เลขาสุดเฉิ่มกับท่านประธานหน้าสวย >nc!!<
9.6
เขียนโดย namtannp
วันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 00.31 น.
11 chapter
62 วิจารณ์
155.06K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 21.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
11) ตลอดไป...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความกลับมาเหตุการณ์ปัจจุบัน..
ชายหนุ่มลากหญิงสาวขึ้นมาบนห้องแล้วล็อกห้องก่อนจะบอกกับหญิงสาวว่า
"รื้อความจำกันหน่อยไหมห้ะ!?!แค่นี้ก็จำผัวคนนี้ไม่ได้แล้วรึไง!!?"ชายหนุ่มพูดพร้อมกันโยนหญิงสาวลงบนเตียงอย่าแรง
เพี้ยะ!! หญิงสาวตบหน้าชายหนุ่มอย่างแรง จากนั้นชายหนุ่มก็กดจูบไปที่ปากเรียวสวยของหญิงสาวอย่างร้อนแรง
เพี้ยะะ!! หญิงสาวก็ตบชายหนุ่มอีกชายหนุ่มก็จูบหญิงสาวอีก
หญิงสาวทำท่าจะตบอีก
"นี่แก้วหยุดนะ!!ถ้าแก้วจะตบโมะอีกโมะก็จะจูบแก้วอีกเอาสิ่ คราวนี้โมะจูบไม่ปล่อยเลยด้วย"
"....."
"นึกว่าจะแน่ หึ!"ชายหนุ่มพูดแค่นั้นก่อนจะออกไปข้างนอกแล้วปิดประตูอย่างดัง"ปังง!!!!"ก่อนจะเห็นเพื่อนของเขา
"ไอโมะๆจะไหนว่ะ ? ไอโมะเห้ย ไอโมะะ ไม่ได้ยินไง๊ว่ะ ?"ยิ่งเพื่อนของชายหนุ่มพูดชายหนุ่มก็ยิ่งเดินเร็ว
มาดูทางด้านหญิงสาวบ้างดีกว่า
เพื่อนของชายหนุ่มเดินเข้าไปหาแฟนของตนเองเรียกให้มาดูหญิงสาวกันเมื่อเปิดประตูเข้ามาก็พบว่่า
"แก้ว!!!"ใช่หญิงสาวเป็นลมไปแล้วเพื่อนของหญิงสาวจึงไปเรียกให้พี่ของเธอมาเช็ดตัวให้แก้วและกลับห้องของตนเองเพื่อไปพักผ่อนบ้าง
มาทางด้านชายหนุ่มบ้าง
"อ๊ะ อา โมะค่ะเร็วอีกหน่อยสิ่ค่ะหวายจะไม่ไหวอยู่แล้วนะค่ะ" หญิงสาวที่อวบอัดพูดเท่านั้นแต่ก็ไม่ได้ทำตามที่เธอขอแล้วบอกกับเธอว่า
"อยากทำก็ทำเองสิ่ผมเมื่อยแล้ว" จากนั้นหญิงสาวก็ขึ้นไปทำหน้าที่แทนชายหนุ่มและ
"อ๊ะ อ๊าหวายเร็วๆๆ"ชายหนุ่มพูดไปจับสะโพกของหญิงสาวกระแทกมาอย่างแรงๆก่อนจะถึงจุดหมายและเพลียหลับไป
เช้าของอีกนึง...
"เห้ยย"ชายหนุ่มร้องขึ้นพร้อมกับคิดว่าเมื่อคืนตัวเองทำอะไรลงไปเขาจำได้แค่ว่าเมื่อคืนเขาไปกินเหล้าเมามากแล้วก็เจอหวาย..
"เห้ยย ซวยล่ะ" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับเตรียมจะลุกแต่...
"อื้อ ... ตื่นแล้วเหรอค่ะโมะ ?"
"หวายคุณปล่อยผมนะ"ชายหนุ่มกระชากแขนของหญิงสาวที่อวบอัดคนนั้นพร้อมกับวิ่งออกไป เห็นผู้หญิงคนนึงหันหลังอยู่เค้าก็พยายามมอง
"ใช่ แก้วว"จากนั้นชายหนุ่มก็วิ่งเข้าไปกอดเธอ
"อื้มม. แก้ว โมะคิดถึงแก้วจัง"
"นี่!โมะปล่อยแก้วนะ แก้วบอกให้ปล่อยไงฮึก" เธอร้องไห้ ? เธอร้องไห้งั้นเหรอ?เธอร้องไห้เพราะผมอีกแล้ว ผมไม่อยากเห็นน้ำตาของเธอเลย
"แก้ว โมะขอโทษแก้วอย่าร้องไห้เลยนะคนดี"
"ฮึก แก้วจะพูดอะไรโมะไม่ฟังแก้วเลย ความรัก ความเชื่อใจกันโมะมีให้แก้วบ้างไหม? อะไรๆก็จะใช้แต่กำลังแก้วเบื่อ ฮึกแก้วได้แต่อ่อนแอทำอะไรไม่ได้ แก้วร้องไห้ตั้งแต่แก้วอยู่กับโมะแก้วร้องไห้ตลอด แก้วไม่เข้มแข็งแก้วๆๆ...อื้ออ" ชายหนุ่มจูบหญิงสาวเพื่อตัดบทเขาไม่อยากฟัง เขาไม่ฟังสิ่งที่เขาทำให้หญิงสาวคนข้างหน้าเขาต้องเจ็บ เขามันเลวมันเลยใช่ไหมแค่ผู้หญิงคนเดียวเค้าก็ดูแลเธอไม่ได้...จากนั้นชายหนุ่มก็ถอนจูบหญิงสาว
"แก้วเกลียดโมะ เข้าใจไหมแก้วเกลียดโมะ ?"
"แต่โมะรักแก้ว แก้วได้ยินไหมว่าโมะรักแก้ว โมะขอโทษที่โมะไม่เชื่อใจแก้ว โมะขอโทษที่ทำให้แก้วต้องเสียใจ โมะขอโทษที่โมะงี่เง่า โมะขอโทษต่อไปโมะจะไม่ทำให้แก้วเสียใจอีกโอเคไหมครับคนดี ? :)"
"แก้วจะเชื่อใจโมะได้ยังไงฮึก ถ้าโมะทิ้งแก้วไปหล่ะ แก้วจะทำยังไง ? ฮึก แก้วไม่เอานะโมะต้องอยู่กับแก้วนะ "
"โมะจะอยู่กับแก้วตลอดไป" นั่นอาจจะเป็นเพียงคำพูดสั้นแต่มันกลั่นออกมาจากใจ
จากนั้นชายหนุ่มก็พาหญิงสาวขึ้นมาบนที่พัก..แต่หารู้ไม่ว่าตอนที่หญิงสาวและชายหนุ่มคุยกันมีผู้หญิงอีกคนแอบดูอยู่ตลอดเวลาเธอกำมือแน่นและพูดว่า
"แกต้องไม่อยู่อย่างสุขสบายแน่..แก้ว"
-------------------------------------------------------
ฮี่ๆอย่าพึ่งลืมกันนะและที่บอกว่าโมะงี่เง่า เพราะคนแต่งงี่่เง่าเองแหล่ะ 5555 อ่านแล้วคอมเม้น+โหวตด้วยนะเคิ้บไม่เว้นโหวตเดี๋ยวเอาปืนมายิงเลยหนิ่ ปิ้วๆ 55555 คนแต่งบ้าบออย่าถือสา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ