THE BLOOD LOVE ... อำมหิตรักสีเลือด

 

 

 

กล่าวนำสไตล์บุคลิกป๊อปปี้ในนิยายเรื่องนี้

 

" เมื่อก่อนผมไขว้คว้าหาผูหญิงที่เพรียบพร้อมและเหมาะสม "

 

" มาอยู่เคียงขางผม ผู้หญิงคนนั้น คือ เฟย์ ผมตัดสินใจทำไร่องุ่น "

 

" เพื่อหารายได้สร้างเนื้อสร้างตัวให้เธอสุขสบายไปทั้งชีวิต "

 

" แต่ ขึ้นชื่อว่าผู้หญิง ... ไม่เคยพอในสิ่งที่ตัวเองมี เธอทิ้งผมไปอย่างไร้ "

 

" เยื้อใย ... ผมสาบานว่าชาตินี้จะทำร้ายและไม่ให้เกียรติ ผู้หญิงประเภทนี้ "

 

" นี้อีก ... จนกระทั่งแก้วใจ ยัดเหยียดน้องสาวของเธอมาให้แต่งงานกับผม "

 

" ผู้หญิงอย่างธนันต์ธรญ์ นีระสิงห์ จะต้องรู้จักคำว่าเป็นเหยื่อเสียบ้าง "

 

 

 

 

 

 

 

กล่าวนำสไตล์บุคลิกของฟางในนิยายเรื่องนี้

 

 

" พี่แก้ว คือพี่สาวที่ฉันเสียสละให้ได้ทุกอย่าง ...ถึงแม้ฉันจะรักโทโมะ "

 

" มากแค่ไหนก็ตาม ... แต่เพื่อความสุขของพี่สาวคนเดียวฉันไม่เสียดาย "

 

" หรือเสียใจเลยสักนิด การแต่งงานกับคุณป๊อปปี้ คงเป็นการตอบแทน "

 

" ในความกตัญญูที่พี่สาวสู้อุตสาห์เลี้ยงดูฉันมาจนเติบโต ... แต่เมื่อแต่งเข้ามาแล้ว "

 

" ฉันกับยิ่งเจ็บปวด ... จากการกระทำของคนที่ชื่อว่าเป็นสามี "

 

 

 

 

 

 

กล่าวนำสไตล์บุคลิกของแก้วในนิยายเรื่องนี้

 

" ความรักหรอ ไม่จำเป็นหรอกมั๊ง ... อะไรที่ฉันอยากได้ก็ต้องได้ "

 

" ถ้าไม่ได้มานะหรอ สิ่งเดียวที่ฉันจะมอบให้คนนั้น คือ ความตาย " 

 

" แม้โทโมะจะรักฟางซึ่งเป็นน้องสาวฉันมากแค่ไหน ... แต่ฉันก็ต้องเขี่ยมันไปให้พ้นทาง "

 

" ฉันมอบให้โทโมะได้ทุกอย่างทั้งอำนาจ ชื่อเสียง เงินทอง แต่ถ้าเขาทรยศฉัน "

 

" แม้จะรักมาก ฉันก็จะเก็บเขาด้วยมือของตัวเอง "

 

 

 

 

 

 

กล่าวนำสไตล์ุบุคลิกของโทโมะในนิยายเรื่องนี้

 

" รักแม้ของผม ... มีเพียงเธอคนเดียวเท่านั้นที่ได้รับและครอบครองมัน "

 

" ฟาง ... ส่วนแก้วนั้น คือคนที่ทำให้ผมมีทุกอย่าง อำนาจ เงิน ชื่อเสียง "

 

" เมื่อแก้วไม่มีประโยชน์กับผมแล้ว ... ผมจะเขี่ยเธอให้พ้นทาง แล้ว "

 

" ทวงฟางคืน ... จากนายชาวไร่หน้าจืด "

 

 

 

 

 

 

กล่าวนำสไตล์บุคลิกของเฟย์ในนิยายเรื่องนี้

 

" ฉันเคยรักป๊อปปี้มาก และหวังที่จะสุขสบายมากจนเกินไป "

 

"จึงทิ้งป๊อปปี้มาหาเขื่อน ซึ่งมีทุกอย่างเพียบพร้อมเหมาะสม "

 

" มากกว่า แต่การทิ้งเขามานั้น ฉันไม่รู้เลยว่ามันกลับสร้างรอยแผล "

 

" เป็นที่ยากจะจางหายให้กับเขา และเอาไปลงทัณฑ์กับผู้หญิงอีกคน "

 

" ให้ปวดร้าว "

 

 

 

 

 

กล่าวนำสไตล์บุคลิกของเขื่อนในนิยายเรื่องนี้

 

 

" อดีตรักครั้งเก่าของเฟย์ ... มันไม่สำคัญสำหรับผมเลยด้วยซ้ำ "

 

" ขอแค่ตอนนี้เขามีความสุข ... มันก็มากพอสำหรับผมแล้ว "

 

 

 

ปล. จากใจของไรเตอร์ 

 

" ขอให้ผู้อ่านทุกคนมีความสุขกับนิยายของโฟร์ที่แต่ง "

 

" ก็พอแล้ว สิ่งเดียวที่ผู้อ่านจะตอบแทนและสร้างแรงใจ "

 

"ให้โฟร์ได้ คือไม่ใช่แวะแค่มาเสพ แต่ไม่คอมเม้น และโหวตเลย "

 

 

 

 

เมื่อมีแค่คนเข้ามาเสพอ่าน แต่ไม่อมเม้นสร้างแรงใจแก่ผู้แต่ง ไม่โหวต หรือเม้นแค้อัพนะ

 

สนุกดี มาอัพนะ มันก็เท่านั้น อยากได้คอมเม้นจากแรงใจที่อ่านจริง ๆ และการโหวตอย่าง

 

ยุติธรรมไม่รำเอียง นี่ คือสองสิ่งที่ทำให้คนแต่งยังยิ้มได้ และภูมิใจทุกครั้งที่แต่ง