รักของแม่มดกับแวมไพร์
เขียนโดย 
lovevery
วันที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 11.39 น.
แก้ไขเมื่อ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2558 23.56 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
32) คนที่มีอายุต่ำกว่า 15 ปีควรได้รับคำแนะนำ(?)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันต่อมา. . .
พวกเฟย์ฟางแก้วเดินเข้ามาในบ้านของพวกโทโมะเลยสร้างความสงสัยกับทุกคนในบ้าน
(พิม) พวกเธอมาทำอะไรที่นี่
(แก้ว) มาทำงาน
(โทโมะ) ฉันไม่ได้อยากให้เธอมาทำงานที่บ้านฉัน..
(แก้ว) นายแน่ใจว่าจะไม่รับฉันเข้าทำงานที่บ้านหลังนี้
(ป๊อบปี้) ทำไมพวกเธอจะทำอะไร
(ฟาง) ฉันมีความลับของพวกนาย
(เฟย์) ความลับที่พวกนายไม่เคยบอกใคร
(แก้ว) ความลับที่พวกนายบอกใครไม่ได้
(เขื่อน) พวกเธอรู้...
(เฟย์) ใช่..
(โทโมะ) พวกเธอโกหก พวกเธอรู้อะไรมา
(แก้ว) ฉันรู้นะพวกนายชอบอ่านเรื่อง " Blood line Vampire "
(โทโมะ) ...
(แก้ว) ฉันว่านายคงไม่โง่พอนะว่าฉันหมายถึงอะไร
แก้วดินไปกระซิบข้างๆโทโมะ โทโมะเลยเงียบไปสักพักก่อนจะหันมามองแก้ว
(ฟาง) ตกลงจะให้พวกฉันอยู่ไหม
(โทโมะ) อืม...
(ป๊อบปี้) พวกเธอไปซื้อของให้พวกฉันหน่อยได้ไหม เดี๋ยวกลับมาฉันมีรางวัลให้
ป๊อบปี้หันไปคุยกับพวกหวาย ก่อนที่สามคนนั้นจะเดินออกไป
(ป๊อบปี้) สรุปพวกเธอรู้
(ฟาง) พวกนายเป็นแวมไพร์
(เขื่อน) พวกเธอรู้ไหมถ้ามนุษย์รู้ มันต้องเจอกับอะไร
(เฟย์) ทำไม
(โทโมะ) คนที่รู้ความลับของพวกเราคนๆนั้นต้องตาย
(ฟาง) คิดว่าฉันกลัวหรอ
(แก้ว) ฉันไม่จำเป็นต้องกลัวพวกนาย
(โทโมะ) งั้นหรอ..
แล้วโทโมะก็ลากแก้วขึ้นไปที่ห้องของเขา ส่วนฟางก็โดนป๊อบปี้ลากไปที่ห้องเหมือนกัน เหลือ
แค่เฟย์กับเขื่อที่ยังอยู่ในห้องนั่งเล่น
---------------------- เขื่อน เฟย์ --------------------
(เขื่อน) เธอต้องโดนดูดเลือดจนตายนะไม่กลัวหรอ...
(เฟย์) นายไม่กล้าทำหรอก
(เขื่อน) เธอดูมั่นใจมากเลยนะ
(เฟย์) ก็นายเคยบอกฉันว่านายจะไม่ทำร้ายฉันเด็ดขาด
(เขื่อน) มันก็แค่ตอนนั้น
(เฟย์) ฉันเชื่อว่านายเป็นลูกผู้ชายพอ
แล้วเฟย์ก็ค่อยสวมกอดผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเขาพร้อมกับหัวใจที่เต้นรัวกว่าปกติ แล้วน้ำใสๆก็
เริ่มไหลอาบแก้มของเธอ
(เฟย์) กลับมาได้ไหม กลับมาเป็นเขื่อนคนเดิมได้ไหม
(เขื่อน) ...ปล่อย
(เฟย์) ไม่..นายตั้งสติสิ เรียกตัวนายกลับมา
(เขื่อน) อย่าทำให้ฉันโมโหไม่งั้นเลือดเธอหมดตัวแน่..
(เฟย์) ถ้าฉันให้เลือดนาย..นายจะกลับมาเป็นคนเดิมของฉันไหม...
(เขื่อน) เธอคงตายก่อน
(เฟย์) อืม..ฉันยอม..
(เขื่อน) โง่จัง...
แล้วเขื่อนก็จับเฟย์ไปนอนบนโซฟาแล้วขึ้นคล่อมเธอ ตอนนั้นเฟย์ก็ตกใจนิดๆ แล้วเขื่อนก็ซุกหน้า
ไปตรงซอกคอของเฟย์ แล้วเริ่มฝังเคี้ยวของตัวเองลงไป
(เฟย์) อึก...
เขื่อนดูดเลือดของอีกคนได้นิดเดียวก็ต้องถอนเคี้ยวออก
(เขื่อน) แม่มด...
(เฟย์) .....
(เขื่อน) เธอเป็นแม่มดหรอ
(เฟย์) ใช่..
(เขื่อน) ฉันไม่อยากดูดเลือดแม่มด..
(เฟย์) ดูดเลือกฉันสิดูดให้หมดแม่งไปเลยนายจะได้กลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้วช่วยหาทับทิมต่อ
(เขื่อน) กลับไปสะ
(เฟย์) ไม่...
เขื่อนมองหน้าเฟย์สักพักก่อนที่ตัวเองจะปวดหัวขึ้นมา
(เขื่อน) โอ๊ยยยยยย
แล้วตอนนั้นเองเขื่อนก็เหมือนจะเริ่มจำเฟย์ได้ ก่อนที่จะโน้มตัวลงไปพร้อมกับประกบริมฝีปากของ
ตัวเองลงบนริมฝีปากบางๆของคนใต้ร่าง แน่นอนเฟย์ก็ยอมเปิดทางปล่อยให้ลิ้นร้อนของอีกคนเข้ามา
เล่นในปากของเธอ จนเฟย์หายใจไม่ออกเขื่อนก็เลยปล่อย
(เขื่อน) เฟย์ฉันกลับมาแล้ว...
(เฟย์) นายกลับมาแล้วจริงๆใช่ไหม...
(เขื่อน) ฉันกลับมาแล้วเฟย์ฉันจำเธอได้แล้ว
แล้วเขื่อนก็จับผู้หญิงที่นอนอยู่บนโซฟามากอดทันที
------------------- ฟาง ป๊อบปี้ -------------------
(ป๊อบปี้) เธอไม่น่ามายุ่งกับเรื่องพวกนี้เลยจริงๆ
(ฟาง) ......
(ป๊อบปี้) เธอจะได้ไม่ต้องมาตายแบบนี้
แล้วป๊อบปี้ก็กด(?)ฟางลงบนเตียงทำให้เขาเห็นน้ำตาที่ค่อยๆไหลอาบแก้มของผู้หญิงตรงหน้า
เขา
(ฟาง) นายอยากเห็นฉันตายมากสินะ...
(ป๊อบปี้) ......
(ฟาง) นั้นก็ทำให้ฉันายเร็วๆเถอะ...
(ป๊อบปี้) หึ...ไม่ต้องรีบหรอกเห็นเธอทรมานอย่างนี้สนุกกว่า
(ฟาง) จะดูดเลือฉันก็รีบๆทำสิ อยากกินนักไม่ใช่หรอ!
(ป๊อบปี้) บอกแล้วไงว่าฉันไม่รีบ
ตอนนั้นเองป๊อบปี้ก็เห็นขี้ยวเล็กของฟาง
(ป๊อบปี้) ก่อนที่ฉันจะกินเลือดเธอฉันถามอะไรหน่อย
(ฟาง) .....
(ป๊อบปี้) เขี้ยวเล็กๆนี่คืออะไร ทั้งที่เธอก็ไม่ใช่แวมไพร์
(ฟาง) ...นายไม่ยุ่งเรื่อนี้จะดีกว่า
(ป๊อบปี้) นี่ไหนๆเธอก็จะตายอยู่ละรีบๆบอกมาเถอะ
(ฟาง) มันไม่ใช่เรื่องของนายที่นายต้องรู้
(ป๊อบปี้) จะบอกดีๆหรือต้องห้ฉันจูบเธอก่อน...
(ฟาง) นายไม่กล้าหรอก
(ป๊อบปี้) หรอ...
แล้วป๊อบปี้ก็ก้มลงจูบคนตรงหน้าทันที แต่ว่าคนตรงหน้าไม่ยอมให้ลิ้นของเขาเข้าไปเล่นข้างในเขา
เลยพยามกัดปากของอีกคนจนอีกคนเผลอเลยทำให้ลิ้นของเขาเข้าไปเล่นในปากของเธอได้
(ฟาง) อ่อยยยยยยย
ฟางพยามบอกป๊อบปี้ให้ปล่อยเธอเพราะอากาศของเธอเริ่มไม่มีแล้วป๊อบปี้เลยปล่อยให้ปากคู่
สวยนั้นเป็นอิสระ ตอนนั้นเองป๊อบปี้ก็เริ่มปวดหัวจน นอนลงไปกองกับพื้น
(ฟาง) นายเป็นอะไรๆๆๆๆ
(ป๊อบปี้) โอ๊ยยยยยยยยยย
(ฟาง) ป๊อบปี้ๆ...
แล้วป๊อบปี้ก็หมดสติไป ฟางเลยพยุงเขาขึ้นมานอนบนเตียงได้สักพักเขาก็ตื่นขึ้น
(ป๊อบปี้) ฟาง...เมื่อกี้ฉันขอโทษนะ..
(ฟาง) ?
(ป๊อบปี้) ฉันขอโทษที่ทำไปแบบนั้นตอนนั้นฉันไม่มีสติ
(ฟาง) นายจำได้แล้วหรอ นายจำเรื่องราวที่ผ่านมาได้แล้วใชไหม
(ป๊อบปี้) ใช่..
(ฟาง) นายรู้ไหมฉันดีใจแค่ไหน
(ป๊อบปี้) แล้วฉันก็รู้ด้วย..ว่าเธอเป็นแม่มด..
--------------------- โทโมะ แก้ว ----------------------
(แก้ว) อะไรของนายเนี่ย!
(โทโมะ) บอกแล้วไงว่าคนที่รู้ความลับของฉันคนนั้นต้องตาย..
(แก้ว) อยากฆ่าฉันมากเลยสิ
(โทโมะ) หึ..เก่งหนิรู้ด้วย
ตอนนั้นเองน้ำใสๆก็คลอในตาของแก้วโดยที่เจ้าตัวเองนั้นไม่รู้เลย
(โทโมะ) เก่งนะที่รู้ว่าฉันเป็นแวมไพร์
(แก้ว) พวกนายโง่เองตังหากที่เก็บหนังสือทับทิมไว้
(โทโมะ) เธอรู้เรื่องทับทิม?
(แก้ว) ....ป่าว...
(โทโมะ) เธอเป็นใครกันแน่
(แก้ว) คน...
(โทโมะ) หรือเธอจะเป็นแวมไพร์เหมือนกัน
(แก้ว) มั่วใหญ่แล้วนายอะ
(โทโมะ) จะบอกไม่บอก ไม่บอกฉันปล้ำเธอตรงนี้นะ...
(แก้ว) ..นะ..นายไม่กล้าหลอก
(โทโมะ) ลองดูไหมละ
โทโมะพุ่งตัวเข้าไปหาแก้วทำให้แก้วตกใจนิดหน่อย
(แก้ว) อย่านะ..ฉันบอกแล้วไงว่าไม่มีอะไร
(โทโมะ) ดูไปดูมาเธอก็สวยเหมือนกันนะ
แล้วโทโมะก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้แก้วเรื่อยๆจนริมฝีปากของเขาประกบกัน ตอนแรกแก้วไม่ยอมเปิด
ปากให้แต่สุดท้ายแก้วก็ยอม แล้วโทโมะก็เปลี่ยนเป่าหมายมาตรงคอ แก้วพยามพลักโทโมะออกแต่
สู้แรงคนตรงหน้าไม่ไว้ ตอนนั้นเองโทโมะก็เห็นเหมือนสัญลักษณ์ที่เขียนว่า "witch" แล้วอยู่ๆเขา
ก็ล้มลงไปต่อหน้าแก้ว
(แก้ว) นายเป็นอะไรๆๆ
(โทโมะ) ...แก้ว...แก้ว...
(แก้ว) ฉันอยู่นี่ๆ
(โทโมะ) ฉันจำได้แล้ว...
(แก้ว) ..นายจำได้แล้วจริงๆหรอ
(โทโมะ) ใช่...แก้ว...
(แก้ว) ...
(โทโมะ) ขอโทษนะที่ทำอะไรไปเมื่อกี้
(แก้ว) อืม..ไม่เป็นไรฉันรู้ว่านายไม่มีสติ
(โทโมะ) ยามันแรงมาก..
(แก้ว) ไม่เป็นไรหรอก
(โทโมะ) แต่ว่าสัญลักษณ์ที่อยู่ตรงข้างหลังแถวๆไหล่ เธอที่เขียนว่า wtch นั้นจริงรึเปล่า
(แก้ว). ...
(โทโมะ) เธอเป็นแม่มดหรอ
(แก้ว) .....
(โทโมะ) ......
(แก้ว) อืม..ใช่
--------------------------------------------------------------------------------
/////อ๊าาากว่าจะหนี้มาอัพได้;___;
///////ตอนนี้ไม่รู้ว่ามันจะดู 15+ไหมอะ 5555555
///ขอโทษนะค้าที่หายไปนาน งานเยอะจริงๆแต่ว่าอีกไม่กี่ตอนก็จะจบแล้วนะคะมั้ง 555555
/////คิดว่าจะรีบๆอัพให้จบ แล้วก็ไปต่อเรื่องอื่นให้จบหมด
//////ทวงฟิคได้นะ จะพยามเข้ามานะคะ
////////ตอนที่ 31 อัพแล้ว 100%
X
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
