ถ้าหากฉันรักนาย จะผิดไหม

  ~เย็น~

  ฝนตกอีกแล้ว เกลียดมันจังเลย ฉันเดินวนรอบห้อง รอนายโซ่ทำเวรอยู่ช้าจัง

  ~อาจจะยังไม่ค่อยชัด จะบอกรัก~

  มีเบอร์แปลกๆเข้ามา ฉันเริ่มลังเล พักนี้โรคจิตเยอะ

''มองไรฟ้า'' โซ่หันมามองหน้าฉัน เหมือนรู้ว่าฉันกำลังชมนายอยู่

''ฮัลโหล'' ฉันตัดสินใจรับสาย

''น้องฟ้าใช่ไหมคะ'' ปลายสายกรอกเสียงหวานใส่โทรศัพท์

''ใช่ค่ะ'' ฉันค่อยโล่งใจหน่อยที่เสียงเป็นผู้หญิง

''น้องฟ้า จำพี่ได้ไหม'' ปลายสายพูดอย่างตื่นเต้น

''ใครคะ''

''พี่เฟย์ไง วันนี้พี่พึ่งกลับมาจากปารีสกับแฟน เดี๋ยวพี่ไปขออาสัยบ้านฟ้าอยู่บ้านหน่อยนะ''

''อาศัยอะไรกันคะ พี่เฟย์ พี่เฟย์อยู่บ้านนี้กับฟ้าอยู่แล้ว''

''จ้าๆ นึกว่าพี่โดนแม่ไล่ออกจากบ้านแล้ว ข้อหาไปเที่ยวไม่ชวนแม่ 55555'' พี่เฟย์หัวเราะ ''แล้วน้องฟ้าอยู่บ้านป่ะเนี่ย''

''อ๋อ ตอนนี้อยู่โรงเรียนค่า รอเพื่อนทำเวร'' ฟ้าหันมามองโซ่

''จ๊ะ งั้นพี่ไปรอที่บ้านนะั''

''ค่า'' ฉันกดตัดสายแล้วเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋า นายโซ่หิ้วกระเป๋าแล้วกระดิกนิ้วเรียกฉัน ''ค่า ไปแล้ว'' ฉันหิ้วกระเป๋าออกมาตามโซ่'' รอก่อนสิ นาย โอ๊ย!'' ฉันวิ่งไปสะดุดขอบปูน ยัยซุ่มซ่ามเอ๊ยยย  เปียกฝนอีกหมดกัน

''ฟ้า เป็นไรป่าว'' โซ่วิ่งกลับมาดูฉัน

''เจ็บเข่า'' ฉันใช้มือไปถูที่เข่า ห่ะ!เลือดออก ''แงๆ เลือดออก'' โซ่จับเข่าฉันมาดู

''แค่ถลอกเอง'' โซ่อุ้มฉันฝ่าสายฝนไปยังรถ

  ~บ้าน~

''ขอบคุณนะ อุ้มเข้าบ้านหน่อย'' โซ่ลงจากรถแล้วเปิดประตูอุ้มฉันลงจากรถไปที่ประตูหน้าบ้าน ''พี่เฟย์'' ฉันตะโกนเสียงดังจนพี่สาวคนสวยวิ่งหน้าตื่นมาที่ประตู และยื่นหน้าออกมาทักทาย

''อ้าว! ฟ้าใครอ่ะ'' พี่เฟย์ชี้นิ้วมาที่โซ่

''เพื่อนที่รู้ใจค่ะ ขอเข้าบ้านก่อนได้ไหมอ่ะ เปียกหมดแล้ว'' ฉันบอกพี่เฟย์ โซ่อุ้มฉันมาวางไว้ที่โซฟา พี่เฟย์ก็ยื่นผ้าขนหนูมาให้เราสองคน

''ฟ้า เป็นไรอ่ะ ซุ่มซ่ามอีกแล้วหรอ'' พี่เฟย์ยืนยิ้ม

''แหะๆค่ะ'' ฉันนั่งกอดอก อากาศเย็นๆจากเครื่องปรับอากาศบวกกับฝนที่ตกลงมาอย่างไม่ขาดสาย ทำให้ฉันรู้สึกหนาวมาก

''ฟ้า เดี๋ยวเรากลับก่อนนะ สวัสดีครับพี่แฟน'' โซ่ยกมือไหว้พี่เฟย์ เดี๋ยวนะ

''พี่ฉันชื่อเฟย์'' ฉันหันหน้าไปบอกโซ่

''รู้ แต่พี่เฟย์เป็นพี่ของแฟนฉันนะ พูดว่าพี่แฟน ถูกแล้ว'' แอร๊ยยยยยยยยย  เขิน>////<จุงเบย

--------------------------

    ชอบก็เม้น  เดี๋ยวต่อไปจะเป็นเขื่อนเฟย์จ้าาาาาาา