Do not force อย่าฝืน ถ้าไม่ต้องการ

♪ ~ กับสิ่งที่เธอถาม ฉันจะถามใคร มันเจ็บที่ถูกทิ้ง ..... ♫

"ฮัลโหล ,, ไม่ทราบโทรหาใครคะ!!?" สาวน้อยที่ถูกปลุกกลางคันน้ำเสียงหงุดหงิดเล็กน้อยถามปลายสายที่โทรมา

"[อะไรกัน ยังไม่ตื่นอีกหรอคะ ? เจ้าหญิงตัวน้อย]"

"อ้าว !!! คุณภานุเองหรอ ? ฟางขอโทษค่ะ ที่ตวาดไป คือ ฟางกำลังหลับสบายเลย แฮะๆ " น้ำเสียงน่ารักของหญิงสาวพูดขึ้นแก้เขินเก้อเล็กน้อย

"[ตื่นได้แล้ว กี่โมงแล้วห้ะ ? ไปอาบน้ำ เดี๋ยวอีก 1 ชั่วโมงฉันไปรับนะ]"

"ค่ะๆๆ ทราบแล้วค่ะ งั้นแค่นี้นะคะ" หญิงสาวกดวางสาย ยิ้มกริ่มกับปลายสายที่โทรมาปลุกเมื่อกี้

ร่างบางรู้สึกดีกับร่างสูงอย่างน่าประหลาด เขาเป็นใคร ญาติก็ไม่ใช่ แต่วันหนึ่ง ดันเข้ามาพัวพันกับเธอ ด้วยสาเหตุที่ว่า

ไม่อากเจอผู้หญิงน่ารักขายบริการ มันก็เป็นเหตุผลที่ฟังดูไม่ค่อยขึ้นเท่าไหร่ แต่พอเวลามีการประมูลตัวของฟาง ชาย

หนุ่มก็จะชิ่งตัดหน้าเสี่ยแก่ๆ ด้วยราคาที่ไม่มีใครอยากสู้ แต่ชายหนุี่มไม่เคยแตะต้องหญิงสาวเลย มีแค่สิ่งเดียวที่ทำ

คือ ,, 

" อื้อ !~ " ปากของร่างบางถูกประกบด้วยปากของใครอีกคน

"โทษฐานมาช้าไป 2 นาทีนะครับ เจ้าหญิง" น้ำเสียงสุดแสนจะกวน ทำให้ร่างบางทำหน้าเซ็งน้อยๆ

"แค่สองนาที ทำเป็นเรื่องจะเป็นจะตาย" ร่างบางพูดเบาๆ

" มันไม่ตายหรอก แต่หาเรื่องแกล้งคนเฉยๆ "

"ยังจะได้ยินอีกหรอเนี่ย ... คุณภานุ แล้วเราจะไปไหนกันคะ " 

"ถามมาก รู้มาก เรื่องมาก ช้ามาก ยุ่งมาก ไอตัวเล็กเอ้ย !!" ป๊อปปี้ผลักหัวฟางเบา

"บ่นมากกก!!!!!" หญิงสาวตะโกนใส่ชายหนุ่ม ก่อนจะดึงหูชายหนุ่มสองสามที 

"โอ้ยย !! ฟาง พอเลย !! กล้าเล่นแบบนี้กับฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ห๊ะ !!? "

"ตั้งแต่คุณแกล้งฟางนั้นแหละ"

"แกล้งตกลงไหน แค่สาธยายเฉยๆ ผลักหัวนิดเดียว แต่ดูเธอสิ ! ดึงมาได้่ หูไม่ขาดก็ดีล่ะเนี่ย !!"

"อย่าเว่อร์ไปหน่อยเลย !! ไม่เอาล่ะ ไม่คุยด้วยล่ะ เซ็งคนบ่นนน !!"

"ฮึ!! ฟางเอ้ยย !!~" ป๊อปปี้มองมองที่กำลังจะนอนลง หลับได้ทุกเวลาเลยสินะ 

,,,,, ' "!~ฟางครับ ตื่นเร็ว " ชายหนุ่มปลุกร่างบาง 

"อึ๊ ! ง่วงอ่ะ " ตื่นมาก็งอแงเลย

"ไปนอนข้างบนก็ได้ ไปเร็วครับ ตื่นก่อน ไม่งั้นอุ้มนะ!"

"อุ้มเลย ไม่เอา ฟางอยากนอนอ่าา ~"

"ทำตัวเป็นเด็กไปได้" ร่างสูงค่อยๆอุ้มคนตัวเล็กขึ้นไปชั้นบน

"พาฟางมาที่ไหนเนี่ย.." ร่างบางเริ่มตะหงิดกับสถานที่ ที่ไม่คุ้นตา

"ที่บริษัทผมเองแหละ ตอนแรกว่าจะพาไปซื้อของ แต่งานด่วนเข้ามา เลยต้องวะมาก่อน ไม่เป็นไรใช่ไหม ?"

"ไม่เป็นไรค่ะ" หญิงสาวไม่ค่อยสนใจคำพูดของชายหนุ่ม หากแต่สายตากลับจ้องมองทั่วบริษัทแห่งนี้

ชายหนุ่มพาหญิงสาวมานั่งที่โซฟาในห้องทำงานของเขา สักพักหญิงสาวก็หลับต่อ อาจจะเป็นเพราะความเหนื่อย

และเมื่อย ทำให้เธออ่อนเพลียขนาดนี้

"เอ้อ ! วันนี้ผมหยุดนะ ไม่ต้องโทรมาตามแล้วนะครับ แต่ถ้าพรุ่งนี้ ผมไม่เข้าบริษัท ก็โทรหาไอโทโมะให้มันมารับ

หน้าหุ่นส่วนคนใหม่ได้เลยนะครับ" ชายหนุ่ยิ้มให้เลขาก่อนจะเดินมาหาร่างบาง

"ฟาง นอนพอหรือยังครับ? หืมม ?"

"อื้ออ ~ ขออีกนิดได้ไหมอ่าคะ ? คุณปลุกฟางเช้าเกินได้ นะคะๆ" น้ำเสียงออดอ้อนของคนตัวเล็ก ทำให้เขาใจอ่อนทุกทีเลยสิ

"งั้นเดี๋ยวผมไปหากาแฟทานนะครับ" ฟางไม่สนใจเสียงของป๊อปปี้ เพราะเธอเพลียเหลือเกิน

- 10 นาทีต่อมา 

"ฟางงงงงงงงงงงงงงงง!!! ตื่นได้แล้วเนี่ยย !"

"ตื่นก็ด้ายยยยยย !! ปลุกจังเลย พ่อคนชอบปลุก"

"แม่สาวขี้เซา จะลุกได้รึยัง ? จะพาไปซื้อเสื้อผ้าใส่ทำงานเธอเนี่ย"

"ไม่เอา มันแพงไปไหมอ่ะ" หญิงสาวเงยหน้ามองชายหนุ่ม

"เดี๋ยวจ่ายให้ จะเอาไหมครับ ?"

"ไม่ๆๆ ไม่เคยจะไม่ไป ไปเหอะ เร็วสิคะคุณภานุ" หญิงสาวกลับเป็นคนเร่งชายหนุ่มซะเอง ไม่เรียกว่าเด็กน้อยแล้วจะเรียกว่าอะไรล่ะเนี่ย - -'

- 30 นาทีต่อมา

"ลงมาเร็วๆสิคุณภานุ เร็วววว" 

"นี่! ให้มันน้อยๆหน่อย เร่งตั้งแต่ขับรถแล้วนะ จะรีบอะไรขนาดนั้น"

"โฮ่ๆๆ ก็ฟางอยากมาเร็วนินาา โอ๋ๆๆ อย่าทำหน้าบึ้งสิจ๊ะตัวเองงง ฮ่าๆๆๆ" สาวน้อยหัวเราะร่อออ เมื่อเห็นร่างสูงทำหน้าบึ้งตึง เป็นเด็กใส่เจ้าตัว

"ไปสิ มาถึงแล้วนิ!!"

"ป่ะๆ " จูงมือป๊อปปี้เข้าไป

"คุณภานุๆๆ ฟางอยากได้ชุดนี้อ่า"

"อยากได้ก็หยิบมา ไปเลือกชุดอื่นด้วย "

"โอ๊ะ !! " เสียงที่มีเหมือนอะไรกระทบกัน ทำให้ร่างเล็กล้มไม่เป็นท่า

"นิเธอ ! ชุดเนี้ย ฉันขอนะ หามานานแล้ว" ป๊อปปี้ที่พึ่งเดินมาเห็นเหตุการณ์ ก็วิ่งมาหาฟางทันที

"ฟางเป็นไงบ้าง? เจ็บตรงไหนไหม ? คุณครับ หัดมีความเกรงใจซะบ้างสิครับ " ชายหนุ่มพูดใส่หน้าหญิงสาวอีกคนด้วยอารมณ์โมโหนิดๆ

"อ่าวป๊อป! มากับแม่นี่หรอคะ ?"

"อ่าวว !! คุณ .... " ชายหนุ่มจ้องบุลคลที่สามด้วยตาเขม็ง ฟางที่มองทั้งคู่สลับกัน และกำลัง งง กับเหตุการณ์ตรง

หน้านี้ เธอมึนไปชั่วชณะเลยก็ว่าได้

_________________________________________________________________

-- ใครน้าาา ที่มาใหม่ 555 รอตอนหน้านะคะ ฝากด้วยน้าา ><"