รักของแม่มดกับแวมไพร์

(ป็อบปี้) อย่าเป็นอะไรน่ะฟาง

:ผ่านไป 15 นาที:

(ฟาง)อืม...

(ป็อบปี้) ฟาง เป็นไงบ้าง

(ฟาง) ไม่เป็นไรหรอก

(ป็อบปี้) ไม่เป็นไรแน่น่ะ

(ฟาง) อืม วิ่งให้ดูก็ได้

ฟางวิ่งอยู่กับที่ แล้วจะลม ป็อบปี้ก็เลยรับเอาไว้ หน้าของทั้ง2ใกล้กันมาก ป็อบปี้เลยค่อยๆเอาปากของเข้าไปประกบกับสาวสวยตลงหน้า แล้วฟางก็เลยนึกได้เลยพลัก ป็อบปี้ออกไป

(ฟาง) ไอ้บ้า บ้า บ้า

(ป็อบปี้) พูดมากเดี๋ยวก็จุ๊บอีกสักครั้งนึงหรอก

(ฟาง) ....

(ป็อบปี้) นั้นไปแหละน่ะ

พอป็อบปี้ออกไป

:นอกห้อง:

(ป็อบปี้) ทั้ง น่ารัก สวย แถม...หวานอีก เห้ย!!! เป็นอะไรไปว่ะ ห้ามรักกับมนุษย์เด็ดขาดน่ะป็อบปี้

:ในห้อง:

(ฟาง) บ้า แต่ก็หวานดีน่ะ ไม่ได้ๆๆๆ ห้ามรักนายนั้นเด็ดขาด ไม่ได้ๆๆๆๆๆ

:ทางแก้วโทโมะ: 

โทโมะพาแก้วมาที่ห้อง พอแก้วตื่นขึ้นมาก็เปิดฉากทะเลาะกับโทโมะทันที แล้วก็วิ่งไล่กันแก้วสะดุดล้มโทโมะรับไว้ทันปากของทั้งสองนประกบกัน สักพักหนึ่งแก้วก็พลักโทโมะออกไปแล้วตลงนั้นมันลื่นแก้วเลยล้มอีกทีทั้งสองเลยปากประกบกันอีกครั้งหนึ่ง แก้วตกใจมาเลยรีบออกไป