย"ฟางหันไปถามเขื่อนต่อ

 

 

"เปล่านะ เท่าที่ได้ยิน คือหมั้นกันไว้ก่อนว่าจะมาแต่งที่ไทย"เขื่อนตอบพลางสังเกตฟางเป็นระยะๆ

 

 

"เธอจะบอกเรื่องลูกกับป๊อปปี้มันรึเปล่าในเมื่อมันกลับมาเมืองไทยแล้ว"เขื่อนถามฟางอีกครั้ง

 

 

 

"เค้ากำลังจะแต่งงานกับคนที่ดี อย่าเอาเรื่องของคนที่เคยทำร้ายเค้าไปขวางเค้าเลยเขื่อน ดูสิ6ปีมานี่ชั้นก็เลี้ยงลูกได้เองนะ"ฟางฝืนยิ้มให้เขื่อน

 

 

"โธ่ฟาง"เขื่อนมองฟางละอดสงสารฟางไม่ได้ จึงลูบหัวไปด้วยความสงสาร

 

 

 

 

 

 

 

"อ่าว พ่อไม่มาด้วยหรอพี่"โทโมะมองหาพ่อตัวเองเพราะแปลกใจที่เห็นโทโมะมากับแก้ว2คน

 

"เปล่า พ่อบอกให้ชั้นกลับมากับแก้วก่อนน่ะ"ป๊อปปี้ตอบ

 

"งั้นก็กลับเลยละกันนะ"โทโมะพูดจบก็เดินนำพี่ชายไป ความห่างเหินของน้องชายและพี่ชายที่ป๊อปปี้สัมผัสมันได้ป๊อปปี้มองน้องชายที่เดินนำไปที่รถโดยไม่พูดจาอะไรอย่างเงียบๆ

 

 

 

 

"ยืนเป็นคุณนายทำไม ช่วยกันเก็บกระเป๋าสิ"โทโมะหันมาบอกแก้วที่ยืนเก้ๆกังๆข้างเขา

 

"เอ่อ นายเป็นยังไงบ้าง"แก้วถามพลางยกของ

 

''ก็ดี มองดูคางคกขึ้นวอกำลังจะเป็นพี่สะใภ้ตัวเองก็สนุกดี"โทโมะกัดจิกแก้ว จนทำให้แก้วหงุดหงิด

 

"นี่นาย จะยอมญาติดีกับชั้นไม่ได้หรอนี่ชั้นกำลังจะเป็นพี่สะใภ้อยู่แล้วนะ"แก้วโวยวาย

 

"ไม่ และไม่คิดจะทำด้วย จะทำดีทำไมกับคนอย่างเธอ คนที่ทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งต้องแบกภาระหนักไว้ที่เธอคนเดียว คนแบบนี้ชั้นไม่มีวันญาติดีหรอก

และก็ทำทุกทางไม่ให้เธอแต่งงานกับพี่ชั้นแน่นอน"โทโมะคาดโทษแก้ว แก้วได้แต่งุนงง ใครกันที่แบกภาระหนัก

 

 

 

"มีอะไรกันน่ะ"ป๊อปปี้เดินออกจากห้องน้ำมาก็ถามขึ้น

 

 

"ไม่มีอะไรหรอกค่ะพี่ป๊อป เราไปกันเถอะ"แก้วยิ้มก่อนเข้าไปควงแขนป๊อปปี้

 

 

"เหอะ พี่ป๊อป หวานกันจังเลยนะครับ"โทโมะมองแล้วพูดเหยียดเมื่อเห็นแก้วใช้สรรพนามที่ต่างออกไปจากเดิม ก่อนจะเดินขึ้นรถไป ป๊อปปี้และแก้ว

มองสักพักก่อนจะเดินขึ้นรถไป

 

 

 

 

 

 

"พ่อแม่เป็นไงบ้างเฟย์"ฟางถามเฟย์ที่ออกมานั่งริมระเบียงบ้านด้วยกันหลังจากส่งเด็กๆเข้านอนแล้ว

 

"แม่ส่วนมากก็ไปเข้าวัดฟังธรรมค่ะ ส่วนพ่อหลังจากล้มตอนนั้นแม่ก็พาพ่อไปอยู่บ้านยายเลย เฟย์เลยขอแม่ไปเยี่ยมพี่ฟางแม่ก็เลยไม่ว่าค่ะ"เฟย์ตอบยิ้มๆ

 

"พี่นี่เป็นลูกที่แย่จัง ไม่ค่อยได้กลับไปหาพ่อกับแม่"ฟางเศร้า

 

"ไม่เป็นไรหรอกพี่ฟางเดี๋ยวเฟย์จะบอกเรื่องนี้กับแม่เอง"เฟย์ยิ้ม

 

"พ่อคงโกรธที่พี่ท้องไม่มีพ่อแบบนี้"ฟางเศร้าหนักเข้าไปอีก

 

"พี่ฟางไม่เอาไม่คิดมากสิ พี่ก็ไปบอกพี่ป๊อปสิเรื่องลูก เฟย์เชื่อว่าเค้าต้องรับผิดชอบพี่แน่นอน"เฟย์ยืนยัน

 

"แต่เค้าจะแต่งงานแล้วนะเฟย์ พี่ไม่อยากเข้าไปยุ่งกับเค้าไม่อยากทำให้เค้าต้องลำบากใจ"ฟางตอบ

 

"ด้วยการโกหกว่าพี่ป๊อปตายไปแล้วน่ะหรอ พี่ฟางฟินกับเฟรมโตขึ้นละถ้าเค้าเจอหน้าพ่อเค้าละเด็กมันจะว่ายังไงล่ะพี่เมื่อรู้ว่าแม่โกหกเค้ามาตลอดเรื่องพ่อ"เฟย์แย้ง

 

"ถึงเวลานั้นพี่จะบอกลูกเอง พี่เชื่อว่าฟินกับเฟรมต้องเข้าใจ"ฟางตอบ เฟย์มองพี่สาวแล้วส่ายหน้าเบาๆ 

 

"งั้นเฟย์ถามอีกครั้ง พี่รักพี่๊อปปี้มั้ย"เฟย์ถาม

 

"พี่เอ่อ"ฟางอึกอัก

 

"รัก รึ ไม่รัก ตอบแค่เนี้ย"เฟย์รุกคำถาม

 

"รัก และเพราะรักนี่ล่ะพี่ถึงออกมาจากเค้า ให้เค้าไปมีความสุขกับคนที่คู่ควรกับเค้าไม่ใช่คนที่เคยทำร้ายเค้าแบบพี่"ฟางพูดก่อนจะปาดน้ำตาทิ้ง

 

"โธ่ พี่ฟาง"เฟย์กอดพี่สาวเพื่อปลอบใจโดยไม่รู้เลยว่าตรงประตูห้องนอนนั้น ได้มีคนแอบฟังบทสนทนาระหว่างฟางและเฟย์เรียบร้อยแล้ว

 

 

 

"พ่อของเรายังอยู่ฟิน พ่อเรายังไม่ตาย"เฟรมหันไปบอกแฝดผู้พี่จนฟินต้องเอามือจับที่ปากเพื่อให้เงียบเสียง

 

"พ่อของเราชื่อป๊อปปี้ พ่อของเรายังไม่ตาย"ฟินพูดแล้วยิ้มกับเฟรมก่อนจะค่อยๆย่องกลับไปนอนต่อที่ห้องนอนตัวเอง

 

 

อัฟเรื่องนี้ละนะ แต่ขอเม้นกับโหวตเรื่องนี้เยอะๆหน่อยน้าาาาาาาาาาา