ความรักงั้นหรอ..ตลกสิ้นดี!!
เขียนโดย LoveFanFic
วันที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.24 น.
แก้ไขเมื่อ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 18.25 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) Chapter 1 ควอน ยูริ!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความรถสปอร์ตสีแดงสดคันหรูกำลังเคลื่อนตัวด้วยความเร็วสูงอยู่กลางถนนใหญ่ที่เต็มไปด้วยรถอื่นๆมากมาย ร่างเพรียว
บางเหยียบคันเร่งของรถตัวเองเพิ่มขึ้นไปอีก ใบหน้าเรียวสวยมองไปยังถนนด้วบความหงุดหงิด ตอนนี้เธอกำลัง
อารมณ์ไม่ดีอย่างมากเนื่องจากเพื่อนสาวของเธอไม่ยอมรับโทรศัพท์เลย และตอนนี้เธอก็กำลังขับรถตรงไปหาคน
ที่บังอาจมาทำให้เธออารมณ์ไม่ดี และไม่นานรถคันหรูของเธอก็มาจอดอยู่หน้าคอนโดสุดหรูที่เพื่อนเธออยู่
เรียวขายาวๆย่างก้าวออกมาจากรถก่อนจะเดินเข้าไปในตัวคอนโดหรูทันที และเมื่อเธอได้ก้าวเข้ามาในนี้ก็มีสายตา
หลายคู่จับจ้องมาที่เธออย่างหลงไหลได้ปลื้ม ก็ความสวยของเธอคนนี้มันไม่ใช่ธรรมดาเลยนี่นา ใบหน้าเรียบนิ่งนั่น
ดูสะกดตาให้ใครหลายคนให้จำต้องเหลียวหลังมองเลยล่ะ ร่างบางเดินมาหยุดรอลิฟท์เพื่อที่จะใช้ขึ้นไปหาเพื่อน
สาวที่ทำให้ตัวเธอไม่สบอารมณ์ถ้าขึ้นไปถึงเมื่อไหร่ล่ะก็นะ จะอาละวาดให้ห้องเละเลยคอยดูสิ
ห้องพักใหญ่ในคอนโดสุดหรู มีคู่รักคู่นึงกำลังแลกรสจูบกันอยู่บนโซฟาอย่างเมามันส์ ลิ้นหนาของชายหนุ่มสอดใส่
เข้าไปในโพรงปากของแฟนสาวและตวัดไปมาเพื่อลิ้มรสน้ำหวานอย่างเพลิดเพลิน เสียงครางอันอื้ออึงดังออกมา
จากลำคอระหงส์ของหญิงสาวอย่างไม่รู้ตัว มันยิ่งปลุกอารมณ์ดิบให้ร่างหนาอย่างมากเลยทีเดียว และมือเจ้ากรรมก็
เริ่มอยู่ไม่สุกแล้วซะด้วย เค้าเริ่มลูบไล้ไปตามผิวเนียนๆที่อยู่ใต้เสื้อตัวบาง ทำให้แฟนสาวต้องผละริมฝีปากออกมา
เพื่อห้ามปรามแฟนหนุ่มของตัวเอง
"ไม่ได้นะทงเฮ วันนี้ชั้นไม่มีอารมณ์มากขนาดนั้น" เสียงหวานแหบพร่าเอ่ยขึ้นด้วยความไม่พอใจ
"เดี๋ยวทงเฮปลุกมันให้เองก็ได้ มาเถอะน่า" พูดจนปากหนาก็เข้าประกบปากแฟนสาวอีกครั้งอย่างช่ำชอง แต่ทว่า..
"ปัง!!...ยัยยุนอา!!" เสียงตะหวาดดังมาจากด้านหลังของคู่หนุ่มสาวที่กำลังจะเล่นบทรักกันบนโซฟา ทั้งสองคนรีบ
ผละออกจากกันทันทีด้วยความเซ็งนิดๆ คนถูกเรียกหันหลังไปหาคนเรียกด้วยใบหน้ายิ้มแห้งๆเพราะเริ่มจะรู้ชะตา
ของตัวเองว่าต้องเจออะไรบ้าง
"อ้าวววว! ยัยยูล..มาได้ไงอ่ะ" เสียงหวานเอ่ยขึ้นพร้อมกับเหงื่อเม็ดเล็กๆผุดขึ้นตามใบหน้าของเจ้่าของเสียง
"เหาะมามั้ง!!"
"แล้วแกมีอะไรหรอ" ยุนอายังคงตีหน้ายิ้มแป้นอยู่ แต่ใครดูก็รู้ว่าเป็นยิ้มที่ฝืนสุดๆเลยล่ะ ยูริเดินตรงมาหาเพื่อนของ
เธอทั้งที่ยังไม่ได้ถอดรองเท้าเลยด้วยซ้ำ ใบหน้าบึ้งตึงบ่งบอกถึงความไม่พอใจอย่างมากถูกส่งไปยังเพื่อนรักเพื่อ
บอกว่าตัวเธอเองกำลังอารมณ์เสีย
"ทำไมแกไม่รับโทรศัพท์ชั้นหาาาาา!!" ยูริพูดจบก็เดินไปหยิบแจกันราคาแพงของเพื่อนสาวขึ้นเตรียมจะโยนลงสู้
พื้นทันที แต่ว่ายุนอาเดินมาแย่งมันไว้ได้ก่อน
"ใจเย็นก่อนดิแก อาทิตย์นี้แกพังของห้องชั้นมาสามวันติดกันแล้วนะยะ!!" ร่างบางของเพื่อนสาวเอ่ยออกมาอย่าง
น่าสงสาร ยุนอาพยายามทำหน้าอ้อนๆใส่ยูริเพราะมันคือทางเดียวที่ยูริจะหยุดอาละวาด และมันก็ได้ผล..ยูริเดินตึง
ตังมานั่งลงบนโซฟาข้างๆทงเฮที่มองเธออยู่
"อารมณ์เสียได้ตลอดเวลาเลยนะยัยลิง"
"อย่ามาเสือ-กได้มั๊ย ไอทงเฮ!" ร่างหนายักไหล่ขึ้นอย่างไม่สนใจ ก่อนจะเสมองไปทางอื่นพร้อมอมยิ้มออกมากับ
ท่าทางของเพื่อนแฟน ยุนอามองมาที่ยูริที่กำลังสงบสติอารมณ์ก่อนจะนั่งลงข้างๆ
"ยุนอา เดี๋ยวผมไปอาบน้ำก่อนนะ" ทงเฮลุกขึ้นจากโซฟาและเดินมาหอมแก้มแฟนสาว
"อย่าอาละวาดล่ะยัยลิง ^-^" พูดจบมือหนาก็ขยี้ลงบนหัวของเพื่อนแฟนก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไปทันที ปล่อยให้
ยูรินั่งโมโหอยู่ข้างนอก เพราะผมเธอมันเสียทรงจากแรงขยี้ของชายหนุ่ม
"ไอทงเฮ..ไอบ้าาาาาา!!"
ไรท์มาอัพแล้วน้าทุกคน คิคิ
อ่านกันให้สนุกนะจ๊ะ...
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ