Secret Of Mafia หาความลับ ล่าหัวใจนายมาเฟีย

   Tomo Part

หลังจากที่ใอ้ป๊อปเปลี่ยนแผนการตอนนี้ผมก็กำลังเครียด ผมอุตสาได้คู่กับน้องฟางแล้วแท้ๆ ทำไมๆโชคชะตาไม่เห็นใจผมบ้างทำไมๆ แต่เอ๊ะต้องเป็นเพราะยัยเด็กบ้านั่น ยัยพิม ถ้าเธอไม่สะเออะมาซื้อของวันนั้นฉันก็ไม่ต้องมาซวยอย่างนี้เป็นเพราะเธอคนเดียว ฉันจะทำให้เธอต้องเจ็บปวด ทรมานอย่างแสนสาหัสเลยทีเดียว เมื่อคิดได้อย่างงั้นผมก็ขับรถตรงดิ่งไปยังบ้านของพิมทันที และผมก็โทรเรียกเธอ รอสายสักพักก็มีคนกดรับ

พิม { ค่ะ สวัสดีค่ะ พิมพูดสายค่ะ ไม่ทราบนี่ใครค่ะ} หึ ร่าเริงเหลือเกินนะ ทำกับฉันขนาดนี้ยังร่าเริงได้อีกนะ 

โทโมะ "แหม่ ห่างกันแป๊ปเดียวจำเบอร์แฟนตัวเองไม่ได้เชียวเหรอเธอน่ะ"ผมพูดด้วยน้ำเสียงเย็นๆ ผมจินตนาการสีหน้าเธอออกเลยละว่าต้องกลัวผมจนตัวสั่นแน่ๆ 

พิม { พี่โทโมะเหรอค่ะ มีอะไรค่ะ} เสียงสั่นจริงนะ

โทโมะ "โอ๊ะ ความจำดีนี่ ลงมาหาฉันเดี๋ยวนี้ อย่าให้ต้องขึ้นไปตามเพราะมันอาจจะไม่จบแค่พูดแต่อาจจะจบที่เตียงก็ได้นะ"ยังดีที่ยัยนี่ความจำยังดี

พิม { ค่ะ พิมจะลงไปเดี๋ยวนี้ค่ะ} เธอพูดจบก็ตัดสายไปทันที ผมนั่งรออยู่ในรถไม่ถึง 5 นาทีพิมก็เคาะกระจกรถผม ผมเลื่อนกระจกลง หึแต่งตัวแบบนี้มันยั่วกันชัดๆ ชุดนอนบางๆ สีชมพู สายเดียว ทุเรศสิ้นดี

โทโมะ "ขึ้นมาในรถ ฉันมีอะไรจะคุยด้วย"พอผมพูดจบน้องพิมก็เปิดประตูรถและเข้ามานั่งที่ด้านข้างคนขับ

พิม "เอ่อ...พี่โทโมะมีอะไรจะคุยกับพิมค่ะ"หึ กระโปรงสั้นจริงนะ คิดจะยั่วผมจริงๆใช่ไหม แต่ไม่มีซะหรอก ผมรักเดียวใจเดียว ผมรักน้องฟาง

โทโมะ "ตั้งแต่พรุ่งนี้เธอต้องมาเป็นแฟนฉันตามคำสั่งใอ้ป๊อป เพราะฉะนั้นตั้งแต่วันพรุ่งนี้ไป เธอต้องมานั่งกินข้าวกลางวันกับชั้นที่โรงอาหาร โต๊ะแถวที่ 5 ตัวที่ 4 และซื้อ โซบะ ให้ฉัน พร้อม ชาเขียว ห้ามขาดห้ามลืมแม้แต่อย่างเดียว อ๋อ ตอนเย็นต้องไปดูฉันซ้อมบาส พาน้องฟางมาด้วยก็ดีนะ และเธอไปพักที่บ้านที่เธอทำไว้ด้วย และอย่าทำพิรุธให้เพื่อนเธอสงสัย อ๋อวันนี้อย่านึกว่าไม่เห็นนะที่ไม่ยอมไปจัดห้องนอนของเธอ พร้อมทั้งแสดงสีหน้าลำบากใจเหมือนไม่อยากเข้าไปอาศัย อย่าให้เห็นอีก เพราะน้องฟางเขาก็จะเสียใจไปด้วยที่เห็นเพื่อนลำบากใจ ฉันมีเรื่องจะพูดแค่นี้แหละ ลงไปได้และ"ผมพูดจบพิมก็ลงไปจากรถแล้วผมก็ขับรถออกมาจากหน้าบ้านของเธออย่างรวดเร็วตรงไปยังคอนโดใอ้เบ ไปหาอะไรดื่มซะหน่อย

End Tomo Part

Pim Part

ตอนนี้ฉันกำลังทานข้าวอยู่ค่ะ หลังจากที่พี่โทโมะขับรถออกไปฉันก็อยากจะร้องไห้ พี่โทโมะเปลี่ยนไปแล้วจริงๆจากเจ้าชายที่สง่างาม ราวเทพบุตร กลายเป็นซาตาน แต่สิ่งที่ทำร้ายจิตใจของฉันที่สุด ก็เพราะในใจของพี่โทโมะมีแต่เรื่องของ ฟาง เพื่อนรักที่ฉันรักมากที่สุด พี่โทโมะรักฟาง และฉันก็เจ็บมากที่พี่โทโมะต้องการให้ฉันเป็นก็แค่ทำตามแผนพี่ป๊อปปี๊ไม่ได้มีความรู้สึกรักฉันหรือชอบฉันแม้แต่นิดเดียว และพี่โทโมะยังบังคับฉันสารพัด ให้ฉันไปทานข้าวกลางวันด้วยกัน แต่อย่างน้อยเวลาอยู่ต่อหน้าผู้อื่นพี่โทโมะก็จะเป็นสุภาพบุรุษและจะแสดงว่ารักเรา แต่ถึงแม้จะเป็นแค่การแสดงแต่ก็อย่างน้อยก็ขอเก็บช่วงเวลาความสุขสั้นๆนั้นไว้ก็ยังดี และไหนจะเรื่องซ้อมบาสฉันดีใจมากตอนที่พี่โมะให้ไปดูแต่พอได้ยินพี่เขาเอ๋ยชื่อฟางออกมาเท่านั้นใจของฉันก็ห่อเหี่ยวขี้นมาทันที ที่แท้ก็อยากจะให้เราพาฟางไปนั้นเอง ส่วนห้องนอนฉันว่าตอนนี้มันน่ารักมากๆเห็นเฟย์ส่งรูปมาให้ดูบอกว่าฟางจัดให้ฉัน ฟางรู้ใจฉันจริงๆ บางทีฉันก็แอบอิจฉาฟางนะมีแต่คนมารุมรัก ทั้งพี่โทโมะ พี่ป๊อปปี๊ และไหนจะคนอื่นๆอีก Popula มากๆเลยละ ทั้งน่ารัก เรียบร้อย ใส่ซื้อ บริสุทธิ์ แม่บ้านแม่เรือน แถมยังเรียนเก่ง ร้องเพลงเล่นดนตรีก็เพราะ แล้วฉันจะเอาอะไรไปแข่งกับเธอละฟาง ฉันคิดได้เท่านั้นก็อยากจะร้องไห้ออกมา แต่ก็ร้องไม่ออก แต่ที่รู้ๆตอนนี้กินข้าวไม่ลงแล้วละ

พิม "พี่ออนค่ะ พิมอิ่มแล้วค่ะ ขอตัวไปนอนก่อนนะค่ะ" ฉันพูดจบก็ลุก และเดินขึ้นไปยังห้องนอนทันที ก่อนจะนอนฉันก็สวดมนต์ภาวนาขอให้พี่โทโมะหันมามองฉันบ้างก็ยังดี และก็หลับไป

End Pim Part

T.J Part

หลังจากที่ผมบุกไปหาพวกไอ้เด็กบ้านั่น ผมก็แทบจะคลั่งตอนนี้พวกผมก็กำลังประชุมวางแผนป้องกันกันอยู่ ว่าจะปกป้องและป้องกันน้องสาวของพวกผมได้ยังไงกัน

กวิน "ฉันว่านะ พวกเราต้องส่งคนไปคอยคุ้มกันทั้งในโรงเรียนและเวลาที่น้องแกไปเที่ยว แต่ต้องส่งไปแบบเนียนให้ไปเป็นเพื่อนได้ยิ่งดี"ความคิดดีนี่ไอ้วิน

แบงค์ "ฉันก็เห็นด้วยนะ แต่จะส่งใครไปดีละ"อืมคิดหนักเลยที่นี้เพราะคนของผมส่วนใหญ่เป็นผู้ชายหมดเลย แต่ในขณะที่ผมคิดๆอยู่

ก๊อกๆๆๆ

??? "ขออนุญาติค่ะบอส ฉันเอากาแฟมาเสริฟค่ะ"เธอพูดจบก็เปิดประตูเข้ามาเป็นจังหวะเดียวกับที่ผมเงยหน้าไปพอดี ใช้แล้วเธอคนนี้ไงที่จะเป็นคนที่ไปดูแลน้องฉัน

End T.J Part

หลังจากดองไว้นานเพราะเรียนหนักมากๆๆๆ พึ่งปิดเทอมค่ะเลยมาอัพต่อช่วยเม้นเป็นกำลังใจหน่อยนะ เป็นกำลังในการอัพต่อไปนะค่ะ