My warning คำเตือน!!เปลี่ยนใจมารักฉันซะ
เขียนโดย ruktomokaew
วันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 16.08 น.
แก้ไขเมื่อ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2556 14.04 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
25)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเรื่อง My warning คำเตือน!!เปลี่ยนใจมารักฉันซะ
"พี่รู้ว่าพี่คงเป็นคนไม่ดีในสายตาของแก้ว แต่ที่พี่ทำไปทั้งหมดเพราะว่าพี่'รัก'แก้วนะครับและพี่ก็จะสัญญาว่าพี่จะรักเราคนเดียวตลอดไป...รักไม่น้อยกว่าที่พ่อแม่หรือยัยกิ่งเน่านั่นรักแก้วเลยนะครับ...พี่รักเรานะแก้ว..." พูดจบโทโมะก็สวมกอดแก้ว ส่วนแก้วอย่างร้องไห้แต่ร้องไห้เพราะความตื้นตันใจต่างหากที่ผ่านมาเธอไม่รู้รับรู้ความรู้สึกข้างในใจของเค้าเลยและเธอก็ไม่เคยยอมรับความรู้สึกของตนเองที่มีต่อเค้าเลย...
"ฮึกๆ ตาบ้า!! มาทำซึ้งอะไรเนี่ย"
"แล้ว'รัก'มั้ยล่ะ..."
"...'รัก'ก็ได้><"
---------------------------------------------------------------------------------------------
"พอแล้ว...แค่นี้สำหรับชีวิตพี่...แค่มีเราก็พอแล้ว"
"ค่ะ...แก้วขอแค่มีพี่อยู่ข้างๆแก้วก็พร้อมจะก้าวไปต่อค่ะ"
"พี่จะอยู่ข้างๆเรา...ตลอดไป ฟอด~"
โทโมะสวมกอดแก้วเบาๆ แก้วเองก็สวมกอดเค้าเช่นกันก่อนที่จะซบใบหน้าสวยลงกับบ่าแกร่งของโทโมะ
ทั้งคู่ต่างก็ให้สัญญาแก่กันและว่าต่อไปนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรทั้งคู่ก็พร้อมที่จะจับมือแล้วพากันก้าวข้ามผ่านอุปสรรคทั้งหลายไปได้ กว่าจะมีวันนี้...กว่าจะมีคนมาเข้าใจ...
+
+
+
1ปีต่อมา
"แกแน่ใจแล้วหรอเฟย์..." ฟางเอ่ยถามน้องสาวตนเองที่เดินลากระเป๋าออกมา
"ค่ะ...เอาไว้พี่ฟางคลอดเมื่อไรแล้วเฟย์จะรีบกลับมาเยี่ยมหลานนะคะ" เฟย์ลูบหน้าท้องป่องๆของพี่สาว
"ดูแลตัวเองด้วยแล้วกัน...พี่เป็นห่วง" ฟางลูบหัวน้องสาวตัวเองอย่างเอ็นดู
"พี่ก็เหมือนกัน...พี่ป็อปเฟย์ฝากพี่สาวคนนี้ของเฟย์ด้วยนะคะ อ้อ! ไม่ต้องไปส่งเฟย์นะคะเฟย์เรียกรถจากสนามบินมารับแล้ว"
"พี่รักแกนะเฟย์" ฟางสวมกอดเฟย์เบาๆก่อนจะผละออก
"พี่ด้วย..." ป็อปปี้พูด
"ค่าๆรักพวกพี่เหมือนกัน...ไปก่อนนะคะ" เฟย์บอกแล้วเดินลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ของตนออกมา
ที่เฟย์ต้องเดินทางไปต่างประเทศก็เพราะเธอยังทำใจไม่ได้เรื่องเขื่อนเลยเลือกที่จะย้ายไปใช้ชีวิตคนเดียวเผื่อมันจะดีขึ้น เฟย์ก้มลงมองดูรูปถ่ายในมือซึ่งมันคือรูปของเธอกับเขื่อนที่ถ่ายด้วยเมื่อตอนครบรอบ1ปี ก่อนจะยกมือขึ้นปาดน้ำตาที่กำลังไหล...ต่อไปนี้ก็ขอให้เค้าเจอคนที่ดีกว่าเธอ...ไม่สิ! เพราะเธอไม่ใช่คนดี...
"เราจะได้เจออีกมั้ยนะเขื่อน..." เฟย์เก็บรูปนั้นก่อนจะเหม่อมองออกไปยังท้องถนน
ติ๊ด~ ติ๊ด~~
"ว่าไงจ๊ะแก้ว..."
(พี่เฟย์...เดี๋ยวแก้วจะเข้าไปหานะคะพี่จะเอาอะไรรึเปล่า)
"เอ่อ...พี่ไม่อยู่บ้านน่ะจ้ะ"
(อ้าว! แล้วพี่ไปไหนอ่ะค่ะแก้วกะว่าจะพามาโกะไปหาซะหน่อย)
'มาโกะ' ลูกสาวของแก้วกับโทโมะเพิ่งจะอายุได้4เดือนเศษๆ แก้วชอบพามาโกะมาเล่นกับเธออยู่บ่อยๆจนกลายเป็นสนิทกันยิ่งกว่าญาติเสียอีก
"อ่า...คือพี่...กำลังจะไปต่างประเทศน่ะ"
(อะไรนะคะ!) แก้วโวยวาย
"..."
(แล้วทำไมพี่ไม่บอกแก้วก่อน)
"พี่กะว่าจะหายไปเงียบๆน่ะ...ไม่อยากให้เป็นเรื่อง"
(พี่เฟย์...แล้วพี่บอก...เอ่อ...พี่เขื่อนรึยังคะ)
"พี่จะไปบอกเค้าทำไม...อีกอย่างเค้าคงไม่อยากรู้หรอก"
(แต่แก้วว่า...)
"แก้วแค่นี้ก่อนนะพอดีพี่ถึงสนามบินแล้ว"
(อ้าวพี่เฟย์เดี๋ยวก่อนค่ะ...พี่เฟย์!) เฟย์รีบตัดสายทิ้งก่อนจะกดปิดเครื่องทันที
เมื่อถึงสนามบินเฟย์เดินมานั่งรอเวลาไฟท์เที่ยวบินอีกประมาณครึ่งชั่วโมง เธอหยิบรูปของเธอที่ถ่ายคู่กับเขื่อนเมื่อตอนครบรอบ1ปีออกมานั่งกอดไว้อยู่อย่างนั้นจนเวลาผ่านไป...
เมื่อได้ยินเสียงประกาศจากทางสนามบินแล้วเฟย์จึงลุกขึ้นคว้ากระเป๋าเกินทางของตนเองก่อนจะรีบเก็บรูปใบนั้นเข้ากระเป๋าแล้วเดินขึ้นเครื่องไปทันที
+
+
+
"มีอะไรหรอแก้ว..." โทโมะอุ้มมาโกะเดินเข้ามาหาแก้วที่เดินวนไปวนมาภายในห้องนั่งเล่น
"ก็พี่เฟย์น่ะสิคะไปต่างประเทศไม่บอกกันสักคำ ฮึย!" แก้วบ่นก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟา
"อ้าว! เฟย์ไปต่างประเทศหรอ...เอาน่าเค้าคงไม่อยากให้ใครรู้ล่ะมั้ง" โทโมะหย่อนตัวลงนั่งข้างๆภรรยาสาวของตัวเองก่อนจะยื่นมาโกะมาให้แก้วอุ้ม
"แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะนี่ถ้าแก้วไม่โทร.ไปถามแก้วก็คงจะไม่รู้...โอ๋ๆไงคะมาโกะ" แก้วบ่นกับโทโมะก่อนจะหันไปเล่นกับลูกแทน
"พี่ก็ได้แต่สงสารไอ้เขื่อนมันนะ..." โทโมะพูดก่อนจะนึกไปถึงไอ้เพื่อนตัวแสบของเค้า นี่ถ้ามันรู้เรื่องล่ะก็...ไม่อยากจะนึกภาพตาม
"ไม่ใช่แค่พี่เขื่อนคนเดียวหรอกค่ะ...พี่เฟย์ก็ด้วย...เฮ้ย~ แก้วล่ะเหนื่อยใจแทน รักกันแท้ๆแต่ต่างก็ปิดกลั้นตัวเอง" แก้วถอนหายใจก่อนจะขยับให้มาโกะมานอนในอ้อมแขนตัวเอง
"นี่แหนะ! ว่าแต่คู่เค้ากว่าเราจะมีวันนี้ก็ไม่ใช่ง่ายๆเหมือนกันนะ" โทโมะอดหมันไส้ร่างบางตรงหน้าไม่ได้จึงเอื้อมมือบีบจมูกแก้วเบาๆ
"อื้อ! เล่นอะไรไม่รู้เรื่อง! แก้วพามาโกะไปนอนดีกว่า..."
"พี่ไปด้วยสิ..." โทโมะรีบลุกตามภรรยาสาวสวยตรงหน้าไปทันที
หลังจากที่กล่อมมาโกะจนหลับปุ๋ยเป็นที่เรียบร้อยแล้วโทโมะก็ลากแก้วมายังสวนหลังบ้านซึ่งบรรกาศร่มเย็นและไร้ซึ่งคนก่อกวน
"พี่ลากแก้วมาทำไมคะ"
"อยากสวีท^^ ฟอด~" ว่าแล้วโทโมะก็ฉวยโอกาสตอนแก้วเผลอเข้าจู่โจมกับแก้มนุ่มนิ่มนั่นทันที
"อ๊ะ! เล่นทีเผลอนี่หน่า..."
"ฮ่ะๆ ฟอด~ นี่ไงไม่เผลอแล้วเล่นได้"
"แหนะ!..."
"..."
"..."
ทั้งคู่ตกอยู่ในความเงียบโทโมะค่อยๆขยับตัวมาสวมกอดร่างบางข้างกายไว้อย่างอบอุ่น แก้วเองก็ค่อยๆเอนตัวลงพิงกับอกแกร่งของโทโมะด้วยเช่นกัน
"นึกถึงเมื่อก่อนจัง...ตอนที่เรายังไม่ได้...รักกัน"
"อ๊ะ! ทำไม...แก่แล้วรึไงถึงได้ชอบย้อนอดีต" แก้วพูด
"ถ้าพี่แก่เราก็ต้องแก่ด้วยนะ..."
"พี่โมะ!!" ร่างบางดันตัวขึ้นจากอกแกร่งของสามีหนุ่มตนเองก่อนจะหันไปแวดใส่
"ฮ่ะๆแต่ถึงจะแก่อย่างไงพี่ก็'รัก'นะครับ...เด็กดื้อเอ้ย!"
">////<"
"แต่พี่แค่กำลังนึกว่าสุดท้ายแล้วเรามาบรรจบลงเอยกันได้อย่างไง..."
"อ่า...เรื่องนั้นมัน..."
"นี่ถ้าเราไม่ท้องขึ้นมา...พี่ก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าเราจะเป็นอย่างไงต่อไป"
"แก้วว่าแก้วก็คง...หมั้นแล้วก็แต่งงานกับพี่เขื่อน อื้อ~" โทโมะรีบคว้าใบหน้าสวยของแก้วเข้ามาลงโทษด้วยจูบซะให้เข็ด!
"ห้ามพูดถึงเรื่องที่จะแต่งงานกับไอ้เขื่อนอีกนะ! อย่างไงพี่ก็ไม่มีวันยอม!"
"ฮ่ะๆ โอ๋ๆไม่หึงนะ...แต่ถ้าเกิดแก้วดัน'รัก'พี่เขือนขึ้นมาจริงๆจะทำไงน๊า~"
"หยุดพูดเลยนะ!"
"ทำไมอ่ะตอนนั้นพี่เขื่อนเองก็ชอบทำเหมือนจะมีใจให้แก้วด้วยนะ"
"พี่ก็จะบอกแค่ประโยคเดียว...คำเตือน!!เปลี่ยนใจมารักฉันซะ" โทโมะบอกก่อนจะดึงแก้วเข้าไปกดจูบทันที
ความรัก...ไม่เป็นต้องบอกอะไรกันมากแค่มีใจที่ตรงกันก็พอแล้ว บางคู่คบกันมานานแต่สุดท้ายก็ไปกันไม่รอดแต่บางคู่เพิ่งคบแต่สามารถพากันไปตลอดรอดฝั่ง 'เวลา'...ไม่ใช่เครื่องพิสูจน์ความรัก แต่'หัวใจ'ต่างหากที่จะเป็นตัวบอกทุกอย่าง... แล้วคุณล่ะถาม'หัวใจ'ของตัวเองแล้วรึยังว่าต้องอะไร...
THE END
...ruktomokaew...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------- 55555+ จบล่ะ!!! หมันไส้มานานสำหรับเรื่องนี้เลยขอจบไม่ดีสำหรับคู่รองแล้วกัน5555 #ยิ้มชั่ว เอาไว้เจอกันใหม่ในเรื่องหน้า รับรอง ลุคใหม่ๆ(ที่เหมือนเก่า) ขอเปลี่ยนเป็นแนวชั่วร้ายบ้างนะคะแอ็บคนดีมานานนนนน5555 บ๊ายบ่าย~
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ