รักของแม่มดกับแวมไพร์

 ณ โลกแม่มด

(เฟย์) ต้องไปจริงๆหรอเนี่ย

(แม่) ใช่จ๊ะ

(ฟาง) ไม่อยากไปเลยอ่ะ 

(แม่) มา แม่ขอกอดลูกๆหน่อยน่ะ

เฟย์ฟางแก้วเข้าไปกอดแม่ของตัวเองอยางมีความสุข

(พ่อ) อะแห่ม ไม่เห็นมีใครอยากกอดพ่อสักคนเลย 

(แก้ว) มาๆๆ กอดที่นึงจิ

ทั้ง3คนกอดพ่อของตนทั้งน้ำตา

(พ่อ) ไม่เอานร้าอย่าร้องไห้สิลูกพ่อต้องเข้มแข่งน่ะ

(เฟย์ ฟาง แก้ว) ค่ะ

(แม่) ไปได้แล้วใกล้จะเช้าแล้วนร้า แล้วอย่าให้มนุษย์รู้ตัวจริงของลูกเด็ดขาดเลยน่ะ

(เฟย์ ฟาง แก้ว) ค่ะ 

(เฟย์ ฟาง แก้ว) มา นิ โร เซน ไม่กวาดเอ่ยจงมาหาข้า ณ บัดนี้

พอเฟย์ฟางแก้ว พูดจบไม่กวาดของทั้ง3คนก็มาหาทั้ง3คนแล้วก็ขี่ไม่กวาดไปที่โลกมนุษย์ แต่โชคดีไม่มีใครเห็นแล้วก็ไปบ้านคุณน้า

คุณน้าเปิดประตูมายังกะคิดว่ารุ้อยู่แล้วว่าพวกเราต้องมาที่นี่ 

(คุณน้า) มาแล้วหรอจ๊ะ เขามาสิ น้าได้เตรียมห้องของทุกคนเอาไว้ให้แล้วน่ะพร้อมเสื้อผ้าทุกอยางเลย

(เฟย์ ฟาง แก้ว) ค่ะ ละ....

ยังพูดไม่ทันจบคุณน้าก็พูดแทรกพอดี

(คุณน้า) แล้วน้ารู้ได้ไงใช่ไหม

(เฟย์ ฟาง แก้ว) คะ..ค่ะ

(คุนน้า) ลืมแล้วหรอว่าน้าเป็นใคร...... แม่มดยังไงล่ะ น้าสมารถเพ่งจิตและดูได้ว่าตอนนี้ใครเป็ยยังไง จริงสิเดี๋ยวน้าจะสอนให้เอาไหม

(เฟย์ ฟาง แก้ว) ดีค่ะ

(แก้ว) คุณน้านี่สุดยอดเลย

(ฟาง) ใช่ๆๆๆๆ

(คุญน้า) ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกสามีน้านอนอยู่แล้ว ถ้าสามีน้าตื่นแล้วน้าจะแนะนำให้รู้จักน่ะ จริงสิลืมบอกไป น้าชื่อว่าน้าโฟร์น่ะ แล้วพวกเธอรีบไปที่ห้องกันเหอะ

(เฟย์ ฟาง แก้ว) ค่ะ

หลัจากนั้นโฟร์ก็พาสาวสาวไปที่ห้องนอน ห้องของเฟย์อยู่ห้องแรก ห้องฟางอยู่ตลงกลาง ส่วนแก้วห้องสุดท้ายติดผนัง

(เฟย์) ขอบคุณมากน่ะค่ะคุณน้า

(โฟร์) เรียกโฟร์ เฉยๆก็ได้จ๊ะ

(เฟย์ ฟาง แก้ว) ค่ะ 

หลังจากนั้นทั้งสามคนก็แต่งตัวเสร็จ 

(....) อ้าว โฟร์สามคนน้เป็นใครอ่ะ

(โฟร์) อ่อ สามคนนี้จะมาขออยู่อาศัยกับเรา3ปี น่ะ สามคนนี้มากจากโลกแม่มดน่ะ

จริงสิเฟย์ ฟาง แก้ว นี่เองสามีฉันชื่อว่า กั้ง จ๊ะ

(เฟย์ ฟาง แก้ว) สวัสดีค่ะ

(กั้ง) จ๊ะ แล้วจะทำยังดีล่ะ

(โฟร์) อะไรหรอค่ะ

(กั้ง) ก็เราสองคนอ่ะ ต้องไปที่ปารีส อีก1ปี แล้วจะไปอาทิตท์หน้าแล้วด้วย

(โฟร์) แล้วทำไมคุณไม่ยอมบอกฉันก่อนละค่ะ

(กั้ง) โทษ ผมลืมอ่า

(โฟร์) แล้วจะทำยังไงดีล่ะ

(ฟาง) ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พวกเราอยู่กันเองได้ค่ะ

(โฟร์) อยู่กันเองได้จิงๆน่ะ

(เฟย์ ฟาง แก้ว) ค่ะ

(โฟร์) นั้นก็ได้

ตอนกลางคืน

ณ โลกแวมไพร์ 

(เขื่อน) ต้องไปแล้ว แต่ไม่อยากไปเลย

(ป็อบปี้) ใช่ไม่อยากไปเลย ไม่ไปได้ไหมคับ

(พ่อ) ไม่ได้หรอก

(แม่) แม่ได้เตรียมบ้านกับคนดูแลไว้แล้วน่ะจ๊ะ 

(โทโมะ) ขอบคุณน่ะคับท่านแม่

(แม่) ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ

(พ่อ) ไปได้แล้ว และอีกอยางนึงอย่าให้ใครรู้ว่าลูกทั้งสามเป็นใครน่ะ

(เขื่อน ป็อบปี้ โทโมะ) คับ

หลังจากนั้นทั้งสามคนก็บินไปที่โลกมนุษย์ แต่ไม่มีใครเห็น 

เวลาผ่านไป.....

 ช่วยเม้นช่วยโหวตด้วยน่ะค่ะ