Change to love ?? เปลี่ยนเป็นรักได้รึเปล่า ??

9.9

เขียนโดย Gi_sweetie

วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.24 น.

  39 chapter
  368 วิจารณ์
  88.73K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2556 20.21 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13) คำว่า 'เลิก'

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
                            13
                       คำว่า 'เลิก'
'แล้วมึงจะเคลียร์กับพิมยังไง?' เขื่อนเอ่ยถามออกมาเมื่อเขาเล่าจบ
 
'ก็อย่างนั้นแหละ' พูดพลางหันหน้าไปกระดกดื่มคอกเทลจนหมดแก้ว
 
'ไอ้ป็อป!!! TOT' เขื่อนทำหน้าอย่างกับจะร้องไห้เมื่อเขากวนกลับ
 
ที่จริงแล้วเขาคิดไม่ออกซะด้วยซ้ำไปว่าเขาจะเคลียร์กับพิมยังไงดี
 
เพราะเขารู้นิสัยของพิมดี...
 
เธอมักจะโวยวายเวลาใครทำอะไรที่เธอไม่ชอบ
 
ซึ่งต่างจากฟางที่เป็นคนน่ารัก ร่าเริง เก็บอารมณ์เก่ง เธอก็เลยกลายเป็นคนที่เขารักตอนนี้...
 
เขาถึงกับอมยิ้มขึ้นมาทันทีที่นึกถึงยัยตัวเล็กที่อยู่เคียงข้างเขาอยู่เสมอๆ
 
ตัวเล็กๆ บอบบางน่าถะนุดถนอมนั่น ยิ่งใบหน้าหวาน กับ รอยยิ้มที่สดใส มันก็ยิ่งทำให้เขาอยากจะเป็นเจ้าของทั้งตัวและหัวใจของฟาง
 
เธอก็บอกว่าให้โอกาสเขาแล้วนั่นแหละ...
 
แต่ติดอยู่ที่ว่า...
 
จะเคลียร์ยังไงกับพิมน่ะสิ!!!
 
ยิ่งพรุ่งนี้เป็นวันหยุดของมหา'ลัยอีก แล้วแบบนี้เขาจะทำยังไงล่ะ
 
แล้วถ้าเกิดอยู่ๆ ฟางเปลี่ยนใจขึ้นมาล่ะ อ๊ากกกกกกกกกกก!!
 
"ทำไงดีว่ะ!!!" ตะโกนออกมาลั่นบ้าน นี่ดีที่ไม่มีใครอยู่ที่บ้าน ไม่งั้นอาจจะโดนด่าโทษฐานรบกวนสมาธิแน่ๆ -.,-
 
ก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์เครื่องโปรดของเขาขึ้นมา แล้วกดเบอร์ของอดีตคนรัก แต่ก็เป็นแฟนคนปัจจุบันของเขา (อ้าว?) ก่อนจะกดโทรออก รอจนปลายสายรับ
 
(ฮัลโหล ที่รักโทรมาหาพิมทำไมหรอ) เสียงสดใสถูกเปล่งออกมาจากปลายสาย เป็นสัญญาณว่าเธอรับแล้ว
 
"พิม คือพรุ่งนี้ไปเจอกันที่ร้าน xxx (รู้สึว่าเราใช้ชื่อร้านชื่อนี้ตลอดเลยนะ -..-) นะ ป็อปมีเรื่องจะคุยด้วย" ป็อปปี้พูดกับปลายสายด้วยน้ำเสียงที่แปลกไปจนปลายสายก็รู้สึกได้
 
(มีอะไรจะคุย คุยตอนนี้ก็ได้นะที่รัก)
 
"ไม่ต้องหรอก พรุ่งนี้ไปเลยดีกว่า ราตรีสวัสดิ์นะครับพิม"
 
(ค่ะ ฝันดีนะป็อป) ปลายสายพูดได้แค่นั้น ป็อปปี้ก็ตัดสายลงทันที ซึ่งสร้างความงงงวยให้กับปลายสายได้มากเลยทีเดียว
 
 
 
 
 
'เป็นอะไรของหมอนั่นนะ'
 
พิมคิดในใจอย่างกระวนกระวาย เพียงกลัวว่า 'เหยื่อ' รายสำคัญ ที่สามารถจะทำให้เธอรวยได้หลุดมือไป
 
"พิมครับ ผมว่ามาต่อจากเมื่อกี้กันดีกว่านะครับ" ชายหนุ่มนิรนามพูดขึ้นมา ก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ในมือของเธอออก แล้วตั้งใจจะจูบเธอ 
 
แต่ด้วยความที่เธอไม่มี 'อารมณ์' ใดๆ ทั้งสิ้นแล้ว จึงผลักเขาออกแล้วตะคอกใส่ทันที
 
"ไสหัวกลับไปซะ ฉันไม่มีอารมณ์!!" ตะคอกไล่เสียงดังก่อนที่จะเดินหายเข้าไปในครัว
 
ก่อนที่ชายหนุ่มจะยังไม่ล้มเลิกความพยายามเดินตามเข้าไป
 
"เมื่อไหร่คุณจะเลิกกับไอ้หน้าอ่อนนั่นล่ะพิม" ชายหนุ่มสวมกอดเธอจากด้านหลังพลางเอ่ยปากออกมา
 
ใช่แล้วล่ะ เขาเป็นกิ๊กของพิมยังไงล่ะ...
 
อยู่เพื่อเกาะกิน...
 
เพื่อหาที่ระบายความใคร่ มากกว่ารักเสียอีก
 
และเธอก็เป็นของเล่นของเขาได้ดี เขาก็ต้องการสิ่งๆ นี้ เธอก็เหมือนกัน พวกเขาจึงเข้ากันได้ เพียงหวังแค่เงินทองเท่านั้น
 
สำหรับเขาอาจจะเป็นร่างกายด้วยก็ได้...
 
'หึ'
 
"ก็เมื่อที่ฉันจะได้สิ่งที่ฉันต้องการยังไงล่ะคะ" พูดพลางหันหน้ากลับมา แล้วคล้องคอคอหนาเอาไว้
 
"มาต่อกันดีกว่าที่รัก" พูดจบก็รีบประกบริมฝีปาก จูบกันอย่างดูดดื่ม ก่อนทีาทั้งคู่จะไปต่อกันที่ 'เตียง' ...
 
 
 
 
 
วันต่อมา...
 
ณ ร้าน xxx
 
ป็อปปี้เข้ามานั่งในโซนวีไอพี ซึ่งเป็นโซนพิเศษที่จะไม่มีใครที่จะสามารถเข้ามาขวางการพูดคุยของเขาได้
 
ที่เขานัดเธอมาวันนี้ไม่ใช่เรื่องอะไรมากมายหรอก...
 
...ก็แค่เรื่องขอเลิกเพราะเขาไม่ได้รักเธอแล้วนั่นเอง
 
และเวลาผ่านไปสักพัก 'พิม' อดีตคนรักของเขาก็มาถึงยังโต๊ะ ก่อนที่จะนั่งลงสบตาเขาอย่างไร้เดียงสา
 
'หึ แต่ตอนนี้เขาคงจะเชื่อว่าเธอใสซื่อกันขนาดนั้นหรอกนะ'
 
แสยะยิ้มภายในใจ ก่อนที่เธอจะเป็นคนเริ่มประเด็น
 
"ป็อปเรียกพิมมามีอะไรหรอ" พิมพูดออกมา และเริ่มรู้สึกหวั่นๆ กับสายตาแบบนั้นที่เขาส่งมาให้
 
"สั้นๆ ง่ายๆ ฟังให้ดี"
 
"หืม?" 
 
"เรา-เลิก-กัน-เถอะ" พูดเสัยงดังฟังชัดและหนักแน่นจนคนฟังต้องทวนถามใหม่อีกรอบอย่างไม่เชื่อหู
 
"อะไรนะ!!! ไม่จริงใช่มั้ยป็อป ป็อปแค่อำพิมเล่นใช่มั้ย" พยายามหาอารมณ์ขัน แต่สายตานั่นดันบอกมาอย่างจริงจัง
 
"ป็อปไม่ได้อำ เราเลิกกันเถอะ" เขาย้ำอีกรอบชัดๆ จนเธอโวยวายออกมาจนได้
 
"ไม่!!! ไม่จริงงงง!!! เพราะนังฟางใช่มั้ย!! เพราะนังนั่นใช่มั้ย!!!" ตะโกนออกมาด้วยความโกรธจัด
 
"ใช่ ฉันรักฟาง เพราะเธอเมื่อวันปีใหม่ไงล่ะ หึ" พูดทวนไปเมื่อหลายเดือนที่แล้ว "เธอจะกลัวอะไร เธอไม่ได้รักฉันอยู่แล้วนี่"
 
"ไม่จริง วันนั้นมันไม่ใช่แบบนั้นนะคะป็อป ป้อปเชื่อพิมนะ" พยายามกล่อม 'เหยื่อ' รายสำคัญของเธอทันที
 
เพราะเธอปล่อยให้เขาหลุดมือเธอไปไม่ได้...
 
...เพียงเธอหลงใหลในเงินของเขา
 
"ความเชื่อใจของผมกับคุณมันหมดไปตั้งแต่วันนั้นแล้วล่ะ" พูดพลางเอามือของเธอที่กุมมือของเขาออก ก่อนที่จะพูดต่อ "คุณไม่ได้รักผมหรอก คุณรัก 'เงิน' ของผมมากกว่า"
 
พูดอล้วเดินออกจากบริเวณนั้นทันที ก่อนจะตามมาด้วยเสียงกรี๊ดของเธอ
 
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!"
 
'นังฟาง!! แกไม่ได้อยู่อย่างมีความสุขแน่ ระวังตัวไว้เถอะ!!'
 

พิมยังร้ายกว่าที่ทุกคนคิดได้อีกนะ
เย้ มาอัพให้ตอนทำการบ้านเสร็จ เป็นไงบ้าง ตอนนี้น่าเบื่อไปมั้ยอ่ะ?
คงไม่หรอกเนาะ รอตอนหน้าพรุ่งนี้ก็แล้วกัน (ถ้าว่างอ่ะนะ)
เจอกันตอนหน้าจ้า !! ^^

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา