Change to love ?? เปลี่ยนเป็นรักได้รึเปล่า ??

                              17

                        ความรู้สึกแปลกๆ

"แหม...วันนี้ผีอะไรเข้าสิงจ้ะยิ้มมาแต่ไกลเลย" เสียงแซวจากเพื่อนสาวคนสนิทคนของเธอดังมาแต่ไกล

 

"แก้วอ่ะ เปล่าสักหน่อย" ฟางพูดพลางทำหน้ามู่ยู่ยี่ใส่ แล้วเพื่อนคนสนิทของเธออีกคนหนึ่งก็ค่อยแซวขึ้นมาอีก

 

"ไม่ใช่ผีหรอกแก้ว หมีพูห์เข้าสิงต่างหาก ฮ่าๆๆ" หันไปแซวกับแก้วสองคนแล้วก็หัวเราะออกมาเสียงดัง

 

ส่วนฟางเมื่อได้ยินมาแว่วๆ ก็แอบหน้าแดงเล็กน้อย แต่ก็พยายามปกปิดด้วยการทำหน้าขรึม แต่ทำยังไงก็ปิดไม่มิด ยัยเพื่อนตัวแสบของเธอก็จับได้อยู่ดี

 

"พวกแกว่าอะไรนะ ยัยแก้ว ยัยเฟย์ -_ _-+" หันไปส่งสายตาค้อนไปให้อย่างเคืองๆ 

 

"อุ๊ยๆๆ แอบหน้าแดงด้วยอ่ะ ฮ่าๆๆ" แก้วกับเฟย์แซวขึ้นมาพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย

 

ด้วยความหมั่นไส้ของเธอ เธอจึงประเคนหนังสือให้ยัยเพื่อนตัวแสบไปคนละที

 

"โอ๊ยยยยยย!!! เจ็บนะแก!" ทั้งสองอุทานออกมาพร้อมเพรียงกันอีกครั้ง ส่วนฟางก็ได้แต่พูดซ้ำเติมจนเพื่อนตัวแสบได้แต่คร่ำครวญออกมา

 

"สม!!!"

 

"ฟางใจร้ายอ่ะ" เฟย์คร่ำครวญออกมาพลางนั่งกระแทกก้นลง พร้อมๆ กับเธอและแก้ว แล้วหยิบขนมกินทันที

 

"กินมั่งดิ" แก้วพูดขึ้นทันทีเมื่อเห็นเพื่อนแก้มบุ๋มข้างๆ หยิบขนมเข้าปากเคี้ยวตุ้ยๆ อยู่

 

"ไม่! ไปซื้อเองดิ" ปฎิเสธอย่างไม่ต้องคิด ก็ของกินเป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับเธอมากนี่นา ให้คนอื่นไปได้ไงล่ะ

 

"ยัยเฟย์... TOT" แก้วถึงกับจะร้องออกมา 

 

'โธ่เอ๊ย! ขนมชิ้นเดียวแค่นี้ก็ให้แก้วใจไม่ได้ เชอะๆๆ'

 

"แกคิดว่ายัยเฟย์จะให้หรอ?" ฟางพูดพลางหัวเราะเบาๆ ในลำคอ

 

ก็เพราะเธอรู้ดีว่ายัยเพื่อนคนนนี้ แค่มีขนม ของกิน หรืออะไรก็แล้วแต่ที่กินได้มาล่อ ยัยนั่นก็ยอมทำทุกอย่างแล้ว จะอะไรมากมย

 

"ไม่เคยคิดอ่ะแก และ ไม่คิดว่าจะมีวันนั้นด้วย เฮอะๆ" แก้วพูดออกมาตามที่คิด แล้วหัวเราะแห้งๆ ออกมา

 

"ถือว่าแกคิดถูกนะแก้ว เฮอะๆๆ - -;" ฟางพูดพลางหยิบโทรศัพท์สุดที่รักของตัวเองขึ้นมาเล่นข้ามเวลาไปเรื่อยๆ แก้เซ็ง

 

ตึ้ง!

 

อยู่ๆ ก็มีไลน์เข้ามาในเครื่องของฟาง เธอจึงกดเข้าไปดูด้วยความเซ็ง แต่ก็ต้องหลุดยิ้มออกมาทันทีเมื่ออ่านข้อความที่ถูกส่งมา

 

"ยิ้มอะไรของแกอ่ะ" เฟย์ถามอย่างงงๆ ตั้งแต่ฟางเปิดดูไลน์ที่ถูกส่งเข้ามา ฟางก็เอาแต่นั่งยิ้ม โดยที่ไม่ฟังพวกเธอพูดเลย

 

'อยากรู้จัง แบบนี้ต้องให้ยัยแก้วช่วย อิอิ'

 

คิดในใจกับแผนของตัวเองเมื่อครู่ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ก่อนที่จะกระซิบกระซาบกับแก้วสักพัก

 

"แกต้องให้ฉันกินขนมด้วย" แก้วยื่นข้อเสนอให้กับเฟย์ ซึ่งเป็นข้อเสนอที่ทำให้เฟย์อยากจะฆ่าแก้วให้ตาย -_ _-;

 

'ขออะไรไม่ขอ มาขอของกินของฉัน อ๊ากกกกกกกกกก!!!!'

 

ได้แต่ตะโกนในใจอย่างนั้น เพราะหากด่่าแก้วไปแบบนั้น เธออาจจะอดรู้เรื่องของฟาง ดังนั้นเธอก็ต้องอดทน ตอบตกลงไป

 

"เออๆ แต่แกต้องเอามาให้ฉันอ่านก่อน" พูดแค่นั้น แก้วก็พยักหน้าลงช้าๆ 

 

ก่อนที่แก้วจะรีบฉกโทรศัพท์ของฟางมาอย่างรวดเร็ว แล้วชูขึ้นสูงๆ จนฟางต้องกระโดดตะครุบโทรศัพท์ของตัวเอง แต่ก็ไม่ถึงเพราะแก้วตัวสูงกว่า

 

"ยัยแก้ว! เอามานะ!!" พยายามกระโดดแล้วกระโดดอีก แต่ก็ไม่ถึงสักที

 

"เอ...มีอะไรน้า ลองเปิดดูดีกว่า" แก้วพูดล่อฟาง แล้วสไลด์เปิดล็อกโทรศัพท์ทันที ก่อนที่จะหัวเราะออกมาเสียงดัง

 

"ไหนๆๆ มีอะไร" เฟย์พูดด้วยความอยากรู้อยากเห็น

 

"ยัยแก้ว!!"

 

" 'รักที่สุดสุดที่รักของป็อป ป็อปคิดถึงจัง แล้วเจอกันนะครับที่รัก จุ๊ฟ' แหม่ๆๆ มดขึ้นแล้วเนี่ย ฮ่าๆๆ" เฟย์อ่านออกเสียงตามข้อความที่ถูกส่งมา แถมยังแซวฟางต่อ แล้วกัวเราะออกมาเสียงดัง

 

ก่อนที่ฟางจะใช้ช่วงที่พวกเธอเผลอ รีบกระโดดคว้าโทรศัพท์คืนมาทันที

 

"เงียบไปเลยนะ ฉันไปเล่า ชิ!!" พูดเชิงงอนๆ แกล้งกลบใบหน้าร้อนผ่าวของเธอ ก่อนที่จะเดินไปนั่งที่อื่น เพื่ออ่านหนังสือสอบ หากเธอยังนั่งกับพวกเพื่อนตัวแสบของเธอรับรองว่าคงไม่ได้อ่านแน่ๆ =_ _=;

 

 

 

 

 

ณ สวนหย่อมของมหาลัย

 

'เอ๊ะ นั่นมันยัยฟางหนิ นั่งคนเดียวด้วย'

 

พิมคิดในใจเมื่อเห็นแฟนของป็อปปี้ในปัจจุบัน เพื่อนที่เธอเคยสนิทด้วย นั่งอยู่คนเดียว

 

แบบนี้ก็เสร็จเธอน่ะสิ ยัยนั่นนั่งอยู่คนเดียว เธอยังสามารถแกล้งอะไรยัยนั่นได้เยอะ หึ

 

"ขอนั่งด้วยคนนะคะ" พิมพยายามพูดให้เป็นปกติให้มากที่สุด ก่อนที่จะฉีกยิ้มให้คนตรงหน้าเห็น

 

"ได้ค่ะ...อะ อ้าว พิม ทำไมพูดซะเหมือนไม่รู้จักกันเลยล่ะ"

 

"ฉันไม่อยากรู้จักแกอยู่แล้วย่ะ" พิมพึมพำออกมาเบาๆ ซึ่งก็ทำให้ฟางต้องถามขึ้นมาเพราะเธอไม่ได้ยิน

 

"เมื่อกี้พิมว่าอะไรนะ"

 

"อ้อ เปล่าจ่ะๆ แล้วนี่ทำไมฟางมานั่งอยู่คนเดียวอ่ะ?" 

 

"ก็เราจะมาอ่านหนังสือน่ะ ถ้านั่งกับเฟย์กับแก้ว เดี๋ยวไม่พักได้อ่าน แล้วพิมทำไมไม่ไปอยู่กัแล้วๆล่ะ" ฟางถามไปถึงเพื่อนสนิทของพิม ที่นอนนี้เธอไม่รู้เลยว่าหวายเค้า 'เลิกคบ' พิมไปแล้ว พึ่งเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเอง เพียงเพราะความเอาแต่ใจของพิม

 

"หวายเค้ายังไม่มาน่ะวันนี้ ฉันว่า...ฉันไปก่อนนะฟาง ต้องรีบไปหาอาจารย์น่ะ บาย" โกหก...

 

"แล้วก็ไม่ต้องกังวลเรื่องฉันกับป็อปล่ะ เราเป็นเพื่อนกันได้นะฟาง ^^" พิมพูดเหมือนกับสามารภอ่านใจฟางได้

 

'ทำไมเธอต้องรู้สึกแปลกๆ กับรอยยิ้มของพิมด้วย...'

 

ฟางคิดในใจอย่างหวั่นๆ เมื่อรับความรู้สึกอะไรบางอย่างจากรอยยิ้มนั้นได้

 

"จ่ะ แล้วเจอกันนะ"

 

เมื่อฟางพูดจบ พิมก็เดินออกมาพลางแสยะยิ้มร้ายมาอย่างอารมณ์ดี

 

'เรื่องที่จะทำลายความสุขของแกทีเดียวมันไม่สนุก ขอเป็นทรมานแกแทนแล้วกัน หึ'

 

---

พิมจะทำอะไรฟางนะ!!

อยากรู้ติดตามๆ (ฮ่าๆๆ)

มาแบบยาวๆ (มั้ยว่ะ - -?)

ตอนนี้อ่านแล้วมันทะแม่งแปลกๆ มั้ย เราว่ามันแปลกๆ นะ มันแบบ...บอกไม่ถูกอ่ะ!

เดี๋ยวเราจะรีบมาอัพอีก (ถ้าว่าง) นะ

เจอกันตอนหน้าจ้า ^^