รักนี้ ต้องมีลุ้น!

      นขณะที่ฟางและเฟย์คุยกันอยู่นั้น ป๊อปปี้ก็แอบเข้ามาได้ยินเพราะตั้งใจจะมาเซอไพรส์ฟาง เลยเข้ามาบ้านโดยที่ไท่ได้บีบแตรแบบเช่นเคย
ป๊อปปี้ : ฟางครับ
ฟาง : คะ พี่ป๊อปมาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ? (หน้าเริ่มซีดเพราะกลัวป๊อปปี้ได้ยินที่ตัวเองคุยกะเฟย์)
ป๊อปปี้ : พึ่งเดินเข้ามาครับ เราไปทำงานกันเถอะ
เฟย์ : เดี๋ยวเฟย์ปิดบ้านให้นะคะ

@บริษัทจิระคุณ
ป๊อปปี้ : เฟย์ พรุ่งนี้เรารับปริญญาแล้วใช่ไม๊???
เฟย์ : ค่ะ
ฟาง : พี่ป๊อปคะวันนี้ตอนบ่ายฟางขอไปซื้อเสื้อผ้าไปงานรับปริญญาเฟย์พรุ่งนี้นะคะ
ป๊อปปี้ : ได้เลยครับ เดี๋ยวพี่ไปส่ง
เฟย์ : แล้วแก้วไปไหนหรอคะ? เฟย์ยังไม่เห็นเลย
แก้ว : ใครบ่นถึงแก้วหรอคะ??
ป๊อปปี้ : อ่าว มาแล้วหรอ
แก้ว : มานานแล้วเฮีย ไปทำงานกันเถอะ
ป๊อปปี้ : ว่าแต่แกมายังไงอ่ะ นั่งแท็กซี่มาหรอ??
แก้ว : ป่าวหรอกเฮีย แก้ว…..
โทโมะ : ฉันมาส่งเองแหละ

    หลังจากที่โทโมะพูดจบทุกคนก็เดินไปเพื่อที่จะทำงานของตัวเอง แต่ก็ยังมีป๊อปปี้ที่ยังยืรนิ่งอยู่เหมือนเดิม โทโมะเองก็มองป๊อปปี้ด้วยสายตาที่มึงงง ไม่เข้าใจกับสายตาที่มองมาของป๊อปปี้
โทโมะ : ไอ้ป๊อป มีไรป่าววะ??
ป๊อปปี้ : ฉันทำไรแกอย่างนึงสิ แต่แกต้องตอบความจริงนะ
โทโมะ : เออ ว่ามาสิ
ป๊อปปี้ : แกคิดยังไงกับยัยแก้ว??

    โทโมะเองเมื่อได้ยินคำถามที่หลุดออกจากปากของป๊อปปี้นั้นก็ได้แต่อึ้ง ไม่คิดว่าเพื่อนจะถามเรื่องนี้ออกมา
โทโมะ : แล้วแกคิดว่าฉันคิดยังไงกับน้องแก?

    โทโมะเลือกที่จะไม่ตอบคำถามของป๊อปปี้ แต่เลือกที่จะถามกลับไปแบบยียวนแทน
ป๊อปปี้ : แกชอบยัยแก้ว?
โทโมะ : ใช่ แกไม่ต้องมองฉันด้วยสายตาแบบนั้นเพราะฉันจริงใจกับน้องสาวแก
ป๊อปปี้ : ก็ดี ฉันก็ไม่ว่าไรแต่แกอย่าทำให้น้องฉันเสียใจละกัน



ตอนบ่าย….@สยาม
แก้ว : เฮียแก้วว่าเราแยกกันเดินดีกว่ามั๊ย
ป๊อปปี้ : ก็ดีนะ ประหยัดเวลาดี
เฟย์ : งั้นเฟย์ไปกัยแก้ว ส่วนพี่ฟางก็ฝากพี่ป๊อปด้วยนะ บายยย
ฟาง : เฟย์ๆๆๆ
ป๊อปปี้ : พี่ว่าเราไปกันเถอะครับ
ฟาง : ก็ได้ค่ะ

    เมื่อทั้ง4คนได้แยกกันเดินไปเป็นคู่ๆเรียบร้อยแล้ว ก็ต่างคนต่างช็อปกันจนเพลินเมื่อถึงเวลาป๊อปปี้ก็ได้มาส่งสองสาวที่บ้าน

ป๊อปปี้ : เดียวพรุ่งนี้พี่มารับไปมหาลัยนะครับ
ฟาง : ลำบากพี่ป๊อปแย่เลยค่ะ เดี๋ยวฟางไปเองดีกว่าเพราะเฟย์ต้องไปตั้งแต่ตีสี่
แก้ว : ไม่เป็นไรหรอกพี่ฟาง เรื่องนิดเดียวเอง ให้เฮียมารับก็ดีเหมือนกันแก้วจะได้ไม่ห่วง
ฟาง : จ้ะๆ งั้นพรุ่งนี้ฟางจะรอนะคะพี่ป๊อป
ป๊อปปี้ : ครับ ฝันดีนะครับ
ฟาง : ค่ะ

@บ้านนีระสิงห์
ฟาง : มาแต่เช้าเลยนะคะพี่ป๊อป
ป๊อปปี้ : ก็ใจมันเรียกร้องนิครับ
ฟาง : ไปกันเถอะค่ะ

@มหาวิทยาลัย
เฟย์ : พี่ฟางๆๆทางนี้เร็ว
ฟาง : โอ้โห วันนี้น้องสาวพี่สวยจังเลย แก้วด้วยนะ
แก้ว เฟย์ : ขอบคุณค่ะพี่ฟาง
ป๊อปปี้ : พี่ว่าเรามาถ่ายรูปกันดีกว่า
โทโมะ : จะไม่รอกันหน่อยหรอเพื่อน?
ฟาง : นึกว่าจะไม่มาซะละ
โทโมะ : 55555ยังไงพี่ก็ต้องมาซิ ถ้าไม่มาเฟย์ก็งอนพี่ตายเลยแหละฟาง แล้วนี่ของน้องแก้วครับ (ยิ้มเขินๆ)
เฟย์ : แหมมมม ที่ของน้องของนุ่งเนี่ยไม่มีเลยนะ
โทโมะ : มีซิ พี่เตรียมไว้ให้ที่บ้านแล้ว
ป๊อปปี้ : คืนนี้พี่ขอเชิญที่โรงแรมK ..HOTELทุกคนเลยนะครับ
แก้ว : งานอะไรอ่ะเฮีย??
ป๊อปปี้ : พอดีว่าเฮียมีคุยงานกับลูกค้านิดหน่อยแล้วก็เฮียจะเลี้ยงฉลองรับปริญญาให้เราสองคนด้วย
ฟาง : ทำไมในตารางงานไม่มีล่ะคะ??
ป๊อปปี้ : พอดีว่าพี่โทรนัดเค้สกระทันหันน่ะจ้ะ ก่อนที่เค้สจะเดินทางไปต่างประเทศ
ฟาง : แล้วไปกี่โมงคะ??
ป๊อปปี้ : ฟางไม่ต้องไปกับพี่ก็ได้ครับ เอาไว้เจอกันตอนเย็นที่เดียวดีกว่า
ฟาง : งั้นก็ได้ค่ะ

    หลังจากที่ป๊อปปี้กลับจากมหาวิทยาลัยแล้ว เค้าก็มุ่งตรงไปที่โรงแรมดังกล่าวทันที

@K ..HOTEL 18:45น.
เฟย์ : แล้วพี่ป๊อปอยู่ที่ไหนหรอพี่ฟาง?
ฟาง : พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันเฟย์
แก้ว : แต่แก้วรู้ค่ะ อยู่ที่ห้อง…….ของโรงแรมค่ะ
ฟาง : งั้นเราก็ไปกันเนอะ
แก้ว : เดี๋ยวก่อนค่ะ!!
เฟย์ : มีไรหรอแก้ว?
แก้ว : พอดีว่าแก้วปวดฉี่ค่ะ
เฟย์ : งั้นพี่ฟางเข้าไปก่อนละกันเดี๋ยวเฟย์ไปเข้าห้องน้ำเป็นเพื่อนแก้วก่อน
ฟาง : จ้ะ รีบๆมานะ

    ระหว่างทางที่ฟางเดินเข้าไปนั้นก็ทำให้ฟางตกตะลึงกับสิ่งที่เห็นตรงหน้า ซึ่งมันเป็นรูปของเธอทุกๆอิริยาบถ จนกระทั่งถึงหน้าห้องจัดเลี้ยงที่ป๊อปปี้มาคุยงานกับลูกค้าเธอจึงจัดสินใจเปิดประตูเข้าไปหลังจากชั่งใจอยู่นาน

    เมื่อเธอเปิดประตูเข้าไปเธอต้องตกตะลึงยิ่งกว่าครั้งแรกที่เธอเห็นรูปถ่ายของเต็มสองข้างทางเดิน สิ่งที่เธอเห็นข้างหน้าคือเทียนนหอมที่วางอยู่เป็นจุดๆทั่งบริเวณห้อง มีกลีบกุหลาบที่โรยอยู่เต็มทั่วทางเดิน และมีกระดาษที่มีอักษรภาษาอังกฤษหนึ่งตัวต่อหนึ่งแผ่น ตัวอักษรภาษาอังกฤษที่เธอเห็นคือ A N U P

ติ๊ด ติ๊ด!!

    เสียงโทรศัพท์ของฟางดังขึ้นพร้อมกับข้องความที่ถูกส่งเข้ามาโดยเบอร์แปลก
ฟาง : …ไม่ต้องตกใจ ไขรหัสจากอักษร4ตัวนั้นสิ…

    ฟางอ่านข้อความนั้นแบบงงๆแต่เธอก็ไขรหัสจากอักษรนั่นทันที

ฟาง : N U A P ไม่ใช่สิ! มันไม่น่าจะใช่
ฟาง : A P N U มันก็ไม่น่าจะใช่อีกอ่ะ
ฟาง : P A N U ภานุ หรือว่า…

    ฟางยังพูดไม่ทันจบ ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นและฟางก็รีบหันไปมองโดยทันที
ป๊อปปี้ : ฟาง แต่งงานกันนะ!!

    ป๊อปปี้พูดขึ้นพร้อมกับแหวนหนึ่งวงที่อยู่ในมือ ท่ามกลางสถานที่ที่เค้าจำลองให้เป็นสวนในห้องของโรงแรมแห่งนี้โดยมีจักรยานที่มีตะกรเหน้ารถเป็นแบบสานและมีดอกกูหลาบอยู่เต็มตะกร้า
ฟาง : ………

ขอโทษนะที่ไม่ได้มาอัพเลยยยยปาล์มเรียนหนักมากพอมีเวลาว่างก็มีกิจกรรมเข้ามาอีกบานเตเลย ช่วงนี้ก็จะพยายามอัพให้เรื่อยๆนะคะ