เกลียดเธอแค่ไหน สุดท้ายก็รักเธอ

 

 

“โอ๊ย คุณ ชั้นเจ็บนะ”ฟางพยายามดิ้นสะบัดให้หลุดจากการเกาะกุมของชายหนุ่มแต่ไม่เป็นผล

 

“ขึ้นไป”ป๊อปปี้สั่งฟาง เมื่อเห็นนิ่งจึงอุ้มเธอขึ้นไปนั่งก่อนตัวเองจะอ้อมไปที่เบาะคนขับแล้วสตาร์ทรถขับออกไปรวดเร็ว

 

“คุณ ขับรถช้าๆหน่อยสิ ละนี่อะไรดื่มเหล้ามางั้นหรอ เจ้านายเมามากแล้วนะคะ เดี๋ยวก็ชนใครเข้าหรอก”ฟางเริ่มโวยวาย

 

“เงียบเถอะน่า”ป๊อปปี้สั่งฟางให้เงียบอย่างหงุดหงิด ฟางที่เห็นแววตาน่ากลัวของเจ้านายตัวเองก้เงียบทันทีด้วยความกลัว จนกระทั่งป๊อปปี้ขับรถมาเรื่อยๆจนถึงบ้านริมทะเล

 

“โอ๊ย ชั้นเจ็บนะ”ฟางสะบัดตัวออกจนล้มลงก่อนจะรีบหันหลังกลับไปที่รถ แต่ป๊อปปี้ไวกว่ารวบตัวฟางขึ้นพาดบ่าแล้วพาเธอขึ้นไปบนห้องนอนตัวเองทันที

 

 

ตุ๊บ

 

“นี่คุณจะทำอะไรน่ะ”ฟางที่เริ่มรู้สึกถึงอันตรายเข้ามาเยือน เริ่มถอยห่างป๊อปปี้จนชิดกับหัวเตียง

“หึ เธอนี่มันชอบปั่นหัวผู้ชายไปทั่วไม่เลือกจริงๆสินะ”ป๊อปปี้แค่นหัวเราะ ก่อนจะนั่งลงที่ปลายเตียง

 

“แล้วจะทำไม”ฟางย้อนกลับ ทำเอาป๊อปปี้ขยับเข้ามาใกล้ฟางเรื่อยๆ

 

“ปั่นหัวผุ้ชายไปทั่ว ทั้งธามไท กวิน ผม ถ้าไม่ไม่นับเมื่อก่อนก็รวมโทโมะไปอีกคน คุณมันร้ายกาจจริงๆ ธนันต์ธรญ์!”ป๊อปปี้โพล่งชื่อจริงของฟางมา

 

“ธนันต์ธรญ์อะไร ชั้นชื่อธารา”ฟางแย้ง จึงโดนป๊อปปี้รวบไปจูบอย่างรวดเร็ว

 

 

เพี้ยะ

 

 

“คุณมันบ้า คุณเมาแล้วอย่าหาเรื่องกันสิ”ฟางขยับตัวลุกแต่ถูกป๊อปปี้กระชากร่างบางลงมานั่งที่เดิม ก่อนจะจูบปิดปากไปอีกที

 

“อย่ามาออกคำสั่งกับชั้นนะ ถูกแล้ว ธนันต์ธรญ์ไม่ใช่ธารา จำให้ได้สิ ว่าเธอเคยเป็นใคร”ป๊อปปี้ตะคอกใส่ฟาง

 

“จำไม่ได้ โอ๊ยชั้นจำไม่ได้จะเอาอะไรกับชั้นนักหนาเนี่ย”ฟางผลักออกป๊อปปี้ออกห่างจากตัวแล้วลุกหนีอีกครั้ง แต่โดนคว้าไว้ที่ข้อเท้าแล้วลากขึ้นเตียง ป๊อปปี้ขึ้นคร่อมฟางเพื่อยึดร่างบางไม่ให้หนีอีก

 

“จำไม่ได้งั้นชั้นจะรื้อความจำให้เอง ว่าคนแรกของเธอน่ะเป็นใคร จะได้ไม่ต้องไปไล่ปั่นหัวผู้ชายที่ไหนอีก”พูดจบป๊อปปี้ก็ก้มลงซุกไซร้คอขาวๆของฟางก่อนจะล้วงมือเข้าไปบีบเคล้นสะโพกร่างบางอย่างเมามัน ก่อนจะเลื่อนขึ้นไปจูบปากฟางอย่างเร่าร้อน ชายหนุ่มเอาลิ้นสอดเข้าไปในโพรงปากหวานของร่างปากเพื่อดูดหาน้ำหวานจากปาก ก่อนเอื้อมมือไปรูดซิบหลังของเสื้อแล้วกระชากออกจากตัว ฟางตกใจรีบทุบอกป๊อปปี้รัวด้วยความกลัว

 

“แฮ่กๆ อย่านะคุณเมามากแล้ว อย่าทำแบบนี้”ฟางดิ้นภายใต้ร่างสูงของป๊อปปี้พลางร้องขอเพื่อเรียกให้สติป๊อปปี้

 

“บอกละไง ถ้าจำไม่ได้ ชั้นจะช่วยให้เธอจำได้เอง ยัยกาฝาก”พูดจบป๊อปปี้ก็ดึงยกทรงสีหวานของฟางขึ้นเพื่อดุดเม้มยอดอกสวยทั้งคู่ของฟาง ฟางดิ้นไปมาด้วยความเสียว แล้วทุบหลังป๊อปปี้หวังว่าเขาจะหบุด แต่เหมือนเป็นยากระตุ้นให้ชายหนุ่ม รัวลิ้นและสร้างคิสมาร์คไว้ทั่วตัวร่างบาง ก่อนจะหยุดเพื่อถอดยกทรงสีหวานและกระโปรงทรงเอสั้นของร่างบางออกไปให้พ้น

 

“ไม่นะ”ฟางที่เหลืออาภรณ์ชิ้นสุดท้ายปกปิดต้องร้องตกใจเมื่อป๊อปปี้ถอดเสื้อตัวเองออกแล้วก้มลงไปที่เรียวขาตัวเอง แต่ต้องร้องห้ามไม่อยู่เมื่อกางเกงในตัวจิ๋วถูกโยนทิ้งไปที่มุมห้อง ก่อนจะเอามือลูบไล้เรียวขาขาวบางของฟางจนมาถึงต้นขา ฟางสะดุ้งถึงสัมผัสที่ชายหนุ่มมาแตะที่ต้นขาเธอ แต่ก่อนฟางจะว่าอะไรก็ถูกป๊อปปี้ที่ใช้ลิ้นที่หมือนงู ฉกเข้าไปในร่องกลับกุหลาบของหญิงสาว ฟางบิดเร่าๆด้วยความเสียวก่อนจะเอามือมาขยุ้มผมชายหนุ่เพื่อระบายความเสียว

 

“อ๊ะ ไม่ไหวแล้ว พอเถอะ”ฟางหลับตากัดฟันห้ามตัวเองไม่อยู่ต้องร้องออกมา ชายหนุ่มค่อยๆวางขา มองฟางก่อนจะเลื่อนถอดกางเกงตัวเอง และตอนนี้ทั้งคู่อยุ่ในสภาพเปลือยเปล่า ชายหนุ่มขึ้นคร่อมฟางอีกครั้งก่อนจะจูบหญิงสาวอย่างร้อนแรงและดูดดื่มจนฟางเผลอจูบตอบและโอบรอบคอ

 

“เดี๋ยวชั้นจะรื้อฟื้นความจำให้นะ”พูดจบ ป๊อปปี้ก็สอดใส่ความเป็นชายเข้าร่างบางจนมิดด้าม ฟางกระตุกสะดุ้ง บิดไปมาด้วยความเจ็บ ทำให้ป๊อปปี้รู้ทันทีว่าตลอดเวลาที่ห่างกันเธอไม่เคยมีใครเข้ามาเลย ชายหนุ่มแอบยิ้มก่อนจะจูบฟางอีกครั้งแล้วเริ่มขยับสะโพกเบาๆ

 

“จำได้รึยัง”ป๊อปปี้กระซิบถามข้างหูฟางทำเอาฟางหน้าแดงเขินจัด คนบ้าจะมาถามอะไรตอนนี้

 

“มะ ไม่ได้ อื้ออ”ฟางเผลอตอบ จึงโดนป๊อปปี้จูบอีกทีและเริ่มขยับสะโพกเร็วขึ้นจนร่างบางสั่น

 

“งะ งั้น ชั้นจะช่วยเธอเอง”พูดจบป๊อปปี้ก็ยกขาฟางสองข้างฟาดบ่าก่อนจะสอดใส่แก่นกายอีกครั้ง ฟางดิ้นด้วยความเสียวแบบสุด ก่อนที่ป๊อปปี้จะขยับสะโพกอย่างเร็วจนฟางร้องครางออกมาแล้วเผลอเอามือยันตัวเองขึ้นมาจึงทำให้ฟางร้องครางออกมากว่าเดิม

 

“อ๊ะๆ”ฟางร้องครางไม่เป็นจังหวะ

 

“ว้าย อื้อออ”ฟางต้องตกใจเมื่อป๊อปปี้พลิกตัวเองให้ร่างจองฟางอยู่ด้านบนลำตัวชายหนุ่ม ป๊อปปี้โน้มฟางมาจูบก่อนจะขยับสะโพกและบีบเคล้นสะโพกอย่างเมามัน จนตอนนี้ฟางเริ่มหน้าแดงไปด้วยความเสียวซ่านกับสิ่งที่ชายหนุ่มมอบให้ จนเธอเผลอโยกสะโพกตอบรับจังหวะของชายหนุ่มและครางออกมา
“อ๊ะๆๆ”ฟางขยับสะโพกตัวเองขึ้นลงเพื่อช่วยป๊อปปี้ จนทั้งคู่ใกล้ถึงฝั่งฝัน ป๊อปปี้จึงพลิกร่งบางของฟางลงไปอยู่ใต้ตัวเขา ก่อนจะขยับสะโพกเร็วขึ้น

 

“จะ อะ ออกแล้ว ไม่ วะ ไหวแล้ว”ฟางร้องไม่เป็นจังหวะ ซึ่งป๊อปปี้เองก็ร้องครางออกมา จนในที่สุดป๊อปปี้ก็ปล่อยสายธารสีขาวฉีดเข้าไปในลำตัวของฟาง ฟางเกร็งจิกข่วนกลางหลังขากป๊อปปี้เพื่อตอดรับสายธารนั้น

 

“เธอเป็นของชั้น ของชั้นคนเดียวนะ”ป๊อปปี้กระซิบข้างหูฟางก่อนจะจูบที่ปากฟางอีกครั้งแต่ยังไม่ถอนแก่นกายออก ทำให้อารมณ์ของเขาและหญิงสาวเริ่มคุขึ้นมาอีกครั้งก่อนจะบรรเลงเพลงรักที่ทั้งคู่โหยหากันมานาน จนใกล้เช้า

 

 

 

 

 

“อืมมม ”ฟางขยับตัวแล้วรู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งตัว ฟางค่อยๆลืมตาแล้วกระพริบตาปริบๆ เพื่อมองรอบๆห้อง เมื่อคืนเธอกับเจ้านายของเธอพึ่งผ่านสมรภูมิร้อนแรงกันมาทั้งๆที่เขาบังคับเธอก่อน แต่ทำไมนะเธอถึงรู้สึกต้องการเขา และเผลอตอบสนองการกระทำของเขาแบบนี้นะ

 

“เค้าหายไปไหนของเค้านะ”ฟางกระชับผ้าห่มมาชิดลำตัวพลางมองหารอบๆห้อง ก่อนจะเหลือบไปเห็นชุดเดรสลายดอกไม้ที่ถูกแขวนไว้ที่ตู้เสื้อผ้า พร้อมกับโน้ตแปะอยู่

 

 

‘ใส่ชุดนี้ไปก่อนละกัน ส่วนชุดชั้นในชั้นซื้อมาให้แล้ว วัดไซส์กับมือไม่มีพลาด’

 

 

ฟางหน้าแดงจัด คนบ้า บ้าที่สุดเลย วัดไซส์บ้าอะไรล่ะ ฟางรีบคว้าชุดและถึงชุดชั้นในเข้าไปในห้องน้ำเพื่จัดการกับตัวเองทันที

 

 

 

 

“เค้าหายไปไหนเนี่ย”ฟางที่จัดการตัวเองเสร็จเรียบร้อยเดินลงมาจากชั้นบน แล้วต้องแปลกใจที่ไม่เห็นเจ้าของโน้ตเลย แต่เห็นอีกโน้ตแปะไว้ตรงฝาชีครอบ

 

 

‘ทานมื้อเช้าก่อนนะ เพราะเมื่อคืนพึ่งผ่านศึกหนักมา เดี๋ยวไม่มีแรง’

 

 

ฟางหน้าแดงอีกครั้ง ก่อนจะรีบเปิดฝาชี ก็พบว่ามีแซนวิชแฮมกับน้ำส้ม ฟางรีบกัดแซนวิชแล้วเคี้ยวตุ้ยๆ หึ่ยย คนบ้า คนลามก อย่าให้ได้เจอนะ

 

 

 

 

“ละเค้าหายไปไหนเนี่ย ขี้เกียจตามหาละนะ”ฟางเดินบ่นไปรอบๆบ้าน เมื่อกินมื้อเช้าเสร็จแล้วก็เดินบ่นหาป๊อปปี้จนมาถึงริมทะเล สายตาของฟางหันไปจับจ้องกับคนที่ว่ายน้ำในทะเล เมื่อฟางเดินไปใกล้ๆ พบว่าที่ริมทะเลมีเสื้อและผ้าขนหนูของป๊อปปี้วางอยู่ ไม่ผิดแน่ คนที่ว่ายน้ำอยู่คือป๊อปปี้

 

ซ่า

 

ร่างสูงที่ผุดขึ้นมาจากกลางทะเล แสงแดดที่สาดมาที่พื้นน้ำทะเล เผยให้เห็นสัดส่วนร่างกายของป๊อปปี้ที่มีกล้ามแขนและหน้าท้อง ฟางมองแล้วกลืนน้ำลายเอื้อก น้ำที่เกาะตามลำตัวป๊อปปี้ยิ่งทำให้เค้าเซ็กซี่กว่าเดิมแฮะ

 

“มองแบบนี้แปลว่าหลงเสน่ห์ผมแล้วใช่ม้ะ”ป๊อปปี้ที่เดินขึ้นมาจากทะเลแล้วตรงมาหาฟาง กระซิบข้างหูเพื่อถาม

 

“บะ บ้า ใครหลง ชั้นมาเนี่ยเพราะว่า ชั้นอยากกลับบ้านแล้วต่างหาก”ฟางเฉไฉก่อนผลักอกป๊อปปี้ออกห่างจากตัว

 

“จะรีบกลับไปไหน อุส่าห์พาเมียมาพักผ่อนทั้งที”ป๊อปปี้ร้องแซวทำเอาฟางที่เดินหนีเขา หันขวับ

 

“ใคร ใครเมียคุณ”ฟางทำเสียงดุใส่ป๊อปปี้

“แล้วใครล่ะ ที่ร้องครางอยู่บนตัวผมทั้งคืนเมื่อคืนนี้ แหม พึ่งจะรู้นะเนี่ยว่าไม่เจอกันตั้งนาน ยัยกาฝากของชั้นน่ะ ร้อนแรงแบบนี้”ป๊อปปี้ตอบก่อนจะแซวฟางแล้วเอามือลูบแก้มเนียนของฟางไปมาทำเอาฟางหน้าแดง

 

"กาฝากอะไรของคุณ อย่ามามั่ว"ฟางเบือนหน้าหนีแล้วรีบว่า

 

 

"เอ้าสงสัยวันนี้คงต้องจัดหนักรื้อฟื้นกันอีกรอบแล้วล่ะมั้งถึงจะจำได้"ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนที่จะเดินเข้ามาใกล้ฟางกว่าเดิม

 

 

“บ้า คนลามก ดีแต่พูดเรื่องแบบนี้ตั้งแต่เขียนในโน้ตแล้ว โอ้ยถ้าคุณไม่ไป ชั้นไปเองก็ได้”ฟางหงุดหงิดเดินกลับขึ้นไปที่บ้าน

 

“เดี๋ยวฟาง”ป๊อปปี้วิ่งตามมาคว้าแขน ฟางที่สะบัดออกแล้วหงายหลังจะล้ม ปีอปปี้รีบเข้าคว้าทำให้ทั้งคู่ตกลงไปในสระน้ำทันที

 

ตู้ม

 

 

ภายในน้ำฟางดิ้นไปมา ป๊อปปี้อาศัยจังหวะรวบตัวฟางไปกอด แรงดันในน้ำมีมากทำให้ฟางดิ้นขัดขืนป๊อปปี้ไม่ถนัดเท่าไหร่ และตอนนั้นเองปีอปปี้ก้ก้มลงจูบฟางอย่างดูดดื่ก่อนจะผุดขึ้นจากน้ำโดยที่ปากยังคงทำงานอยู่ จนร่างบางเผลอจูบป๊อปปี้ตอบและโอบรอบคอป๊อปปี้ไว้แน่น

 

“แฮ่กๆ พอก่อน”คราวนี้เป็นฝ่ายป๊อปปี้เองที่ถอนจุบออกมาหายใจ ก่อนจะสบตากับฟาง

 

 

เพี้ยะ

 

"คนเลว ฉวยโอกาสข่มเหงลูกน้อง"ฟางที่ได้สติว่าตัวเองเผลอทำอะไรก็ตบหน้าป๊อปปี้ไปอย่างรวดเร็ว

 

“เธอยังจำชั้นไม่ได้อีกหรอฟาง”ป๊อปปี้เศร้า ฟางรับรู้ถึงสายตาแบบนั้น จึงเอื้อมมือไปลูบแก้มป๊อปปี้อย่างอ่อนโยน ตอนนั้นเอง ภาพตอนที่ป๊อปปี้จูบฟางที่บ้านแล้วเธอเอามือมาลูบหน้าเขาผุดเข้ามาในหัว ภาพที่ป๊อปปี้สวมแหวนให้เธอก่อนวันเกิดเธอก็ไหลย้อนเข้ามาเป็นฉากๆ ทำให้ฟางเอามือออกจากหน้าป๊อปปี้ละกุมหัวตัวเองทันที

 

“ฟาง ฟางเป็นอะไรน่ะฟาง”ป๊อปปี้ที่เห็นฟางเซจึงดึงฟางมากอดไว้แนบอกแล้วถามด้วยความเป็นห่วง

 

“ปวดหัวจัง”ฟางบอกป๊อปปี้ ชายหนุ่มรีบพยุงฟางขึ้นจากน้ำ แต่จู่ๆฟางก็ทรุดลงไปเป็นลม

“ฟางๆ ทำใจดีๆไว้”ป๊อปปี้บอกฟาง ฟางปรือตามองชายหนุ่มนิดนึง

 

“คะ คุณป๊อป”ฟางร้องออกมาเบาๆก่อนจะสลบไปเพราะอาการปวดหัว ป๊อปปี้รีบอุ้มฟางเข้าไปในบ้านทันที

 

 

 

อัฟละน้าๆๆๆ อัฟให้2ตอนเลย ขอโทษที่หายไปนาน อ่านของไรเตอร์ละช่วยเม้นกันด้วยนะคะๆๆๆๆ