Love on Air รักต้องเปิด[pf]

เช้าวันต่อมา

แสงแดดสอดส่องผ่านมาทางหน้้าต่างหญิงสาวค่อยๆลื่มตาขึ้น....

ฟาง//แว้กกกก!!!สายแล้วๆๆ เฟย์ตื่น แก้วตื่นสายแล้ว

เฟย์//ยังไม่หกโมงเลย

ฟาง//ก็นี่ไงหกโมงครึ่งแล้ว ฟางพูดและยื่นนาฬิกาไปให้น้องสาวดู

เฟย์//พอดีเฟย์ลืมบอกพี่ฟางไปเลยว่านาฬิกาอันนี้มันเสีย

ฟาง//อ้าวววOoO

แก้ว//เอะอะ อะไรกันสองพี่น้อง แก้วพูดทั้งๆที่ยังปิดตา

เฟย์//ก็พี่ฟางนะสิตื่นมาก็โวยวายว่าสายแล้วนี่มันยังห้าโมงครึ่งอยู่เลย

ฟาง//ชิ!!!ก็ใครมันจะไปรู้ละว่ามันเสียอะ

เฟย์//ก็ไม่ยอมสังเกตนิว่ามันเดินหรื่อปล่าว

ฟาง//ช่างมันเถอะ เพราะยังไงๆผู้ไม่รู้ย่อมไม่ผิด

แก้ว/เฟย์//เฮ้อ ฉันแล้วหนักใจกับยัยคนนี้จิงๆ

ฟาง//ไปอาบน้ำก่อนนะ

แก้ว//อื่ม

ฟาง//วันี้อาหารเป็นไข่ดาวนะ ฟางพูดพลางเดินออกไปห้องน้ำ

ผ่านไปครึ่งชั่วโมง(นานเวอร์:ไรเตอร์)

ฟาง//สบายตัวจัง

ณ ห้องเฟย์ ฟาง แก้ว

แอ๊ดดด

ฟาง//ทั้งสองคนไปอาบน้ำได้แล้ว

แก้ว//เฟย์ไปก่อน

เฟย์//แก้วไปก่อน

แก้ว//นั้นแหละ

เฟย์//แก้วนั้นแหละ

....................

ฟาง//ทั้งสองคน!!ไปอาบน้ำ

เฟย์/แก้ว//ค๊าาาา

และทั้งสองคนก็แย่งห้องน้ำกันอีก

ฟาง//เฮ้อ ฉันแล้วเหนื่อยหน่ายกับสองคนนี้เหลือเกิน=_= ฟางพูดและเดินไปทำอาหารเช้า

เฟย์//พี่ฟางมาเดี่ยวเฟย์ช่วย

ฟาง//ไม่เป็นไรหรอก

07.30น. ณ โรงเรียน

ฟาง talk

พวกเรามาโรง

เรียนแต่เช้า ฉันกำลังเดินเล่นอยู่ที่สวยย่อมโรงเรียนและยัยเฟย์กับยัยแก้วก็เดินขึ้นห้องไปเก็บกระเป๋า

....//ป๊อปเราเลิกกันเถอะป๊อปดีเกินไป

ฉันได้ยินเสียงคนคุยกัน

ป๊อปปี้//ทำไมละพิมในเมื่อป๊อปดีทำไมต้องเลิกกับพิมด้ว

พิม//ป๊อปพิมบอกความจิงกับป๊อปก็ได้นะว่าพิมเจอคนใหม่ที่ดีกว่าป๊อปแล้ว

เหตุการณ์นี้เหมือนกับที่ฉันเคยเจอมาเลย มันทำให้ฉันเจ็บปวดที่สุดนายนั้นก็รู้สึกอย่างนั้น

ฉันแทบจะร้องไห้ออกมาเพราะเข้าใจความรู้สึกเค้าดี

ป๊อปปี้//ได้ถ้าพิมต้องการ

พิม//ดีพูดกันง่ายๆอย่างนี้ก็ดี หลังจากที่ยัยนั้นพูดจบเขาก็เดินออกไปทิ้งให้เหลือแค่ตาป๊อปปี้ ฉันเดินเข้าหาเค้าแล้วทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นอะไร

ฟาง//อ้าวนายบื่อมาทำไรแถวนี้อะ

ป๊อปปี้//เรื่องของฉัน ตานั้นพูดจบก็หนีไปเลย

ฟาง//อ้าววววว

ณ ห้องเรียน

เขื่อน//ไม่เป็นเว้ยไอป๊อปยังไงผู้หญิงก็ไม่ได้มีคนเดียว

เฟย์//นั้นสิ 

แก้ว//อื่นายยังเหลือพวกเราที่เป็นเพื่อนนายนะ

ฉันถึงกับตกใจเมื่อเห็นยัยนั้นสองคนสนิทกับพวกนั้นมากกกกก

ฟาง//อ้าวแก้ว อ้าวเฟย์ทำไรอะ เมื่อฉันก้าวเข้ามาในฉันก็เอ่บปากถาม

เฟย์//พี่ฟางถามไรตอนนี้เหล่า ยัยเฟย์เดินมาหาฉันเล้วพูดเบาๆ

ฟาง//ทำไมอะ ฉันถามอย่าง งงๆ

เฟย์//ก็พวกเรากำลังปลอบป๊อปปี้ที่พึ่งโดนแฟนบอกเลิกไปเมื่อกี้นี้

ฟาง//หรอ แล้วไงอะ

เฟย์//แล้วไงอะไรเล่าพี่ฟาง พี่ฟางก็เคยโดนแฟนนทิ้งก็หน้าจะเข้าใจ

ฉั้นเงียบไปเมื่อยัยนั้นพูดจี้จุดฉัน

เฟย์//พี่ฟางเฟย์ขอโทษ อย่าเงียบอย่างนี้สิ

ฟาง//.......

เฟย์//พี่ฟางๆ!!

ฟาง//....

ตึกๆๆๆ ฉันเดินมานั้นที่โต๊ะ และน้ำตาก็ค่อยไหลหลังจากที่อั้นมานานตั้งแต่เห็นนายนั้นโดนแฟนบอกเลิกเพราะมันเหมือนฉันมาก

เฟย์//พี่ฟาง!!!!เฟย์ขอโทษ เมื่อเฟย์เห็นฉันร้องไห้ยัยนั้นก็วิ่งมาหาฉันแล้วขอโทษ

ฟาง//เฟย์ไม่ผิดหรอกเฟย์พูดถูกแล้ว.....

เฟย์//เฟย์ไม่ได้ตั้งใจ

ฟาง//อื่ม..

แก้ว//เฟย์ฟางเป็นไรอะ

เฟย์//คิอ..เอ่อ...เฟย์บอกพี่ฟางว่าพี่ป๊อปปี้ถูกแฟนบอกเลิกและให้ไปช่วยปลอบหน่อยพี่ฟางก็บอกว่าแล้วไงจากนั้น..เฟย์ก็เลย...เอ่อ..บอกพี่ฟางไปว่าแล้วไงยังไง พี่ฟางเคยถูกบอกเลิกมาแล้วหน้าจะเขาจากนั้นพี่ฟางก็เงียบไปเลยและก็ร้องไห้ออกมา

แก้ว//โธ่ ยัยเฟย์เอ๊ย

เฟย์//เฟย์ไม่ได้ตั้งใจอะนึกว่าพี่ฟางลืมพี่พิชได้แล้ว

ฟาง//พี่ลืมได้แล้ว

บันยากาศตอนนี้เงียบสงบมากกกก

หลังจากนั้นฉันก็หยุดร้องและไปล้างหน้าที่ห้องน้ำซึ่งข้างบนก็มี

เฟย์//พี่ฟาง ไปเดี่ยวเฟย์พาไปหาไรทาน

ฟาง//ไม่เอาอะพี่ไม่หิว

เฟย์//อื่ม

09.00

เสียงนักเรียน//ครูมาแล้ว

ครู//เอาละนักเรียนวันนี้เราจะมาเรียนเรื่อง!@#$%^%$#@#%*U^&(O*^% เข้าใจมั้ย

นักเรียน//เข้าใจค่ะ/ครับ

ครู//งั้นทำหน้าที่23มา10ข้อนะ

ทุกคน//ค่ะ/ครับ

ครู//ธนันต์ธรญ์ ภานุ ครูเห้ฯตั้งแต่เมื่อกี้แล้วเหม่ออะไรที่ครูสอนนี้เข้าใจมั้ย

ฟาง/ป๊อปปี้/เข้าใจค่ะ

ครู//อื่มดีแล้ว อีก20นาทีมาส่งนะค่ะ

10นาทีผ่านไป

แก้ว//เฟย์ข้อนี้ทำไงอะ

เฟย์//เฟย์ก็ไม่รู้ถามพี่ฟางดีกว่า พี่ฟาง..

ฟาง//อะไรหรอ

เฟย์//ข้อนี้ทำไงอะ เอะพี่ฟางยังไม่ทำสักข้อเลยนะเดี่ยวก็โดนครูดุหรอก

ฟาง//อื่มจะทำเดี่ยวนี้แหละ

เฟย์//อื่ม

20นาที

ครูเอาละนักเรียนเอามาส่งได้

ครู//เอ๊ะหายไปสองเล่ม ใครยังไม่ส่งยืน!!!

ครื่นนนนนน

ครู//ภานุ ธนันต์ธรญ์ ทำไมไม่ส่ง

ฟาง/ป๊อป//ยังไม่เสร็จค่ะ

ครู//ให้ตายสิ ออกไปยืนข้างนอกทั้งสองคนเลย

ป๊อปปี้/ฟาง//ค่ะ/ครับ

ณ หน้าห้อง

ฟาง//เฮ้ยไม่หน้าเลยเหมื่อยชะมัด พึมพันเบาๆ

ป๊อปปี้//บ่นอะไรอะยัยเบ๊อะ

ฟาง//นี่นายฉันบอกว่าฉันชื่อฟาง

ป๊อปปี้//ฟางหรอ หึ เรียกยัยเบ๊อะสนุกกว่าเยอะ

ฟาง//ชิ!!นายสนุกไปคนเดียวเหอะ!!

ป๊อปปี้//เอ่อ...แล้วเมื่อกี้เธอร้องไห้ทำไมอะ

ฟาง//บ้า!!ใครร้องไม่มี๊ไม่มี

ป๊อปปี้//ทำไมต้องเสียงสูงด้วย

ฟาง//ป่าวใครเสียงสูงมิทราบ

ป๊อปปี้//เทอนั้นแหละยัยเบ๊อะ

ฟาง//ไม่คุยกับนายแล้ว!!!

ป๊อปปี้//ไม่คุยกับนายแล้ว โธ่!! ว่าไงนะตานี้บังอาจมาเลียนเสียงฉันเหรอกรี๊ดดดดดด!!!!!

ฉันรู้สึกว่าความเศร้าที่มีเมื่อกี้มันหายไปเพราะอะไรนะเพราะตานี้หรอไม่มั้งแต่ฉันรู้สึกว่าหัวใจของฉัเริ่มเต้นแรงขึ้นกว่าเดิมไปนอดหนึ่ง

ผ่านไป10นาที

โอ๊ยยยยยย!!โครม!!จุ๊ป ฉันล้มลงเพราะขาที่อ่อนแรงมากๆและสิ่งที่เกิดขึ้นคือร่างของฉันดันไปทับร่างของอีตาป๊อปปี้และปากของเราก็ประทับกันฉันตกใจมากเลยรีบลุกขี้น

ป๊อปปี้//ยัยบ้า!!ทำบ้าอะไรของเทอเนี้ยทับมาได้

ฟาง//ฉันไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย!!ก็ขามันอ่อนอะเลยล้ม

กรี๊ดดดดดนี้ฉันเสียจูบแรกไปแล้วอะTT_TTแงๆๆๆ

ครู//เอ๊ะอะไรกันภานุ ธนันต์ธรญ์

ฟาง/ป๊อปปี้//ปล้าวค่ะ/ปล่าวคับ

ครู//ถ้าไม่มีไรก็อยู่เงียบๆกันหน่อยคนอื่นเค้าจะเรียน

ฟาง/ป๊อปปี้//ค่ะ/ครับ

ฉันได้แต่ก้มหน้าไม่กล้าหันไม่สบตากับอีตาบ้านั้น และหัวใจฉันเริ่มเต้นแรงร่างกายก็เริ่มร้อยพาวๆเหมือนโดนไฟเผาเพราะฉันรู้สึกว่ายิ่งใกล้ตานี้แล้วตัวมันหวิวๆเหมือนจะลอยไปเลย

 

 

 

จบไปแล้วนะค่ะตอนที่4เจอกันตอนหน้าหลายคนอาจสงสัยว่าทำไมช่วงนี้เงียบไปเพราะเรียนนะค่ะเจอกันตอหน้านะ^^