เลขาหน้าใสป่วนหัวใจนายตัวดี
เขียนโดย 
primlovefangpoppy
วันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 13.17 น.
แก้ไขเมื่อ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2556 18.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
33)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ฮึก โทโมะใจร้าย โทโมะคนเดิมของฉันหายไปไหน เอาโทโมะคนเดิมกลับมา!!!"
"โทโมะคนเดิมของเเธอมันหายไปตั้งแต่เธอจะบอกเลิกฉันแล้วแก้ว ตอนนี้ฉันกลายเป็นใหม่ไปแล้ว"หายไปแล้ว
งั้นหรอแล้วฉันจะทำยังไงให้โทโมะคนนั้นฟื้นคืนมา ปากไวเท่าความคิดแก้วเอ่ยถามโทโมะทันที
"แล้วถ้าฉันอยากให้โทโมะคนนั้นกลับคืนมา ฉันต้องทำยังไง" แก้วถามทั้งที่ตัวเองน่าจะรู้คำตอบดีอยู่แล้ว
"ทำยังไงหรอ เหอะ แค่เธอพูดว่าจะไม่เลิกกับฉัน พูดสิ พูดว่าจะไม่เลิกกัน แล้วไม่แน่ฉันอาจจะกลับมาเป็นคนเดิม
ที่เธอต้องการ"
"แต่นายไม่ได้รักฉัน นายยังมีคนอื่นอยู่อีก" ใช่เค้ายังมีคนอื่นอยู่เค้ไม่ได้รักฉัน ฉันมันก็แค่ของเล่นฆ่าเวลาของเค้า
พอเค้าเบื่อเค้าก็จะโยนของเล่นชิ้นนี้ทิ้ง
"ใครบอกว่าฉันไม่ได่รักเธอ ฉันยอมรับว่าฉันยังมีผู้หญิงคนอื่น แต่นั้นมันเป็นแค่อดีต ตอนนี้ฉันมีแต่เธอคนเดียว
จริงๆน่ะแก้ว ได้โปรดเธออย่าทิ้งฉันไป ขอร้องล่ะน่ะ"โทโมะพูดแล้วกอดเอวร่างบางเอาไว้เหมือนไม่ต้องการให้เธอ
ไปไหน
"ฉันจะเชื่อนายได้หรอ โทโมะ" แก้วพูดแล้วหันหน้ามามองโทโมะ (prim:ปริมขอนอกเรื่องนิดนึงเหมือนว่าเราจะ
ลืมเรื่องบนเตียงไปชั่วขณะเลยแหะ)
"ได้สิครับ แค่แก้วให้โอกาศโทโมะเรื่องแค่นี้โมะทำได้แน่นอน"
"อืม ก็ได้แก้วจะเชื่อใจโทโมะ แต่ถ้าเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีกแก้วจะ......"แก้วยังพูดไม่จบก็มีเสียงงแทรกขึ้นมาก่อน
"มันจะไม่มีวันนั้นแน่นอนครับแก้ว แค่แก้วให้โมะแก้ตัวแค่นี่โมะก็ดีใจแล้ว"พูดจบโทโมะก็เอาใบหน้าหล่อๆของเค้า
ไประดมจูบตามใบหน้าแสนหวานของแก้ว
5นาทีผ่านไป
ตอนนี้ทั้งห้องอันเงียบสงัดมีแต่เสียงหอมที่ร่างสูงมอบให้ร่าบาง และเหมือนแก้วจะรู้ตัวว่าถ้าไม่รีบปรามต้องมีต่อ
แน่ๆ แก้วจึงรีบพูดดักคอโทโมะไว้ว่า
"โทโมะแก้วอยากกลับบ้านแล้วอ่ะ แก้วอยากกลับไทยแล้ว ตอนนี้เลยด้วย "
"ไม่เอาอ่ะ โมะยังไม่ได้กินแก้วเลย" คำพูดนั้นมันทำให้คนที่นั่งอยู่บนตักเค้าหน้าแดงขึ้นมาเหมือนลูกตำลึง ไม่สิ
มะเขือเทศต่างหากล่ะ
"แต่แก้วอยากกลับแล้วอ่ะ น้าๆๆๆๆๆๆ โทโมะ นา"จากนั้นแก้วก็เอาใบหน้าหวานๆของเธอไปถูกับใบหน้าหล่อเพื่อ
ออดอ้อนให้เค้าพาเธอกลับบ้าน
"ครับ ก็ได้ครับแก้ว แล้วก็เลิกอ้อนโมะได้แล้ว เดี๋ยวก็ได้ต่อจากเมื่อกี้หรอก"
"เย้ๆๆๆๆ รักโทโมะที่สุดเลย"
"รางวัล" โทโมะพูดแล้วทำแก้มป่องๆให้ร่างบาง
"ฟอด~"พอแก้วหอมโทโมะเสร็จก็รีบวิ่งแจ้นไปเก็บของเพราะกลัวเค้าจะให้เธอทำอะไรไปมากกว่านี้
"หิหิ"โทโมะหัวเราะ(หรือป่าว)กับตัวเองเบาๆกับความน่ารัก น่าเอ็นดูและน่าฟัด(เอ๊ยไม่ใช่และ)ของแก้ว จากนั้นก็
เดินเข้าไปอาบน้ำอย่างสบายใจ
กลับมาแล้ววววววววววววว คิดถึงกันมั้ย(ไม่มีใครคิดถึงแกหรอก) มาอีกทีกับตอนดราม่าหน่อยๆน่ารักเล็กน้อย น่า
ถีบมากๆ
ม่ายเม้นม่ายอัพ อิอิ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
