รักนี้ ต้องมีลุ้น!

หลังจากที่ฟางเลือกเสื้อให้ป๊อปปี้และจ่ายเงินเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทุกคนก็เดินเล่นกันไปเรื่อยๆ เฟย์กะแก้วก็สรรหาของกินสารพัดอย่างทั้งกุ้งเผา ก๋วยเตี๋ยวหลอด ผัดไทย ต่างๆนารวมถึงผลไม้ด้วย มาให้ทั้งฟางและป๊อปปี้กิน ส่วนป๊อปปี้ก็ยังเนียนจับมือฟางต่อไปเรื่อยๆจนกระทั่ง

แก้ว : แหมมม เฮีย ไม่คิดจะปล่อยมือว่าที่พี่สะใภ้แก้วหน่อยเหรอ เห็นจับมานานแล้วนะ

เฟย์ : ช่ายยยยยย พี่สาวเฟย์ไม่หลงหรอกน่า

ป๊อปปี้ : ที่พี่จับมือฟางไว้ไม่ได้กลัวฟางหลหรอกเฟย์ พี่กลัวจะสะดุดล้มน่ะ อีกอย่างกลัวมีคนมาจีบฟางด้วย

ฟาง : (ยิ้มเขินๆ) ฟางว่าเรากลับกันเถอะ เดี๋ยวรถจะติดนะ

 

บนรถ

        หลังจากขึ้นรถมาได้สักพักแก้วและเฟย์ก็มรอาการง่วงนอนขึ้นมาทันที เนื่องจากเหนื่อยจากการเดินเล่นที่ตลาดน้ำและยังอิ่มอีกด้วย ส่วนฟางก็นั่งมองบรรยากาศยามค่ำคืนของสองข้างทางไปเรื่อยๆจนป๊อปปี้ชวนคุย

ป๊อปปี้ : เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าพี่ไปรับมาทำงานนะครับ

ฟาง : ไม่ต้องก็ได้ค่ะ ฟางเกรงใจ เดี๋ยวฟางไปเองดีกว่า

ป๊อปปี้ : ไม่ได้ครับ พี่ไม่ปล่อยให้ว่าที่แฟนไปทำงานเองหรอกครับ

ฟาง : ถึงบ้านพอดี ฟางไปก่อนนะคะ ฝันดีค่ะ เฟย์ๆๆ ตื่น ถึงบ้านแล้ววว

เฟย์ : ถึงบ้านแล้วหรอพี่ฟาง?

ฟาง : อือ ขับรถดีๆนะคะ

        ฟางบอกป๊อปปี้แล้วก็เดินเข้าบ้านไป เมื่อรถเคลื่อนตัวออกมาได้สักพัก

 

แก้ว : เฮียจะจีบพี่ฟางจริงๆใช่ไม๊?

ป๊อปปี้ : ถูกต้อง คนนี้แหละแม่ของลูก

แก้ว : หือออ ก่อนจะเป็นแม่ของลูกจีบเป็นแฟนให้ได้ก่อนเถอะ55555

        แก้วก็รีบลงจากรถวิ่งเข้าบ้านไปทันทีเมื่อรถจอด ป๊อปปี้ก็เดินตามไปพร้อมกับหยิบกระเป๋าเอกสารลงไปด้วย  เมื่ออาบน้ำเสร็จแล้วป๊อปปี้ก็ส่งข้อความไปหาฟาง

 

ติ๊ด ติ๊ด!!

ป๊อปปี้ : ฝันดีนะครับ

ติ๊ด ติ๊ด!!

ฟาง : ไปเอาเบอร์ฟางมาจากไหนคะ?

ติ๊ด ติ๊ด!!

ป๊อปปี้ : อิอิ ความลับครับ

 

        เมื่อเสียงนาฬิกาปลุกที่ตั้งไว้ที่โต๊ะข้างเตียงแผดเสียงร้อง ซึ่งบ่งบอกว่าเป็นเวลา06:00น. หญิงสาวก็เดินหยิบผ้าขนหนูเข้าห้องน้ำไปทันที

 

ฟาง: เฟย์ตื่นยัง??

        เมื่อฟางพูดจบเฟย์ก็เปิดประตูห้องออกมาทันที

เฟย์ : ตื่นแล้วค่ะ เราลงไปทานข้าวกันเถอะ จะได้ไปทำงานไงคะ

ฟาง : จ้า