Secret Of Mafia หาความลับ ล่าหัวใจนายมาเฟีย

มาตามคำสั่งของลีด 

Poppy Part

"อีกสองวันสินะ จะทำยังไงดีละที่เนี่ย"สวัสดีค่ะฉันชื่อป็อปปี๊ ตอนนี้ฉันกำลังเครียดเพราะอีกสองวันฉันมีประกวดเต้น แต่ว่าคู่ของฉันดันบาดเจ็บกะทันหัน แต่จะถอนตัวตอนนี้ก็ไม่ได้แล้ว และถ้าฉันไม่ขึ้นแสดงฉันก็จะไม่ได้รับทุนในการไปเรียนเต้นที่ต่างประเทศ ฉันต้องการมันมาก และในเวลานั้นเองฉันก็ได้ยินเสียงเพลงดังมาจากห้องซ้อมเต้นถัดจากห้องที่ฉันนั่งอยู่ ฉันจึงตัดสินใจเดินไปดู และพบว่ามีผู้ชายคนนึงซ้อมเต้นอยู่ เขากำลังเต้นเพลง แฟนพันธ์ท้อ อยู่ และก็ไม่รู้เพราะอะไรฉันมองดูเขาเต้นจนกระทั่งมันจบเพลงไปแล้ว รู้สึกตัวอีกทีตอนนายคนนั้นเดินออกมา แล้วหยุดมองฉันที่ยืนขวางประตูไว้อยู่ 

"นี่เธอ หลบหน่อยดิ ฉันจะกลับบ้าน และการแอบดูคนอื่นโดยไม่ได้รับอนุญาติมันไม่ถูกต้องนะ ขอตัว"หน่อยอีตาบ้าฉันอุตส่าหลงเสน่ห์นาย แต่ดูนายมันปากคอเราะร้าย แต่ว่านี้อาจเป็นหนทางชนะของฉัน ฉันต้องทำให้นายนี่มาร่วมเต้นกับฉัน 

"นี่นาย นายชื่ออะไร เราชื่อป๊อปปี๊นะ"นายนั้นหยุดและหันมามอง นายนั้นมองอย่างสำรวจก่อนจะทำไปไม่สนใจที่ฉันพูดและเดินออกไปหน้าตาเฉย โอ้ยอีตาบ้านี่ 

"นี่นายบ้า นายชื่ออะไรบอกมาเดี๋ยวนี้นะ อย่าให้ฉันต้องโมโห อยากตายรึ่ไง ไอ้บ้า"ฉันเดินไปกระชากเเขนของนายนั้นแล้วด่าใส่นายนั้นไม่ยั้ง แต่ในขณะที่ฉันกำลังด่านายนั้นอยู่ฉันก็คิดได้ว่าถ้ายืนของเราสองคนมันแปลกๆ แปลกยังไงนะเหรอ ฉันยื่นชิดกำแพง นายนั้นยืนประกบฉันอยู่ ส่วนมือของนายนั้นข้างนึงก็ท้าวกำแพงไว้ แล้วอีกมือนึวก็จับกับมือฉันอยู่ โอ๊ยพอคิดแล้วรู้สึกหน้าร้อนผ่าว

"หึ ที่แท้ก็คิดจะยั่วฉันนี่เองเหรอ ป๊อปปี๊ ฉันจะบอกก็ได้ ฉันชื่อธามไท แต่ถ้าเธออยากขนาดนั้นขอดีๆก็ได้นะ ฉันยินดีบริการถึงเตียงเลย"หน่อยฉันไม่ใช่ผู้หญิงอย่างว่านะนายตำไท

"ไอ้บ้า ความคิดต่ำไปและ ฉันก็แค่จะชวนนายให้มาเต้นคู่กับฉันในการแข่งขันอีกสองวันข้างหน้า คิดว่าหล่อนักเหรอฉันถึงต้องไปสนใจนายอ่ะ"นายนั้นดูอึ้งไปเล็กน้อย หึเจอฤทธิ์ป๊อปเข้าไปเป็นไงละ

"เธอ กับฉันเนี่ยนะ แล้วทำไมฉันต้องเต้น ไม่เห็นเกี่ยวไรกับฉันเลย"หน่อยจะไม่ช่วยใช่ไหม อีตตาบ้า

"ไม่ช่วยก็ไม่ต้องช่วย พูดอ้อมโลกเพื่ออะไร หลีกไป"ฉันพูดจบก็ผลักนายธามไทนั้นออกไปทันที 

"ฉันยังไม่ได้บอกเลยว่าจะไม่ช่วยก็แค่ถามเหตุผล ว่าแต่เต้นเพลงอะไร"เมื่อกี้หูฉันไม่ได้ฟาดไปใช่ไหมนายนั้นจะมาเต้นกับฉัน

"อืม เต้นเพลงห่างกันสักพัก ของพี่หวายอ่ะ รู้จักไหม"

"รู้จักสิ งั้นพรุ่งนี้มาซ้อมกัน บายนะฉันรีบกลับ"นายนี่ก็เป็นคนดี แต่เสียที่ปากร้ายไปหน่อย ไปก่อนนะค่ะลีดที่น่ารัก

 End Poppy Part

Timethai Part

วันนี้ผมซ้อมอยู่ดีๆก็มีผู้หญิงคนนึงมายืนมองผม ที่จริงผมรู้ตัวตั้งนานและ แต่ว่านะเธอสวยมากๆ ผมเขินจนทำอะไรไม่ถูก เต้นไปเกร็งไปเลยแหละ และพอผมเต้นจบเธอดูสะดุ้งเล็กน้อยตอนผมเดินไปหยุดอยู่หน้าประตู แต่เพราะผมเขินจนทำอะไรไม่ถูกเลยเลือกที่จะเงียบ แต่กลับกลายเป็นว่าเธอคิดว่าผมหยิ่ง และปากผมก็ไวเกินความคิดดันพูดหมาๆใส่เธออีก เธออาจจะจำผมไม่ได้ แต่ก่อนผมกับป็อปเราเรียนห้องเดียวกันแต่ผมได้เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่อเมริกา กลับมาอีกทีก็อยู่คนละห้องไปแล้ว แต่ก็นะอยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆจัง และก็นะมีบางสิ่งบางอย่าง ที่ผมอยากจะบอกกับเธอ แต่ต้องหลังวันแข่งนะ เห้อนี่ก็ดึกมากและ หลับดีกว่า 

เวลา 7.00 น. 

สวัสดีตอนเช้านะครับ ตอนนี้ผมมานั่งรอป็อปที่หน้าห้องซ้อม และระหว่างที่ผมนั่งรอ ผมบังเอิญเห็นเธอเดินมากับผู้ชายคนนึงอยู่ที่หน้าตึก ผมมองลงไปมันเป็นภาพที่บาดตาบาดใจสุดๆ ป็อปเธอมีแฟนแล้วเหรอ 

"อ้าวนายธาม สวัสดี รอนานไหม"เธอเดินเข้ามาทักทายผม ผู้ชายคนนั้นกลับไปแล้ว ยังดีที่ไม่มานั่งเฝ้าป็อป ไม่งั้นผมคงทำใจลำบาก ใจของผมตอนนี้มันเจ็บเหลือเกิน แค่คิดว่าใจของป็อปไม่ใช่ของผมก็เจ็บแล้วละครับ 

"ไม่นาน ว่าแต่จะซ้อมกันได้ยังพรุ่งนี้แข่งแล้วนะ"ผมพูดเหมือนไม่ได้รู้สึกแต่ในใจมันรู้สึกโหว่งๆ หลังจากพรุ่งนี้เราอาจจะไม่ได้คุยกันอีกแล้วสินะ 

"เอาดิ มาซ้อมๆๆ"ป็อปเธอดูสดใส และกระตือรือล้นมากในการซ้อมเต้น และการเต้นของเราสองคนดูถ้าจะไปได้สวย เพราะผมรู้ว่าเธอเต้นเก่ง แค่เต้นให้ดูครั้งสองครั้งเธอก็สามารถจำและเต้นออกมาได้อย่างสวยงาม และเราสองคนก็ร้องเพลงนี้คู่กันอีกด้วย 

"ธาม นี่เย็นมากและ ฉันกลับบ้านก่อนนะ บาย และพรุ่งนีี้ มาตั้งแต่ 6 โมงนะ"ป็อปย้ำก่อนจะเดินออกไป แต่เธอก็ต้องหยุดชะงักเมื่อมือของผมเอื่อมไปฉุดรั้งมือเธอเอาไว้ เธอหันมามองหน้าผมอย่างสงสัย

"มีไรอีตาบ้า"ผมมองหน้าเธอนิ่งๆไม่ได้เอื่อนเอ่ยอะไรออกไป ขอร้องเถอะ ถ้าพรุ่งนี้ฉันบอกอะไรกลับเธอไป เธอได้โปรดอย่าหนีหายไปจากฉันนะ 

"พรุ่งนี้หลังแข่งเสร็จ ตอน 3 โมงเย็น มาหาฉันที่นี่ได้ไหม ฉันมีบางอยากจะบอกกับเธอ"ป๊อปเธอไม่พูดอะไร แต่ก็พยักหน้าเข้าใจ วันนี้ผมก็ควรกลับบ้านไปพักผ่อนได้แล้ว พรุ่งนี้ผมจะทำให้ดีที่สุด ป็อปฉันจะทำให้เธอชนะให้ได้

วันต่อมา

วันนี้ผมก็มาแต่งตัวแต่เช้าเราสองคนได้เต้นเป็นคู่สุดท้ายข้อดีคือไม่ต้องลุ้นนาน และมีเวลาทำใจ และตอนนี้ป็อปก็กำลังนั่งทำสมาธิ และในที่สุดเวลาที่พวกเรารอคอยก็มาถึง พวกเราโชว์ออกมาได้ดีมาก ทั้งสีหน้า ท่าทาง และการร้องหลังโชว์จบพวกเราสองคนได้เสียงปรบมือกันอย่างล้นหลาม และนายคนนั้นคนเดียวกับที่ผมเห็นเมื่อวานที่มาส่งป็อป เดินถือช่อได้ไม้มาให้เธอ เรียกเสียงกรี๊ดจากผู้คนที่มุ่งดูกันอยู่ แต่ผมได้แต่อึ้ง ยื่นตัวแข็งทำอะไรไม่ถูก และพวกเราสองคนก็กำลังรอฟังผลกันอยู่และผลที่ออกมาคือพวกเราได้รางวัลชนะเลิศ และพอประกาศผลเสร็จผมก็ลงจากเวทีทันที ผมเลือที่จะมานั่งรอป็อปอยู่ที่ห้องซ้อม และพอสามโมงเย็น เธอก็เดินเข้ามา 

"นี่ธาม นางก็รีบถามเชียวนะ มีอะไรจะบอกฉันเหรอ"มาถึงก็ยื้มแย้ม แจ่มใสเหมือนเดิน แต่ถ้าหลังจากที่ฉันบอกไปแล้วเธอจะยังคงยิ้มให้ฉันแบบนี้อยู่ไหมนะ 

"ฉันอยากจะบอกความรู้สึกของฉันที่มีต่อเธอ ได้โปรดช่วยรับฟังบทเพลงนี้ของฉันด้วยนะ" พูดจบ ผมก็กดโปรเจกเตอร์ที่รวบรวมรูปของเธอตั้งแต่เด็ก จนถึงวันนี้ และก็เริ่มร้องเพลง

แอบมองสายตาของเธออยู่
อยากรู้เธอคิดอะไรกับฉัน
คิดว่าเป็นแค่เพื่อนกัน
หรือมีอะไรปิดบังไว้
สบตาของเธอกับฉันหน่อย
อย่างน้อยให้พอมีหวังได้ไหม
ช่วยมองตอบฉันอย่างตั้งใจ
ให้ใจฉันได้สัมผัสใจเธอ

จากเพื่อนที่รู้จักเป็นคนที่รู้ใจ
ก็ความรู้สึกมันเปลี่ยนไป
จะทำยังไงก็ไม่เหมือนเดิม

รู้ไหมในวันนี้ไม่เหมือนเก่า
รู้ไหมใครแอบเหงาคิดถึงเธอ
รู้ไหมอยากบอกรักแต่กลัวเก้อ
ทนไม่ไหวที่จะห้ามใจ.. ไม่ให้รักเธอ

แอบคิดเข้าข้างตัวเองบ่อย
อย่างน้อยเธอคงมีใจให้ฉัน
ก็ทุกๆ ทีที่พบกัน
ยิ่งเจอยิ่งทำให้หวั่นไหว
จากเพื่อนที่รู้จักเป็นคนที่รู้ใจ
ก็ความรู้สึกมันเปลี่ยนไป
จะทำยังไงก็ไม่เหมือนเดิม

รู้ไหมในวันนี้ไม่เหมือนเก่า
รู้ไหมใครแอบเหงาคิดถึงเธอ
รู้ไหมอยากบอกรักแต่กลัวเก้อ
ทนไม่ไหว (ทนไม่ไหว)
ได้แต่ห้ามใจ (ได้แต่ห้ามใจ)
ไม่ให้รักเธอ (ไม่ให้รักเธอ)

รู้ไหมในวันนี้ไม่เหมือนเก่า
รู้ไหมใครแอบเหงาคิดถึงเธอ
รู้ไหมอยากบอกรักแต่กลัวเก้อ
ทนไม่ไหว (ทนไม่ไหว)
ที่จะห้ามใจ (ที่จะห้ามใจ)
ไม่ให้รักเธอ (ไม่ให้รักเธอ)

ทนไม่ไหวที่จะห้ามใจ.. รู้ไหมเธอ

พอผมร้องจบก็เดินเข้าไปใกล้เธอ และตัดสินใจพูดคำๆนั้นออกไป

"ป็อป ฉันแอบชอบเธอมานานแล้วนะ และวันนี้ฉันอยากบอกเธอว่า ฉันรักเธอ และอยากจะถามว่าเธอจะเป็นแฟนกับฉันคนนี้ได้ไหม"ผมลุ้นจนไม่กล้ามองหน้าเธอ แต่อยู่ดีๆกสัมผัสได้ถึงอ้อมกอดอุ่นๆ 

"ได้สิ รู้ไหมฉันรอนายมานานแค่ไหน ฉันคิดว่านายจะลืมฉันไปซะแล้ว"คำตอบที่ได้รับมันเหมือนฝัน แต่ในระหว่างที่เรากอดกันก็มีผู้ชายคนนึงเดินเข้ามา คือผู้ชายที่มอบดอกไม่ให้ป็อป

"นี่ได้น้องสาวฉันเป็นแฟนแล้วก็อย่าทิ้งน้องสาวฉัน และถ้าทำให้น้องสาวฉันร้องไห้ นายตายแน่ อย่าบอกนะว่านายจำฉันไม่ได้ ฉันพี่กวินพี่ชายยัยป็อปไง"นี่ผมหึงแม้กระทั่งพี่ชายของเธอเลยเหรอเนี่ย แต่ถึงพี่ไม่บอกผมก็จะดูแล และรักแค่ป็อปเท่านั้นอยู่แล้วละครับ ผมไม่มีคำตอบได้แต่พยักหน้ากลับไป

จบแล้วนร๊า สำหรับตอนพิเศษไงก็ติชมได้ตามสบายเลย