ความรักงั้นหรอ..ตลกสิ้นดี!!

8.7

เขียนโดย LoveFanFic

วันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.24 น.

  28
  37 วิจารณ์
  42.54K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 18.25 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) Chapter 4 วันซวยของคุณหนู

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Part Jaejoong!

สวัสดีครับ! ผมชื่อ คิม แจจุง ครับ อยากจะเรียกผมว่าอะไรก็ตามใจแล้วกัน ผมเป็นประธานบริษัทแห่งนี้และหุ้นส่วน

ของผมที่นี่ก็คือตระกูลควอนนั่นเอง วันนี้ผมได้เจอลูกสาวของประธานควอนด้วยล่ะ เธอทำตัวไม่สมกับเป็นลูกของ

เค้าเลยซักนิดเดียว พ่อนิสัยออกจะดี แต่ลูกนี่สิ..วีนเหวี่ยงแถมมือหนักเป็นบ้า ให้พูดกันตามตรงเธอก็สวยดีอะนะ

ผมเห็นตอนแรกยังทึ่งเลยทีเดียวล่ะ ความคิดในตอนนั้นคือ 'สวย' แต่พอเธอต่อยท้องผมปุ๊ป ความคิดในหัวผมก็

มะลายหายไปในทันที ความคิดใหม่ผลุดขึ้นมาคือ 'ไร้มารยาท' มีที่ไหนกันที่จู่ๆจะมาต่อยท้องคนอื่นทั้งๆที่เจอกัน

ครั้งแรกเท่านั้นเอง ผมล่ะไม่เคยพบเคยเห็นเลยจริงๆ ดีนะที่เธอเป็นผู้หญิง ถ้าเป็นผู้ชายล่ะก็ผมสวนกลับให้สลบไป

นอนแอ้งแม้งอยู่กับพื้นแล้วล่ะ ส่วนไอฮีชอลเพื่อนผมก็เอาแต่หัวเราะอยู่นั่นแหละ หงุดหงิดโว๊ยยย!!

"แกจะหัวเราะอะไรนักหนาหษะ ไอหน้าตุ๊ด!"

"ก็คนมันขำนี่หว่า ฮ่าๆๆๆ..จู่ๆแกก็โดนผู้หญิงต่อยเข้าให้ แถมเป็นคุณหนูควอนอีกซะด้วยนี่สิ ขำโว๊ยยย ฮ่าๆๆๆ!!"

นั่นไงครับ กวนตี-นผมได้โล่ตลอดไอเพื่อนคนนี้ เดี๋ยวตี-นผมจะลอยไปปะทะกับปากมันเข้าซักวัน ตอนนี้ผมกำลัง

เอาผ้าชุบน้ำเย็นมาโปะที่ตาข้างซ้ายอยู่น่ะครับ ก็หลังจากที่เธอด่าผมยังไม่พอ ยังจะต่อยผมซ้ำอีกทีนึงด้วย ดีนะที่

ตาผมไม่เขียวน่ะ คิดแล้วก็เจ็บใจจริงๆเลย ฮึ่ยยย!!

 


 

Part Yuri!

เหอะ!! วันนี้ชั้นไปเจอไอประธานคิมมาล่ะค่ะ ผู้ชายอะไรทำหน้าได้น่าหมั่นใส้มากๆเลยอ่ะ ชั้นก็เลยจัดการต่อยเข้า

ที่ท้องหมอนั่นหนึ่งที พอด่าเสร็จ ก็ต่อยเข้าที่ตาซ้ายอีกที สะใจจริงๆเลย ส่วนไอผู้ชายหน้าหวานนั่นก็ถูกชั้นส่งสาย

ตาพิฆาตไปให้ และชั้นก็เดินเชิดหน้าเชิดตาออกมาอย่างสง่างาม ฮิฮิ!!

Rrrrrrrrr

โอ๊ะ! ยัยยุ่นยุ๊นโทรมาแหละค่ะ แต่จะโทรมาทำไมเนี่ย รับซะหน่อยดีกว่า

"ว่าไงยัยกวางเหม่ง?"

[ชั้นเอง..ไม่ใช่ยัยกวางเหม่งอะไรของเธอหรอกนะ] อ่าวววว ไอปลาด๊องนี่นา ไปเล่นบทรักที่ห้องยัยเหม่งสินะเนี่ย

แล้วจะโทรมาหาชั้นทำไมหว่า คนกำลังนอนเล่นสบายๆอยู่เลย ชิชะ!!

"มีอะไรคุณนายแบบ?"

[คิดถึงเลยโทรมาหาน่ะ ฮ่าๆๆๆ!!]

"อยากกินตี-นแทนอาหารป่ะคะคุณปลาด๊อง?"

[ไม่ดีกว่าครับ ยัยคุณหนูจอมเหวี่ยง] กวนได้โล่จริงๆเลยไอคนนี้นิ่ รู้งี้ไม่รับสายแม่งก็ดีหรอก คนสวยเซ็งอ่ะ -_-

"แล้วมีอะไรล่ะถึงโทรมารบกวนเวลานอนชั้นเนี่ย"

"จะชวนไปเที่ยว มีผับเปิดใหม่แถวกังนัม จะไปมั๊ยล่ะ..แต่ว่าเธอคงจะอยากนอนสินะ งั้นแค่นี้แหละ] กริ๊ดดดดดดด

มีผับเปิดใหม่งั้นหรอ อยากไปๆจังเลยอ่ะ >_< แต่ไอปลาเน่านี่มันจะรีบไปไหนของมันเนี่ย จะกวนกันอีกรึไงยะ!!

"เดี๋ยวสิยะ!! นายจะให้ไปเจอที่ไหนล่ะ"

[ห้องนอนผมดีม๊ะ แล้วเราก็มาสร้างความสุขกันก่อนไป]

"อี๋!! ใครจะไปอยากสร้างความสุขกับนายกันยะไอปลาเน่า"

[คร้าฟฟฟ..ผมมันเน่าครับ ผมรู้ตัว ฮ่าๆๆๆๆ!] ยังคงกวนอวัยวะเบื้องล่างไม่เลิก เดี๋ยวแม่จับตบให้หน้าเสียโฉมเลย

น่าหมั่นใส้จริงเชียว

"เดี๋ยวไปหาที่ห้องยัยยุนแล้วกัน แค่นั้แหละ!!" และชั้นก็วางสายไปก่อนจะโยนโทรศัพท์ไว้ข้างตัวอย่งไม่นึกกลัว

ว่ามันจะตกลงพื้นหรือเปล่า ถ้าตกก็แค่ซื้อใหม่ไม่เห็นจะยุ่งยากเลยจริงม๊ะ แต่ตอนนี้ชั้นไปเปลี่ยนชุดดีกว่า ฮิฮิ!!

เดี๋ยวจะเอาให้ไอปลาเน่ามันตาค้างเลยคอยดู ยุนจ๋าอย่าว่ากันนะจ๊ะ ^[]^

 


 

ในผับเปิดใหม่ย่านกังนัม ร่างสูงโปร่งนั่งมองเพื่อนชายหน้าสวยอย่างเซ็งๆ แจจุงถูกฮีชอลลากมาและบอกว่าให้มา

ปลดปล่อยความเครียด แต่สิ่งที่เพื่อนทำมันยิ่งทำให้เจ้าตัวเครียดยิ่งไปกว่าเดิมอีก ก็ข้างตัวของเค้าตอนนี้มีผู้หญิง

ถึงสองคนนั่งประกบอยู่คนละข้างน่ะสิ ส่วนเพื่อนตัวเองตอนนี้น่ะหรอ คุยจ้ออยู่กับผู้หญิงข้างกายตัวเองจนไม่สนใจ

เพื่อนเลยซักนิดเดียว เค้าไม่น่ายอมตามเพื่อนมาเลยจริงๆ

"แจจุงคะ ดื่มหน่อยมั๊ย" สาวสวยข้างซ้ายของแจจุงเอ่ยขึ้นพร้อมกับยื่นแก้วเหล้าที่มีน้ำสีอำพันจุอยู่ในนั้นให้กับเค้า

แจจุงก็รับมันมาและกระดกแก้วเข้าปากเบาๆเป็นพิธี ถึงแม้ว่าเค้าจะชอบดื่มเหล้าขนาดไหนก็ตาม แต่ทว่าวันนี้เค้า

กลับไม่อยากจะดื่มมันมากซักเท่าไหร่นัก

"เอ่อ..ผมขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ" เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นอย่างมีมารยาทก่อนจะลุกขึ้นและเดินตรงไปยังห้องน้ำ

ในทันที เค้ากะจะไปล้างหน้าล้างตาเสียหน่อย เพราะอยู่ในที่มืดนานๆตามันก็เริ่มมัวๆ แต่ระหว่างที่เดินเค้าดันไป

เดินชนใครบางคนเข้าเสียก่อน

"โอ๊ยยย..เดินภาษาอะไรของนายยะ!!" เสียงแหลมแปดหลอดดังขึ้น แจจุงมองหน้าเจ้าของเสียงด้วยความคุ้นเคย

เค้าจำเสียงนี้ได้ มันเป็นเสียงของยัยคุณหนูจอมวีนนั่นไม่ผิดแน่นอน

"ไอประธานคิม!!" ยูริเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าตกใจเมื่อได้เห็นคนที่เดินชนเธอ(?) คนคนนั้นก็คือประธานที่บริษัทบ้านั่น

ทำไมวันนี้เธอถึงได้เจอแต่เรื่องแย่ๆนะ

"วันซวยของชั้นชัดๆเลยเนี่ย!!"

 


 

จบไปแล้วกับอีกหนึ่งตอน รู้สึกว่ามันเริ่มจะยาวขึ้นๆนะ แฮะๆๆ

โปรดติดตามตอนต่อไปนะจ๊ะ ^[]^

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา