Secret Of Mafia หาความลับ ล่าหัวใจนายมาเฟีย

Fang Part

สวัสดีค่ะ หลังจากที่เมื่อคืนพวกเราฉลองกันค่ะ ขอบอกว่าเมื่อคืนนอนสบายมากๆ ทำให้นึกถึงบรรยากาศตอนที่พ่อแม่ยังอยู่พวกท่านชอบพาฉันมาเล่นที่บ้านหลังนี้ และก็มักจะบอกเสมอว่าอย่าให้คนมาบ้านหลังนี่บ่อยมากนักโดยเฉพาะคนไม่สนิท จนถึงตอนนี่ฉันก็ยังไม่เข้าใจ ฉันตื่นขึ้นมาก็ล้างหน้า แปรงฟัน แล้วก็ลงมาทำข้าวต้มค่ะ ทำไปได้สักพักก็เริ่มมีคนลงมาค่ะ พอหันไปมองก็เห็นเป็นจินนี่ กับขนมจีน

ฟาง "ตื่นแล้วเหรอ เดี๋ยวข้ามต้มจะเสร็จแล้วรอแป๊ปแล้วกันนะ แล้วพวกเฟย์ตื่นรึ่ยัง"ฉันหันไปถามจินนี่เพราะตอนมีขนมจีนกำลังอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ค่ะ

จินนี่ "อ๋อ พิมกำลังปลุกให้อยู่ไม่ต้องห่วง"งั้นก็ล่วงอกเพราะปลุกพวกนั้นยากจะตาย กว่าจะตื่นกว่าจะทำธุระส่วนตัวเสร็จข้าวต้มก็เย็นพอดี มันจะไม่อร่อยค่ะ

ขนมจีน "ฟางเมื่อกี้จินนี่เล่าให้ฟังว่าฟางกับจินนี่จะมาพักที่นี่ตลอดเลยใช่ไหม งั้นจีนขอมาพักด้วยคนนะ"ว้าว  หนมจีนเอ๋ยปากขอเองด้วย ไม่อนุญาติได้ไง อีกอย่างถึงไม่ขอฉันก็ว่าจะชวนมาพักด้วยกันอยู่แล้ว 

ฟาง "ยินดีเลย ฟางกับจินนี่ว่าจะไปซื้อเฟอร์นิเจอร์ตกแต่งห้องวันนี่ขนมจีนก็ไปด้วยกันเลยนะ เดี๋ยวค่อยถามพวกพิมด้วย"ตอนนี่ข้าวต้มก็เสร็จแล้วค่ะ ฉันกับจินนี่กำลังช่วยกันยกถ้วยข้ามต้มไปตั้งโต๊ะ เตรียมรับประทานค่ะ เป็นข้าวต้มกุ้งค่ะ 

เฟย์ "กลิ่นอะไรหอมจัง ว้าวข้าวต้มกุ้งเฟย์ทานเลยนะ"เฟย์พอลงมาถึงห้องอาหารปุ๊บก็ตรงดิ่งไปที่ถ้วยข้าวต้มแล้วนั่งลงทานทันที แต่ก่อนที่เฟย์จะทานจินนี่ก็ห้ามไว้ก่อนค่ะ

จินนี่ "เฟย์ รอคนอื่นด้วยสิ"เฟย์ยอมหยุดทานค่ะ แล้วก็นั่งรอพิมกับหวาย สักพักสองคนนั้นก็ลงมาค่ะ หวายก็พอๆกับเฟย์เลยค่ะ ไปนั่งเตรียมตัวทานทันที พอพิมนั่งลงปุ๊บพวกเราก็ลงมือทานทันที ทานไปได้สักพักฉันก็เริ่มเอ่ยปากชวนพวกพิมให้มานอนที่นี่

ฟาง "นี่พวกเราฟาง จินนี่ ขนมจีน จะมานอนที่นี่นะสนใจมาอยู่ที่นี่กับพวกเราไหม"ฉันถามเฟย์ พิม หวาย ก็ครุ่นคิดนิดหน่อยก่อนจะพยักหน้าเป็นอันตกลงค่ะ หลังจากนั้นก็ทานกันต่อ พอทานเสร็จฉันกับจินนี่ก็เก็บถ้วยชามไปล้างค่ะ พอล้างเสร็จก็เดินมาห้องนั่งเล่น ที่ทุกคนมานั่งรวมตัวกันอยู่ ขนมจีนอ่านหนังสือ หวายเฟย์นั่งเล่นเกม ส่วนพิมก็ฟังเพลงค่ะ ฉันกับจินนี่ก็เดินเข้าไปใกล้ๆแล้วก็นั่งลงข้างๆพิมค่ะ

จินนี่ "นี่พวกเรา ฟางจินนี่แล้วก็ขนมจีนจะไปซื้อของตกแต่งห้อง ไปด้วยกันไหม"จินนี่ก็เอ่ยปากถามค่ะ 

เฟย์ หวาย พิม "ตกลง"

ฟาง "งั้นก็ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากันดีกว่า"ฉันพูดจบทุกคนก็สลายตัวค่ะ แยกย้ายกันไปแต่งตัวผ่านไป ครึ่งชั่วโมงทุกคนก็ลงมารวมตัวกันที่ห้องนั่งเล่น ขออธิบายชุดก่อนนะค่ะ 

ชุดของฉันก็จะหวานๆน่ารักๆเหมือนเดิมค่ะ

ชุดของจินนี่เป็นชุดสไตล์น่ารักแต่ไม่หวานมากค่ะ

ชุดของพิมก็ยังน่ารักแต่แอบเท่นิดๆด้วยชุดที่เป็นผ้ายีนส์ค่ะ

ต่อไปเฟย์มาในชุดเกาะอก สั้น สีดำค่ะเซ็กซี่ไหมค่ะ

ชุดของหวายมาในแนวสดใส ด้วยชุดสีส้มค่ะ

ขนมจีน

แล้วพวกเราก็เดินทางมาห้างค่ะ พอมาถึงพวกเราก็แยกย้ายไปซื้อของใช้ส่วนตัวอย่างเสื้อผ้า และของตกแต่งเพื่อจัดห้องของตัวเองค่ะ ฉันก็เดินมากับจินนี่ค่ะ ก็เดินไปร้านเสื้อผ้า ร้านรองเท้าแล้วก็เดินไปดูเฟอร์นอเจอร์ค่ะแต่ระหว่างเลือกเฟอร์นิเจอร์ก็มีคนมาทักพวกเราพอหันไปก็เห็นพี่โทโมะกับพี่เคนตะค่ะ

เคนตะ "สวัสดีครับสาวๆซื้อของจัดบ้านเหรอครับ"

จินนี่ "ก็แน่นอนค่ะ พวกเราอยู่โซนเฟอร์นิเจอร์นะค่ะ"สองคนนี่ไปทะเลาะอะไรกันรึ่เปล่านะ ดูอารมณ์แล้วคงไม่พอใจกันอยู่ค่ะ 

ฟาง "แล้วพวกพี่ละค่ะ"ฉันเลยต้องพยายามเบี่ยงประเด็นค่ะ

โทโมะ "อ๋อ พี่มาเดินเล่นน่ะ"พี่โทโมะที่พอจะรู้ว่าฉันต้องการที่จะเปลี่ยนเรื่องเลยช่วยเปลี่ยนค่ะ ก็เลือกกันได้ซักพักก็ไปสั่งของกับพนักงานค่ะ แล้วก็จ่ายเงินพร้อมกับให้เอาของไปส่งที่บ้านค่ะ แต่ก่อนจะกลับพวกเราก็มาทานเอ็มเคกันค่ะ เพราะเฟยย์พึ่งโทรชวนเมื่อกี้ ส่วนพี่เคนตะกับจินนี่ก็ไม่คุยกันเลยค่ะ 

โทโมะ "น้องฟางกินนี่สิอร่อยมากเลย"พี่โทโมะพูดจบก็ตักลูกชิ้นกุ้งมาให้ค่ะ ฉันก็ทานไปดูอาการของจินนี่กับพี่เคนตะแล้วก็ขนมจีนกับพี่จองเบค่ะ ดูอารมณ์มาคุกันสุดๆไปทะเลาะกันตั้งแต่ตอนไหนเนี้ยทั้ง 4 คน พอทานเสร็จพวกเราก็แยกกันกลับค่ะ พวกเรา 6 คนมาถึงก็ลงมือกันจัดห้องของตัวเอง จนตอนนี่ก็ 5 โมงเย็นแล้วพวกหวายเลยตัดสินใจกลับค่ะ ส่วนฉันก็ว่าจะนอนที่นี่ค่ะ ก็เลยมานั่งทำอาหาร แล้วพอทานเสร็จก็อาบน้ำแล้วก็เข้านอนค่ะ

End Fang Part

Pim Part

หลังจากที่ฉันกลับมาจากบ้านฟางตอนนี่ก็ถึงบ้านแล้ว แต่ไม่มีใครอยู่บ้านเลยฉันเลยตัดสินใจเดิยไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาทำอาหารค่ะ วันนี่ว่าจะทำต้มจืดวุ้นเส้นค่ะ พอมาถึงซุปเปอร์ก็ไปซื้อ เต้าหูไข่ หมูสับ วุ้นเส้น เห็ดหอม ตั้งโอ๋ แล้วก็เช็คบิลจ่ายเงิน ระหว่างเดินทางกลับบ้านฉันบังเอิญเห็นพี่โทโมะกับพี่ป๊อปปี๊คุยกันอยู่ในซอยก่อนถึงบ้านฉันก็เลยว่าจะเข้าไปทักซักหน่อย แต่พอก้าวไปใกล้จะถึงตัวพวกพี่เข้าฉันก็ต้องตกใจกับคำพูดของพวกเขาทั้งสองคนค่ะ เพราะพวกเขาพูดว่า

ป๊อปปี๊ "ไอ้โทโมะฉันแอบถามน้องพิมมาแล้วว่าพวกเธอจะมาพักที่บ้านหลังที่จักปาร์ตี้นั้นแล้ว นั้นถือเป็นโอกาสดีที่พวกเราจะจัดการพวกเธอซะ ฉันชักเริ่มสนุกแล้วสิ อยากรู้จริงๆว่าถ้าไอ้พวกนั้นมันเห็นพวกน้องสาวมันต้องทนทุกข์เพราะพวกเราจะเป็นยังไง"หมายความว่ายังไง พวกพี่เขาคิดจะทำอะไรกันแน่นะ แล้วพวกพี่ชายของฉันเกี่ยวอะไรด้วย ตอนนี่ในหัวของฉันมีแต่คำถามเต็มไปหมด 

โทโมะ "พายุก็จัดการน้องหวายซินะ จองเบขนมจีน เขื่อนเฟย์ เคนตะจินนี่ก็เหลือแค่น้องฟาง กับพิม แกจะจัดการใคร"พวกเขาจะจัดการพวกฉัน เพื่ออะไรพวกฉันไปทำอะไรให้นะ ทำไมต้องเป็นพวกฉันด้วย ใครก็ได้บอกฉันที

ป๊อปปี๊ "ฉันรู้ว่าแกชอบน้องฟางแกเอาไปเถอะเดี๋ยวน้องพิมฉันจัดการเอง"ว่าไงนะพี่ป๊อปจะจัดการฉันเหรอไม่จริง ไม่เอานะฉันอยากเห็นสีหน้ายิ้มแย้ม และเป็นมิตรของพวกพี่เขาไม่ใช่อยากเห็นสีหน้าร้ายกาจเหมือนมัจจุราชที่พร้อมจะพรากความสุขของคนอื่นอย่างนี้ ได้โปรดเอาผู้ชายที่แสนดีคืนมาเถอะ แต่ในขณะที่ฉันกำลังคิดอยู่นั้นก็มีความคิดนึงแวบเข้ามาบอกว่าฉันต้องรีบไปบอกพวกฟาง และต้องรีบหนีห่างจากคนพวกนี่ซะ แต่แค่ฉันหันกลับไปฉันก็ต้องเจอเข้ากับพี่เคนตะ และพี่พายุที่มายืนอยู่ตรงนี่ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ พวกเขาจึงจับแขนฉันแล้วก็ลากตัวฉันไปหาพี่ป๊อปกับพี่โทโมะค่ะ 

ป๊อปปี๊ "อ้าวน้องพิม รู้ความลับของพวกพี่แล้วสินะค่ะ"พี่ป๊อปพูดแบบสีหน้ายิ้มแย้มแต่ดวงตาที่ฉายแววโมโหและมือที่บีบแขนของฉันจนแน่น จนฉันอยากจะร้องไห้เลยค่ะ แต่ฉันได้แต่อึ้งและงุนงงกับเหตุการ์ณตอนนี้จนไม่รู้จะทำยังไงดี

เคนตะ "พี่มีทางเลืกให้น้องนะครับ ถ้าน้องไม่บอกเรื่องนี่กับใครพวกพี่จะปล่อยน้องไปแต่ถ้าน้องใครแม้แต่คนเดียวไม่ใช่แค่น้องพิมที่จะเดือดร้อนแต่คนที่น้องพิมบอกจะโนฆ่าปิดปากรวมทั้งตัวน้องพิมเองด้วย"พี่เคนตะพูดจบก็เดินออกไปเหมือนกันคนเข้ามาเห็นค่ะ คอยคุมอยู่หน้าปากซอยทางเข้่า

พายุ "พี่หวังว่าน้องพิมคงตกลง"พี่พายุพูดจบก็ไปคุมหน้าปากซอยเป็นเพื่อนพี่เคนตะค่ะ

ป๊อปปี๊ "ได้ยินข้อเสนอแล้วตกลงไหมครับ"พี่ป๊อปพูดพร้อมบีบแขนฉันแรงขึ้นเพื่อบังคับให้ฉันตกลงค่ะ

พิม "ตกลงค่ะ ตกลงอย่าทำอะไรพิมนะค่ะ พิมกลัวแล้ว ขอร้องละค่ะ"ฉันในตอนนี่กลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้วได้แต่ปล่อยให้มันรินไหลออกมาอย่างมากมาก

โทโมะ "ดีแล้วที่เลือกทำตมข้อตกลง ต่อไปนี่พวกพี่จะส่งคนตามดูน้องพิมทุกฝีก้าวไม่ว่าน้องพิมจะอยู่ที่ไหนอ้อโทรศัพท์หรืออะไรก็ตามที่น้องพิมสามารถใช้ติดต่อและบอกความลับของพวกพี่ได้ตอนนี่จองเบได้ทำการเจาะและแฮคข้อมูลและดักฟังโทรศัพท์ของน้องพิมหมดแล้ว แล้วก็อีกเรื่องพวกพี่คือมาเฟียน้องพิมอย่าคิดว่าพวกพี่แค่ขู่ว่าจะฆ่าให้คิดว่ามาเฟียอย่างพวกพี่ฆ่าคนมามากแล้วเพราะอย่างงั้นจงจำไว้นะครับว่าถ้าน้องพิมหลุดปากบอกใครไปเมื่อไหร่ความตายก็มาหาเมื่อนั้น"พี่โทโมะพูดจบก็นั่งรถของตัวเองออกไปทันทีค่ะ แต่พี่ป๊อปยังคงบีบแขนฉันอยู่ค่ะ

ป๊อปปี๊ "พี่ขอบอกอีกอย่าง เวลาอยู่ต่อหน้าน้องฟางและเพื่อนๆถ้าเห๋นพวกพี่ต้องทำตัวปกติถ้ามีใครจำพุรุจได้พวกพี่จะฆ่าน้องพิมซะ"พี่ป๊อปพูดจบก็ปล่อยแขนฉันพร้อมกับผลักฉันจนล้มลงไปกองที่พื้น แล้วพี่ป๊อปก็ขึ้นรถและขับออกไปตามด้วยพี่พายุและพี่เคนตะ ส่วนฉันตอนนี่ก็พอตั้งสติได้ฉันก็รีบกลับบ้านค่ะ เพราะตอนนี่ก็ใกล้จะมืดแล้วฉันเลยรีบวิ่งแต่ฉันก็คิดตลอดว่าจะช่วยเพื่อนยังไงไม่ให้พวกพี่ป๊อปปี๊จับได้ พอมาถึงบ้านฉันก็อาบน้ำและพยายามนอนทันทีเพราะตอนนี้ฉันเครียดมากไม่มีอารมณืทำอะไรทั้งนั้น จนในที่สุดฉันก็หลับค่ะ

End Pim Part

เอาแล้ว ในเมื่อพิมรู้ความลับและโดนขู่ฆ่าขนาดนี่พิมจะบอกพวกฟางยังไงต้องรอติดตามค่ะ แล้วพวกป๊อปปี๊จะจัดการสำเร็จไหมแล้วใครคือน้องชายของทีเจอีกไม่นานสงครามก็ใกล้จะเริ่มแล้ว โปรดติมตามนะค่ะ

ขอเมนท์หน่อยนะค่ะเป็นแรงใจในการแต่งตอนต่อไปค่ะ